ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ

ਇੰਗਕਿਓਂਗ

ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬੀ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜ ਅਰੁਣਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਅੱਪਰ ਸਿਆਂਗ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦਾ ਇੱਕ ਕਸਬਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕੀ ਹੈੱਡਕੁਆਰਟਰ ਹੈ। ਇਹ ਸੂਬੇ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ,[1] ਇਟਾਨਗਰ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ[2] 250 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਤੇ ਹੈ। ਅਤੇ ਸਿਆਂਗ ਨਦੀ ਦੇ ਪੂਰਬ ਵੱਲ।[3] 2011 ਦੀ ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਾਰੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਕਸਬੇ ਦੀ ਕੁੱਲ ਆਬਾਦੀ 8,573 ਹੈ।[4]

ਇੰਗਕਿਓਂਗ
ਕਸਬਾ
ਵੈਲਕਮ ਗੇਟ, ਇੰਗਕਿਓਂਗ
ਵੈਲਕਮ ਗੇਟ, ਇੰਗਕਿਓਂਗ
ਇੰਗਕਿਓਂਗ is located in ਅਰੁਣਾਂਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼
ਇੰਗਕਿਓਂਗ
ਇੰਗਕਿਓਂਗ
ਅਰੁਣਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤੀ
ਇੰਗਕਿਓਂਗ is located in ਭਾਰਤ
ਇੰਗਕਿਓਂਗ
ਇੰਗਕਿਓਂਗ
ਇੰਗਕਿਓਂਗ (ਭਾਰਤ)
ਗੁਣਕ: 28°36′37″N 95°02′51″E / 28.61037°N 95.047531°E / 28.61037; 95.047531
ਦੇਸ਼ ਭਾਰਤ
ਰਾਜਅਰੁਣਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼
ਉੱਚਾਈ
200 m (700 ft)
ਆਬਾਦੀ
 (2011 ਜਨਗਣਨਾ)
 • ਕੁੱਲ8,573
ਸਮਾਂ ਖੇਤਰਯੂਟੀਸੀ+5:30 (ਆਈਐੱਸਟੀ)
ਵਾਹਨ ਰਜਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨAR-14
ਵੈੱਬਸਾਈਟhttps://uppersiang.nic.in/

ਇਤਿਹਾਸ

ਸੋਧੋ
 
1946 ਵਿੱਚ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬੀ ਸਰਹੱਦੀ ਟ੍ਰੈਕਟਾਂ ਦਾ ਨਕਸ਼ਾ; ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਸਾਦੀਆ ਫਰੰਟੀਅਰ ਟ੍ਰੈਕਟ ਵਿੱਚ ਸੀ

1911 ਵਿੱਚ, ਐਂਗਲੋ-ਅਬੋਰ ਯੁੱਧਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਨੇ ਉੱਪਰੀ ਸਿਆਂਗ ਖੇਤਰ ਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨਿਕ ਕੰਟਰੋਲ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਿਆ। ਸਹਾਇਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਧਿਕਾਰੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣ ਵਾਲੇ ਕੁਝ ਉੱਘੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਿਵਲ ਸੇਵਕਾਂ ਵਿੱਚ 1882 ਵਿੱਚ ਨਿਯੁਕਤ ਜੈਕ ਫਰਾਂਸਿਸ ਨੀਡਹਮ[5] ਅਤੇ ਨੋਏਲ ਵਿਲੀਅਮਸਨ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੱਜ ਦੇ ਪੂਰਬੀ ਸਿਆਂਗ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਕੋਮਸਿੰਗ ਦੇ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।[6][7]

ਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਹ ਇਲਾਕਾ 1995 ਤੱਕ ਪੂਰਬੀ ਸਿਆਂਗ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਇਸਨੂੰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨਿਕ ਸਹੂਲਤ ਲਈ ਅਲੱਗ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਪਾਸੀਘਾਟ ਦੇ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜਾਦ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।[8]

ਭੂਗੋਲ

ਸੋਧੋ
 
( NH-513 ) ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼

ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਇਸ ਦੇ ਪਹਾੜੀ ਇਲਾਕਿਆਂ ਅਤੇ ਦਰਿਆ ਦੀਆਂ ਘਾਟੀਆਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੈ।[9] ਕਸਬਾ 200 m (660 ft) ਹੈ ਸਮੁੰਦਰ ਤਲ ਤੋਂ ਉੱਪਰ। ਟਿਊਟਿੰਗ, ਸਿੰਗਿੰਗ, ਅਤੇ ਬਿਸ਼ਿੰਗ ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਕਸਬੇ ਹਨ, ਭੂਗੋਲਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਾਰਤ-ਚੀਨ ਸਰਹੱਦ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹਨ। ਸਿਮੋਂਗ, ਗੋਬੁਕ, ਪੁਗਿੰਗ, ਪੰਗਕਾਂਗ, ਗੇਟੇ, ਮੋਇੰਗ, ਬੋਮਡੋ, ਜਾਨਬੋ,ਮੋਸਿੰਗ,ਮਿਗਿੰਗ, ਲੀਕੋਰ ਅਤੇ ਮਿਲੰਗ ਕੁਝ ਪਿੰਡ ਅਤੇ ਬਸਤੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਹਨ।ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਤੋਂ ਹੇਠਲੇ ਪਾਸੇ ਕੋਮਕਾਰ,ਗੇਕੂ,ਦੇਲੇਕ ਬਸਤੀ ,ਕਿਲੋਮੀਟਰ 65 ਹਨ। ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਆਲੋ (ਅਲੌਗ) ਤੋਂ 120 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਹੈ।

ਜਲਵਾਯੂ

ਸੋਧੋ

ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਗਰਮ ਅਤੇ ਨਮੀ ਵਾਲਾ ਉਪ-ਉਪਖੰਡੀ ਜਲਵਾਯੂ ਹੈ। ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤਾਪਮਾਨ ਗਰਮੀਆਂ ਦੌਰਾਨ 39°C ਹੈ। ਅਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ 4°C ਹੈ।[10] ਹੈਲੀਮੀਟਰ[11] ਕਸਬੇ ਦੇ ਉੱਚੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਾਲ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਬਰਫ਼ਬਾਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

 
ਸਾਲ ਦੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਢਕੇ ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਉੱਪਰਲੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਟ੍ਰੈਕਿੰਗ ਕਰਦੇ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀ।

ਆਰਥਿਕਤਾ

ਸੋਧੋ

ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕ ਕਿਸਾਨ ਹਨ। ਅਤੇ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਵਪਾਰਕ ਵਿਕਰੀ ਲਈ ਫਲਾਂ ਅਤੇ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਨੂੰ ਸਥਾਨਕ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੁਆਰਾ MIDH (ਮਿਸ਼ਨ ਫਾਰ ਇੰਟੀਗ੍ਰੇਟਿਡ ਡਿਵੈਲਪਮੈਂਟ ਆਫ ਹਾਰਟੀਕਲਚਰ) ਦੁਆਰਾ ਸਹਿਯੋਗ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨ ਭਲਾਈ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦੀ ਕੇਂਦਰੀ-ਪ੍ਰਯੋਜਿਤ ਯੋਜਨਾ ਹੈ।[12][13] ਅੱਪਰ ਸਿਆਂਗ ਵਿੱਚ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਨਾਲ ਜੁੜੇ 69 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਟਾਊਨਸ਼ਿਪ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ਹਿਰੀ ਕਿਸਾਨ ਪਰਿਵਾਰ ਹਨ।[10]

ਝੂਮ ਦੀ ਖੇਤੀ (ਸਲੈਸ਼ ਅਤੇ ਬਰਨ) ਅਤੇ ਛੱਤ ਦੀ ਖੇਤੀ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਖੇਤੀ ਤਕਨੀਕਾਂ ਹਨ। ਚੌਲ, ਮੱਕੀ ਅਤੇ ਬਾਜਰਾ ਮੁੱਖ ਭੋਜਨ ਫਸਲਾਂ ਹਨ। ਹਲਦੀ, ਅਦਰਕ ਅਤੇ ਗੰਨੇ ਵਰਗੀਆਂ ਨਕਦ ਫਸਲਾਂ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਗਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।[14]

ਸੰਤਰੇ ਅਤੇ ਅਨਾਨਾਸ, ਮੌਸੰਮੀ ਵਰਗੇ ਮੌਸਮੀ ਫਲਾਂ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਕਾਫੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਨੁਕੂਲ ਕਾਸ਼ਤ ਅਤੇ ਵਾਧੂ ਉਤਪਾਦਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਾਸੀਘਾਟ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਬਾਜ਼ਾਰਾਂ ਜਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਵਿਕਰੀ ਲਈ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੱਛੀ ਪਾਲਣ ਵੀ ਆਮ ਕਿੱਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਅਤੇ ਸੂਬੇ ਲਈ ਰੋਜਗਾਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੇਂਦਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਪਾਂਸਰ ਕੀਤੇ FFDA (ਮੱਛੀ ਕਿਸਾਨ ਵਿਕਾਸ ਏਜੰਸੀ) ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੇ ਤਹਿਤ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[15]

ਸਿਆਂਗ ਚਾਹ[16] ਨਾਮਕ ਕਾਲੀ ਚਾਹ ਦੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਨਿਰਯਾਤ ਅਤੇ ਘਰੇਲੂ ਖਪਤ ਲਈ ਰਾਮਸਿੰਗ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਚਾਹ ਬਗਾਨ ਡੇਕੀ ਟੀ ਅਸਟੇਟ ਫੈਕਟਰੀ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[17]

ਹਥ ਕਲਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਾਂਸ ਦੇ ਬੁਣੇ ਹੋਏ ਬੈਠਨ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਮੂੜ੍ਹਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਦਿ ਕਬੀਲੇ ਈਗਿਨ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਰਵਾਇਤੀ ਟੋਕਰੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਚੌਲ, ਸੁੱਕੀ ਲੱਕੜ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਖਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜਾਂ ਖੇਤੀ ਉਤਪਾਦਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਘਰੇਲੂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਢੋਣ ਲਈ ਅਕਸਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[18]

ਜਨਸੰਖਿਆ

ਸੋਧੋ

ਭਾਰਤ ਦੀ 2011 ਦੀ ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਾਰੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਕੁੱਲ ਆਬਾਦੀ 8,573 ਸੀ: ਇੱਥੇ 4,381 ਪੁਰਸ਼ ਅਤੇ 4,192 ਔਰਤਾਂ ਸਨ। 0 ਤੋਂ 6 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ 1,139 ਬੱਚੇ ਸਨ। ਕੁੱਲ ਕੰਮਕਾਜੀ ਅਬਾਦੀ 3,787 ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਰਦ ਕੰਮਕਾਜੀ ਆਬਾਦੀ 2,221 ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਕੰਮਕਾਜੀ ਆਬਾਦੀ 1,566 ਸੀ।[19]

ਖੇਤਰ ਦੀ ਸਾਖਰਤਾ ਦਰ 64% ਹੈ। ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਸਾਖਰਤਾ ਦਰ 44.89% ਅਤੇ ਆਦਮੀ ਸਾਖਰਤਾ ਦਰ 55% ਹੈ।[20]

ਆਦਿ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਬੋਲੀ ਹੈ। ਹਿੰਦੀ ਨੂੰ ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ

ਸੱਭਿਆਚਾਰ

ਸੋਧੋ

ਤਿਉਹਾਰ

ਸੋਧੋ

ਯਿੰਗਕਿਓਂਗ ਦੇ ਸਥਾਨਕ ਆਦਿ ਲੋਕ ਸੋਲੁੰਗ, ਅਰਾਨ (ਉਨਿੰਗ-ਅਰਨ) ਈਟੋਰ, ਸਿਆਂਗ ਨਦੀ ਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਗਾਲੋ ਲੋਕ ਮੋਪਿਨ ਤਿਉਹਾਰ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਨ।

 
ਟਾਪੂ (ਆਦਿ ਕਬੀਲੇ ਦੇ ਮਰਦ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਆਮ ਹਮਲਾਵਰ ਮੁਦਰਾ) ਅਸਲ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਸੰਘਰਸ਼ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 'ਵਾਰਮ ਅੱਪ' ਵਜੋਂ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅਸਲ ਕਬੀਲੇ ਯੁੱਧਾਂ ਦੌਰਾਨ ਯੁੱਧ ਦੇ ਰੋਣ ਵਾਲੇ ਡਾਂਸ ਦਾ ਮੰਚਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ।
 
ਸਿਆਂਗ ਨਦੀ ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਕਬਾਇਲੀ ਔਰਤਾਂ ਰਵਾਇਤੀ ਸੁਆਗਤ ਨਾਚ (ਪੋਨੰਗ) ਪੇਸ਼ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।
  • ਸੋਲੁੰਗ ਤਿਉਹਾਰ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਵਾਢੀ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਤਿਉਹਾਰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਗਸਤ-ਸਤੰਬਰ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਤਿਉਹਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਉਚਿਤ ਤਾਰੀਖ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੌਂਸਲ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਕੇਬਾਂਗ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ[10] ਜਾਂ ਗਾਮ (ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁਖੀ) ਦੁਆਰਾ ਹਰ ਸਾਲ। ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਦਿਨ, ਪਿੰਡ ਵਾਸੀ ਅਪੰਗ <i id="mwmA">(ਸਥਾਨਕ ਚੌਲਾਂ ਦੀ ਵਾਈਨ)</i> ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਮੌਕੇ ਲਈ ਤਾਜ਼ੀਆਂ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਮੀਟ ਸਟੋਰ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
  • ਅਰਨ (ਯੂਨਿੰਗ ਅਰਨ) ਪੂਰਬੀ ਅਤੇ ਉਪਰਲੇ ਸਿਆਂਗ ਦੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਆਦਿ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦਾ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਸਾਲ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਹੈ।[21] ਇਹ ਬਸੰਤ ਦੀ ਆਮਦ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਪਿੰਡ ਦੇ ਮਰਦ ਬਜ਼ੁਰਗ ਬਾਰੀ ਨਾਚ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕੇ ਅਤੇ ਲੜਕੀਆਂ ਯਾਕਜੋਂਗ ਨਾਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਤਿਉਹਾਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਚੰਗੀ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਲਈ ਵੀ ਅਰਦਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ।
  • ਈਟੋਰ ਤਿਉਹਾਰ 15 ਮਈ ਨੂੰ ਪੂਰਬੀ ਅਤੇ ਉਪਰਲੇ ਸਿਆਂਗ ਵਿੱਚ ਆਦਿ ਕਬੀਲਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਈਟੋਰ ਦਾ ਅਰਥ ਸਥਾਨਕ ਬੋਲੀ ਵਿੱਚ 'ਕੰਡਰੀ' ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਇਹ ਕਾਸ਼ਤ ਵਾਲੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾੜ ਦੇ ਕੇ ਫਸਲਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਗਾਇਲ (ਮਿਥੁਨ) ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ।[22] ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਦਾਅਵਤ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਭੇਟਾਂ ਚੜ੍ਹਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਈਟੋਰ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਸਾਲਾਨਾ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਚੱਕਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।[23]
  • ਸਿਆਂਗ ਨਦੀ ਦੇ ਤਿਉਹਾਰ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਬ੍ਰਹਮਪੁੱਤਰ ਦਰਸ਼ਨ ਤਿਉਹਾਰ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। 2005 ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਯਿੰਗਕਿਓਂਗ, ਟੂਟਿੰਗ ਅਤੇ ਪਾਸੀਘਾਟ ਨੂੰ ਤਿਉਹਾਰ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸਥਾਨਾਂ ਵਜੋਂ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[24]

ਆਵਾਜਾਈ

ਸੋਧੋ

ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਸ਼ਹਿਰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰਾਜਮਾਰਗ 513 (NH-513) ਅਤੇ ਪਾਸੀਘਾਟ (126) ਤੋਂ NH-52 ਰਾਹੀਂ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਬਾਕੀ ਹਿੱਸੇ ਅਤੇ ਅਰੁਣਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਈਟਾਨਗਰ ਤੋਂ (392) ਕਿਲੋਮੀਟਰ) ਤੇ ਹੈ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇ ਸਾਧਨ ਟੈਕਸੀ ਅਤੇ ਅਰੁਣਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਰਾਜ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟ ਬੱਸ ਸੇਵਾਵਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[25]

ਸਾਲ 2019 ਜਨਵਰੀ ਵਿੱਚ, ਬਯੋਰੁੰਗ ਬ੍ਰਿਜ, ਇੱਕ 300-ਮੀਟਰ ਲੰਬਾ ਕੇਬਲ ਸਸਪੈਂਸ਼ਨ ਫੁੱਟ-ਬ੍ਰਿਜ, ਸਿਆਂਗ ਨਦੀ ਉੱਤੇ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਪੁਲ ਪੂਰਬੀ ਕੰਢੇ 'ਤੇ ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਪੱਛਮੀ ਕੰਢੇ 'ਤੇ ਟੂਟਿੰਗ-ਗੇਲਿੰਗ ਦੀ ਸੜਕ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ,ਨੇੜਲੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ 20,000 ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਲਈ ਸਫ਼ਰ ਦੀ ਦੂਰੀ ਵਿੱਚ 40 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦਾ ਹੈ।[26]

ਪਹਿਲਾਂ ਹਵਾਈ ਸੰਪਰਕ ਡਿਬਰੂਗੜ੍ਹ ਦੇ ਮੋਹਨਬਾੜੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਸੀ।[25][27] 2018 ਵਿੱਚ, ਪਾਸੀਘਾਟ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਪਾਸੀਘਾਟ ਹਵਾਈ ਅੱਡਾ(ALG) ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਚਾਲੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ,[28] ਜੋ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਨੇੜੇ ਦਾ ਹਵਾਈ ਅੱਡਾ ਹੈ। ਪਾਸੀਘਾਟ, ਈਟਾਨਗਰ ਅਤੇ ਅਸਾਮ ਤੋਂ ਹੈਲੀਕਾਪਟਰ ਸੇਵਾਵਾਂ ਰਾਹੀਂ ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਨਾਲ ਸਿੱਧੀ ਹਵਾਈ ਸੰਪਰਕ ਹੈ।[29] ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਦੋ ਹੈਲੀਪੈਡ ਹਨ। ਇੱਕ ਸਿਆਂਗ ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਢੇ ਅਤੇ ਦੂਸਰਾ ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਕੁਲੈਕਟਰ ਦਫ਼ਤਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਜੋ ਹੈਲੀਕਾਪਟਰ ਲੈਂਡਿੰਗ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।[30]

ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਆਸਾਮ ਦੇ ਜੁਨਈ ਵਿੱਚ ਮੁਰਕੋਂਗਸੇਲੇਕ 163 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਤੇ ਹੈ।[31] ਪਾਸੀਘਾਟ ਰਾਹੀਂ ਯਿੰਗਕਿਓਂਗ ਨੂੰ ਜੋੜਦਾ ਹੈ।[32]

 
ਅੱਪਰ ਸਿਆਂਗ ਵਿੱਚ ਪਲੀਉਲ ਮੱਠ
 
ਸਿਆਂਗ ਨਦੀ ਉੱਤੇ ਗਾਂਧੀ ਪੁਲ (ਇੱਕ ਅਸਥਾਈ ਝੂਲਦਾ ਪੁਲ), ਗੰਨੇ ਅਤੇ ਬਾਂਸ ਦਾ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਸਿਆਂਗ ਨਦੀ ਦੇ ਪਾਰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸੈਲਾਨੀ ਆਕਰਸ਼ਣ ਹੈ।
 
ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਗਾਂਧੀ ਬ੍ਰਿਜ
 
ਅੱਪਰ ਸਿਆਂਗ ਵਿੱਚ ਪਵਿੱਤਰ ਸਿਤਾਪੁਰੀ ਝੀਲ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼

ਕਸਬੇ ਨੇ ਕੋਵਿਡ-19 ਦੇ ਕਈ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆਏ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਅਤੇ ਅਰੁਣਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਭਲਾਈ ਮੰਤਰੀ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਇੰਗਕਿਓਂਗ ਦਾ ਵਸਨੀਕ ਹੈ। ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਕੋਵਿਡ-19 ਟੈਸਟਿੰਗ ਲੈਬ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਨਹੀਂ ਹੈ।[33][34] ਇਥੇ ਸਰਕਾਰੀ ਹਸਪਤਾਲ ਵੀ ਹੈ।ਅਤੇ ਐਮਬੂਲੈਂਸ ਸੇਵਾ ਵੀ ਹੈ।

ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਲੋਕ

ਸੋਧੋ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. ↑ "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 8 April 2015. Retrieved 21 September 2018.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  2. ↑ "Upper Siang | Arunachal Pradesh | DISTRICTS OF INDIA". districts.nic.in (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2018-09-19.
  3. ↑ "Unnamed Road to Unnamed Road". Unnamed Road to Unnamed Road (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2019-06-14.
  4. ↑ "Census, Govt of India - Yingkiong". 2011.
  5. ↑ Report on the Administration of North East India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Mittal Publications. 1984.
  6. ↑ "Forgotten fighter of Arunachal - Work on promised memorial yet to begin". www.telegraphindia.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2019-06-26.
  7. ↑ "Northeast India's 5 unforgettable freedom fighters". TNT-The NorthEast Today (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Archived from the original on 26 June 2019. Retrieved 2019-06-26.
  8. ↑ "Pasighat to Yingkiong". Pasighat to Yingkiong (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2020-08-22.
  9. ↑ "Ground Water Information Booklet. Upper Siang District, Arunachal Pradesh" (PDF). September 2013.
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 http://cgwb.gov.in/District_Profile/Arunachal/UPPER%20SIANG.pdf [bare URL PDF]
  11. ↑ Managing natural resources : focus on land and water : felicitation volume in honour of Professor R.L. Dwivedi. Dwivedi, R. L., 1924-, Misra, H. N. (Harikesh N.), 1945-. Delhi. 13 March 2014. ISBN 9788120349339. OCLC 893309586.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link) CS1 maint: others (link)
  12. ↑ "Horticulture | DISTRICT UPPER SIANG | India" (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2020-10-11.
  13. ↑ "Home | Mission for Integrated Development of Horticulture (MIDH)". midh.gov.in. Retrieved 2020-10-11.
  14. ↑ "ARUNACHAL PRADESH | Department of Agriculture Cooperation & Farmers Welfare | Mo A&FW | GoI". agricoop.nic.in. Retrieved 2019-02-13.
  15. ↑ "Department of Fisheries | Arunachal Pradesh". meenarun.nic.in. Retrieved 2019-02-13.
  16. ↑ "SIANG TEA AND INDUSTRIES PVT LTD - Company, directors and contact details | Zauba Corp". www.zaubacorp.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2018-09-19.
  17. ↑ "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 13 November 2019. Retrieved 26 June 2019.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  18. ↑ Sharma, Tika Prasad (October 2008). "Ethnobotanical observations on Bamboos among Adi tribes in Arunachal Pradesh". Indian Journal of Traditional Knowledge. 7 (4): 594–597 – via Department of Botany, Gauhati University, Guwahati 781014, Assam.
  19. ↑ "Census of India: Primary Census Abstract". censusindia.gov.in. Retrieved 2018-09-19.
  20. ↑ "Census of India: Search Details". censusindia.gov.in. Retrieved 2019-06-09.
  21. ↑ "Unying Aran celebrated with traditional fervor". Arunachal Times. Retrieved 2018-09-19.
  22. ↑ Pathak, Guptajit; Gogoi, Raju (2008). Cultural fiesta in the "Island of peace" Arunachal Pradesh. New Delhi, India: Mittal Publications. ISBN 978-8183242318. OCLC 277280040.
  23. ↑ Mishra, B.P.; Kumawat, M.M.; Kumar, Naresh; Riba, Toge; Kumar, Sanjeev (2016). "Significance of Aran Festival for Rodent Management by Adi Tribes of Arunachal Pradesh". Journal of Global Communication. 9 (1): 15. doi:10.5958/0976-2442.2016.00004.5. ISSN 0974-0600.
  24. ↑ "Famous Festivals Of Arunachal Pradesh". Nelive. 2018-07-04. Archived from the original on 19 September 2018. Retrieved 2018-09-19.
  25. ↑ 25.0 25.1 "Dibrugarh Airport to Yingkiong". Dibrugarh Airport to Yingkiong (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2019-06-09.
  26. ↑ Longest suspension bridge near China border, Deccan Derald, 11 jan 2019.
  27. ↑ "AAI sees potential in Dibrugarh airport". www.telegraphindia.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2019-06-09.
  28. ↑ "Arunachal's first commercial flight lands at Pasighat airport - Times of India". The Times of India. Retrieved 2018-09-19.
  29. ↑ "Civil Aviation – Government of Arunachal Pradesh". www.arunachalpradesh.gov.in (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2018-09-19.
  30. ↑ "Helipad Yingkiong". Helipad Yingkiong (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2019-06-09.
  31. ↑ Shah, Jay. "Murkongselek Station - 3 Train Departures NFR/Northeast Frontier Zone - Railway Enquiry". indiarailinfo.com. Retrieved 2018-09-20.
  32. ↑ Trade, TI. "The Assam Tribune Online". www.assamtribune.com. Archived from the original on 20 September 2018. Retrieved 2018-09-20.
  33. ↑ "Arunachal Pradesh reports fourth COVID-19 case". Deccan Herald (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2020-05-31. Retrieved 2020-09-15.
  34. ↑ Desk, Sentinel Digital (2020-09-15). "Arunachal Health & Family Welfare Minister Alo Libang tests COVID positive - Sentinelassam". www.sentinelassam.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2020-09-15. {{cite web}}: |last= has generic name (help)

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

ਸੋਧੋ
"https://pa.wikipedia.org/w/index.php?title=ਇੰਗਕਿਓਂਗ&oldid=748463" ਤੋਂ ਲਿਆ