ਮਰੀਅਮ ਗਨੀ (ਪਸ਼ਤੋ/ਦਾਰੀ مریم غنی) (ਜਨਮ 1978) ਇੱਕ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨ-ਅਮਰੀਕੀ ਵਿਜ਼ੂਅਲ ਕਲਾਕਾਰ, ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫਰ, ਫ਼ਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਕੁਨ ਹੈ।

ਮਰੀਅਮ ਗਨੀ
Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Lang/data/iana scripts' not found.
ਜਨਮ1978 (ਉਮਰ 45–46)

ਜੀਵਨੀ

ਸੋਧੋ

ਮਰੀਅਮ ਗਨੀ ਦਾ ਜਨਮ 1978 ਵਿੱਚ ਬਰੁਕਲਿਨ, ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਅਫਗਾਨ ਅਤੇ ਲੇਬਨਾਨੀ ਮੂਲ ਦੀ ਸੀ।[1] ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਮੁਹੰਮਦ ਅਸ਼ਰਫ ਗਨੀ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸਨ।[2] ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ, ਰੁਲਾ ਸਾਡੇ, ਇੱਕ ਲੇਬਨਾਨੀ ਨਾਗਰਿਕ ਹੈ।[3] ਗ਼ਨੀ ਜਲਾਵਤਨੀ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆ ਅਤੇ 2002 ਤੱਕ 24 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਮੈਰੀਲੈਂਡ ਦੇ ਉਪਨਗਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਗਨੀ ਨੇ ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਵੀਡੀਓ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫੀ ਅਤੇ ਸਥਾਪਨਾ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਨਿਊਯਾਰਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਅਤੇ ਮੈਨਹੱਟਨ ਵਿੱਚ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਵਿਜ਼ੂਅਲ ਆਰਟਸ ਤੋਂ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।[4] ਗਨੀ ਇੱਕ ਆਈਬੀਮ ਨਿਵਾਸੀ ਸੀ।[5][6] ਉਹ ਬੈਨਿੰਗਟਨ ਕਾਲਜ ਵਿਖੇ ਵਿਜ਼ੂਅਲ ਆਰਟਸ ਫੈਕਲਟੀ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਹੈ।[7]

2004 ਤੋਂ, ਗਨੀ ਆਪਣੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਅਤੇ ਸਾਥੀ ਚਿਤਰਾ ਗਣੇਸ਼ ਨਾਲ "ਇੰਡੈਕਸ ਆਫ਼ ਦ ਡਿਸਅਪੀਅਰਡ" ਸਿਰਲੇਖ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਮਲਟੀ-ਮੀਡੀਆ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਉੱਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।[8] ਇਹ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 9/11 ਅਤੇ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਪ੍ਰਤੀ ਜਨਤਕ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਦਾ ਰਿਕਾਰਡ ਹੈ। ਇਹ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਧਿਆ ਅਤੇ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਲਘੂ ਫ਼ਿਲਮ, 'ਤੁਸੀਂ ਅਲੋਪ ਕਿਵੇਂ ਹੁੰਦੇ ਹੋ? "ਤੁਸੀਂ ਅਲੋਪ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਦੇਖਦੇ ਹੋ?, ਅਤੇ ਇੱਕ ਵੈੱਬ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ [9] ਕੁਝ ਹੋਰ ਸਮੱਗਰੀ ਟ੍ਰਾਂਸਕ੍ਰਿਪਟ ਹਨ, ਕੁਝ ਵੀਡੀਓ ਜਾਂ ਰੇਡੀਓ ਕਲਿੱਪਾਂ ਦੇ ਸਕ੍ਰੈਪ ਹਨ। ਉਸ ਨੇ ਟ੍ਰਾਂਸਮੀਡੀਅਲ ਬਰਲਿਨ (2003) ਲਿਵਰਪੂਲ (2004) ਈ. ਐਮ. ਏ. ਪੀ. ਸਿਓਲ (2005) ਟੇਟ ਮਾਡਰਨ ਲੰਡਨ (2007) ਨੈਸ਼ਨਲ ਗੈਲਰੀ ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ (2008) ਬੀਜਿੰਗ (2009) ਅਤੇ ਸ਼ਾਰਜਾਹ (2009) ਵਿਖੇ ਆਪਣੀਆਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀਆਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ।

ਇੰਡੈਕਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਸਨੇ ਕਈ ਫ਼ਿਲਮ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਬਣਾਏ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲਾਈਕ ਵਾਟਰ ਫਰੌਮ ਏ ਸਟੋਨ ਇੱਕ 2013 ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਗਨੀ ਨੂੰ ਸਟਾਵੈਂਜਰ, ਨਾਰਵੇ ਵਿੱਚ ਫ਼ਿਲਮਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਤੇਲ ਦੀ ਖੋਜ ਨਾਲ ਹੋਈ ਤਬਦੀਲੀ ਬਾਰੇ ਸੀ ਜਾਂ ਫਰਗੂਸਨ, ਮਿਸੂਰੀ ਵਿੱਚ ਬਣੀ 2014 ਦੀ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਫ਼ਿਲਮ ਨੂੰ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਹੋਰ ਫ਼ਿਲਮਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ 2014 ਵਿੱਚ ਲਾਸ ਏਂਜਲਸ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਗਈ ਦ ਟ੍ਰੈਸਪਾਸਰਜ਼, ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਦੀ ਹੈ।[10] ਗਨੀ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਡਿਜੀਟਲ ਮੀਡੀਆ ਅਤੇ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਟੂਲਕਿੱਟ ਵਜੋਂ ਵੇਖਦੀ ਹੈ।[11]

ਉਸ ਦੇ ਰਚਨਾਤਮਕ ਕਲਾ ਕਾਰਜਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਗਨੀ ਇੱਕ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮੁੱਦਿਆਂ 'ਤੇ ਅਤੇ ਖਾਡ਼ੀ ਲੇਬਰ ਵਰਕਿੰਗ ਗਰੁੱਪ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਲਿਖਦੀ ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਅਬੂ ਧਾਬੀ ਵਿੱਚ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵਕਾਲਤ ਸਮੂਹ ਹੈ।[12] ਉਹ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਅਫਗਾਨ ਰਾਜ ਦੇ ਫ਼ਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ 1978 ਅਤੇ 1991 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਡਿਜੀਟਾਈਜ਼ ਕਰਨ ਅਤੇ ਮੁਡ਼ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਆਰਕਾਈਵਿਸਟ ਵਜੋਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਰੇਡੀਓ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਕੋਲ "ਵਿਆਪਕ ਧਿਆਨ ਦੇ ਯੋਗ ਆਡੀਓਵਿਜ਼ੁਅਲ ਸਮੱਗਰੀ ਦਾ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਅਮੀਰ ਪੁਰਾਲੇਖ ਹੈ". ਉਸ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਦਾ ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਅਤੇ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਣਾਲੀਗਤ ਅਸਮਾਨਤਾ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।[13] ਉਹ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਕਾਰਕੁਨ ਹੈ।

ਗਨੀ ਦੀ ਫੀਚਰ-ਲੰਬਾਈ ਵਾਲੀ ਫ਼ਿਲਮ 'ਵਾਟ ਵੀ ਲੈਫਟ ਅਨਫਿਨਿਸ਼ਡ' 1978 ਤੋਂ 1991 ਤੱਕ ਬਣੀਆਂ ਅਧੂਰੀਆਂ ਅਫਗਾਨ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਹੈ। ਆਰਟ ਫੋਰਮ ਨਾਲ 2021 ਦੀ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ, ਗਨੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਫ਼ਿਲਮ 'ਵਾਟ ਵੀ ਲੈਫਟ ਅਨਫਿਨਿਸ਼ਡ' ਨੂੰ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ ਦੇ ਅਸਥਿਰ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਦੌਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ, ਅਧੂਰੀਆਂ ਕਲਾਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅਧੂਰੀਆਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕਰ ਕੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅੰਦੋਲਨਾਂ ਤੱਕ।[14]

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Liz, Robbins (20 February 2015). "Mariam Ghani, a Brooklyn Artist Whose Father Leads Afghanistan". The New York Times. New York, New York. Retrieved 1 August 2015.
  2. Pilgrim, Sophie (15 March 2015). "What links Kabul with Alaska, Norway's oil capital and St. Louis, Missouri?". Paris, France: France 24. Retrieved 1 August 2015.
  3. Goudsouzian, Tanya (1 October 2014). "Afghan first lady in shadow of 1920s queen?". Doha, Qatar: Al Jazeera. Retrieved 1 August 2015.
  4. "Mariam Ghani". Documenta HR Online (in ਜਰਮਨ). Frankfurt, Germany: Hessian Broadcasting. 26 June 2012. Archived from the original on 9 October 2014. Retrieved 1 August 2015.
  5. "Mariam Ghani | eyebeam.org". eyebeam.org. Retrieved 2016-01-28.
  6. "Mariam Ghani | P.S.1 Studio Visit". momaps1.org. Retrieved 2016-02-01.
  7. "Mariam Ghani".
  8. Ganesh, Chitra; Ghani, Mariam (2011-09-01). "Introduction to an Index". Radical History Review (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2011 (111): 110–129. doi:10.1215/01636545-1268740. ISSN 0163-6545.
  9. Saed, Zohra; Muradi, Sahar, eds. (2010). One Story, Thirty Stories: An Anthology of Contemporary Afghan American Literature. University of Arkansas Press. pp. 10–12. ISBN 9781610752909.
  10. Miranda, Carolina A. (16 August 2014). "How L.A.'s Islamic art shows might expand our 'Middle East' vision". Los Angeles Times. ISSN 0458-3035. Retrieved 2015-08-01.
  11. Heuer, Megan (September 2013). "Digital Effects". Art in America. 101 (8): 96–105. Retrieved 31 July 2015.
  12. Uncommon Grounds: New Media and Critical Practices in North Africa and the Middle East. London: I.B. Tauris & Co. Ltd. 2014. pp. 346–347. ISBN 9781784530358.
  13. Mohammad, Niala (31 October 2014). "The First Daughter of Afghanistan-Mariam Ghani". Across the Durand. Voice of America. Retrieved 31 July 2015.
  14. "Mariam Ghani on Afghanistan's unfinished histories". www.artforum.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2021-09-28.