ਪੁਲ਼ (ਨਿੱਕੀ ਕਹਾਣੀ)

"ਪੁਲ਼" (ਜਰਮਨ: "Die Brücke") ਫ੍ਰਾਂਜ਼ ਕਾਫਕਾ ਦੀ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਇਹ ਉਸਦੇ ਮਰਨ ਉਪਰੰਤ ਬੀਮ ਬਾਉ ਡੇਰ ਚੀਨੀਸਚੇਨ ਮੌਅਰ ( ਬਰਲਿਨ, 1931) ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਵਿਲਾ ਅਤੇ ਐਡਵਿਨ ਮੁਇਰ ਨੇ ਇਸਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜੋ 1933 ਵਿੱਚ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਮਾਰਟਿਨ ਸੇਕਰ ਨੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਹ ਚੀਨ ਦੀ ਮਹਾਨ ਦੀਵਾਰ ਵਿੱਚ ਛਪੀ ਸੀ। ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ( ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ : ਸ਼ੌਕਨ ਬੁੱਕਸ, 1946)।

ਕਹਾਣੀ ਉੱਤਮ ਪੁਰਖ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ ਦੱਸੀ ਗਈ ਹੈ। ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ, ਪੁਲ਼ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਚਰਚਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ, ਖੱਡ ਦੇ ਉੱਪਰ, ਇਹ ਦੋਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰੇਕ ਸਿਰੇ ਨੂੰ ਫੜਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ, ਜਾਂ ਕੋਈ ਚੀਜ਼, ਅਚਾਨਕ ਢਾਂਚੇ 'ਤੇ ਦਬਾਅ ਪਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਢਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਖ਼ਰੀ ਵਾਕ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਟੁੱਟ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਹੇਠਾਂ ਖਿੰਗਰਾਂ ਵਾਲ਼ੀਆਂ ਚੱਟਾਨਾਂ 'ਤੇ ਡਿੱਗ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ

ਪੁਲ਼ ਕਾਫ਼ਕਾ ਦੇ (ਫ਼ਲੈਸ਼ ਫ਼ਿਕਸ਼ਨ) ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਅਰਥ ਪਰਪੱਕ ਹੈ। ਪੁਲ਼ ਮਨੁੱਖੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇੱਕ ਵਿਆਖਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਵਰਣਨ ਕੀਤੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਇੱਕ ਦੁਖੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਮਨੁੱਖ ਅਤੇ ਪੁਲ਼ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਸਮਾਨਤਾ ਹੈ, ਪੁਲ਼ ਦੀ ਚੇਤਨਾ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਚੇਤਨਾ ਨਾਲ਼ ਤੁਲਨਾਈ ਗਈ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਹੇਠਾਂ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪਈਆਂ ਤਿੱਖੀਆਂ ਚੱਟਾਨਾਂ ਨੇ ਪੁਲ਼ ਨੂੰ ਟੁਕੜੇ ਟੁਕੜੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਤਾਂ ਇਹ ਇੱਕ ਸੰਕੇਤ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਸੰਦਰਭਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਚੀਜ਼ ਜਿਸਨੂੰ ਅਸੀਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਸਮਝਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਸਾਡੀ ਤਬਾਹੀ ਦਾ ਜ਼ਰੀਆ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।