ਨੌਰੰਗ ਸਿੰਘ
ਨੌਰੰਗ ਸਿੰਘ (1910 - 1963[1]) ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਦੱਬੇ-ਕੁਚਲੇ ਅਤੇ ਅਣਗੌਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗਲਪ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਆਪਣੇ ਪਾਤਰ ਲਏ। ਉਸਨੇ ਚਾਰ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ।[2] ਮੁਰਕੀਆਂ ਅਤੇ ਹਾਰ ਜਿੱਤ ਉਸ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਸਿਧ ਨਿੱਕੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹਨ।
ਨੌਰੰਗ ਸਿੰਘ ਦਾ ਪਿੰਡ ਸਵਾੜਾ (ਨੇੜੇ ਖਰੜ) ਸੀ। ਜੀਭ ਤੇ ਕੈਂਸਰ ਹੋ ਜਾਣ ਕਾਰਨ ਉਹ ਪੀ.ਜੀ.ਆਈ. ਦਾਖਲ ਰਿਹਾ। ਇਸੇ ਕਾਰਨ ਸਿਰਫ 53 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।[3]
ਰਚਨਾਵਾਂ
ਸੋਧੋਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ
ਸੋਧੋ- ਬੋਝਲ ਪੰਡ (1942)[4]
- ਭੁੱਖੀਆਂ ਰੂਹਾਂ[5]
- ਮਿਰਜੇ ਦੀ ਜੂਹ
- ਬੂਹਾ ਖੁੱਲ ਗਿਆ
- ਅੰਨ੍ਹਾ ਖੂਹ
- ਮੁਹਾਂਦਰੇ[6]
ਹੋਰ
ਸੋਧੋ- ਮਿੰਦੋ (ਨਾਵਲ)
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ ਰਘਬੀਰ ਸਿੰਘ (2003). ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀ. ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ. p. 883. ISBN 81-260-1600-0.
- ↑ Encyclopaedia of Indian Literature:
- ↑ Service, Tribune News. "ਅਣਗੌਲਿਆ ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਨੌਰੰਗ ਸਿੰਘ". Tribuneindia News Service. Archived from the original on 2022-11-09. Retrieved 2022-04-28.
- ↑ http://www.panjabdigilib.org/webuser/searches/displayPage.jsp?ID=7700&page=1&CategoryID=1&Searched=
- ↑ http://www.panjabdigilib.org/webuser/searches/displayPage.jsp?ID=6781&page=1&CategoryID=1&Searched=
- ↑ ਪੰਜਾਬੀ ਪੁਸਤਕ ਕੋਸ਼. ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਭਾਗ ਪੰਜਾਬ, ਪਟਿਆਲਾ. 1971. pp. 712–713.