ਓਡੇਸੀ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

'''ਓਡੇਸੀ''' (ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯੂਨਾਨੀ: Ὀδυσσεία Odusseia), [[ਇਲਿਆਡ]] ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੂਸਰਾ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਰਚਨਹਾਰ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯੂਨਾਨੀ ਕਵੀ [[ਹੋਮਰ]] ਨੂੰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।ਹੈ।

ਓਡੇਸੀ ਅਠਵੀਂ ਸਦੀ ਈ. ਪੂ. ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਗਈ ਰਚਨਾ ਹੈ। ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਯੂਨਾਨੀ ਅਧਿਕਾਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚਲੇ ਸਾਗਰ ਤਟ ਆਯੋਨਿਆ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਗਈ ਜੋ ਹੁਣ [[ਤੁਰਕੀ]] ਦਾ ਭਾਗ ਹੈ।<ref>{{cite book|last=Rieu|first=D.C.H.|title= ''The Odyssey''|year=२००३|publisher=पेंगुइन|location=|id=|page=''xi''|accessday=|accessmonth= मई|accessyear=}}</ref> ਇਸ ਵਿੱਚ ਓਡੇਸੀਅਸ ਜਾਂ [[ਯੂਲੀਸਸ]] ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ ਪੌਰਾਣਿਕ ਨਾਇਕ ਦੇ [[ਟਰਾਏ ਯੁੱਧ]] ਦੇ ਬਾਅਦ ਮਾਤਭੂਮੀ ਵਾਪਸ ਪਰਤਦੇ ਸਮੇਂ ਕੀਤੇ ਸਾਹਸਪੂਰਣ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਕਥਾ ਕਹੀ ਗਈ ਹੈ। ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਾਮਾਇਣ ਵਿੱਚ ਲੰਕਾ ਫਤਹਿ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਓਡੇਸੀ ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਨ ਵੀਰ ਯੂਲੀਸਿਸ ਦੀ ਕਥਾ ਦਾ ਵਰਣਨ ਆਨੰਦਮਈ ਹੈ। ਟਰਾਏ ਦਾ ਰਾਜਕੁਮਾਰ [[ਸਪਾਰਟਾ]] ਦੀ ਰਾਣੀ [[ਹੈਲਨ]] ਦਾ ਅਪਹਰਣ ਕਰ ਟਰਾਏ ਨਗਰ ਲੈ ਗਿਆ। ਇਸ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਦਾ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਯੂਨਾਨ ਦੇ ਸਾਰੇ ਰਾਜਿਆਂ ਅਤੇ ਬਹਾਦਰਾਂ ਨੇ ਮਿਲਕੇ ਟਰਾਏ ਪਰ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਨਾ ਨਗਰ ਦਾ ਫਾਟਕ ਟੁੱਟਿਆ ਅਤੇ ਨਾ ਫਸੀਲ ਹੀ ਲੰਘੀ ਜਾ ਸਕੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਨੀ ਫੌਜ ਨੇ ਇੱਕ ਚਾਲ ਚੱਲੀ। ਇੱਕ ਲੱਕੜੀ ਦਾ ਖੋਖਲਾ ਘੋੜਾ ਪਹੀਆਂ ਵਾਲੇ ਪਟੜੇ ਉੱਪਰ ਜੜਿਆ ਗਿਆ। ਉਸਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਜਹਾਜਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਪਰਤ ਗਏ। ਟਰਾਏ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਯੂਨਾਨੀ ਆਪਣੇ ਦੇਵਤਾ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਛੱਡਕੇ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋਕੇ ਚਲੇ ਗਏ। ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਖਿੱਚਕੇ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਲਿਆਏ ਤਾਂ ਮੁੱਖ-ਦਵਾਰ ਦੇ ਮਹਿਰਾਬ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਕੱਟਣਾ ਪਿਆ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਟਰਾਏ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਮਨਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਖੋਖਲੇ ਲੱਕੜ ਦੇ ਘੋੜੇ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲਕੇ ਯੂਨਾਨੀ ਸੈਨਿਕਾਂ ਨੇ ਚੁੱਪਚਾਪ ਟਰਾਏ ਦਾ ਫਾਟਕ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ। ਗਰੀਕ ਫੌਜ, ਜੋ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਗਈ ਸੀ ਸਗੋਂ ਨੇੜੇ ਜਾਕੇ ਲੁੱਕ ਗਈ ਸੀ, ਟਰਾਏ ਵਿੱਚ ਵੜ ਗਈ। <ref>{{cite web|url= http://v-k-s-c.blogspot.com/2009/01/human-rights-ancient-times-other.html|title=अन्य देशों में मानवाधिकार और स्वत्व|accessmonthday=[[२२ अप्रैल]]|accessyear=[[२००९]]|format=एचटीएमएल|publisher=मेरी कलम|language=}}</ref> ਇਸ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ‘ਦ ਟਰਾਜਨ ਹਾਰਸ’ ਦਾ ਮੁਹਾਵਰਾ ਬਣਿਆ। ‘ਓਡੇਸੀ’ ਸਿਆਣੇ ਯੂਨਾਨੀ ਕਪ‍ਤਾਨ ਓਡੇਸੀਅਸ ਦੀ ਸਾਹਸਿਕ ਵਾਪਸੀ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਕਥਾ ਹੈ। ਟਰਾਏ ਤੋਂ ਪਰਤਦੇ ਸਮੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜਹਾਜ ਤੂਫਾਨ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਿਆ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਏਧਰ ਉੱਧਰ ਭਟਕਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਪਰਤਿਆ।

ਓਡੇਸੀ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯੂਰਪ ਦੇ ਮਹਾਨ ਰਚਨਾਕਾਰ ਹੋਮਰ ਦੀ ਕਥਾਕਾਰੀ ਦਾ ਬੇਮਿਸ਼ਾਲ ਨਮੂਨਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਈਆਂ ਦੀ ਪੁਨਰਸਿਰਜਣਾ ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਕਥਾਕਾਰਾਂ ਕੋਲੋਂ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੀ। ਇਸ ਗਰੰਥ ਨੇ ਸੰਪੂਰਣ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਕਥਾ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ।ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਰਚਨਾਫਲਕ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਾਨਵੀ ਸੰਬੰਧਾਂ, ਕਿਰਿਆਕਲਾਪਾਂ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪੱਖਾਂ ਦਾ ਸਮਾਵੇਸ਼ ਹੈ ।ਹੈ। ਨਿਤ ਪਰਿਵਰਤਨਸ਼ੀਲ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸੁੱਖ-ਦੁੱਖ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਚਿਤਰਣ ਦੇ ਮਾਧਿਅਮ ਰਾਹੀਂ ‘ਓਡੀਸੀ’ ਵਿੱਚ ਹੋਮਰ ਨੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਜਗਤ ਦੇ ਯਥਾਰਥ ਨੂੰ ਪਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਇਹ ਰੇਖਾਂਕਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਹਸ, ਉਤਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਜਿਗਿਆਸਾ ਬਿਰਤੀ ਨਾਲ ਹੀ ਮਨੁੱਖ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਸਿਖਰ ਉੱਤੇ ਪੁੱਜਦਾ ਹੈ।

ਹੋਮਰ ਦੀ ਰਚਨਾਕੌਸ਼ਲਤਾ ਨੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟ-ਜਗਤ ਦੀਆਂ ਵਾਸਤਵਿਕਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਹੇਜਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਤ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਇਤਹਾਸ, ਪੁਰਾਤੱਤਵ, ਸਮਾਜ ਸ਼ਾਸਤਰ, ਰਾਜਨੀਤੀ ਸ਼ਾਸਤਰ ਅਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਖੋਜੀ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਲਈ ਖਿੱਚ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ ।ਹੈ।