ਪੂਵਰ
ਪੂਵਰ ਦੱਖਣੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਕੇਰਲਾ ਰਾਜ ਦੇ ਤਿਰੂਵਨੰਤਪੁਰਮ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਨੇਯਤਿਨਕਾਰਾ (ਤਹਿਸੀਲ) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੈਰ-ਸਪਾਟਾ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ। ਇਹ ਪਿੰਡ ਲਗਭਗ ਤਿਰੂਵਨੰਤਪੁਰਮ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਸਿਰੇ 'ਤੇ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਗਲਾ ਪਿੰਡ, ਪੋਝਿਯੂਰ, ਕੇਰਲ ਦੇ ਅੰਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਪੂਵਰ | |
|---|---|
ਸ਼ਹਿਰ | |
 ਪੂਵਰ ਬੀਚ | |
  ਪੂਵਰ ਕੇਰਲਾ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤੀ  ਪੂਵਰ ਪੂਵਰ (ਭਾਰਤ) | |
| ਗੁਣਕ: 8°19′3″N 77°4′17″E / 8.31750°N 77.07139°E | |
| ਦੇਸ਼ |  ਭਾਰਤ |
| ਰਾਜ | ਕੇਰਲ |
| ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ | ਤਿਰੂਵਨੰਤਪੁਰਮ |
| ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ | |
| • ਅਧਿਕਾਰਤ | ਮਲਿਆਲਮ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ |
| ਸਮਾਂ ਖੇਤਰ | ਯੂਟੀਸੀ+5:30 (ਆਈਐਸਟੀ) |
| ਵਾਹਨ ਰਜਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨ | KL-20 |
ਪੂਵਰ ਇੱਕ ਕੁਦਰਤੀ ਬੰਦਰਗਾਹ ਵਿਜਿਨਜਾਮ ਦੇ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਹੈ। ਪੋਜ਼ੀਕਰਾ ਨਾਮਕ ਪੋਝਿਯੂਰ ਦਾ ਬੀਚ ਪੂਵਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸਥਿਤ ਹੈ। 56 km ਨੇਯਾਰ ਨਦੀ ਨੇਯਾਤਿਨਕਾਰਾ ਤਾਲੁਕ ਵਿੱਚੋਂ ਪੂਵਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਅਰਬ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਲੰਘਦੀ ਹੈ।[1]
ਇਤਿਹਾਸ
ਸੋਧੋਪੂਵਰ ਲੱਕੜ, ਚੰਦਨ, ਹਾਥੀ ਦੰਦ ਅਤੇ ਮਸਾਲਿਆਂ ਦਾ ਵਪਾਰਕ ਕੇਂਦਰ ਸੀ। ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਰਾਜਾ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੀ ਮਲਕੀਅਤ ਵਾਲੇ ਜਹਾਜ਼ ਓਫੀਰ ਵਿੱਚ ਉਤਰੇ ਸਨ, ਜਿਸਦੀ ਪਛਾਣ ਕੁਝ ਸਰੋਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੂਵਰ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ,[2][3] ਇਹ ਪਿੰਡ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਤੱਟ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮੁਸਲਮਾਨ ਬਸਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਪੂਵਰ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰੀ ਮਸਜਿਦ ਮਲਿਕ ਦੀਨਾਰ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ, ਇੱਕ ਅੱਠਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮੁਸਲਿਮ ਪ੍ਰਚਾਰਕ। ਚੋਲ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ, ਪੂਵਰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਬੰਦਰਗਾਹ ਸੀ। ਖੋਜੀ ਮੇਗਾਥੀਨੇਸ, ਰੋਮਨ ਲੇਖਕ ਪਲੀਨੀ ਦਿ ਐਲਡਰ ਅਤੇ ਵੇਨੇਸ਼ੀਅਨ ਯਾਤਰੀ ਮਾਰਕੋ ਪੋਲੋ ਨੇ ਗ੍ਰੀਸ ਅਤੇ ਰੋਮ ਨਾਲ ਸਬੰਧਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।
"ਪੂਵਰ" ਨਾਮ ਦੀ ਉਤਪਤੀ ਦੀ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਮਾਰਥੰਡਾ ਵਰਮਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸਨੂੰ ਪੋਕੁਮੂਸਾਪੁਰਮ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਪੋਕੂ ਮੂਸਾ ਮਰਾਈਕਰ ਨਾਮ ਦਾ ਇੱਕ ਵਪਾਰੀ ਸੀ ਜੋ 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਪੂਵਰ ਵਿੱਚ ਕਾਲਰਾਇਕਲ ਥਰਵਾਡ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਤ੍ਰਾਵਣਕੋਰ ਦੇ ਰਾਜੇ ਮਾਰਥੰਡਾ ਵਰਮਾ (1706-58), ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਤੋਂ ਪਨਾਹ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਪੂਵਰ ਦੇ ਇਸ ਸਮੇਂ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਬਾਜ਼ਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਫੌਜ ਅਤੇ ਕੁਝ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਵਪਾਰਕ ਸਬੰਧ ਸਨ। ਕੋਲਾਚੇਲ ਦੀ ਲੜਾਈ ਅਤੇ ਕਯਾਮਕੁਲਮ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਕਾਲਰਾਇਕਲ ਦੀਆਂ ਫੌਜਾਂ ਨੇ ਤ੍ਰਾਵਣਕੋਰ-ਡੱਚ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਡੱਚ ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਤ੍ਰਾਵਣਕੋਰ ਦੀ ਫੌਜ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ।
ਤ੍ਰਾਵਣਕੋਰ ਵਿੱਚ ਅੰਦਰੂਨੀ ਦੰਗਿਆਂ ਦੌਰਾਨ ਅਤੇ ਐਟੁਵੇਟਿਲ ਪਿਲਾਮਾਰ (ਅੱਠ ਘਰਾਂ ਦੇ ਲਾਰਡਸ) ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ, ਰਾਜਾ ਪੂਵਰ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। ਬਸੰਤ ਦਾ ਮੌਸਮ ਸੀ ਅਤੇ ਨਈਅਰ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਰੁੱਖ ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਇਹ ਫੁੱਲ ਇਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਆਕਰਸ਼ਕ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਨਦੀ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਗਏ। ਇਸ ਸੁਹਾਵਣੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ, ਮਾਰਥੰਡਾ ਵਰਮਾ ਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਇਹ ਪੂ-ਵਰ ਸੀ, "ਫੁੱਲ" ਅਤੇ "ਨਦੀ" ਲਈ ਮਲਿਆਲਮ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਜੋੜ।[4]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ India9.com, Retrieved on 1 July 2008
- ↑ Nadar, G. Krishnan (2001). History of Kerala. Learners' Book House. p. 41.
- ↑ Menon, Rekha (1961). Cultural Profiles. Inter-National Cultural Centre. p. 1.
- ↑ Murickan, Jose (1991). Religion and power structure in rural India: a study of two fishing villages in Kerala : Poovar, Sakthikulangara. Rawat Publications. p. 43. ISBN 9788170331179.