ਕਾਜੂ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

ਇਹ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਮੂਲ ਰੂਪ ਤੋਂ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬੀ ਬ੍ਰਾਜੀਲ ਦੇ ਵਸਨੀਕ ਹੈ। ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਿਚਵਿੱਚ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਬਸਤੀਵਾਦੀ 1550 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚਵਿੱਚ ਕਾਜੂ ਬਰਾਮਦ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਸਨ. ਕਾਜੂਆਂ ਦਾ ਮੁੱਖ ਉਤਪਾਦ ਵੀਤਨਾਮ, ਨਾਈਜੀਰੀਆ, ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਆਈਵਰੀ ਕੋਸਟ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਕਾਜੂ ਦੇ ਰੁੱਖ ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਸਦਾ-ਬਹਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, 14 ਮੀਟਰ (46 ਫੁੱਟ) ਲੰਬਾਈ ਤੱਕ ਵਧਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ, ਅਕਸਰ ਅਣਉਯਗਤੀਸ਼ੀਲ ਤਾਰ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪੱਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸਰਲਤਾ ਨਾਲ ਪ੍ਰਬੰਧਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਚਮੜੀ ਦੀ ਬਣੀ ਹੋਈ, ਅੰਡਾਕਾਰ ਨੂੰ ਢੱਕਣ ਲਈ, 4-22 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ (1.6-8.7 ਇੰਚ) ਲੰਬੇ ਅਤੇ 2-15 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ (0.79-5.91 ਇੰਚ) ਵਿਆਪਕ, ਨਿਰਵਿਘਨ ਮਾਰਜਿਨ ਦੇ ਨਾਲ. ਫੁੱਲ ਇੱਕ ਪੈਨਿਕਲ ਜਾਂ ਕੋਰਬ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ 26 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ (10 ਇੰਚ) ਲੰਬੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ; ਹਰ ਇੱਕ ਫੁੱਲ ਛੋਟਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਹਿਲੀ ਤੇ ਪਿਹਲਾ ਹਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਲਾਲ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਪਤਲੀ, ਤੀਬਰ ਪੱਟੀਆਂ 7-15 ਮਿਲੀਮੀਟਰ (0.28-0.59 ਇੰਚ) ਲੰਬੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਦੁਨੀਆਂਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਕਾਜੂ ਦੇ ਰੁੱਖ ਦਾ ਖੇਤਰ ਲਗਭਗ 7,500 ਮੀ 2 (81,000 ਵਰਗ ਫੁੱਟ) ਹੈ। ਇਹ ਨੈਟਾਲ, ਰੀਓ ਗ੍ਰਾਂਡਡੇਨ ਨੋਰਤੇ, ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਵਿਚਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ।

ਕਾਜੂ ਦਾ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਾਰਤੀ ਰਸੋਈ ਪ੍ਰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਮਿਠਾਈਆਂ ਬਣਾਉਣ ਜਾਂ ਕੜੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਜਾਂ ਇੱਕ ਪੇਸਟ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਰੋਟੀਆਂ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੋਰਮਾ), ਜਾਂ ਕੁਝ ਮਿਠਾਈਆਂ (ਮਿਸਾਲ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਕਾਜੂ ਬਾਰਫਾਈ) ਲਈ ਇੱਕ ਚਟਨੀ ਵਾਂਗੂ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਈ ਭਾਰਤੀ ਮਿਠਾਈਆਂ ਅਤੇ ਮਿਠਾਈਆਂ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਵਿੱਚ ਪਾਊਡਰ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਗੋਆ ਦੇ ਪਕਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚ, ਭੂਨਾ ਅਤੇ ਕੱਚੇ ਦੋਨੋਂ ਕਾਲੇ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਰੀ ਅਤੇ ਮਠਿਆਈ ਬਣਾਉਣ ਲਈ। ਕਾਜ ਵੀ ਥਾਈ ਅਤੇ ਚੀਨੀ ਪਕਵਾਨਾਂ ਵਿਚਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੂਰੇ ਰੂਪ ਵਿਚ। ਫਿਲੀਪੀਨਜ਼ ਵਿੱਚ, ਕਾਜੂ ਅੰਟੀਪੋਲੋ ਦਾ ਜਾਣਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਉਤਪਾਦ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਸੁਮਨ ਨਾਲ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਾਂਪਾਂਗਾ ਨੂੰ ਟੇਰਰੋਨਸ ਡੀ ਕਾਯੂਯੂ ਨਾਮਕ ਮਿੱਠਾ ਮਿਠਾਇਆ ਵੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਾਜੂ ਮਾਰਜ਼ੀਪੈਨ ਵ੍ਹਾਈਟ ਵੇਫਰਾਂ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ, ਭੁੰਲਨਆ ਅਤੇ ਸਲੂਣਾ ਕੱਗੂ ਨੂੰ ਕਕਾਗ ਮੀਟ ਜਾਂ ਕਕਾਵਾਂ ਦੀ ਮੈਡੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਕਾਜੂ ਸੇਬ ਨੂੰ ਜਮਬੂ ਮਾਨੀਟ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

2014 ਵਿੱਚ, ਕੋਟ ਡਿਵੁਆਰਵਰ ਵਿੱਚ ਕਾਜੂ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਦੀ ਤੇਜ਼ ਵਾਧਾ ਨੇ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਉੱਤਰੀ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਨਿਰਮਾਤਾ ਬਣਾਇਆ। ਵਿਸ਼ਵ ਮਾਰਕੀਟ ਭਾਅ ਵਿਚਵਿੱਚ ਉਤਰਾਅ-ਚੜ੍ਹਾਅ, ਮਾੜੀ ਕੰਮ ਦੀਆਂ ਹਾਲਤਾਂ, ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਕਟਾਈ ਲਈ ਘੱਟ ਤਨਖ਼ਾਹ ਕਾਰਨ ਕਾਜੂ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਵਿਚਵਿੱਚ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋਏ ਹਨ।