ਆਰਥਰ ਮਿਲਰ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ
"'''ਆਰਥਰ ਮਿਲਰ''' (17 ਅਕਤੂਬਰ 1915 – 10 ਫਰਵਰੀ 2005) ਅਮਰੀਕੀ ਨਾਟਕਕਾਰ ਅਤੇ ..." ਨਾਲ਼ ਸਫ਼ਾ ਬਣਾਇਆ
 
ਫਰਮਾ
ਲਾਈਨ 1:
{{Infobox person
'''ਆਰਥਰ ਮਿਲਰ''' (17 ਅਕਤੂਬਰ 1915 – 10 ਫਰਵਰੀ 2005) [[ਅਮਰੀਕੀ]] [[ਨਾਟਕਕਾਰ]] ਅਤੇ [[ਲੇਖਕ ਸਨ]]।<ref>http://www.guardian.co.uk/news/2005/feb/12/guardianobituaries.artsobituaries</ref> [[ਦੂਜਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ|ਦੂਸਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ]] ਦੇ ਬਾਅਦ ਸਾਮਾਜਕ ਮਜ਼ਮੂਨਾਂ ਉੱਤੇ ਡਰਾਮੇ ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਮਿਲਰ ਨੇ ਬਹੁਚਰਚਿਤ [['ਦ ਅਮੇਰਿਕਨ ਡਰੀਮ']] ਯਾਨੀ 'ਅਮਰੀਕੀ ਸੁਪਨੇ' ਦੀਆਂ ਅਨੇਕ ਖਾਮੀਆਂ ਅਮਰੀਕੀ ਜਨਤਾ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਖੀਆਂ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਵੀ ਹੋਈ ਲੇਕਿਨ ਉਸਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਟਕਾਂ ਵਿੱਚ ਆਧੁਨਿਕ ਸਮਾਜ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਰੱਖਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 'ਆਲ ਮਾਈ ਸਨਜ' (1947), 'ਡੇਥ ਆਫ ਏ ਸੇਲਜਮੈਨ' (1949), 'ਦ ਕਰੂਸੀਬਲ' (1953) ਅਤੇ 'ਏ ਵਿਊ ਫਰਾਮ ਦ ਬ੍ਰਿਜ਼ (ਇਕਾਂਗੀ, 1955; ਸੋਧਿਆ ਦੋ-ਅੰਕੀ, 1956) ਵਰਗੇ ਡਰਾਮੇ ਲਿਖੇ। 1949 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੇਲਜਮੈਨ ਦੀ ਮੌਤ (ਡੇਥ ਆਫ ਏ ਸੇਲਜਮੈਨ) ਦਾ ਮੰਚਨ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਰਾਤੋ - ਰਾਤ ਹੀ ਹਰਮਨ ਪਿਆਰੇ ਹੋ ਗਏ। ਇਹ ਇੱਕ ਆਮ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਲੀ ਲੋਮੈਨ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਪੇਸ਼ਾਵਰਾਨਾ ਸਫਲਤਾ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਭਾਰੀ ਦਬਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ, ਦਮ ੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਡਰਾਮੇ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 1949 ਵਿੱਚ ਪੁਲਿਟਜਰ ਪੁਰਸਕਾਰ ਵੀ ਮਿਲਿਆ। ਮਿਲਰ ਦੀ ਇਹ ਯੋਗਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਨਿਜੀ ਜਾਂ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਵਿਆਪਕ ਸਾਮਾਜਕ ਸਰੂਪ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਸਨ।
| name = ਆਰਥਰ ਮਿਲਰ
| image = Arthur-miller.jpg
| nationality = [[ਅਮਰੀਕੀ]]
| birth_date = 17 ਅਕਤੂਬਰ 1915
| birth_name = ਆਰਥਰ ਐਸ਼ਰ ਮਿਲਰ
| birth_place = [[ਹਾਰਲੇਮ]], [[ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ]], [[ਯੂਨਾਇਟਡ ਸਟੇਟਸ]]
| death_date = 10 ਫਰਵਰੀ 2005
| death_place = [[ਰੌਕਸਬਰੀ, ਕੋਨੈਕਟੀਕੱਟ|ਰੌਕਸਬਰੀ]], [[ਕੋਨੈਕਟੀਕੱਟ]], ਯੂਨਾਇਟਡ ਸਟੇਟਸ
| occupation = [[ਨਾਟਕਕਾਰ]] ਅਤੇ [[ਨਿਬੰਧਕਾਰ]]
| alma_mater = [[ਮਿਸ਼ੀਗਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ]]
| notableworks = ''[[ਆਲ ਮਾਈ ਸਨਜ]]'' (1947), ''[[ਡੈਥ ਆਫ ਏ ਸੇਲਜਮੈਨ]]'' (1949), ''[[ਦ ਕਰੂਸੀਬਲ]]'' (1953) ਅਤੇ ''[[ਏ ਵਿਊ ਫਰਾਮ ਦ ਬ੍ਰਿਜ਼]]''
| awards = [[ਡਰਾਮੇ ਲਈ ਪੁਲਿਤਜ਼ਰ ਪ੍ਰਾਈਜ਼]] (1949)<br>[[ਕਨੇਡੀ ਸੈਂਟਰ ਆਨਰਜ]] (1984)<br>[[ਪ੍ਰਾਇਮੀਅਮ ਇਮਪੀਰੀਆਲ]] (2001)
| spouse =ਮੇਰੀ ਸਲੈਟਰੀ (1940-1956); 2 ਬੱਚੇ <br>[[ਮੇਰਲਿਨ ਮੁਨਰੋ]] (1956–1961); 2 ਜਨਮ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੌਤ<br/>[[ਇੰਗੇ ਮੂਰਾਥ]] (1962–2002; ; 2 ਬੱਚੇ)
| children = ਜੇਨ<br>ਰਾਬਰਟ<br>[[ਰੇਬੇਕਾ ਮਿਲਰ|ਰੇਬੇਕਾ]]<br>ਡੇਨੀਅਲ
| relatives = [[ਜੋਆਨ ਕੋਪਲੈਂਡ]] (ਭੈਣ)<br>ਕੇਰਮਿਟਮਿਲਰ (ਭਰਾ)
| influences = [[ਸੋਫੋਕਲੀਜ]], [[ਵਿਲੀਅਮ ਸੈਕਸਪੀਅਰ]],<ref name="ft">[http://www.neh.gov/about/awards/jefferson-lecture/arthur-miller-interview]"The two greatest plays ever written were Hamlet and Oedipus Rex, and they're both about father-son relationships"</ref> [[ਹੈਨਰਿਕ ਇਬਸਨ]]
| signature = Arthur Miller signature.svg
}}
'''ਆਰਥਰ ਮਿਲਰ''' (17 ਅਕਤੂਬਰ 1915 – 10 ਫਰਵਰੀ 2005) [[ਅਮਰੀਕੀ]] [[ਨਾਟਕਕਾਰ]] ਅਤੇ [[ਲੇਖਕ ਸਨਨਿਬੰਧਕਾਰ]] ਸਨ। <ref>http://www.guardian.co.uk/news/2005/feb/12/guardianobituaries.artsobituaries</ref> [[ਦੂਜਾ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ|ਦੂਸਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ]] ਦੇ ਬਾਅਦ ਸਾਮਾਜਕ ਮਜ਼ਮੂਨਾਂ ਉੱਤੇ ਡਰਾਮੇ ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਮਿਲਰ ਨੇ ਬਹੁਚਰਚਿਤ [['ਦ ਅਮੇਰਿਕਨ ਡਰੀਮ']] ਯਾਨੀ 'ਅਮਰੀਕੀ ਸੁਪਨੇ' ਦੀਆਂ ਅਨੇਕ ਖਾਮੀਆਂ ਅਮਰੀਕੀ ਜਨਤਾ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਖੀਆਂ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਵੀ ਹੋਈ ਲੇਕਿਨ ਉਸਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਟਕਾਂ ਵਿੱਚ ਆਧੁਨਿਕ ਸਮਾਜ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਰੱਖਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ''[[ਆਲ ਮਾਈ ਸਨਜ]]'' (1947), ''[[ਡੇਥ ਆਫ ਏ ਸੇਲਜਮੈਨ]]'' (1949), ''[[ਦ ਕਰੂਸੀਬਲ]]'' (1953) ਅਤੇ ''[[ ਵਿਊ ਫਰਾਮ ਦ ਬ੍ਰਿਜ਼]]'' (ਇਕਾਂਗੀ, 1955; ਸੋਧਿਆ ਦੋ-ਅੰਕੀ, 1956) ਵਰਗੇ ਡਰਾਮੇ ਲਿਖੇ। 1949 ਵਿੱਚ [[ਇੱਕ ਸੇਲਜਮੈਨ ਦੀ ਮੌਤ]] (ਡੇਥ ਆਫ ਏ ਸੇਲਜਮੈਨ) ਦਾ ਮੰਚਨ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਰਾਤੋ - ਰਾਤ ਹੀ ਹਰਮਨ ਪਿਆਰੇ ਹੋ ਗਏ। ਇਹ ਇੱਕ ਆਮ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਲੀ ਲੋਮੈਨ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਪੂੰਜੀਵਾਦ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਪੇਸ਼ਾਵਰਾਨਾ ਸਫਲਤਾ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਭਾਰੀ ਦਬਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ, ਦਮ ਤੋੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਡਰਾਮੇ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 1949 ਵਿੱਚ ਪੁਲਿਟਜਰ ਪੁਰਸਕਾਰ ਵੀ ਮਿਲਿਆ। ਮਿਲਰ ਦੀ ਇਹ ਯੋਗਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਨਿਜੀ ਜਾਂ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਵਿਆਪਕ ਸਾਮਾਜਕ ਸਰੂਪ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਸਨ।
 
{{ਅੰਤਕਾ}}