ਕੈਥਲੀਨ ਰੇਨ

ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਕਵੀ, ਆਲੋਚਕ ਅਤੇ ਵਿਦਵਾਨ (1908-2012

ਕੈਥਲੀਨ ਜੇਸੀ ਰੇਨ ਸੀਬੀਈ (14 ਜੂਨ 1908 – 6 ਜੁਲਾਈ 2003) ਇੱਕ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਕਵੀ, ਆਲੋਚਕ ਅਤੇ ਵਿਦਵਾਨ ਸੀ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਲੀਅਮ ਬਲੇਕ, ਡਬਲਯੂ ਬੀ ਯੀਟਸ ਅਤੇ ਥਾਮਸ ਟੇਲਰ ਉੱਤੇ ਲਿਖਦੀ ਸੀ। ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਲੈਟੋਨਿਜ਼ਮ ਅਤੇ ਨਿਓਪਲਾਟੋਨਿਜ਼ਮ, ਉਹ ਟੇਮੇਨੋਸ ਅਕੈਡਮੀ ਦੀ ਇੱਕ ਸੰਸਥਾਪਕ ਮੈਂਬਰ ਸੀ।[1]

ਜੀਵਨ ਸੋਧੋ

ਕੈਥਲੀਨ ਰੇਨ ਦਾ ਜਨਮ ਇਲਫੋਰਡ, ਏਸੇਕਸ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਸਕੂਲ ਦੇ ਮਾਸਟਰ ਅਤੇ ਮੈਥੋਡਿਸਟ ਲੇਅ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਜਾਰਜ ਰੇਨ ਦੀ ਇਕਲੌਤੀ ਬੱਚੀ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਵਿਨਗੇਟ, ਕਾਉਂਟੀ ਡਰਹਮ ਤੋਂ ਸੀ ਅਤੇ ਜੈਸੀ (ਨੀ ਵਿਲਕੀ), ਇੱਕ ਸਕਾਟ ਜੋ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਜੋਂ ਸਕਾਟਸ ਬੋਲਦੀ ਸੀ। ਰੇਨਜ਼ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਨਿਊਕੈਸਲ ਓਨ ਟਾਇਨ ਦੇ ਆਰਮਸਟ੍ਰਾਂਗ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ। ਰੇਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਆਂਟੀ ਪੈਗੀ ਬਲੈਕ ਨਾਲ ਗ੍ਰੇਟ ਬੇਵਿੰਗਟਨ, ਨੌਰਥਬਰਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਮੈਨਸੇ ਵਿਖੇ 'ਕੁਝ ਛੋਟੇ ਸਾਲ' ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਿਤਾਇਆ। ਉਸਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ, "ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸਭ ਕੁਝ ਪਸੰਦ ਆਇਆ।" ਉਸਦੇ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਸੁਹਾਵਣਾ ਸੰਸਾਰ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਾਰੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਘੋਸ਼ਿਤ ਨੀਂਹ ਹੈ। ਰੇਨ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨੌਰਥਬਰਲੈਂਡ ਨੂੰ ਈਡਨ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਯਾਦ ਕੀਤਾ: "ਨੋਰਥੰਬਰਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਥਾਂ 'ਤੇ ਜਾਣਦਾ ਸੀ; ਅਤੇ ਮੈਂ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ 'ਅਨੁਕੂਲ' ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂ ਭੁੱਲਿਆ ਨਹੀਂ ਜੋ ਮੈਂ ਇੰਨੇ ਸੰਖੇਪ ਪਰ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਸਮਝਿਆ ਅਤੇ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ।" ਇਸ ਸਮੇਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਉਸਦੀ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ, ਫੇਅਰਵੈਲ ਹੈਪੀ ਫੀਲਡਜ਼ (1973) ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[2]

ਰੇਨ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕਵਿਤਾ ਉਸ ਦੇ ਨਾਨਕੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਦੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਸੀ: "ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਪੱਖ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਸਕਾਟਲੈਂਡ ਦੇ ਗੀਤ ਅਤੇ ਲੋਕ ਗੀਤ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇ ਹਨ... ਮੇਰੀ ਮਾਂ, ਮਾਸੀ ਅਤੇ ਦਾਦੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਗਾਏ ਜਾਂ ਗਾਏ ਗਏ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹ ਆਪਣੀਆਂ ਮਾਵਾਂ ਅਤੇ ਦਾਦੀਆਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਸੀ... ਕਵਿਤਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸਾਰ ਸੀ।"[2] ਰੇਨ ਨੇ ਘਰ ਅਤੇ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਬਾਈਬਲ ਸੁਣੀ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਦਿਲੋਂ ਜਾਣ ਲਿਆ।[2] ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਇਲਫੋਰਡ ਦੇ ਕਾਉਂਟੀ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੇ ਮਾਸਟਰ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਐਮ.ਲਿਟ ਲਈ ਵਰਡਜ਼ਵਰਥ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਥੀਸਿਸ ਅਤੇ ਸ਼ੇਕਸਪੀਅਰ ਲਈ ਜਨੂੰਨ ਸੀ ਅਤੇ ਰੇਨ ਨੇ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ੇਕਸਪੀਅਰ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨਾਟਕ ਦੇਖੇ। ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਤੋਂ ਉਸਨੇ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਸਾਹਿਤਕ ਪਹਿਲੂ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਸਾਹਿਤਕ ਪਹਿਲੂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਕਾਵਿਕ ਮੌਖਿਕ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬਣ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਕਵਿਤਾ ਲਈ "ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਕਾਢ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ... ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਕਵੀਆਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਇਹ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਵੀ ਬਣਨ ਦੀ ਮੇਰੀ ਇੱਛਾ ਬਣ ਗਈ ਸੀ"। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਦੱਸੀ ਜੋ ਯੋਜਨਾ ਬਾਰੇ ਸ਼ੱਕੀ ਸੀ। "ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ" ਉਸਨੇ ਲਿਖਿਆ "ਕਵੀ ਇੱਕ ਉੱਚ ਸੰਸਾਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸਨ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਜਹਾਜ਼ ਦੇ; ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਕਿ ਇੱਕ ਕਵੀ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਲਈ ਅਜਿਹਾ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਪੰਜਵਾਂ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ"।[3] ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਰੇਨ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]

ਰੇਨ ਨੇ ਕਾਉਂਟੀ ਹਾਈ ਸਕੂਲ, ਇਲਫੋਰਡ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਫਿਰ 1929 ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮਾਸਟਰ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ, ਕੈਂਬਰਿਜ ਦੇ ਗਿਰਟਨ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਬੋਟਨੀ ਅਤੇ ਜੀਵ ਵਿਗਿਆਨ ਸਮੇਤ ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਗਿਆਨ ਪੜ੍ਹੇ[3] ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ ਵਿੱਚ ਉਹ ਜੈਕਬ ਬਰੋਨੋਵਸਕੀ, ਵਿਲੀਅਮ ਐਮਪਸਨ,[3] ਹੰਫਰੀ ਜੇਨਿੰਗਸ ਅਤੇ ਮੈਲਕਮ ਲੋਰੀ ਨੂੰ ਮਿਲੀ।[4] ਬਾਅਦ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਉਹ ਕੱਬਾਲਿਸਟ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਅਧਿਆਪਕ, ਜ਼ੇਵ ਬੇਨ ਸ਼ਿਮੋਨ ਹਲੇਵੀ ਦੀ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਸਹਿਕਰਮੀ ਸੀ।

ਰੇਨ ਨੇ 1930 ਵਿੱਚ ਹਿਊਗ ਸਾਈਕਸ ਡੇਵਿਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ। ਉਸਨੇ ਡੇਵਿਸ ਨੂੰ ਚਾਰਲਸ ਮੈਜ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਇਕੱਠੇ ਦੋ ਬੱਚੇ ਹੋਏ, ਪਰ ਚਾਰਲਸ ਦੇ ਇਨੇਜ਼ ਪੇਰਨ ਨਾਲ ਸਬੰਧਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਵੀ ਟੁੱਟ ਗਿਆ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਕਵੀ ਸਟੀਫਨ ਸਪੈਂਡਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਸੀ।[5] ਉਸ ਨੇ ਗੈਵਿਨ ਮੈਕਸਵੈੱਲ ਲਈ ਵੀ ਇੱਕ ਅਣਥੱਕ ਜਨੂੰਨ ਰੱਖਿਆ। ਮੈਕਸਵੈੱਲ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਿਤਾਬ ਰਿੰਗ ਆਫ ਬ੍ਰਾਈਟ ਵਾਟਰ ਦਾ ਸਿਰਲੇਖ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਬਿਲ ਟ੍ਰੈਵਰਸ ਅਤੇ ਵਰਜੀਨੀਆ ਮੈਕਕੇਨਾ ਨੇ ਅਭਿਨੀਤ ਉਸੇ ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ, ਰੇਨ ਦੀ ਕਵਿਤਾ "ਦਿ ਮੈਰਿਜ ਆਫ ਸਾਈਕੀ" ਦੀ ਇੱਕ ਲਾਈਨ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਕਸਵੈੱਲ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਤਾ 1956 ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਰੇਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ, ਮਿਜਬਿਲ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਨਵਰ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਰੇਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਇਆ, ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਮਿਜਬਿਲ ਨੂੰ ਗੁਆਉਣ ਲਈ, ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਸਰਾਪ ਲਈ ਜੋ ਉਸਨੇ ਮੈਕਸਵੈੱਲ ਦੀ ਸਮਲਿੰਗਤਾ ਤੋਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਿਹਾ ਸੀ: "ਗੈਵਿਨ ਨੂੰ ਇਸ ਥਾਂ 'ਤੇ ਦੁੱਖ ਹੋਣ ਦਿਓ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਹੁਣ ਪੀੜਤ ਹਾਂ।" ਰੇਨ ਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਕਸਵੈੱਲ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਬਦਕਿਸਮਤੀਆਂ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਇਆ, ਮਿਜਬਿਲ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਕੈਂਸਰ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਇਆ ਜਿਸ ਤੋਂ 1969 ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ[6] 1939 ਤੋਂ 1941 ਤੱਕ, ਰੇਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਜੇਨੇਟ ਐਡਮ ਸਮਿਥ ਅਤੇ ਮਾਈਕਲ ਰੌਬਰਟਸ ਨਾਲ ਪੇਨਰਿਥ ਵਿੱਚ 49a ਵਰਡਸਵਰਥ ਸਟਰੀਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਘਰ ਸਾਂਝਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮਾਰਟਿਨਡੇਲ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਵਿਨਿਫ੍ਰੇਡ ਨਿਕੋਲਸਨ ਦੀ ਦੋਸਤ ਸੀ।

ਰੇਨ ਦੇ ਦੋ ਬੱਚੇ ਅੰਨਾ ਹੌਪਵੈਲ ਮੈਜ (ਜਨਮ 1934) ਅਤੇ ਜੇਮਸ ਵੁਲਫ ਮੈਜ (1936–2006) ਸਨ। 1959 ਵਿੱਚ, ਜੇਮਜ਼ ਨੇ ਰੇਨ ਦੇ ਦੋਸਤ, ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਅਤੇ ਟਾਊਨ ਪਲੈਨਰ ਜੇਨ ਡਰਿਊ ਦੀ ਧੀ ਜੈਨੀਫਰ ਐਲੀਸਟਨ ਨਾਲ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਜੇਮਸ ਐਲਿਸਟਨ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]

ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਇੱਕ ਦੁਰਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰੇਨ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਚਿੱਠੀ ਪੋਸਟ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਲਟੀ ਕਾਰ ਦੀ ਲਪੇਟ 'ਚ ਆਉਣ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਨਿਮੋਨੀਆ ਕਾਰਨ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।[7]

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. Couzyn, Jeni (1985) Contemporary Women Poets. Bloodaxe, p. 56.
  2. 2.0 2.1 2.2 Couzyn, Jeni (1985) Contemporary Women Poets. Bloodaxe, p. 57
  3. 3.0 3.1 3.2 Couzyn, Jeni (1985) Contemporary Women Poets. Bloodaxe, p. 58
  4. "Dr Kathleen Raine". Temenos Academy.
  5. Elizabeth Lake (2019). Spanish Portrait (with an afterword by Vicky Randall). The Clapton Press, London. p. 226. ISBN 978-1-9996543-2-0.
  6. "Obituary: Kathleen Raine". The Guardian. 8 July 2003.
  7. "Obituaries: Kathleen Raine". The Scotsman (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 17 July 2003. Retrieved 2021-07-08.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link)