ਤਿਰਾਜ਼

ਤਿਰਾਜ਼ ( ), ( Persian ਤਾਰਾਜ਼/ਤੇਰਾਜ਼ ) ਮੱਧਯੁਗੀ ਇਸਲਾਮੀ ਕਢਾਈ ਹਨ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਵਸਤਰਾਂ ( ਖਿਲਾਟ ) 'ਤੇ ਬਾਂਹ ਬੰਨ੍ਹਣ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉੱਚ-ਦਰਜੇ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਖਲੀਫ਼ਾ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦਿਖਾਈ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਜੋਂ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਉੱਕਰੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਕੀਮਤੀ ਧਾਤ ਦੇ ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਕਢਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਨਮੂਨਿਆਂ ਨਾਲ ਸਜਾਈ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਤਿਰਾਜ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਸਨ; ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਅਤੇ ਨਿਰਯਾਤ ਨੂੰ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅਧਿਕਾਰੀ ਦੁਆਰਾ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।

ਅਰਬੀ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ, ਤਿਰਾਜ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਬਾਂਹਬੰਦ ਪਹਿਨਣ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ

ਉਹ ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਟੇਬਲੀਅਨ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਏ ਸਨ, ਇੱਕ ਸਜਾਏ ਹੋਏ ਪੈਚ ਨੂੰ ਲੇਟ ਦੇ ਰੋਮਨ ਅਤੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਿੱਚ ਰੈਂਕ ਜਾਂ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਬੈਜ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮੰਟਲ ਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।

ਵ੍ਯੁਤਪਤੀ

12ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ -13 ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ ਤਿਰਾਜ਼ ਬਾਂਹਬੰਦਾਂ ਵਾਲਾ ਕਾਬਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਪਹਿਨਿਆ ਹੋਇਆ ਸਿੰਘਾਸਣ ਵਿਅਕਤੀ।

ਤਿਰਾਜ ਸ਼ਬਦ "ਕਢਾਈ" ਲਈ ਫਾਰਸੀ ਸ਼ਬਦ ਹੈ। ਤਿਰਾਜ਼ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਅਰਬੀ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਵਾਲੇ ਮੱਧਯੁਗੀ ਟੈਕਸਟਾਈਲ, ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ 'ਤੇ ਕੈਲੀਗ੍ਰਾਫਿਕ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਦੇ ਬੈਂਡ ਲਈ, ਜਾਂ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਫੈਕਟਰੀਆਂ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ( ਦਰ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਲ-ਤਿਰਾਜ਼ )

ਤੀਰਾਜ ਨੂੰ ਫਾਰਸੀ ਵਿੱਚ ਤਰਾਜ਼ੀਡੇਨ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਸਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ

ਜਦੋਂ ਕਿ ਤਿਰਾਜ਼ ਸ਼ਬਦ 1500 ਈਸਵੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਲਗਜ਼ਰੀ ਟੈਕਸਟਾਈਲ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਰਬੀ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸਲਾਮੀ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਲਗਜ਼ਰੀ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਨੂੰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਮਯਾਦ ਖ਼ਲੀਫ਼ਾ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇਹ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਯੂਨਾਨੀ ਲਿਖਤਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਣ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਖਲੀਫ਼ਾ ' ਅਬਦ ਅਲ-ਮਲਿਕ ਇਬਨ ਮਾਰਵਾਨ ਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰ ਨਾਲ ਟੈਕਸਟਾਈਲ' ਤੇ ਅਰਬੀ ਲਿਪੀ ਲਾਗੂ ਹੋਈ। ਤਿਰਾਜ਼ ਬੈਂਡ ਵਾਲਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਡਾਟਾਟੇਬਲ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਉਮੱਯਾਦ ਖ਼ਲੀਫ਼ਾ, ਸ਼ਾਸਕ ਮਾਰਵਾਨ I ਜਾਂ ਮਾਰਵਾਨ II ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਆਮ ਸਹਿਮਤੀ ਹੈ ਕਿ ਤਿਰਾਜ਼ ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਖਲੀਫ਼ਾ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਕੁਝ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ, ਤਿਰਾਜ਼ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਸਾਸਾਨੀਆਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਭਾਸ਼ਾ ਤੋਂ ਵਿਕਸਤ ਹੋਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਸਲਾਮ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਰਤਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਸਾਸਾਨੀਅਨ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਜੋਕੇ ਇਰਾਕ ਅਤੇ ਈਰਾਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਨੇ ਇੱਕ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦੀ ਜਾਇਜ਼ਤਾ ਨੂੰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰ-ਆਧਾਰਿਤ ਪ੍ਰਤੀਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਸਿੱਕੇ, ਸਰਕਾਰੀ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਅਤੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਸਮਾਨਤਾ ਜਾਂ ਸੰਬੰਧਿਤ ਚਿੰਨ੍ਹਵਾਦ ਨਾਲ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ। ਆਰਮਬੈਂਡਸ ਇਕੋ ਇਕ ਵਸਤੂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਖਲੀਫ਼ਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਸੀ। ਪਗੜੀ ਅਤੇ ਸਲੀਵਜ਼, ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਵਸਤਰ, ਗੱਦੀਆਂ, ਪਰਦੇ, ਊਠ ਦੇ ਢੱਕਣ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਦਰਬਾਰੀ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਦੇ ਸਿੰਗ ਵੀ ਖ਼ਲੀਫ਼ਾ ਦੇ ਤਿਰਾਜ਼ ਨਾਲ ਸ਼ਿੰਗਾਰਦੇ ਸਨ। ਪਗੜੀ, ਜਾਂ ਤਾਜ, ਸ਼ਬਦ 'ਤਾਜ' ਦਾ ਸਮਾਨਾਰਥੀ ਵੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਇਸਲਾਮ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਅਤੇ ਟੈਕਸਟ ਨਾਲ ਚਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਰੱਬ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਮਸਜਿਦਾਂ 'ਤੇ ਪਾਏ ਗਏ ਲਿਪੀ ਦੇ ਬੈਂਡਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਤਿਰਾਜ਼ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਧਿਅਮਾਂ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਰੋਜਰ II, ਫਾਤਿਮਿਡ ਆਰਟ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਦੇ ਪਰਦੇ ਦੀ ਕਾਪੀ

ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਸਪੇਨ ਵਿੱਚ ਉਮਯਾਦ ਖ਼ਲੀਫ਼ਤ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਹੋਇਆ, ਤਿਰਾਜ਼ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਗੁਆਂਢੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਲਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਕਵਾਦ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਿਆ। ਰੋਜਰ II ਦਾ ਮੈਂਟਲ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਰੈਗਾਲੀਆ ਦੇ ਤਲ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਕਢਾਈ ਵਾਲਾ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਹੈ। ਕੁਫਿਕ ਲਿਪੀ ਤਿਰਾਜ਼ ਪਰੰਪਰਾ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਫੁੱਲਦਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸ਼ਾਸਕ ਨੂੰ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਅਰਬੀ ਨਾਰਮਨ ਰਾਜੇ ਦੀ ਮੁਢਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਨਾ ਹੀ ਸਿਸਲੀ, ਅਤੇ ਮੰਟੇਲ ਦੀ ਸਜਾਵਟ ਵਿੱਚ ਖਲੀਫਾ ਲਈ ਰਾਖਵੇਂ ਰਵਾਇਤੀ ਨਮੂਨੇ ਵਰਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਰੈਗਾਲੀਆ ਜਿੱਤੀ ਗਈ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਇੱਕ ਸਪਸ਼ਟ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ ਜੋ ਉਮਯਾਦ ਖ਼ਲੀਫ਼ਾ ਸੀ। ਯੂਰਪੀਅਨ ਵਾਤਾਵਰਣ ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਪਲੇਰਮੋ, ਸਿਸਲੀ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਵਿੱਚ ਮੁਸਲਿਮ ਕਾਰੀਗਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੱਪੜੇ ਦਾ ਲੇਖ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸਲਾਮੀ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਸੁਹਜ ਨੂੰ ਜੀਓਟੋ ਦੇ ਟੁਕੜੇ, "ਮੈਡੋਨਾ ਐਂਡ ਚਾਈਲਡ" ਵਿੱਚ ਵੀ ਲੱਭਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਡੋਨਾ ਦੇ ਸਿਰ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਕੁਫਿਕ ਲਿਪੀ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਜੋਂ ਤਿਰਾਜ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ।

ਇਸਲਾਮੀ ਡਰੈੱਸ ਕੋਡ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ

ਇਹ ਤੀਰਾਜ਼ 7ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਉਮੱਯਾਦ ਖਲੀਫ਼ਾ ਮਾਰਵਾਨ ਪਹਿਲੇ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਤਿਰਾਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਕੁਫਿਕ ਲਿਪੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਤਿਰਾਜ਼ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਵਾਲਾ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਪੈਟਰਨ ਹੈ।

ਇਸਲਾਮੀ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਪਹਿਰਾਵੇ ਦੇ ਕੋਡ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਨਵੇਂ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਵਿਸਤਾਰ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਹੋਈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਵਿਸਤਾਰ ਹੋਇਆ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵੰਡਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਹਰ ਇੱਕ ਦਾ ਆਪਣਾ ਡਰੈੱਸ ਕੋਡ ਸੀ। ਅਰਬਾਂ ਨੇ, ਆਪਣੇ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਘੱਟ-ਗਿਣਤੀ, ਇੱਕ ਨਿਯਮ ਸਥਾਪਤ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਕੀਤਾ ਜੋ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ( ) ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰੇਗਾ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਨਿਯਮ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਖਲੀਫ਼ਾ ਉਮਰ ( ਸ਼. 634–644 ) ਉਮਰ ਦੇ ਅਖੌਤੀ ਸਮਝੌਤੇ ਵਿੱਚ, ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਗੈਰ-ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ( ) 'ਤੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਸੂਚੀ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ, ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਅਤੇ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇਗੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵੈਸਟਮੈਂਟਰੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਈ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਯਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ। ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਅਰਬ ਫੌਜੀ ਲਈ ਵੀ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ; ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਪੂਰਬੀ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਅਰਬ ਯੋਧਿਆਂ ਨੂੰ ਫ਼ਾਰਸੀ ਕਫ਼ਤਾਨ ਅਤੇ ਲੈਗਿੰਗਜ਼ ਪਹਿਨਣ ਦੀ ਮਨਾਹੀ ਸੀ।

8ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਉਮਯਾਦ ਖ਼ਲੀਫ਼ਾ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ, ਪਹਿਰਾਵਾ ਕੋਡ ਕਾਨੂੰਨ ਘੱਟ ਸਖ਼ਤ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਖੁਰਾਸਾਨ ਵਰਗੇ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਅਰਬ ਸਥਾਨਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੇ ਸਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਹਿਰਾਵੇ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ। ਸਖਤ ਵੈਸਟਮੈਂਟਰੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਜਾਣ ਦਾ ਰੁਝਾਨ ਉੱਚ-ਦਰਜੇ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹੋਇਆ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ। ਇਹ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਮਯਾਦ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਅਰਬ ਸ਼ਾਸਕ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਫ਼ਾਰਸੀ-ਸ਼ੈਲੀ ਦੇ ਕੋਟ ਪਹਿਨਦੇ ਸਨ, ਪੈਂਟਲੂਨਾਂ ਅਤੇ ਕਲਾਨਸੂਵਾ ਪੱਗਾਂ ਦੇ ਨਾਲ। ਉੱਚ-ਦਰਜੇ ਦੇ ਉਮਯਾਦ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਵੀ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨ ਅਤੇ ਸਾਸਾਨੀਅਨ ਅਦਾਲਤਾਂ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਰੇਸ਼ਮ, ਸਾਟਿਨ ਅਤੇ ਬਰੋਕੇਡ ਦੇ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨਣ ਦਾ ਰਿਵਾਜ ਅਪਣਾਇਆ। ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਅਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਮਯਾਦ ਨੇ ਤਿਰਾਜ਼ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਰਾਜ ਦੇ ਕਾਰਖਾਨੇ ਵੀ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੇ। ਤਿਰਾਜ਼ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਸਿੱਕਿਆਂ (ਸਿੱਕਾ) ਉੱਤੇ ਖਲੀਫ਼ਾ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਟਕਸਾਲ ਦੇ ਸਮਾਨ ਇੱਕ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਖਲੀਫਾ ਦਾ ਨਾਮ) ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ, ਪਹਿਨਣ ਵਾਲਾ ਕਿਸ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਸੀ।

ਮਿਸਰ, ਫਾਤਿਮਿਡ ਪੀਰੀਅਡ - ਗਿਲੋਚ ਬੈਂਡ ਦੇ ਨਾਲ ਤਿਰਾਜ - 1941.95 - ਕਲਾ ਦਾ ਕਲੀਵਲੈਂਡ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ

ਤਿਰਾਜ਼ ਬੈਂਡ ਇੱਕ ਰਸਮੀ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਜਿਸਨੂੰ ਖਿੱਲਾ (" ਸਨਮਾਨ ਦਾ ਚੋਗਾ ") ਸਮਾਰੋਹ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਪਤਾ ਪੈਗੰਬਰ ਮੁਹੰਮਦ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉੱਚ-ਗੁਣਵੱਤਾ ਵਾਲੇ ਸੋਨੇ ਦੇ ਤਿਰਾਜ਼ ਬੈਂਡ, ਰੇਸ਼ਮ ਦੇ ਬਸਤਰਾਂ 'ਤੇ ਕਢਾਈ ਕੀਤੇ ਗਏ, ਯੋਗ ਵਜ਼ੀਰਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਉੱਚ-ਦਰਜੇ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ; ਤਿਰਾਜ਼ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ (ਅਤੇ ਦੌਲਤ) ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ।

ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 750 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਅੱਬਾਸੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਉਮਈਆਦ ਦਾ ਸਥਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਤਿਰਾਜ਼ ਨੇ ਅਜੇ ਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੀ ਆਪਣੀ ਪਿਛਲੀ ਪ੍ਰਤੀਕ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਸੀ। ਤਿਰਾਜ਼ ਦਾ ਅੱਬਾਸੀ ਖ਼ਲੀਫ਼ਾ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਮਜ਼ਬੂਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਹੜੱਪਣ ਦੇ ਸਾਧਨ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਖ਼ਲੀਫ਼ਾ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਤਾਕਤ ਅਲ-ਮੁਵਾਫ਼ਕ ਦੀ ਨਿਯੁਕਤੀ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, 875 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਭਰਾ, ਖ਼ਲੀਫ਼ਾ ਅਲ-ਮੁਤਾਮਿਦ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰਬ ਦੇ ਵਾਇਸਰਾਏ ਵਜੋਂ। ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਅਹਿਮਦ ਇਬਨ ਤੁਲੁਨ, ਮਿਸਰ ਦੇ ਤੁਰਕੀ ਗਵਰਨਰ ਲਈ ਖ਼ਤਰੇ ਵਜੋਂ ਸਾਬਤ ਹੋਈ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਲ-ਮੁਵਾਫ਼ਕ ਨੇ ਆਪਣੇ, ਅਲ-ਮੁਵਾਫ਼ਕ ਦੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਨੂੰ ਅਸਥਿਰ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬੁਝਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਬਨ ਤੁਲੁਨ ਦੇ ਬਦਲੇ ਵਿਚ, ਉਸਨੇ ਤਿਰਾਜ਼ ਦੇ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖਾਂ 'ਤੇ ਅਲ-ਮੁਵਾਫਕ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸੰਦਰਭ ਵਿਚ ਤਿਰਾਜ਼ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਅਤੇ ਜਨਤਾ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਦੇ ਦਰਬਾਰੀ ਰੁਤਬੇ 'ਤੇ ਇਸ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ।

ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਫੈਲਣ ਦੇ ਨਾਲ ਖਲੀਫਾਤਾਂ ਵਧੀਆਂ, ਤਿਰਾਜ਼ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੈਰਾਡਾਈਮ ਤਬਦੀਲੀ ਨੂੰ ਚਾਲੂ ਕੀਤਾ। ਅੱਬਾਸੀ ਖ਼ਲੀਫ਼ਤ ਦੀ ਪਕੜ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਤੁਰਕੀ ਗੁਲਾਮ ਫ਼ੌਜਾਂ ਤੋਂ ਨਿਯੰਤਰਣ ਗੁਆ ਬੈਠੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਮਿਸਰ ਦੇ ਫਾਤਿਮੀਆਂ ਅਤੇ ਸਪੇਨ ਦੀਆਂ ਉਮਯੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਰਾਜ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਫਾਤਿਮਿਡ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ, ਗੁਲੋਚ ਸਜਾਵਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਅਤੇ ਰੋਮਨ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਕਾਰਨ ਟੈਕਸਟ ਦੇ ਨਾਲ ਚਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਦੀ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਧਾਰਨਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਆਪਣੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੁਆਰਾ, ਫਾਤਿਮੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਤੀਰਾਜ਼ ਦੀ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਵਰਤੋਂ ਲਿਆਂਦੀ: ਗੈਰ-ਅਦਾਲਤੀ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਬਸਤਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਪੁਸ਼ਾਕ ਦੇਣ ਦਾ ਰਿਵਾਜ ਫੈਲਿਆ, ਜਨਤਕ ਸਟੂਡੀਓਜ਼ ( 'ਅੰਮਾ ) ਨੇ ਜਨਤਕ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਆਪਣਾ ਤਿਰਾਜ਼ ਤਿਆਰ ਕਰਕੇ ਤਿਰਾਜ਼ ਦੇਣ ਦੇ ਰਿਵਾਜ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਫਾਤਿਮਿਡ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ, ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ 'ਅੰਮਾ ਤਿਰਾਜ਼' ਨੂੰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਉਹ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ 'ਤੇ ਆਪਣਾ " ਖਿਲਾ " ਸਮਾਰੋਹ ਕਰਨਗੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਾਹਿਰਾ ਜੇਨੀਜ਼ਾ ਦੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਕਾਹਿਰਾ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਹੈ। ਇਹ "ਜਨਤਕ ਤਿਰਾਜ਼" ਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰਕ ਖਜ਼ਾਨਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਵਿਰਾਸਤ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਾਸ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਤਿਰਾਜ ਵੀ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਜੋਂ ਦਿੱਤੇ ਗਏ। ਅੰਡੇਲੁਸੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਨੂੰ ਉੱਤਰੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਨੂੰ ਤਿਰਾਜ਼ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਤੀਰਾਜ਼ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਦੀਆਂ ਰਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਫਾਤਿਮੀ ਮਿਸਰੀ ਅੰਤਮ ਸੰਸਕਾਰ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਤਿਰਾਜ਼ ਬੈਂਡ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦੇ ਸਿਰ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਲਪੇਟਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਇਸ ਨਾਲ ਢੱਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਪੁਰਾਣੇ ਖਿੱਲੇ ਦੀ ਰਸਮ ਤੋਂ ਤੀਰਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਇੱਥੇ ਕੁਰਾਨ ਦੀਆਂ ਆਇਤਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਸੀ, ਤਿਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਦੀਆਂ ਰਸਮਾਂ ਲਈ ਢੁਕਵਾਂ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ।

13ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ, ਤਿਰਾਜ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਘਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਸਲਾਮੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋਣ ਨਾਲ, ਅਹਿਲਕਾਰਾਂ ਨੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਤਿਰਾਜ਼ ਵੇਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਕੁਝ ਤਿਰਾਜ਼ ਨਿਵੇਸ਼ ਦੇ ਇੱਕ ਰੂਪ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਵਪਾਰ ਅਤੇ ਵੇਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਗਿਰਾਵਟ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, 14ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਤਿਰਾਜ਼ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ।

ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਅਤੇ ਉਤਪਾਦਨ

10ਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਯਮਨ ਤੋਂ ਤਿਰਾਜ਼ ਕੱਪੜੇ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਆਈਕਟ ਮੋਟਿਫ ਵਿੱਚ ਚਮਕਦਾਰ ਰੰਗ ਦਿਖਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਇਸ 10ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮਿਸਰੀ ਤੀਰਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਫਲੋਰੀਏਟਿਡ ਕੁਫਿਕ ਲਿਪੀ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਹੈ।

ਤਿਰਾਜ਼ ਫੈਕਟਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਦੋ ਕਿਸਮਾਂ ਸਨ: ਅਧਿਕਾਰਤ ਖਲੀਫਾ ( ਖਾਸਾ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਨਿਜੀ" ਜਾਂ "ਨਿਵੇਕਲਾ") ਅਤੇ ਜਨਤਕ ( 'ਅੰਮਾ, ਭਾਵ "ਜਨਤਕ")। ਖਲੀਫਾ ਅਤੇ ਜਨਤਕ ਕਾਰਖਾਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਤਿਰਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਅੰਤਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਖਲੀਫਾ ਦੇ ਇੱਕੋ ਨਾਮ ਨਾਲ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਇੱਕੋ ਜਿਹੀ ਸੀ। ਅੰਮਾ ਫੈਕਟਰੀਆਂ ਨੇ ਵਪਾਰਕ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਤਿਰਾਜ਼ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਕੀਤਾ। ਵਧੇਰੇ ਅਧਿਕਾਰਤ ਖਾਸਾ ਫੈਕਟਰੀਆਂ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨਿਕ ਵਿਭਾਗਾਂ ਵਾਂਗ ਸਨ, ਕਾਰੀਗਰਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਭਰਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜੋ ਕੇਂਦਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਸਥਿਤ ਉਤਪਾਦਨ ਫੈਕਟਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਕੱਪੜੇ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਲਈ ਜਾਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ।

ਤੀਰਾਜ਼ ਕੱਪੜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਕਿੱਥੇ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਿਸ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਮੱਗਰੀ ਅਤੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਵਿੱਚ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਫੈਬਰਿਕ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲਿਨਨ, ਉੱਨ, ਸੂਤੀ ਜਾਂ ਮੁਲਹਮ (ਰੇਸ਼ਮ ਦੇ ਤਾਣੇ ਅਤੇ ਸੂਤੀ ਬੁਣੇ ਦਾ ਮਿਸ਼ਰਣ) ਤਿਰਾਜ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਯਮੇਨੀ ਤੀਰਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਹਰੇ, ਪੀਲੇ ਅਤੇ ਭੂਰੇ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਧਾਰੀਦਾਰ ਲੋਜ਼ੈਂਜ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਹਨ; ਇਹ ਰੇਸਿਸਟ-ਡਾਈਂਗ ਅਤੇ ਆਈਕਟ ਤਕਨੀਕ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ, ਤਿਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਰੰਗੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਲਾਲ ਜਾਂ ਕਾਲੇ ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਕਢਾਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਤਿਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਮੈਡਲੀਅਨ ਜਾਂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਰੰਗੀਨ ਨਮੂਨੇ ਨਾਲ ਸਜਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਕੋਈ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਪੀਰੀਅਡਾਂ ਵਿੱਚ ਤਿਰਾਜ਼ ਦੀ ਖੋਜ ਸਾਸਾਨੀਅਨ, ਕੋਪਟਿਕ ਅਤੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨ ਸ਼ੈਲੀ ਤੋਂ ਇੱਕ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤਬਦੀਲੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। 11ਵੀਂ ਅਤੇ 12ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਫਾਤਿਮੀ ਕਾਲ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਤੀਰਾਜ਼ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਦਾ ਰੁਝਾਨ ਇਹਨਾਂ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਦੀ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਦੌਰ ਤੋਂ ਤਿਰਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਗਏ ਸਨ। ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਸੋਨੇ ਦੇ ਧਾਗੇ ਦੇ ਬਣੇ ਜਾਂ ਪੇਂਟ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਅਰਬੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਕੁਫਿਕ ਲਿਪੀ (ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਭਿੰਨਤਾ, ਫਲੋਰੀਏਟਡ ਕੁਫਿਕ) ਪੁਰਾਣੇ ਤਿਰਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਪਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ, ਨਾਸਖ ਜਾਂ ਥੁਲਥ ਲਿਪੀ ਆਮ ਹੋ ਗਈ। ਸ਼ਿਲਾਲੇਖਾਂ ਨੂੰ ਕਲਾਤਮਕ ਲੈਅਮਿਕ ਪੈਟਰਨ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੈਲੀਗ੍ਰਾਫੀ ਵਿੱਚ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਵਿੱਚ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਖਲੀਫਾ ਦਾ ਨਾਮ, ਤਾਰੀਖ ਅਤੇ ਨਿਰਮਾਣ ਦਾ ਸਥਾਨ, ਕੁਰਾਨ ਤੋਂ ਲਏ ਗਏ ਵਾਕਾਂਸ਼ ਜਾਂ ਅੱਲ੍ਹਾ ਨੂੰ ਕਈ ਸੱਦੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਮਿਸਰ ਦੇ ਮਾਮਲੂਕ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਦੇ ਖਾਸਕੀਆ (ਸ਼ਾਹੀ ਬਾਡੀਗਾਰਡ) ਸੋਨੇ ਜਾਂ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਧਾਤੂ ਦੇ ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਬੁਣੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਜਾਵਟੀ ਤਿਰਾਜ ਪਹਿਨਦੇ ਸਨ। ਫਾਤਿਮੀ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ, ਸੁਨਹਿਰੀ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਨਾਲ ਬੁਣੇ ਹੋਏ ਰੇਸ਼ਮ ਦੇ ਤਿਰਾਜ ਨੂੰ ਵਜ਼ੀਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਉੱਚ-ਦਰਜੇ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਲਈ ਰਾਖਵਾਂ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਆਮ ਲੋਕ ਲਿਨਨ ਪਹਿਨਦੇ ਸਨ।

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ

• ਉਮਰ ਦਾ ਸਮਝੌਤਾ
• ਚੇਲੇਂਗਕ
• ਸਨਮਾਨ ਦਾ ਚੋਗਾ

ਹਵਾਲੇ

ਸਰੋਤ

 

• Beckwith, Christopher I. (2009). [[[:ਫਰਮਾ:Gbook]] Empires of the Silk Road: A History of Central Eurasia from the Bronze Age to the Present]. Princeton: Princeton University Press. ISBN 9781400829941. {{cite book}}: Check |url= value (help)
• Ekhtiar, Maryam; Cohen, Julia (2015). "Tiraz: Inscribed Textiles from the Early Islamic Period". The Metropolitan Museum of Art. Heilbrunn Timeline of Art History. New York: The Metropolitan Museum of Art. Retrieved November 10, 2017.
• Fossier, Robert (1986). [[[:ਫਰਮਾ:Gbook]] The Cambridge Illustrated History of the Middle Ages]. Vol. 1. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 9780521266444. {{cite book}}: Check |url= value (help)
• Meri, Josef W. (2005). [[[:ਫਰਮਾ:Gbook]] Medieval Islamic Civilization: An Encyclopedia]. Routledge. ISBN 9781135455965. {{cite book}}: Check |url= value (help)

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

• Tiraz ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਮੀਡੀਆ ਵਿਕੀਮੀਡੀਆ ਕਾਮਨਜ਼ ਉੱਤੇ ਹੈ