ਰੰਜਨੀ (ਅਭਿਨੇਤਰੀ)
ਸਾਸ਼ਾ ਸੇਲਵਰਾਜ, ਆਪਣੇ ਸਟੇਜ ਨਾਮ ਰੰਜਨੀ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Ranjini) ਨਾਲ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਵਿੱਚ ਜਨਮੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਹੈ, ਜੋ ਤਾਮਿਲ, ਮਲਿਆਲਮ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਕੁਝ ਤੇਲਗੂ ਫਿਲਮਾਂ ਵੀ ਕੀਤੀਆਂ। ਉਹ 1985 ਤੋਂ 1992 ਤੱਕ ਮੋਹਰੀ ਅਦਾਕਾਰਾ ਸੀ।
ਰੰਜਨੀ | |
---|---|
ਜਨਮ | ਸਾਸ਼ਾ ਸੇਲਵਰਾਜ |
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਸਿੰਗਾਪੁਰੀ |
ਪੇਸ਼ਾ | ਫਿਲਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀ, ਵਕੀਲ, ਉਦਯੋਗਪਤੀ, ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਕੁਨ |
ਸਰਗਰਮੀ ਦੇ ਸਾਲ | 1985–1992, 2014–ਮੌਜੂਦ |
ਰੰਜਨੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ 1985 ਦੀ ਤਾਮਿਲ ਫਿਲਮ 'ਮੁਥਲ ਮਾਰੀਆਥਾਈ' ਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਦਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਭਰਥਿਰਾਜਾ ਨੇ ਕੀਤਾ।[1] 1987 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਲੈਨਿਨ ਰਾਜੇਂਦਰਨ ਦੀ ਸਵਾਤੀ ਥਿਰੂਨਲ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਕਿ ਇਸੇ ਨਾਮ ਦੇ ਤ੍ਰਾਵਣਕੋਰ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਬਾਇਓਪਿਕ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਤੀਜੀ ਮਲਿਆਲਮ ਫਿਲਮ ਚਿਤਰਮ (1988), ਪ੍ਰਿਅਦਰਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਬਾਕਸ ਆਫਿਸ 'ਤੇ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸਫਲਤਾ ਬਣ ਗਈ ਜੋ ਅਜੇ ਵੀ ਮਲਿਆਲਮ ਫਿਲਮ ਉਦਯੋਗ ਵਿੱਚ ਕਈ ਕਾਰਨਾਮੇ ਕਰਨ ਦੇ ਰਿਕਾਰਡ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਰੱਖ ਰਹੀ ਹੈ।
ਮੋਹਨਲਾਲ -ਰੰਜਨੀ ਨੂੰ ਮਲਿਆਲਮ ਸਿਨੇਮਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੁਨਹਿਰੀ ਜੋੜੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਵਪਾਰਕ ਸਫ਼ਲ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।[2] ਸ਼੍ਰੀਨਾਥ ਰਾਜੇਂਦਰਨ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਕੂਥਾਰਾ ਨੇ ਦੋ ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੇ ਅੰਤਰਾਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਦਾਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸੀ ਕੀਤੀ।
ਕੈਰੀਅਰ
ਸੋਧੋਰੰਜਨੀ ਦਾ ਜਨਮ ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਵਿੱਚ ਸਾਸ਼ਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੇਲਵਾਰਾਜ ਅਤੇ ਲਿਲੀ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਦੇ ਚੌਥੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਜੜ੍ਹ ਤਿਰੂਨੇਲਵੇਲੀ ਤੋਂ ਹੈ। [3] ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਦੋਸਤ, ਮਸ਼ਹੂਰ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਭਰਥਿਰਾਜਾ ਦੁਆਰਾ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਭਰਥਿਰਾਜਾ ਨੇ ਉਸਦੀ 1985 ਦੀ ਫਿਲਮ ਮੁਥਲ ਮਰਿਯਾਥਾਈ ਲਈ ਉਸਨੂੰ "ਰੰਜਨੀ" ਦਾ ਸਕ੍ਰੀਨ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਰੰਜਨੀ, ਜਿਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਸਿੰਗਾਪੁਰ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਫਿਰ ਇਸ ਉਮੀਦ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹਾਈ ਤੋਂ ਛੁੱਟੀ ਲੈ ਕੇ ਚੇਨਈ ਆ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਦੋ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ।[4]
ਉਸਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮਲਿਆਲਮ ਫਿਲਮ 1987 ਵਿੱਚ ਸਵਾਤੀ ਥਿਰੂਨਲ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਲੈਨਿਨ ਰਾਜੇਂਦਰਨ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਸੀ। ਫਿਲਮ ਇੱਕ ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਸਫਲਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਸਰਵੋਤਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਲਈ ਸਿਨੇਮਾ ਐਕਸਪ੍ਰੈਸ ਅਵਾਰਡ ਜਿੱਤਿਆ। ਉਸਨੇ ਚਿਥਰਾਮ, ਮੁਕੁਂਥੇਟਾ ਸੁਮਿਤਰਾ ਵਿਲੀਕੁੰਨੂ (1988) ਅਤੇ ਕੋਟਾਯਮ ਕੁੰਜਚਨ (1990) ਵਰਗੀਆਂ ਮਲਿਆਲਮ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਰੰਜਨੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਲੰਡਨ ਚਲੇ ਜਾਣ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ।[5] ਉਸਦੀ ਆਖਰੀ ਫਿਲਮ ਕਸਟਮ ਡਾਇਰੀ (1993) ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਟੀ.ਐਸ. ਸੁਰੇਸ਼ ਬਾਬੂ ਸੀ।
ਰੰਜਨੀ 2014 ਵਿੱਚ ਏਰਨਾਕੁਲਮ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਕੁਲੈਕਟਰ, ਐਮਜੀ ਰਾਜਮਾਨਿਕਮ ਆਈਏਐਸ (ਦ ਵੈਲਫੇਅਰ ਫਾਰ ਵੂਮੈਨ ਐਂਡ ਚਿਲਡਰਨ ਸੇਫਟੀ) ਦੇ ਅਧੀਨ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਇੱਕ ਕਮੇਟੀ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਉਹ 2016 ਵਿੱਚ ਮਾਰਡੂ ਨਗਰਪਾਲਿਕਾ ਦੇ ਅਧੀਨ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਸਿਹਤ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ "ਸਟ੍ਰੀ" ਦੀ ਸੰਸਥਾਪਕ ਕਮੇਟੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸੀ। ਉਹ ਰਾਸ਼ਟਰੀ, ਮਲਿਆਲਮ ਅਤੇ ਤਾਮਿਲ ਚੈਨਲਾਂ 'ਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਲਈ ਟੀਵੀ ਬਹਿਸਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿਯਮਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਪੈਨਲਿਸਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। 2018 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਹਿਲਾ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਕੰਮ ਵਾਲੀ ਥਾਂ 'ਤੇ ਜਿਨਸੀ ਸ਼ੋਸ਼ਣ 'ਤੇ ਚਰਚਾ ਲਈ ਬੁਲਾਏ ਗਏ 12 ਕੁਲੀਨ ਪੈਨਲਿਸਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ।
ਰੰਜਨੀ, ਸਬਰੀਮਾਲਾ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਦਾਖਲੇ 'ਤੇ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਉਠਾਉਣ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਟੀਵੀ ਕਾਉਂਸਲਿੰਗ ਸ਼ੋਆਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਸੀ ।
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "Interview with Ranjini". Vanitha (in Malayalam). Archived from the original on 2012-11-02. Retrieved 2023-03-11.
{{cite journal}}
: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "People still call me Kalyani: Ranjini". The New Indian Express. Retrieved 17 January 2019.
- ↑ "Ranjini - Mangalam Varika". Mangalam. Archived from the original on 10 January 2014. Retrieved 24 March 2014.
- ↑ "Will she? Won't she?". Deccan Chronicle. 10 January 2012. Archived from the original on 10 January 2012. Retrieved 17 January 2019.
- ↑ People still call me Kalyani: Ranjini (Navamy Sudhish) 24 September 2013