ਯੋਹਾਨਸ ਵਰਮੀਅਰ[3] (ਅਕਤੂਬਰ 1632 - ਦਸੰਬਰ 1675) ਇੱਕ ਡੱਚ ਬੈਰੋਕ ਪੀਰੀਅਡ[4] ਪੇਂਟਰ ਸੀ ਜੋ ਮੱਧ ਵਰਗੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਘਰੇਲੂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪੇਂਟ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਫਲ ਸੂਬਾਈ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦਾ ਪੇਂਟਰ ਸੀ, ਪਰ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਉਹ ਅਮੀਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕਰਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਡੁਬੋ ਗਿਆ, ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕੁਝ ਚਿੱਤਰਾਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ।[5]

Johannes Vermeer
Detail of the painting The Procuress (ਅੰ. 1656), believed to be a self portrait by Vermeer[1]
ਜਨਮOctober 1632
ਮੌਤਦਸੰਬਰ 1675 (ਉਮਰ 42–43)
Delft, Dutch Republic
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾDutch
ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧPainting
ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਕੰਮ34 works universally attributed[2]
ਲਹਿਰDutch Golden Age
Baroque

ਵਰਮੀਅਰ ਨੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਪੇਂਟਿਗ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਮਹਿੰਗੇ ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮਾਸਟਰ ਟ੍ਰੀਟਮੈਂਟ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ।[6]

ਵਰਮੀਅਰ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਘਰੇਲੂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਪੇਂਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। "ਲਗਭਗ ਉਸਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਜ਼ ਜ਼ਾਹਰ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਡੈਲਫਟ ਵਿੱਚ ਦੋ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਕਮਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਪ੍ਰਬੰਧਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕੋ ਫਰਨੀਚਰ ਅਤੇ ਸਜਾਵਟ ਦਿਖਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਅਕਸਰ ਉਹੀ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਚਿੱਤਰਣ ਕਰਦੇ ਹਨ।"[7]

ਉਸ ਨੂੰ ਡੈੱਲਫਟ ਅਤੇ ਦ ਹੇਗ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਪਛਾਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਮਾਮੂਲੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਸਪਸ਼ਟਤਾ ਨੂੰ ਰਾਹ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। 17 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਡੱਚ ਪੇਂਟਿੰਗ (ਡੱਚ ਪੇਂਟਰਜ਼ ਐਂਡ ਵੂਮੈਨ ਆਰਟਿਸਟਸ ਦਾ ਗ੍ਰੈਂਡ ਥੀਏਟਰ) ਉੱਤੇ ਅਰਨੋਲਡ ਹੌਬਰਾਕੇਨ ਦੀ ਮੁੱਖ ਸਰੋਤ ਪੁਸਤਕ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਉਸ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲਗਭਗ ਦੋ ਸਦੀਆਂ ਤਕ ਡੱਚ ਕਲਾ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਸਰਵੇਖਣਾਂ ਤੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[8] 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿਚ, ਵਰਮੀਅਰ ਨੂੰ ਗੁਸਟਾਵ ਫਰੈਡਰਿਕ ਵਾਗਨ ਅਤੇ ਥਿਓਫਾਈਲ ਥੌਰੀ-ਬਰਗੇਰ ਦੁਆਰਾ ਦੁਬਾਰਾ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ 66 ਤਸਵੀਰਾਂ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਲੇਖ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਅੱਜ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ 34 ਪੇਂਟਿੰਗਜ਼ ਸਰਵ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ਤੇ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ, ਵਰਮੀਅਰ ਦੀ ਵੱਕਾਰ ਵਧ ਗਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਸਭ ਨੇ ਇੱਕ ਡੱਚ ਗੋਲਡਨ ਏਜ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਕੁਝ ਵੱਡੇ ਡੱਚ ਸੁਨਹਿਰੀ ਯੁੱਗ ਦੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਫ੍ਰਾਂਸ ਹਾਲਜ਼ ਅਤੇ ਰੇਮਬ੍ਰਾਂਡ, ਵਰਮੀਅਰ ਕਦੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਗਏ, ਅਤੇ ਰੇਮਬ੍ਰਾਂਡ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਉਹ ਸ਼ੌਕੀਨ ਕਲਾ ਕੁਲੈਕਟਰ ਅਤੇ ਡੀਲਰ ਸਨ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀ

ਸੋਧੋ
 
ਕਾਰਟੋਗ੍ਰਾਫ਼ਰ ਵਿਲੇਮ ਬਲੇਯੂ ਦੁਆਰਾ 1649 ਵਿੱਚ ਡੀਲਫਟ
 
ਡੇਲਫਟ, – O––-–2525 in ਵਿੱਚ udeਡ ਲੈਨੈਂਜਿਜਕ ਉੱਤੇ ਜੇਸੀਟ ਚਰਚ, ਸਲੇਟੀ ਸਿਆਹੀ ਵਿੱਚ ਬੁਰਸ਼, 13.2 × 20.2   ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ, ਡੈਲਫਟ, ਆਰਚੀਫ ਡੈਲਫਟ

ਵਰਮੀਅਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਾਰੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।[9] ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਲਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਮਰਪਤ ਸੀ, ਅਤੇ ਡੀਲਫਟ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਤੀਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਤਕ, ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਸਿਰਫ ਸਰੋਤ ਕੁਝ ਰਜਿਸਟਰ, ਕੁਝ ਅਧਿਕਾਰਤ ਦਸਤਾਵੇਜ਼, ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਸਨ; ਇਸ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ, ਥੋਰੀ-ਬਰਜਰ ਨੇ ਉਸਦਾ ਨਾਮ "ਦਿ ਸਪਿੰਕਸ ਆਫ ਡੇਲਫਟ" ਰੱਖਿਆ।[10]

ਬੋਸਨੀਆ ਵਿੱਚ ਵਰਮੀਅਰ (2004) ਲਾਰੈਂਸ ਵੇਸ਼ਲਰ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਹੈ। ਲੇਖ ਦਾ ਸਿਰਲੇਖ, ਹੇਗ ਵਿੱਚ ਮਾਰੀਸ਼ੂਈਆਂ ਵਿੱਚ ਵਰਮੀਅਰ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਅਤੇ ਉਸੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਯੂਗੋਸਲਾਵ ਯੁੱਧ ਅਪਰਾਧ ਟ੍ਰਿਬਿਨਲ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਸੰਬੰਧ ਦਾ ਇੱਕ ਧਿਆਨ ਹੈ।

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. "The Procuress: Evidence for a Vermeer Self-Portrait" Archived 2021-05-03 at the Wayback Machine.. Retrieved 13 September 2010.
  2. Jonathan Janson, Essential Vermeer: complete Vermeer catalogue; accessed 16 June 2010.
  3. "Vermeer". Collins English Dictionary. HarperCollins. Retrieved 6 August 2019.
  4. Jennifer Courtney & Courtney Sanford: "Marvelous To Behold" Classical Conversations (2018)
  5. "Jan Vermeer". The Bulfinch Guide to Art History. Artchive. Retrieved 21 September 2009.
  6. "An Interview with Jørgen Wadum". Essential Vermeer. 5 February 2003. Retrieved 21 September 2009.
  7. Koningsberger, Hans. 1977. The World of Vermeer, New York: Time-Life Books, p. ?
  8. Nakli itihaas jo likheya geya hai kade na vaapriya jo ohna de base te, saade te saada itihaas bna ke ehna ne thop dittiyan. anglo sikh war te ek c te 3-4 jagaha te kiwe chal rahi c ikko war utto saal 1848 jdo angrej sara punjab 1845 ch apne under kar chukke c te oh 1848 ch kihna nal jang ladd rahe c. Script error: The function "citation198.168.27.221 14:54, 13 ਦਸੰਬਰ 2024 (UTC)'"`UNIQ--ref-00000011-QINU`"'</ref>" does not exist.
  9. "Vermeer the Man and Painter". Essential Vermeer. Retrieved 10 April 2014.
  10. "Vermeer: A View of Delft". The Economist. 1 April 2001. Archived from the original on 5 November 2012. Retrieved 21 September 2009.