ਗੋਰ ਵਿਡਾਲ (ਜਨਮ ਯੂਜੀਨ ਲੂਯਿਸ ਵਿਡਾਲ; 3 ਅਕਤੂਬਰ, 1925 – 31 ਜੁਲਾਈ, 2012) ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਲੇਖਕ (ਨਾਵਲ, ਨਿਬੰਧ, ਸਕ੍ਰੀਨਪਲੇ, ਅਤੇ ਸਟੇਜੀ ਨਾਟਕ) ਹੈ। ਅਤੇ ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਬੁਧੀਜੀਵੀ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਪਾਤ੍ਰਿਸ਼ੀ ਅੰਦਾਜ਼, ਹਾਜ਼ਰ ਜਵਾਬ ਬੁੱਧੀ, ਅਤੇ ਲਿਖਣ ਦੀ ਲਿਸ਼ਕਵੀਂ ਸ਼ੈਲੀ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।[1][2]

ਗੋਰ ਵਿਡਾਲ
2009 ਵਿੱਚ ਗੋਰ ਵਿਡਾਲ
ਜਨਮ
ਯੂਜੀਨ ਲੂਯਿਸ ਵਿਡਾਲ

(1925-10-03)ਅਕਤੂਬਰ 3, 1925
ਵੈਸਟ ਪੁਆਇੰਟ, ਨਿਊ ਯਾਰਕ
ਮੌਤਜੁਲਾਈ 31, 2012(2012-07-31) (ਉਮਰ 86)
ਹੋਰ ਨਾਮਯੂਜੀਨ ਲੂਥਰ ਵਿਡਲ, ਜੂਨੀਅਰ
ਸਿੱਖਿਆਫਿਲਿਪਸ ਐਕਸੀਟਰ ਅਕੈਡਮੀ
ਪੇਸ਼ਾਲੇਖਕ, ਨਾਵਲਕਾਰ, ਨਿਬੰਧਕਾਰ, ਨਾਟਕਕਾਰ, ਪਰਦਾ ਲਿਖਾਰੀ, ਅਦਾਕਾਰ
ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧਦ ਸਿਟੀ ਐਂਡ ਦ ਪਿਲਰ (1948)
ਜੂਲੀਅਨ (1964)
ਮਾਯਰਾ ਬ੍ਰੈਕਿਨਰਿਜ (1968)
ਬੁਰਰ (1973)
ਲਿੰਕਨ (1984)
ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਦਲਡੈਮੋਕਰੇਟਿਕ ਪਾਰਟੀ (ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ)
ਪੀਪਲਜ਼ ਪਾਰਟੀ (ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ, 1971)
(ਸਬੰਧਤ ਗੈਰ-ਸਦੱਸ)
ਲਹਿਰਉੱਤਰ-ਸਾਹਿਤ
ਸਾਥੀ
ਸੂਚੀ ਵੇਖੋ
    • ਐਨਾਸ ਨਿੰਨ (1944–1948)
    • ਡਾਇਨਾ ਲਿਨ (1949–1950)
    • ਜੋਐਨ ਵੁਡਵਰਡ (1950–1951)
    • ਹਾਵਰਡ ਅਸਟਨ (1951–2003)
Parent(s)ਯੂਜੀਨ ਲੂਥਰ ਵਿਡਲ
ਨੀਨਾ ਸ. ਗੋਰ
ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ
ਸੂਚੀ ਵੇਖੋ
    • ਨੀਨਾ ਅਚਿੰਕਲੋਸ (ਸੌਤੇਲੀ-ਭੈਣ)
    • ਹਿਊਗ ਸਟੀਅਰਜ਼ (ਸੌਤੇਲਾ-ਭਤੀਜਾ)
    • ਬੁਰਰ ਸਟੀਅਰਜ਼ (ਸੌਤੇਲਾ-ਭਤੀਜਾ)
ਪੀਪਲਜ਼ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ
ਨਵੰਬਰ 27, 1970 – ਨਵੰਬਰ 7, 1972
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂਪਾਰਟੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ
ਦੇ ਨਾਲ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀਬੈਂਜਾਮਿਨ ਸਪੌਕ
ਮਿਲਟਰੀ ਜੀਵਨ
ਛੋਟਾ ਨਾਮ
  • "ਜੀਨ"
  • "ਗੋਰ "
ਸੇਵਾ/ਬ੍ਰਾਂਚਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਆਰਮੀ
  • ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਸਟੇਟ ਆਰਮੀ ਏਅਰ ਫੋਰਸ
ਸੇਵਾ ਦੇ ਸਾਲ1943–46
ਰੈਂਕ ਵਾਰੰਟ ਅਫਸਰ
ਯੂਨਿਟ
  • 35 ਵਾਂ ਫਾਈਟਰ ਸਕੁਐਡਰਨ

ਉਹ ਯੂਜੀਨ ਲੂਯਿਸ ਵਿਡਾਲ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਸਿਆਸੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ; ਉਸ ਦੇ ਨਾਨਾ ਦਾਦਾ, ਥਾਮਸ ਪਰਾਈਓਰ ਗੋਰ ਨੇ ਓਕਲੇਹੋਮਾ ਤੋਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਸੈਨੇਟਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ (1907-21 ਅਤੇ 1931-37)। ਗੋਰ ਵਿਡਾਲ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਹ ਡੈਮੋਕ੍ਰੇਟਿਕ ਪਾਰਟੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਸੀ, ਜੋ ਦੋ ਵਾਰ ਚੋਣ ਲੜਿਆ; ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਹਾਊਸ (ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਟੇਟ, 1960) ਲਈ, ਫਿਰ ਅਮਰੀਕੀ ਸੈਨੇਟ (ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ, 1982) ਲਈ।[3] ਇੱਕ ਸਿਆਸੀ ਟਿੱਪਣੀਕਾਰ ਅਤੇ ਨਿਬੰਧਕਾਰ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਵਿਡਾਲ ਦਾ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ਾ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਸਮਾਜ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਿਲਸ਼ਾਵਲੀ ਵਿਦੇਸ਼ ਨੀਤੀ ਨੇ ਕਿਵੇਂ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ.[4]।ਉਸ ਦੇ ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਭਾਸ਼ਾਂ ਦ ਨੇਸ਼ਨ, ਨਿਊ ਸਟੇਟਸਮੈਨ, ਦ ਨਿਊਯਾਰਕ ਰਿਵਿਊ ਬੁੱਕਸ ਅਤੇ ਐਕਕੁਆਰ ਮੈਗਜ਼ੀਨਾਂ ਵਿੱਚ ਛਾਪੇ ਗਏ ਸਨ।ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਬੌਧਿਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਗੋਰ ਵਿਡਾਲ ਦੇ ਦੂਜੇ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ ਅਤੇ ਲੇਖਕਾਂ ਨਾਲ ਸੈਕਸ, ਰਾਜਨੀਤੀ ਅਤੇ ਧਰਮ ਉੱਤੇ ਵਿਸ਼ੇਕ ਬਹਿਸਾਂ, ਕਦੇ-ਕਦੇ ਵਿਲੀਅਮ ਐੱਮ. ਬਕਲੀ ਜੂਨੀਅਰ ਅਤੇ ਨਾਰਮਨ ਮੇਲਰ ਦੀ ਪਸੰਦ ਦੇ ਨਾਲ ਝਗੜੇ ਹੋ ਗਏ।ਇੱਕ ਨਾਵਲਕਾਰ ਵਿਡਾਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਜਨਤਕ ਅਤੇ ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਗਈ।ਉਸ ਦੀ ਪਾਲਿਸ਼ੀ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤਕ ਸ਼ੈਲੀ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਸਥਾਨ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਉਜਾਗਰ ਕੀਤਾ,ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਾਤਰਾਂ ਦੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਵਿਖਾਇਆ[5]।ਉਸ ਦਾ ਤੀਜਾ ਨਾਵਲ, ਦਿ ਸਿਟੀ ਐਂਡ ਦਿ ਪਿਲਰ (1948) ਨੇ ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਕਿਤਾਬ ਸਮੀਖਿਅਕਾਂ ਦੀ ਸਾਹਿਤਕ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਨੈਤਿਕ ਸੰਵੇਦਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਕਾਰਿਆ[6]।ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਨਾਵਲ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ, ਵਿਡਾਲ ਨੇ ਜੂਲੀਅਨ (1 9 64) ਵਿੱਚ ਜੂਲੀਅਨ ਪ੍ਰੇਵਸਟੇਟ ਦੀ ਸਾਮਰਾਜਿਕ ਸੰਸਾਰ (R. AD 361-63) ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਈ,ਰੋਮੀ ਸਮਰਾਟ ਨੇ ਈਸਾਈ ਏਕਸੇਸਿਸ਼ਵਾਦ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਸਥਿਆਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਕੁੱਝ ਬਹੁ-ਵਿਸ਼ਾਵਾਦ ਮੁੜ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਮ ਧਾਰਮਿਕ ਉਤਰਾਅ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ[7]।ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਅੰਗ ਦੀ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਵਿੱਚ, ਮਾਇਰਾ ਬ੍ਰੇਕਿਨਿਰੀਜ (1 9 68) ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਤ ਸਮਾਜਿਕ ਢਾਂਚਿਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲਿੰਗਕ ਭੂਮਿਕਾ ਅਤੇ ਜਿਨਸੀ ਅਨੁਕੂਲਣ ਦੀ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਬੁਰ ਵਿੱਚ (1 9 73) ਅਤੇ ਲਿੰਕਨ (1984) ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਨੂੰ "ਏ ਮੈਨ ਆਫ ਦ ਪੀਪਲ" ਅਤੇ "ਏ ਮੈਨ" ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।ਵਰਣਨਯੋਗ ਖੋਜ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਪਹਿਲੂ ਯੂ ਐਸ ਦੇ ਕੌਮੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।[3][8]

ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ

ਸੋਧੋ

ਯੂਜੀਨ ਲੁਈਸ ਵਿਡਾਲ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਮਿਲਟਰੀ ਅਕੈਡਮੀ ਦੇ ਕੈਡੇਟ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪੱਛਮੀ ਪੁਆਇੰਟ, ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿਖੇ, ਯੂਜੀਨ ਲੂਥਰ ਵਿਡੀਲ (1895-1969) ਅਤੇ ਨੀਨਾ ਐੱਸ ਗੋਰ (1903-1978) ਦਾ ਇਕੋ-ਇਕ ਬੱਚਾ ਸੀ।[9][10] ਵਿਡਾਲ ਉੱਥੇ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਪਿਤਾ ਫੌਜੀ ਅਕੈਡਮੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਐਰੋਨੌਟਿਕਸ। ਮੱਧ ਨਾਮ, ਲੂਇਸ, ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਇੱਕ ਗਲਤੀ ਸੀ, "ਜੋ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਉਸਦਾ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਯੂਜੀਨ ਲੁਈਸ ਸੀ ਜਾਂ ਯੂਜੀਨ ਲੂਥਰ ਇੰਸਟ੍ਰਕਟਰ ਸੀ.[11]।ਮੈਮੋਇਰ ਪਿਲਮਪੇਸਟ (1995) ਵਿਚ, ਵਿਡੀਲ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਮੇਰਾ ਜਨਮ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ 'ਯੂਜੀਨ ਲੁਈ ਵਿਡੀਲ' ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ:ਇਸ ਨੂੰ ਯੂਜੀਨ ਲੂਥਰ ਵਿਡੀਅਲ ਜੂਨੀਅਰ ਵਿੱਚ ਬਦਲਿਆ ਗਿਆ; ਫਿਰ ਗੋਰ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਤੇ [1939 ਵਿਚ] ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ; ਫਿਰ, ਚੌਦਾਂ 'ਤੇ, ਮੈਂ ਪਹਿਲੇ ਦੋ ਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾ ਲਿਆ"।[12] ਯੂਜੀਨ ਲੂਈ ਵਿਡਾਲ ਦਾ ਜਨਮ ਜਨਵਰੀ 1939 ਵਿੱਚ ਉਦੋਂ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ 13 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੀ,ਸੈਂਟ ਐਲਬਨਸ ਸਕੂਲ ਦੇ ਹੈੱਡਮਾਸਟਰ ਦੁਆਰਾ, ਜਿੱਥੇ ਵਿਡਾਲ ਨੇ ਤਿਆਰੀ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ।ਯੂਜੀਨ ਲੂਥਰ ਵਿਡਾਲ ਸੀਨੀਅਰ, ਰੁਜ਼ਵੈਲਟ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਵਣਜ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਏਅਰ ਕਾਮਰਸ ਦੇ ਬਿਊਰੋ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ (1933-37) ਸਨ ਅਤੇ ਇਹ ਏਵੀਏਟਰ ਅਮੀਲੀਆ ਇਅਰਹਾਟ ਦਾ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਸੀ.[13][14]।ਯੂ.ਐਸ ਮਿਲਟਰੀ ਅਕੈਡਮੀ 'ਤੇ, ਖਾਸ ਤੌਰ' ਤੇ ਐਥਲੈਟਿਕ ਵਿਡਾਲ ਸੀ.ਆਰ. ਇੱਕ ਕੁਆਰਟਰਬੈਕ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਇਕ ਕੁਆਰਟਰਬੈਕ, ਕੋਚ ਅਤੇ ਫੁਟਬਾਲ ਟੀਮ ਦਾ ਕਪਤਾਨ ਰਿਹਾ ਸੀ; ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਮਰੀਕਨ ਬਾਸਕਟਬਾਲ ਖਿਡਾਰੀ।ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਉਹ 1920 ਦੇ ਓਲੰਪਿਕ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ 1924 ਦੇ ਗਰਮੀ ਓਲੰਪਿਕਸ ਵਿੱਚ (ਡੈਕਥਲੋਨ ਵਿੱਚ ਸੱਤਵਾਂ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਪੈਨਟਾਲੋਨ ਦਾ ਕੋਚ ਸੀ.[15][16]।ਵਿਡਾਲ ਦੀ ਮਾਂ, ਨੀਨਾ ਗੋਰ, ਇੱਕ ਉੱਚ ਸਮਾਜ ਔਰਤ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ 1928 ਵਿੱਚ ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਦੇ ਸਾਈਨ ਆਫ ਐਡੀਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਧੂ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਵਜੋਂ ਬ੍ਰੌਡਵੇ ਥੀਏਟਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ।.[17]

ਕੈਰੀਅਰ

ਸੋਧੋ

ਗੋਰ ਵਿਡਾਲ ਦੇ ਸਾਹਿਤਕ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਹੋਰ ਲੇਖਕਾਂ, ਕਵੀਆਂ ਅਤੇ ਨਾਟਕਕਾਰਾਂ, ਨਾਵਲਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਪੁਰਾਤਨ ਸਮੇਂ ਤੋਂ: ਪੈੱਟਰੋਨੀਅਸ (ਡੀ. 66), ਜੁਵੇਨਲ (ਏਡੀ 60-140) ਅਤੇ ਅਪਰਲੀਅਸ (ਫਲੱਸ. ਸੀ ਏ ਏ 155); ਅਤੇ ਪੋਸਟ-ਰਿਨੇਸੈਂਸ ਤੋਂ: ਥਾਮਸ ਪਿਓਕ ਪੀਕੌਕ (1785-1866) ਅਤੇ ਜਾਰਜ ਮੈਰੀਡੀਥ[18]।ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਮੁਖੀ ਹੈਰੋਲਡ ਬਲੂਮ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਗੋਰ ਵਿਡਾਲਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਲਿੰਗਕਤਾ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਾਹਿਤਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾਨਤਾ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਪਰ ਬਲੂਮ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਧਾ ਲਿਖਣ ਲਈ ਅਜਿਹੀ ਸੀਮਿਤ ਮਾਨਤਾ ਹੋਰ ਜਿਆਦਾ ਸੀ,ਇਤਿਹਾਸਕ ਗਲਪ ਦੀ ਅਜਾਰੇਦਾਰੀ, ਪਲਾਟ-ਮੁਹਾਰਤ ਵਾਲੀ ਗਾਇਕੀ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਦੀ ਤੁਲਣਾ ਵਿਡਾਲ ਨੇ ਇੱਕ ਸਿਰਹਾਣਾ ਸ਼ੇਅਰ ਕੀਤੀ ਸੀ.[19]।2009 ਵਿੱਚ, ਮੈਨ ਆਫ ਲੈਟਰਜ਼ ਗੋਰ ਵਿਡਾਲ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕੀ ਮਨੁੱਖਤਾਵਾਦੀ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੇ ਆਨਰੇਰੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।.[20][21]

ਗੋਰ ਵਿਡਾਲ ਦੇ ਸਾਹਿਤਕ ਕੈਰੀਅਰ ਨੇ ਫੌਜੀ ਨਾਵਲ ਵਿਲੀਵ ਦੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ,ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੇ ਅਲਾਸਕੈਨ ਹਾਰਬਰ ਡੀਟੈਚਮੈਂਟ ਡਿਊਟੀ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਇੱਕ ਯੁੱਧ-ਵਿਰੋਧੀ ਲੜਾਈ ਸੀ.[22]।ਉਸ ਦਾ ਤੀਜਾ ਨਾਵਲ, ਦਿ ਸਿਟੀ ਐਂਡ ਦਿ ਪਿਲਰ (1 9 48) ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਹੋਣ ਤੇ ਇੱਕ ਨੈਤਿਕ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤੀ,ਇਕ ਸਮੂਹਿਕ ਨਾਇਕ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਉਸਦੇ ਸਮਲਿੰਗਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦੀ.[21]।ਇਹ ਨਾਵਲ "ਜੇ.ਟੀ." ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਸੀ; ਦਹਾਕਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਵਿਡਾਲ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਹਸਤੀ ਉਹ ਸਨ,1 ਮਾਰਚ 1945 ਨੂੰ ਈਵੋ ਜੀਮਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਰੇ ਗਏ ਜੇਮਜ਼ ਟਰਿਂਬਲ।II ਦਾ, ਜੋ ਕਿ ਜਿਮੀ ਟਰਿੰਬਲ ਇਕੋ-ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਗੋਰ ਵਿਡਾਲ ਕਦੇ ਪਸੰਦ ਸੀ[23][24]।ਆਡਿਟਿਕਸ ਨੇ ਦ ਸਿਟੀ ਅਤੇ ਪਿਲਰ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਸਮ ਦੀ ਸਮਲਿੰਗਤਾ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਅਵਾਜ਼ ਉਠਾਈ,ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਵਿਅਸਤ ਅਤੇ ਅਨੈਤਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੇਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।[21]।ਵਿਡਾਲ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਨਿਊ ਯਾਰਕ ਟਾਈਮਜ਼ ਅਲੋਚਕ ਆਰੇਵਿਲ ਪ੍ਰੈਸਕੋਟ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੀ,ਇਸਦੇ ਦੁਆਰਾ ਉਹ ਵਿਡਾਲ ਦੁਆਰਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਸਮੀਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਂ ਹੋਰ ਆਲੋਚਕਾਂ ਦੀ ਸਮੀਖਿਆ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.[25]।ਵਿਡਾਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਤੇ, ਈ.ਪੀ. ਡੁਟਨ ਦੇ ਇੱਕ ਸੰਪਾਦਕ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ "ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਲਈ ਕਦੇ ਵੀ ਮੁਆਫ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।ਹੁਣ ਤੋਂ 20 ਸਾਲ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸਦੇ ਲਈ ਅਜੇ ਵੀ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।[21]

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

ਸੋਧੋ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. "NLS Other Writings".
  2. "Gore Vidal Biography".
  3. 3.0 3.1 Vidal, Gore.
  4. Wiener, Jon. I Told You So: Gore Vidal Talks Politics Counter Point Press; Berkeley (2012) pp. 54–55
  5. Murphy, Bruce. Benét's Reader's Encyclopedia (Fourth Edition) HarperCollins Publishers (1996) p. 1,080.
  6. Terry, C.V. New York Times Book Review, "The City and the Pillar" January 11, 1948, p. 22.
  7. Hornblower, Simon & Spawforth, Editors. The Oxford Companion to Classical Civilization Oxford University Press. (1998) pp. 383–84.
  8. Kiernan, Robert F. Gore Vidal Frederick Ungar Publishing,।nc. (1982) pp. 75–85.
  9. Vidal, Gore, "West Point and the Third Loyalty", The New York Review of Books, Volume 20, Number 16, October 18, 1973.
  10. Gore Vidal: Author Biography, Essays, History, Novels, Style, Favorite Books –।nterview (2000). August 25, 2013 – via YouTube.
  11. Kaplan, Fred (1999). "Excerpt: Gore Vidal, A Biography". The New York Times. Retrieved June 12, 2013.
  12. Vidal, Gore. Palimpsest (1995), p. 401.
  13. "Aeronatics: $8,073.61", Time, September 28, 1931
  14. "Booknotes". Booknotes. Archived from the original on ਅਪਰੈਲ 14, 2012. Retrieved ਦਸੰਬਰ 31, 2011. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (help)
  15. "Eugene L. Vidal, Aviation Leader". The New York Times. February 21, 1969. p. 43.
  16. South Dakota Sports Hall of Fame Profile: Gene Vidal. Archived October 16, 2007, at the Wayback Machine.
  17. "General Robert Olds Marries". The New York Times. June 7, 1942. p. 6. [ਮੁਰਦਾ ਕੜੀ]
  18. "Paris Review – The Art of Fiction No. 50, Gore Vidal".
  19. Bloom, Harold (1994). The Western Canon: The Books and School of the Ages. Riverhead Books. p. 20. ISBN 978-1-57322-514-4. Retrieved August 1, 2012.
  20. "Gore Vidal: The Death of a Legend | American Atheists". Atheists.org. August 1, 2012. Archived from the original on August 4, 2012. Retrieved August 5, 2012. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (help)
  21. 21.0 21.1 21.2 21.3 Duke, Barry (August 1, 2012). "Farewell Gore Vidal, Gay Atheist Extraordinary". Freethinker.co.uk. Archived from the original on ਜਨਵਰੀ 8, 2018. Retrieved December 18, 2015. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  22. Vidal, Gore. The City and the Pillar and Seven Early Stories (NY: Random House), p. xiii.
  23. Roberts, James. "The Legacy of Jimmy Trimble", ESPN, March 14, 2002.
  24. Chalmers, Robert. "Gore Vidal: Literary feuds, his 'vicious' mother and rumours of a secret love child", The।ndependent, May 25, 2008.
  25. Vidal, Gore. Point to Point Navigation (New York: Doubleday, 2006), 245