ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ (ਲੇਖਕ)
ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ (ਜਨਮ 1921) ਹਿੰਦੀ/ਉਰਦੂ ਲੇਖਕ ਹੈ।[1]
ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ | |
|---|---|
| ਜਨਮ | ਜੂਨ , 1921 ਗੁਜਰਾਂਵਾਲਾ, ਬਰਤਾਨਵੀ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ |
| ਮੌਤ | ਮਈ 27, 1986 ਇਲਾਹਾਬਾਦ, ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ |
| ਕਲਮ ਨਾਮ | ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ |
| ਕਿੱਤਾ | ਲੇਖਕ |
| ਭਾਸ਼ਾ | ਉਰਦੂ, ਹਿੰਦੀ |
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ |  ਭਾਰਤਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ |
| ਸਿੱਖਿਆ | ਬੀ ਏ |
| ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ | ਇਲਾਹਾਬਾਦ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ |
| ਸ਼ੈਲੀ | ਨਾਵਲ, ਡਰਾਮਾ, ਨਿੱਕੀ ਕਹਾਣੀ |
| ਸਾਹਿਤਕ ਲਹਿਰ | ਤਰੱਕੀ ਪਸੰਦ ਤਹਿਰੀਕ |
| ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕੰਮ | ਤਾਰੂ ਪੌਦ ਜਗਾ ਪਹਿਲਾ ਪੱਥਰ ਰਾਤ ਚੋਰ ਔਰ ਚਾਂਦ ਕਾਲੇ ਕੋਸ |
ਰਚਨਾਵਾਂ
ਸੋਧੋਉਰਦੂ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ
ਸੋਧੋ- ਜੱਗਾ ਲਹੌਰ ਸੇ (1944)
- ਤਾਰ ਬ ਪੂਦ (1946)
- ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਹਮਾਰਾ (1947)
- ਸੁਨਹਿਰਾ ਦੇਸ਼ (1949)
- ਪਹਿਲਾ ਪਥਰ (1953)
- ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਕੇ ਅਫ਼ਸਾਨੇ
- ਆਬਗੀਨਾ (ਨਵਾਂ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, ਤਰਤੀਬ ਤੇ ਤਹਿਕੀਕ: ਡਾਕਟਰ ਜਮੀਲ ਅਖ਼ਤਰ)
ਹਿੰਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ
ਸੋਧੋ- ਪੰਜਾਬ ਕੀ ਕਹਾਨੀਆਂ
- ਚਿਲਮਨ
- ਪਹਿਲਾ ਪੱਥਰ
- ਮੇਰੀ ਪ੍ਰਿਆ ਕਹਾਨੀਆਂ
- ਦੇਵਤਾ ਕਾ ਜਹੰਨਮ
- ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਕਹਾਨੀਆਂ
- ਬਣਬਾਸ ਤਥਾ ਅੰਨਯ ਕਹਾਨੀਆਂ
- ਐਲੀ ਐਲੀ
- ਮੇਰੀ ਤੈਂਤੀਸ ਕਹਾਨੀਆਂ
- ਮੈਂ ਜ਼ਰੂਰ ਰਉਓਂਗੀ
ਉਰਦੂ ਨਾਵਲ
ਸੋਧੋ- ਚੱਕ ਪੀਰਾਂ ਕਾ ਜੱਸਾ
- ਰਾਤ, ਚੋਰ ਔਰ ਚਾਂਦ
- ਕਾਲੇ ਕੋਸ
ਹਿੰਦੀ ਨਾਵਲ
ਸੋਧੋ- ਰਾਵੀ ਬਿਆਸ
- ਸਾਹਿਬ-ਏ-ਆਲਮ
- ਸੁੰਨਾ ਆਸਮਾਨ
- ਦੋ ਅਕਲ ਗੜ੍ਹ
- ਆਗ ਕੀ ਕਲੀਆਂ
- ਬਾਸੀ ਫੂਲ
- ਫਿਰ ਸੁਬ੍ਹਾ ਹੋਗੀ
- ਰਾਕਾ ਕੀ ਮੰਜ਼ਿਲ
ਉਰਦੂ ਨਾਵਲਿਟ
ਸੋਧੋ- ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ ਲੜਕੀ
- ਇੱਕ ਔਰਤ ਆਬਸ਼ਾਰ
- ਅਹਿਦ-ਏ-ਨਵ ਮੇਂ ਮੁਲਾਜ਼ਮਤ ਕੇ ਤੀਸ ਮਹੀਨੇ
ਇੰਤਖ਼ਾਬ
ਸੋਧੋਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਕੇ ਬਿਹਤਰੀਨ ਅਫ਼ਸਾਨੇ, ਤਰਤੀਬ, ਤਹਿਕੀਕ ਵ ਮੁਕੱਦਮਾ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ ਗੋਪੀ ਚੰਦ ਨਾਰੰਗ, ਸਾਹਿਤ ਅਕੈਡਮੀ ਭਾਰਤ, 1995
ਕੁਲੀਆਤ
ਸੋਧੋ- ਕੁਲੀਆਤ-ਏ-ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ (ਅੱਠ ਜਿਲਦਾਂ) ਤਰਤੀਬ ਤੇ ਤਦਵੀਨ: ਡਾਕਟਰ ਜਮੀਲ ਅਖ਼ਤਰ