ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ

ਵੇਦ ਮਹਿਤਾ

ਵੇਦ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਮਹਿਤਾ (21 ਮਾਰਚ 1934 - 9 ਜਨਵਰੀ 2021) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ-ਅਮਰੀਕੀ ਨਾਵਲਕਾਰ ਅਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਸੀ। ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ ਨੇਤਰਹੀਣ ਹੋ ਗਿਆ, ਮਹਿਤਾ 1972 ਤੋਂ 2004 ਤੱਕ ਕਿਸ਼ਤਾਂ ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਇਕ ਯਾਦਗਾਰੀ ਆਤਮਕਥਾ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

Ved Mehta
Born21 ਮਾਰਚ 1934 Edit on Wikidata
ਲਹੌਰ Edit on Wikidata
Died9 ਜਨਵਰੀ 2021 Edit on Wikidata (aged 86)
ਮੈਨਹੈਟਨ Edit on Wikidata
Occupationਲਿਖਾਰੀ, ਪੱਤਰਕਾਰ Edit on Wikidata
Languageਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲੀ Edit on Wikidata
Alma materਹਾਰਵਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, Balliol College, Pomona College, ਆਕਸਫ਼ੋਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, Arkansas School for the Blind Edit on Wikidata
Notable awardsGuggenheim Fellowship, MacArthur Fellows Program, Fellow of the Royal Society of Literature Edit on Wikidata
Website
vedmehta.comEdit this at Wikidata

ਮੁਢਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ

ਸੋਧੋ

ਮਹਿਤਾ ਦਾ ਜਨਮ 21 ਮਾਰਚ 1934 ਨੂੰ ਲਾਹੌਰ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਇੰਡੀਆ (ਹੁਣ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੰਜਾਬੀ ਹਿੰਦੂ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। [1] [2] ਉਸਦੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਸ਼ਾਂਤੀ (ਮਹਿਰਾ) ਮਹਿਤਾ ਅਤੇ ਅਮੋਲਕ ਰਾਮ ਮਹਿਤਾ (1894–1986) ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਸੀਨੀਅਰ ਜਨ ਸਿਹਤ ਅਧਿਕਾਰੀ ਸਨ। [3]

ਵੇਦ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਸੇਰੇਬ੍ਰੋਸਪਾਈਨਲ ਮੈਨਿਨਜਾਈਟਿਸ ਕਾਰਨ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਰ ਗੁਆ ਬੈਠਾ ਸੀ।[4] [5] ਉਸ ਸਮੇਂ ਅੰਨ੍ਹੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਸੀਮਿਤ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਕਾਰਨ, [6] ਉਸਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ 1,300 miles (2,100 km) ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੂਰ ਬੰਬੇ (ਅਜੋਕੇ ਮੁੰਬਈ) ਵਿੱਚ ਬਲਾਇੰਡਸ ਲਈ ਦਾਦਰ ਸਕੂਲ ਭੇਜਿਆ ਸੀ। [7] 1949 ਦੇ ਆਸ ਪਾਸ, ਉਸਨੇ ਅਰਕੈਨਸਸ ਸਕੂਲ ਫਾੱਰ ਬਲਾਇੰਡ ਵਿੱਚ ਦਾਖ਼ਲਾ ਲਿਆ। [8]

ਮਹਿਤਾ ਨੇ 1956 ਵਿਚ ਪੋਮੋਨਾ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਬੀ.ਏ. 1959 ਵਿਚ ਬਾਲੀਓਲ ਕਾਲਜ, ਆਕਸਫੋਰਡ ਤੋਂ ਬੀ.ਏ., ਜਿਥੇ ਉਸਨੇ ਆਧੁਨਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਪੜ੍ਹਿਆ; ਅਤੇ 1961 ਵਿਚ ਹਾਰਵਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਐਮ.ਏ. ਤੱਕ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ। [2] [9] ਪੋਮੋਨਾ ਵਿਖੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬ੍ਰੇਲ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਕਿਤਾਬਾਂ ਉਪਲਬਧ ਸਨ, ਮਹਿਤਾ ਨੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਪਾਠਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਯੂਜੀਨ ਰੋਜ਼ ਸੀ, ਜੋ ਰੂਸੀ ਆਰਥੋਡਾਕਸ ਹਾਇਰੋਮੋਨਕ ਸੇਰਾਫੀਮ ਰੋਜ਼ ਬਣਿਆ। ਮਹਿਤਾ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਦੋ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿਚ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਉਸ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਦੂਜੀ ਕਿਤਾਬ ਸਟੋਲਨ ਲਾਈਟ ਸੀ: “ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਜੀਨ ਇਕ ਪਾਠਕ ਵਜੋਂ ਮਿਲਿਆ ਹੈ. . . . ਉਸਨੇ ਏਨੀ ਸਪਸ਼ਟਤਾ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।” [10] [11]

ਸਾਹਿਤਕ ਕੈਰੀਅਰ

ਸੋਧੋ

ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪੁਸਤਕ, ਫੇਸ ਟੂ ਫੇਸ ਨਾਮ ਦੀ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ, ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਮੁਢਲਾ ਜੀਵਨ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜਨੀਤੀ, ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਐਂਗਲੋ-ਇੰਡੀਅਨ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਸੰਗ ਵਿਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, 1957 ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਈ; [7] ਇਸ ਦਾ ਬਿਰਤਾਂਤ ਉਸ ਸਮੇਂ ਖਤਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮਹਿਤਾ ਨੇ ਪੋਮੋਨਾ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ ਸੀ।[8] ਮਹਿਤਾ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਨਾਵਲ, ਡੇਲੀਨਸੈਂਟ ਚਾਚਾ, 1966 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਹ ਦਿ ਨਿਊ ਯਾਰਕ ਵਿੱਚ ਸੀਰੀਅਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[12] ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ 24 ਤੋਂ ਵੱਧ ਲਿਖੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਅੰਨ੍ਹੇਪਣ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ `ਤੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼, ਭਾਰਤੀ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾਂ ਲਈ ਸੈਂਕੜੇ ਲੇਖ ਅਤੇ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਉਹ 1961 [2] ਤੋਂ 1994 ਤੱਕ ਦ ਨਿਊਯਾਰਕਰ ਵਿੱਚ ਸਟਾਫ਼ ਲੇਖਕ ਸੀ।

1982 ਦੀ ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ, ਜੋ ਮਹਿਤਾ ਨੂੰ ਮੈਕ ਆਰਥਰ ਫੈਲੋ ਵਜੋਂ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਈ ਸੀ, ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ, ਪਰੋਫਾਈਲਾਂ ਦੇ ਬੁਣਕਰ, ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊਅਰ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜੋ ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ੇ ਦੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਆਦਾਨ-ਪ੍ਰਦਾਨ ਰਾਹੀਂ ਪਾਤਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸੰਗ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਵਿਦਵਾਨ ਅਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਇਕ ਅਜਿਹਾ ਆਦਮੀ ਜੋ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਹੈ। [13] 1989 ਵਿਚ, ਜਾਸੂਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਹਾਇਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਉਸ ਦੇ ਨਾਰੀ-ਦੋਖੀ ਰਵੱਈਏ ਬਾਰੇ ਅਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਅਕਸਰ ਨੀਰਸ ਅਤੇ ਆਪਾ-ਮਗਨ ਮੰਨੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਲੇਖ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। [14] ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਰਸਾਲਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਦਾ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ਸੰਪਾਦਕ ਟੀਨਾ ਬਰਾਊਨ ਨੇ "ਟਰਮੀਨੇਟ" ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। [15]

1961 ਵਿਚ ਦ ਨਿਊ ਯਾਰਕਰ ਵਿਚ ਉਸ ਨੇ ਇਕ ਲੇਖ ਲਿਖਿਆ ਜਿਸ ਵਿਚ ਆਕਸਫੋਰਡ ਦੇ ਫ਼ਿਲਾਸਫ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਇੰਟਰਵਿਊ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ, ਯਸਾਯਾਹ ਬਰਲਿਨ, ਦੇ ਪੱਤਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਪੁਸਤਕ ਵਿੱਚ ਮਹਿਤਾ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਬਾਰੇ ਕੀਤੀ ਗਈ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਦਾ ਇਮਾਨਦਾਰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ: “ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਦੇ ਹੋ ਕਿ ਆਕਸਫੋਰਡ ਫ਼ਿਲਾਸਫ਼ੀ ਬਾਰੇ ਮੇਰੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਦੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪ੍ਰਤੀ ਕੀ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਹਨ। . ..ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮੈਂ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਹੈ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦਰਜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਗੁੱਸੇ ਹਨ. . . ਨਿਊਯਾਰਕਰ ਇੱਕ ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਰਸਾਲਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਮੰਨਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਸ ਲਿਖਤ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਵਿਅੰਗ ਕਰਨਾ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਸੱਚ ਦੀ ਸਹੀ ਪ੍ਰਸਤੁਤੀ। ਖੈਰ, ਦਰਸ਼ਨ ਦਾ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੀ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। " [16] ਲੇਖ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਹੋਰ ਜਨਤਕ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇਸਦਾ ਨਾਮ ਸੀ: ਫਲਾਈ ਅਤੇ ਫਲਾਈ-ਬੌਟਲ: ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮੁਲਾ ਕਾਤਾਂ (1962)।[17]

ਮਹਿਤਾ ਦੀ ਯਾਦਗਾਰੀ ਸਵੈਜੀਵਨੀ, Continents of Exile , 1972 ਅਤੇ 2004 ਦਰਮਿਆਨ 12 ਕਿਸ਼ਤਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਜਿਲਦ, ਡੈਡੀ ਜੀ (1972), ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ ਤੇ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਅਤੇ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ ਤੇ ਮਹਿਤਾ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਜੀਵਨੀ ਹੈ।[18] ਮਹਿਤਾ 1975 ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕੀ ਨਾਗਰਿਕ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। [2]

ਨਿੱਜੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ

ਸੋਧੋ

1983 ਵਿਚ ਉਸਨੇ ਵਿਲੀਅਮ ਲੂਸੀਅਸ ਕੈਰੀ ਅਤੇ ਕੈਥਰੀਨ ਲੇਮੋਇਨ ਫੇਨੀਮੋਰ ਕੈਰੀ ਦੀ ਧੀ, ਲਿਨ ਫੇਨੀਮੋਰ ਕੂਪਰ ਕੈਰੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ; [19] ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਦੀ ਮਾਂ ਜੇਮਜ਼ ਫੈਨੀਮੋਰ ਕੂਪਰ ਦੀ ਵਾਰਿਸ ਅਤੇ ਮਹਿਤਾ ਦੇ ਨਿਊ ਯਾਰਕਰ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਸਹਿਯੋਗੀ, ਹੈਨਰੀ ਸੇਜ ਫੇਨੀਮੋਰ ਕੂਪਰ, ਜੂਨੀਅਰ ਦੀ ਭਤੀਜੀ ਸੀ। [4]

ਮਧੁਰ ਜਾਫਰੀ ਦੁਆਰਾ 1978 ਦੇ ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮਹਿਤਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ "ਅੰਸ਼ਕ ਇੰਡੀਅਨ", "ਅੰਸ਼ਕ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼", "ਅੰਸ਼ਕ ਅਮਰੀਕੀ" ਅਤੇ ਇੱਕ "ਪਰਦੇਸੀ " ਮੰਨਦਾ ਸੀ।[20]

ਪਾਰਕਿੰਸਨ'ਸ ਰੋਗ ਨਾਲ 9 ਜਨਵਰੀ 2021 ਨੂੰ ਮਹਿਤਾ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। [18]

ਚੋਣਵੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ

ਸੋਧੋ

ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ

ਸੋਧੋ

ਮਹਿਤਾ ਨੂੰ 1971 ਅਤੇ 1977 ਵਿੱਚ ਗੁਗਨਹੇਮ ਫੈਲੋਸ਼ਿਪਾਂ ਮਿਲੀਆਂ ਸੀ। [36] ਉਸਨੂੰ 1982 ਵਿੱਚ ਮੈਕ ਆਰਥਰ ਫੈਲੋ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, [18] ਅਤੇ 2009 ਵਿੱਚ ਰਾਇਲ ਸੁਸਾਇਟੀ ਆਫ਼ ਲਿਟਰੇਚਰ ਦਾ ਫੈਲੋ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। [37] [38] ਉਸਨੇ ਪੋਮੋਨਾ ਕਾਲਜ, ਬਾਰਡ ਕਾਲਜ, ਵਿਲੀਅਮਜ਼ ਕਾਲਜ, ਸਟਰਲਿੰਗ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਅਤੇ ਬੋਡੋਿਨ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਆਨਰੇਰੀ ਡਿਗਰੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ। [2]

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. ↑ Singh, Jai Arjun (February 2014). "Retracing Ved Mehta's long career". The Caravan (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Archived from the original on 30 December 2019. Retrieved 2019-12-30.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "Mehta, Ved 1934–". Concise Major 21st Century Writers. Archived from the original on 18 November 2020. Retrieved 2021-01-10.
  3. ↑ Krebs, Albin (1986-07-29). "Amolak Ram Mehta, 91, Dies; Former Indian Health Official". The New York Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). ISSN 0362-4331. Retrieved 2021-01-11.
  4. ↑ 4.0 4.1 Leland, John (22 May 2003). "At Home With Ved Mehta: In a Dark Harbor, A Bright House". The New York Times. Archived from the original on 10 November 2012. Retrieved 15 February 2009.
  5. ↑ Justman 2010.
  6. ↑ Booth, Tony; Swann, Will; Masterton, Mary (1992). Learning for All: Curricula for Diversity in Education. Routledge. p. 312. ISBN 0-415-07184-4. Retrieved 22 November 2020. {{cite book}}: |archive-date= requires |archive-url= (help)
  7. ↑ 7.0 7.1 Kendrick, Baynard (25 August 1957). "Seeking the Light". The New York Times. Archived from the original on 31 July 2009. Retrieved 6 November 2009.
  8. ↑ 8.0 8.1 Slatin 1986.
  9. ↑ "When loss isn't' less". Financial Express. Archived from the original on 23 July 2013. Retrieved 8 November 2009.
  10. ↑ Mehta, Ved (2008). Stolen Light. Townsend Press. p. 160. ISBN 978-1-59194-095-1.
  11. ↑ Scott, Cathy (2002). Seraphim Rose: The True Story and Private Letters. Regina Orthodox Press. ISBN 1-928653-01-4. Retrieved 22 November 2020. {{cite book}}: |archive-date= requires |archive-url= (help)
  12. ↑ Moritz, Charles, ed. (1975). "Mehta, Ved (Parkash)". Current Biography Yearbook 1975. H. W. Wilson Company. pp. 269–272. ISSN 0084-9499. OCLC 609892928.
  13. ↑ Shepard, Richard F. (1982-07-15). "VED MEHTA: HIS PROSE IS 'AIRY, ELEGANT, CLEAR' (Published 1982)". The New York Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). ISSN 0362-4331. Retrieved 2021-01-11.
  14. ↑ Conant, Jennet (September 1989). "Slaves of The New Yorker". Spy: pp.104–112. ISSN 0890-1759.
  15. ↑ Kuczynski, Alex (1999-01-11). "Media Talk; Writer Finds No Room at the Library". The New York Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 19 September 2017. Retrieved 2021-01-10.
  16. ↑ Hardy, Henry; Pottle, Mark, eds. (2013-08-31). Building: Letters 1960–1975 (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Random House. p. 77. ISBN 978-1-4481-9134-5.
  17. ↑ "Mehta, Ved Prakash". The Oxford Companion to English Literature (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ) (7th ed.). Oxford University Press. 2009. doi:10.1093/acref/9780192806871.001.0001. ISBN 978-0-19-280687-1.
  18. ↑ 18.0 18.1 18.2 Fox, Margalit (2021-01-10). "Ved Mehta, Celebrated Writer for The New Yorker, Dies at 86". The New York Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 10 January 2021. Retrieved 2021-01-10.
  19. ↑ "Linn Cary, an Executive, Is Married to Ved Mehta, Writer, at Cathedral". The New York Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 1983-12-18. ISSN 0362-4331. Retrieved 2021-01-11.
  20. ↑ Jaffrey, Madhur (1978-06-11). "Ved Mehta—Unique Documentarian". The New York Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). ISSN 0362-4331. Retrieved 2021-01-11.
  21. ↑ "Face to Face". Kirkus Reviews (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 1 August 1959. Archived from the original on 10 January 2021. Retrieved 2021-01-10.
  22. ↑ Mukherjee, Durba; Chattopadhyay, Sayan (2020-12-17). "'Walking the Indian Streets': Analysing Ved Mehta's Memoirs of Return". Life Writing (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ): 1–18. doi:10.1080/14484528.2020.1855089. ISSN 1448-4528.
  23. ↑ "Walking the Indian Street". Kirkus Reviews (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 15 June 1960. Archived from the original on 10 January 2021. Retrieved 2021-01-10.
  24. ↑ Czynski, Konrad (29 December 2011). "Fly and the Fly-bottle: Encounters with British Intellectuals". The Literary Encyclopedia (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Archived from the original on 10 August 2020. Retrieved 2021-01-10.
  25. ↑ Alexander, W. M. (July 1967). "Review of The New Theologian". Theology Today (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 24 (2): 245–247. doi:10.1177/004057366702400220. ISSN 0040-5736.
  26. ↑ "Delinquent Chacha". Kirkus Reviews (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 1 April 1967. Archived from the original on 10 January 2021. Retrieved 2021-01-10.
  27. ↑ Gowda, H. H. Anniah (1972). "Review of Portrait of India". Indian Literature. 15 (1): 89–91. ISSN 0019-5804. JSTOR 23329810.
  28. ↑ "John Is Easy to Please". Kirkus Reviews (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 1 May 1971. Archived from the original on 10 January 2021. Retrieved 2021-01-10.
  29. ↑ Corry, John (1972-05-02). "Ved Mehta's Private, Blind Universe". The New York Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 10 January 2021. Retrieved 2021-01-10.
  30. ↑ Johnson, Paul (1977-02-06). "Mahatma Gandhi and His Apostles". The New York Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 21 February 2018. Retrieved 2021-01-10.
  31. ↑ Van Praagh, David (1979). "The New India?". Pacific Affairs. 52 (2): 315–318. doi:10.2307/2757426. JSTOR 2757426.
  32. ↑ "A Family Affair: India Under Three Prime Ministers". Foreign Affairs (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 1982. ISSN 0015-7120. Archived from the original on 28 November 2018. Retrieved 2021-01-10.
  33. ↑ "A Ved Mehta Reader". Kirkus Reviews (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 1 August 1998. Archived from the original on 10 January 2021. Retrieved 10 January 2021.
  34. ↑ "All for Love". Kirkus Reviews (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 15 July 2001. Archived from the original on 4 August 2020. Retrieved 10 January 2021.
  35. ↑ "All for Love". Publishers Weekly. Archived from the original on 10 January 2021. Retrieved 2021-01-10.
  36. ↑ "Ved Mehta" (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). John Simon Guggenheim Memorial Foundation. Archived from the original on 10 January 2021. Retrieved 2021-01-10.
  37. ↑ "Ved Mehta". Royal Society of Literature. Archived from the original on 15 July 2020. Retrieved 2021-01-10.
  38. ↑ "Royal Society of Literature All Fellows". Royal Society of Literature. Archived from the original on 5 March 2010. Retrieved 10 August 2010.
"https://pa.wikipedia.org/w/index.php?title=ਵੇਦ_ਮਹਿਤਾ&oldid=618340" ਤੋਂ ਲਿਆ