ਰੇਬਾ ਹੋਰੇ
ਰੇਬਾ ਹੋਰੇ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਕਲਾਕਾਰ ਅਤੇ ਕਾਰਕੁਨ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਰੰਗਾਂ, ਮਿਸ਼ਰਤ ਮੀਡੀਆ, ਤੇਲ ਦੇ ਰੰਗ, ਪੇਸਟਲ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਟੇਰਾਕੋਟਾ ਤੱਕ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਮਾਧਿਅਮ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ।[1] ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਲਾਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਸੁਭਾਵਿਕ, ਡੂੰਘੀਆਂ ਨਿੱਜੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਨਿਹਿਤ ਸਨ। ਉਹ ਸੋਮਨਾਥ ਹੋਰ ਦੀ ਪਤਨੀ ਸੀ, ਜੋ ਖੁਦ ਇੱਕ ਨਿਪੁੰਨ ਮੂਰਤੀਕਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਿੰਟ ਨਿਰਮਾਤਾ ਸੀ।[2]
ਰੇਬਾ ਹੋਰੇ | |
|---|---|
| ਜਨਮ | 1926 |
| ਮੌਤ | 2008 |
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਭਾਰਤੀ |
| ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ | ਆਰਟ ਐਂਡ ਕਰਾਫਟ ਗਵਰਨਮੈਂਟ ਕਾਲਜ, ਕਲਕੱਤਾ |
| ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ | ਸੋਮਨਾਥ ਹੋਰੇ |
| ਬੱਚੇ | ਚੰਦਨਾ ਹੋਰੇ |
ਜੀਵਨ
ਸੋਧੋਰੇਬਾ ਨੇ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ 1948 ਵਿੱਚ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਬਣ ਗਈ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਕੋਲਕਾਤਾ ਦੇ ਸਰਕਾਰੀ ਕਾਲਜ ਆਫ਼ ਆਰਟ ਐਂਡ ਕਰਾਫਟ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ। ਆਪਣੀ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ 1951 ਤੋਂ ਸੇਂਟ ਜੌਹਨਜ਼ ਡਾਇਓਸੇਸਨ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਕਲਾ ਪਡ਼੍ਹਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ 1954 ਵਿੱਚ ਸੋਮਨਾਥ ਹੋਰੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਸੀ।[3]
ਉਹ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੌਰਾਨ ਕੋਲਕਾਤਾ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀਨਿਕੇਤਨ ਵਰਗੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹੀ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।[4] ਹੋਰੇ ਦੀ ਮੌਤ 2008 ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ।
ਕਰੀਅਰ
ਸੋਧੋਹੋਰ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਹੇਠ ਸੀ।[5] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸ ਦੀ ਆਪਣੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਕਲਾਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਦੀ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਗਿਣਤੀ ਉਸ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ
ਸੋਧੋ| Artworks | |
|---|---|
 "Head 3" | |
| "Seated" (1992) | |
| "Mourning Group" |
ਰੇਬਾ ਹੋਰੇ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਉਸ ਦੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਦੇ ਉਤੇਜਕ ਪ੍ਰਤੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਉਤਸਾਹ ਉਸ ਦੇ ਵਿਹਡ਼ੇ ਵਿੱਚ ਜਾਨਵਰਾਂ, ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀਨਿਕੇਤਨ ਦੇ ਲੋਕ ਜੋਸ਼ ਜਿੰਨੇ ਸਰਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਜੀਵਨ ਬਿਤਾਇਆ ਸੀ। ਹੋਰ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਅਕਾਲ ਵਰਗੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਮਨੁੱਖੀ ਦੁਖਾਂਤਾਂ ਦੀ ਰੀਡ਼੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਨੂੰ ਠੰਢਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਮਕਾਲੀ ਸੀ।[6]
ਉਸ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਏ ਗਏ ਚਿੱਤਰ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਮਨੁੱਖੀ ਨਾਟਕ ਦੀ ਡੂੰਘੀ ਆਤਮ-ਨਿਰੀਖਣ ਸਮਝ ਹਨ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ 'ਕੋਈ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਟਾਪੂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ'। ਹੋਰ ਦਾ ਕੰਮ ਸਰਵ ਵਿਆਪਕ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਲਾਕਾਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਵਰਣਨ ਸੰਬੰਧੀ ਲਾਈਨ ਦੀ ਮਾਹਰ ਵੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਸੁੱਕੇ ਰੰਗਦਾਰ ਰੰਗਾਂ ਅਤੇ ਮਿਸ਼ਰਤ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਲਾਈਨਾਂ ਅਤੇ ਰੰਗ ਜਲਦਬਾਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਗਏ ਜਾਪਦੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਵੀ ਕੁਝ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖੁਰਦਰੇ ਅਤੇ ਸਵੈਚਲਿਤ ਸਟ੍ਰੋਕ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਹ ਇੱਕ ਪੂਰੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਨੂੰ ਜਗਾਉਂਦੀ ਹੈ।[7]
ਸੰਗ੍ਰਹਿ
ਸੋਧੋ- ਸੀਗਲ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਫਾਰ ਆਰਟਸ, ਕੋਲਕਾਤਾ
- ਬਿਰਲਾ ਅਕੈਡਮੀ ਆਫ਼ ਆਰਟ ਐਂਡ ਕਲਚਰ, ਕੋਲਕਾਤਾ
- ਲਲਿਤ ਕਲਾ ਅਕਾਦਮੀ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ
- ਆਰਟ ਹੈਰੀਟੇਜ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ
- ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਦੂਤਾਵਾਸ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "Light of Spring, Debovasha দেবভাষা, Kolkata, 3 March to 8 March". stayhappening.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2021-03-26.
- ↑ "contemporaryart-india". www.contemporaryart-india.com. Archived from the original on 2021-09-26. Retrieved 2021-03-26.
- ↑ "Light of Spring, Debovasha দেবভাষা, Kolkata, 3 March to 8 March". stayhappening.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2021-03-26."Light of Spring, Debovasha দেবভাষা, Kolkata, 3 March to 8 March". stayhappening.com. Retrieved 26 March 2021.
- ↑ "The Seagull Foundation for the Arts". The Seagull Foundation for the Arts (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2018-11-15. Retrieved 2021-03-26.
- ↑ Gupta, Gargi (2006-09-23). "Colour me red". Business Standard India. Retrieved 2021-03-26.
- ↑ "contemporaryart-india". www.contemporaryart-india.com. Archived from the original on 2021-09-26. Retrieved 2021-03-26."contemporaryart-india" Archived 2021-09-26 at the Wayback Machine.. www.contemporaryart-india.com. Retrieved 26 March 2021.
- ↑ "contemporaryart-india". www.contemporaryart-india.com. Archived from the original on 2021-09-26. Retrieved 2021-03-26."contemporaryart-india" Archived 2021-09-26 at the Wayback Machine.. www.contemporaryart-india.com. Retrieved 26 March 2021.