ਭਾਰਤੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਐਕਟ 1947

ਭਾਰਤੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਐਕਟ 1947 ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਦੀ ਸੰਸਦ ਦਾ ਇੱਕ ਐਕਟ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਦੋ ਨਵੇਂ ਸੁਤੰਤਰ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ। ਇਸ ਐਕਟ ਨੂੰ 18 ਜੁਲਾਈ 1947 ਨੂੰ ਸ਼ਾਹੀ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਮਿਲੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਧੁਨਿਕ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੱਛਮ (ਅਜੋਕੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ) ਅਤੇ ਪੂਰਬ (ਅਜੋਕੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼) ਖੇਤਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, 15 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਆਏ।[1][lower-alpha 1]

ਭਾਰਤੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਐਕਟ 1947
Act of Parliament
Long titleਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਦੋ ਸੁਤੰਤਰ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਰਾਜਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਲਈ, ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਐਕਟ, 1935 ਦੇ ਕੁਝ ਉਪਬੰਧਾਂ ਲਈ ਹੋਰ ਵਿਵਸਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਲਈ, ਜੋ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਰਾਜਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਜਾਂ ਇਸ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਰ ਮਾਮਲਿਆਂ ਲਈ ਉਪਬੰਧ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਐਕਟ। ਉਹਨਾਂ ਡੋਮੀਨੀਅਨਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ.
Citation10 & 11 Geo. 6. c. 30
Territorial extent 
Dates
Royal assent18 ਜੁਲਾਈ 1947
Commencement15 ਅਗਸਤ 1947
Repealed26 ਜਨਵਰੀ 1950 (ਭਾਰਤ)
23 March 1956 (ਪਾਕਿਸਤਾਨ)
Other legislation
Repealed byਭਾਰਤ ਦਾ ਸੰਵਿਧਾਨ (ਭਾਰਤ)
1956 ਦਾ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦਾ ਸੰਵਿਧਾਨ (ਪਾਕਿਸਤਾਨ)
Status: Amended
Text of statute as originally enacted
Revised text of statute as amended

ਭਾਰਤੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਂਗਰਸ,[2] ਮੁਸਲਿਮ ਲੀਗ,[3] ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਕੌਮ[4] ਦੇ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਦੇ ਨੁਮਾਇੰਦੇ ਲਾਰਡ ਮਾਊਂਟਬੈਟਨ ਨਾਲ ਇਕ ਸਮਝੌਤਾ ਹੋਇਆ ਜਿਸ ਨੂੰ 3 ਜੂਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਜਾਂ ਮਾਊਂਟਬੈਟਨ ਯੋਜਨਾ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਯੋਜਨਾ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਆਖਰੀ ਯੋਜਨਾ ਸੀ।

ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ

ਸੋਧੋ
  1. Independence was at midnight on the 14/15 August, Pakistan chose to celebrate independence on the 14th and India on the 15th.

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Hoshiar Singh, Pankaj Singh; Singh Hoshiar (2011). Indian Administration. Pearson Education India. p. 10. ISBN 978-81-317-6119-9. Retrieved 2 January 2013.
  2. represented by Jawaharlal Nehru, Vallabhbhai Patel, and Acharya Kripalani
  3. represented by Muhammad Ali Jinnah, Liaqat Ali Khan, and Sardar Abdul Rab Nishtar.
  4. represented by Sardar Baldev Singh

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

ਸੋਧੋ