ਆਰਥਰ ਐਰਿਕ ਰੋਵਟਨ ਗਿੱਲ, ARA RDI (22 ਫਰਵਰੀ 1882 – 17 ਨਵੰਬਰ 1940) ਇੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਮੂਰਤੀਕਾਰ, ਲੈਟਰ ਕਟਰ, ਟਾਈਪਫੇਸ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਿੰਟਮੇਕਰ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਆਕਸਫੋਰਡ ਡਿਕਸ਼ਨਰੀ ਆਫ਼ ਨੈਸ਼ਨਲ ਬਾਇਓਗ੍ਰਾਫੀ ਨੇ ਗਿੱਲ ਨੂੰ "ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਕਲਾਕਾਰ-ਕਾਰੀਗਰ: ਇੱਕ ਅੱਖਰ-ਕੱਟਣ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਾ ਕਿਸਮ ਦਾ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ" ਦੱਸਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਦੋ ਧੀਆਂ ਦੇ ਜਿਨਸੀ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਦੇ ਖੁਲਾਸੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਾਫ਼ੀ ਵਿਵਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਗਿੱਲ ਦਾ ਜਨਮ ਬ੍ਰਾਇਟਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਚੀਚੇਸਟਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੇ ਲੰਡਨ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਥਾਨਕ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਉਹ ਚਰਚ ਦੇ ਆਰਕੀਟੈਕਟਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਫਰਮ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅਪ੍ਰੈਂਟਿਸ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਬਰਾਂ ਦੇ ਪੱਥਰਾਂ ਦੀ ਚਿਣਾਈ ਅਤੇ ਕੈਲੀਗ੍ਰਾਫੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮ ਦੀਆਂ ਕਲਾਸਾਂ ਲਈਆਂ ਸਨ। ਗਿੱਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰਲ ਸਿਖਲਾਈ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਮਾਰਤਾਂ ਅਤੇ ਪੱਥਰਾਂ ਲਈ ਯਾਦਗਾਰੀ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖਾਂ ਨੂੰ ਕੱਟਣ ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਈ ਅਧਿਆਇ ਸਿਰਲੇਖਾਂ ਅਤੇ ਸਿਰਲੇਖ ਪੰਨਿਆਂ ਨੂੰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਨਾ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।

ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਗਿੱਲ ਫੈਬੀਅਨ ਸੁਸਾਇਟੀ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ, ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਕਲਾ ਅਤੇ ਸ਼ਿਲਪਕਾਰੀ ਅੰਦੋਲਨ ਨਾਲ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, 1907 ਤੱਕ ਉਹ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀਆਂ ਸਮਝੀਆਂ ਗਈਆਂ ਅਸਫਲਤਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੁਹਿੰਮ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ 1913 ਵਿੱਚ ਰੋਮਨ ਕੈਥੋਲਿਕ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਿਹਾ। ਗਿੱਲ ਨੇ ਸ਼ਿਲਪਕਾਰੀ ਸਮੁਦਾਇਆਂ ਦੇ ਉਤਰਾਧਿਕਾਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਹਰੇਕ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੈਪਲ ਸੀ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਆਧੁਨਿਕ ਉਦਯੋਗਿਕ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੇ ਉਲਟ ਹੱਥੀਂ ਕਿਰਤ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਹਿਲਾ ਸਸੇਕਸ ਡਿਚਲਿੰਗ ਵਿੱਚ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਗਿੱਲ ਨੇ ਕੈਥੋਲਿਕ ਕਾਰੀਗਰਾਂ ਲਈ ਸੇਂਟ ਜੋਸੇਫ ਅਤੇ ਸੇਂਟ ਡੋਮਿਨਿਕ ਦੀ ਗਿਲਡ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਗਿਲਡ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰ, ਗਿੱਲ ਸਮੇਤ, ਸੇਂਟ ਡੋਮਿਨਿਕ ਦੇ ਤੀਜੇ ਆਰਡਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਸਨ, ਜੋ ਡੋਮਿਨਿਕ ਆਰਡਰ ਦੀ ਇੱਕ ਆਮ ਵੰਡ ਸੀ। ਡਿਚਲਿੰਗ ਵਿਖੇ, ਗਿੱਲ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸਹਾਇਕਾਂ ਨੇ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਿਆਂ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਉੱਤਰੀ ਵੇਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਚਿਰਕ ਅਤੇ ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ ਦੇ ਨੇੜੇ ਟਰੰਪਿੰਗਟਨ ਵਿਖੇ ਕਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਯੁੱਧ ਯਾਦਗਾਰਾਂ ਬਣਾਈਆਂ।

ਜੀਵਨੀ

ਸੋਧੋ

ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ

ਸੋਧੋ

ਐਰਿਕ ਗਿੱਲ ਦਾ ਜਨਮ 1882 ਵਿੱਚ ਹੈਮਿਲਟਨ ਰੋਡ, ਬ੍ਰਾਈਟਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਰੈਵਰੈਂਡ ਆਰਥਰ ਟਿਡਮੈਨ ਗਿੱਲ ਅਤੇ (ਸਾਈਸਲੀ) ਰੋਜ਼ ਕਿੰਗ (ਮੌਤ 1929), ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਰੋਜ਼ ਲੇ ਰੋਈ ਨਾਮ ਹੇਠ ਲਾਈਟ ਓਪੇਰਾ ਦਾ ਇੱਕ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਗਾਇਕ ਸੀ, ਦੇ 13 ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੂਜਾ ਸੀ। ਆਰਥਰ ਟਿਡਮੈਨ ਗਿੱਲ ਨੇ ਸਿਧਾਂਤਕ ਅਸਹਿਮਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ 1878 ਵਿੱਚ ਕੌਂਗਰੀਗੇਸ਼ਨਲ ਚਰਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕੈਲਵਿਨਿਸਟ ਮੈਥੋਡਿਸਟਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸੰਪਰਦਾ ਦਾ ਮੰਤਰੀ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਾਉਂਟੇਸ ਆਫ਼ ਹੰਟਿੰਗਡਨ'ਸ ਕਨੇਕਸ਼ਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[1] ਆਰਥਰ ਦਾ ਜਨਮ ਦੱਖਣੀ ਸਾਗਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਜਾਰਜ ਗਿੱਲ, ਇੱਕ ਕਲੀਸਿਯਾ ਮੰਤਰੀ ਅਤੇ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਸਨ।[1]: 5 ਐਰਿਕ ਗਿੱਲ ਗ੍ਰਾਫਿਕ ਕਲਾਕਾਰ ਮੈਕਡੋਨਲਡ "ਮੈਕਸ" ਗਿੱਲ (1884-1947) ਦਾ ਵੱਡਾ ਭਰਾ ਸੀ।[2] ਉਸ ਦੇ ਦੋ ਹੋਰ ਭਰਾ, ਰੋਮਨੀ ਅਤੇ ਸੇਸਿਲ, ਐਂਗਲੀਕਨ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਬਣ ਗਏ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਭੈਣ, ਮੈਡਲਿਨ, ਇੱਕ ਨਨ ਬਣ ਗਈ ਅਤੇ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਕੀਤਾ।[1]: 5 

1897 ਵਿੱਚ, ਪਰਿਵਾਰ ਚੀਚੇਸਟਰ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜਦੋਂ ਆਰਥਰ ਟਿਡਮੈਨ ਗਿੱਲ ਨੇ ਹੰਟਿੰਗਡਨ ਦੇ ਕਨੈਕਸ਼ਨ ਦੀ ਕਾਉਂਟੇਸ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ, ਚੀਚੇਸਟਰ ਥੀਓਲਾਜੀਕਲ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਰਿਪੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ ਚਰਚ ਆਫ਼ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ।[1]: 19 ਐਰਿਕ ਗਿੱਲ ਨੇ ਚੀਚੇਸਟਰ ਟੈਕਨੀਕਲ ਅਤੇ ਆਰਟ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਡਰਾਇੰਗ ਲਈ ਇੱਕ ਰਾਣੀ ਦਾ ਇਨਾਮ ਜਿੱਤਿਆ ਅਤੇ ਅੱਖਰ ਲਿਖਣ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ।[1]: 26 ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ, ਗਿੱਲ ਨੇ ਚੀਚੇਸਟਰ ਕੈਥੇਡ੍ਰਲ ਵਿੱਚ ਨੌਰਮਨ ਅਤੇ ਮੱਧਯੁਗੀ ਉੱਕਰੀਆਂ ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਪੈਨਲਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੂਰਤੀ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੱਸਿਆ।[3][4] 1900 ਵਿੱਚ ਗਿੱਲ ਦਾ ਚੀਚੇਸਟਰ ਤੋਂ ਮੋਹ ਭੰਗ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਵੈਸਟਮਿੰਸਟਰ ਐਬੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਦਫ਼ਤਰ ਦੇ ਨਾਲ ਚਰਚਿਤ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਦੇ ਮਾਹਰ ਡਬਲਿਊ ਡੀ ਕੈਰੋ ਦੇ ਅਭਿਆਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਵਜੋਂ ਸਿਖਲਾਈ ਲੈਣ ਲਈ ਲੰਡਨ ਚਲੇ ਗਏ।[2]

ਪੁਰਾਲੇਖ

ਸੋਧੋ

ਗਿੱਲ ਦੇ ਕਾਗਜ਼ਾਤ ਅਤੇ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਵਿੱਚ UCLA ਵਿਖੇ ਵਿਲੀਅਮ ਐਂਡਰਿਊਜ਼ ਕਲਾਰਕ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਵਿੱਚ ਪੁਰਾਲੇਖਬੱਧ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਗਿੱਲ ਪਰਿਵਾਰ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਦੀਆਂ ਹੱਥ-ਲਿਖਤਾਂ ਅਤੇ ਪੱਤਰ-ਵਿਹਾਰ ਲਈ ਭੰਡਾਰ ਵਜੋਂ ਮਨੋਨੀਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[5] ਉਸ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਇੰਟਰਨੈਟ ਆਰਕਾਈਵ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਡਿਜੀਟਾਈਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[6] ਗਿੱਲ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਵਾਧੂ ਪੁਰਾਲੇਖ ਅਤੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਾਟਰਲੂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ[7] ਅਤੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ਼ ਨੋਟਰੇ ਡੈਮ ਦੀ ਹੈਸਬਰਗ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।[8] ਗਿੱਲ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਅਤੇ ਯਾਦਗਾਰੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਰੱਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਡਿਚਲਿੰਗ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਆਫ਼ ਆਰਟ + ਕਰਾਫਟ ਵਿਖੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Fiona MacCarthy (1989). Eric Gill. Faber & Faber. ISBN 0-571-14302-4.
  2. 2.0 2.1 ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named ODNB
  3. James Williams (27 April 2017). "Eric Gill's fall from grace". Apollo. Retrieved 19 January 2022.
  4. Fiona MacCarthy (22 July 2006). "Written in stone". The Guardian. Retrieved 9 November 2017.
  5. "Eric Gill Artwork Collection". Online Archive of California. William Andrews Clark Memorial Library. Retrieved 18 May 2016.
  6. "Gill, Eric, 1882–1940, former owner". Internet Archive. California Digital Library. Retrieved 18 May 2016.
  7. "Eric Gill archival and book collection". University of Waterloo Library. Retrieved 18 May 2016.
  8. "The Eric Gill Collection". University of Notre Dame Hesburgh Libraries. Rare Books & Special Collections. Archived from the original on 5 ਸਤੰਬਰ 2015. Retrieved 18 May 2016.

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਸੋਧੋ

 

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

ਸੋਧੋ