ਰੀਤਿਕਾ ਵਜ਼ੀਰਾਨੀ

ਰੀਤਿਕਾ ਜੀਨਾ ਵਜ਼ੀਰਾਨੀ (9 ਅਗਸਤ 1962-16 ਜੁਲਾਈ 2003) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ / ਅਮਰੀਕੀ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਕਵੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਅਕ ਸੀ।

ਰੀਤਿਕਾ ਜੀਨਾ ਵਜ਼ੀਰਾਨੀ (9 ਅਗਸਤ 1962-16 ਜੁਲਾਈ 2003) [1] ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ / ਅਮਰੀਕੀ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਕਵੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਅਕ ਸੀ[2]

ਰੀਤਿਕਾ ਵਜ਼ੀਰਾਨੀ
ਤਸਵੀਰ:Reetika Vazirani.jpg
ਸ਼ੈਲੀPoetry

ਜ਼ਿੰਦਗੀ

ਸੋਧੋ

ਵਜ਼ੀਰਾਨੀ ਦਾ ਜਨਮ 1962 ਵਿਚ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪਟਿਆਲੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿਚ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ 1968 ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ। 1984 ਵਿਚ ਵੇਲਸਲੇ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੂੰ ਭਾਰਤ, ਥਾਈਲੈਂਡ, ਜਪਾਨ ਅਤੇ ਚੀਨ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਥਾਮਸ ਜੇ. ਵਾਟਸਨ ਫੈਲੋਸ਼ਿਪ ਮਿਲੀ। ਉਸਨੇ ਵਰਜੀਨੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਹੋਯੰਸ ਫੈਲੋ ਵਜੋਂ ਇੱਕ ਐਮ.ਐੱਫ.ਏ. ਵੀ ਮਿਲੀ।[3]

ਵਜ਼ੀਰਾਨੀ ਟ੍ਰੇਨਟਨ, ਨਿਊ ਜਰਸੀ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਜੇਹਾਨ ਨਾਲ, ਕਵੀ ਯੂਸਫ ਕੋਮੂਨਿਆਕਾ ਦੇ ਕੋਲ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਜੋ ਉਸਦਾ ਸਾਥੀ ਅਤੇ ਜੇਹਾਨ ਦਾ ਪਿਤਾ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਉਸਨੇ ਨਿਊ ਜਰਸੀ ਦੇ ਕਾਲਜ ਵਿਖੇ ਵਿਜਿਟਿੰਗ ਫੈਕਲਟੀ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਰਚਨਾਤਮਕ ਲਿਖਾਈ ਸਿਖਾਈ। [4] ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਵਜ਼ੀਰਾਨੀ ਐਮਰੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿਭਾਗ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ, ਵਰਜੀਨੀਆ ਦੇ ਵਿਲੀਅਮਸਬਰਗ ਵਿਚ ਵਿਲੀਅਮ ਐਂਡ ਮੈਰੀ ਦੇ ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਲੇਖਕ-ਨਿਵਾਸ ਸੀ। [5] 16 ਜੁਲਾਈ 2003 ਨੂੰ, ਵਜ਼ੀਰਾਨੀ ਨਾਵਲਕਾਰ ਹਾਵਰਡ ਨੌਰਮਨ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਕਵੀ ਜੇਨ ਸ਼ੋਰ ਦੇ ਘਰ, [6] ਚੈਵੀ ਚੇਜ਼, ਮੈਰੀਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਘਰ ਬਣਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਥੇ ਹੀ, ਵਜ਼ੀਰਾਨੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋ ਸਾਲ ਦੇ ਬੇਟੇ, ਜੇਹਾਨ ਦੀ ਗੁੱਟ ਨੂੰ ਸਲੈਸ਼ਿੰਗ ਕਰਕੇ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਲਈ। [7] [8] [9] [10] [11]

ਵਜ਼ੀਰਾਨੀ ਦੋ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, ਚਿੱਟਾ ਹਾਥੀ [12], 1995 ਬਾਰਨਾਰਡ ਨਿਊ ਔਰਤ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦੀ ਵਿਜੇਤਾ, ਅਤੇ ਵਰਲਡ ਹੋਟਲ ( ਕਾਪਰ ਕੈਨਿਯਨ ਪ੍ਰੈਸ, 2002), [13] 2003 ਦੇ ਐਨੀਸਫੀਲਡ ਵੁਲਫ ਕਿਤਾਬ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦੇ ਲੇਖਕ ਸਨ। ਉਹ ਸ਼ੈਨਨਡੋਆਹ ਲਈ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਣ ਵਾਲੀ ਅਤੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਸੰਪਾਦਕ, ਕੈਲਲੂ ਲਈ ਇੱਕ ਪੁਸਤਕ ਸਮੀਖਿਆ ਸੰਪਾਦਕ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਜਰਨਲ ਕਟਮਾਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸੀਨੀਅਰ ਕਾਵਿ ਸੰਪਾਦਕ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਉਰਦੂ ਤੋਂ ਕਵਿਤਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕੁਝ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਇਤਾਲਵੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ। [14] [15]

ਉਸ ਦੀ ਕਵਿਤਾ "ਮੂੰਹ-ਅੰਗਾਂ ਅਤੇ ਡਰੱਮਾਂ " ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਪੋਇਟਸ ਵਿਰੋਧ ਯੁੱਧ ( ਨੇਸ਼ਨ ਬੁਕਸ, 2003) ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਈ ਸੀ। [16]

ਲੈਜ਼ਲੀ ਮੈਕਗ੍ਰਾਥ ਅਤੇ ਰਵੀ ਸ਼ੰਕਰ ਦੁਆਰਾ ਸੰਪਾਦਿਤ ਵਜ਼ੀਰਾਨੀ ਦਾ ਅੰਤਮ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, ਰਾਧਾ ਸਾਇਸ, ਡ੍ਰੋਕਨ ਬੋਟ ਮੀਡੀਆ ਦੁਆਰਾ 2009 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਇਆ ਸੀ। [17]

ਅਵਾਰਡ

ਸੋਧੋ

ਉਹ ਇੱਕ ਡਿਸਕਵਰੀ / ਦਿ ਨੇਸ਼ਨ ਅਵਾਰਡ, ਇੱਕ ਪੁਸ਼ਕਾਰਟ ਪੁਰਸਕਾਰ, ਕਵੀ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਐਕਸਚੇਂਜ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਪੁਰਸਕਾਰ, ਬਰੈੱਡ ਲੋਫ ਅਤੇ ਸਵਾਨੀ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਨਫਰੰਸਾਂ ਤੋਂ ਫੈਲੋਸ਼ਿਪ, ਗਲੇਨਾ ਲੂਸ਼ੇਈ / ਪ੍ਰੈਰੀ ਸ਼ੂਨਰ ਅਵਾਰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਲੇਖ, "ਆਰਟ ਆਫ ਬ੍ਰੀਥਿੰਗ"[19] ਮਾਨਵ-ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਯੋਗਾ ਜੀਉਂਦੇ ਹਾਂ (ਬੀਕਨ 2001)। ਉਸ ਦਿ ਬੈਸਟ ਅਮੈਰੀਕਨ ਕਵਿਤਾ 2000 ਵਿਚ ਇਕ ਕਵਿਤਾ ਵੀ ਸੀ। [20]

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Earl Gregg Swem Library, College of William and Mary - Inventory of the Reetika Vazirani Papers
  2. "Reetika Vazirani". poets.org. poets.org. Retrieved 14 February 2020.
  3. Dove, Rita (2004). "Remebering Reetika Vazirani: National Press Club, Washington, DC, July 26, 2003". Callaloo. 27 (2). jstor.org: 368–369. doi:10.1353/cal.2004.0062. JSTOR 3300649.
  4. Fiore, Kristina. "A loss for words: Reetika Vazirani, poet and professor, commits suicide at 40". The Signal. Retrieved 2016-02-07.
  5. "Remembering Reetika Vazirani – A midnight wail across the cultural divide". indiaunfinished.wordpress.com. indiaunfinished.wordpress.com. Retrieved 15 February 2020.
  6. "Senseless tragedy strikes the American poetry scene". chicagopoetry.com. 5 December 2004. Archived from the original on 2011-10-01. Retrieved 2009-01-23. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  7. "The Failing Light: Why did a rising young poet plunge into despair, taking her own life and the life of her 2-year-old son?". washingtonpost.com. washingtonpost.com. Retrieved 14 February 2020.
  8. David A. Fahrenthold and Simone Weichselbaum In Final Hours, Despair Defeated Poet, 15 July 2003 Archived 7 December 2013 at the Wayback Machine.
  9. "Reetika Vazirani". murderpedia.org. murderpedia.org. Retrieved 14 February 2020.
  10. "The Inscrutable Tragedy of Reetika Vazirani". longreads.com. longreads.com. Retrieved 14 February 2020.
  11. "A loss for words: Reetika Vazirani, poet and professor, commits suicide at 40". tcnjsignal.net. tcnjsignal.net. Retrieved 15 February 2020.
  12. "White Elephants Reetika Vazirani". cse.iitk.ac.in/users/amit/books/vazirani-1996-white-elephants.html. cse.iitk.ac.in/users/amit/books/vazirani-1996-white-elephants.html. Retrieved 15 February 2020.
  13. "World Hotel". Copper Canyon Press. Archived from the original on 2016-03-04. Retrieved 2016-02-07. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)
  14. "Reetika Vazirani". pshares.org. Ploughshares at Emerson College. Retrieved 15 February 2020.
  15. "Independence by Reetika Vazirani". theparisreview.org. theparisreview.org. Retrieved 15 February 2020.
  16. "Reetika Vazirani". Archived from the original on 11 March 2007. Retrieved 15 February 2020.
  17. "Radha Says". thecafereview.com. thecafereview.com. Retrieved 14 February 2020.
  18. "Reetika Vazirani". anisfield-wolf.org. anisfield-wolf.org. Retrieved 14 February 2020.
  19. Vazirani, Reetika (2001). "The Art of Breathing". Prairie Schooner. 75 (3). jstor.org: 63–74. JSTOR 40635929.
  20. ""My Flu" by Reetika Vazirani". bestamericanpoetry.com. bestamericanpoetry.com. Retrieved 15 February 2020.