ਸਰਗੇਈ ਪ੍ਰੋਕੋਫੀਏਵ
ਸਰਗੇਈ ਸਰਗੇਈਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਕੋਫੀਏਵ ਰੂਸੀ: Серге́й Серге́евич Проко́фьев, tr. Sergej Sergejevič Prokofjev;[1][2][3] 27 ਅਪ੍ਰੈਲ [O.S. 15 ਅਪਰੈਲ] 1891 – 5 ਮਾਰਚ 1953)[5]ਇੱਕ ਰੂਸੀ ਅਤੇ ਸੋਵੀਅਤ ਸੰਗੀਤਕਾਰ, ਪਿਆਨੋਵਾਦਕ ਅਤੇ ਕੰਡਕਟਰ ਸੀ। ਪ੍ਰੋਕੋਫੀਵ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਕਾਲੀ ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ. ਉਸਨੇ 8 ਓਪੇਰੇ, 8 ਬੈਲੇ, 7 ਸਿੰਫਨੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਆਰਕੈਸਟ੍ਰਲ ਕਿਰਤਾਂ, 9 ਸੋਲੋ ਇੰਸਟਰੂਮੈਂਟ ਅਤੇ ਆਰਕੈਸਟਰਾ ਲਈ, 9 ਪਿਆਨੋ ਸੋਨਾਟਾ, ਓਰਾਟੋਰੀਓਸ ਅਤੇ ਕੈਨਟਾਟਸ, ਚੈਂਬਰ ਵੋਕਲ ਅਤੇ ਇੰਸਟੂਮੈਂਟਲ ਕੰਪੋਜ਼ੀਸ਼ਨਾਂ, ਫਿਲਮ ਅਤੇ ਥੀਏਟਰ ਲਈ ਸੰਗੀਤ ਲਿਖਿਆ। ਪ੍ਰੋਕੋਫੀਵ ਨੇ ਆਪਣੀ ਨਵੀਨ ਸ਼ੈਲੀ ਬਣਾਈ। ਨਵੀਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਉਸ ਦੇ ਅਰੰਭਕ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਅਤੇ ਸੋਵੀਅਤ ਦੌਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦੀਆਂ ਲਖਾਇਕ ਹਨ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ (130 ਤੋਂ ਵੱਧ ਓਪਸ) ਵਿਸ਼ਵ ਸੰਗੀਤਕ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਈਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਹਿਲੀ, ਪੰਜਵੀਂ ਅਤੇ ਸੱਤਵੀਂ ਸਿੰਫਨੀ, ਬੈਲੇ "ਰੋਮੀਓ ਅਤੇ ਜੂਲੀਅਟ" (1935), ਪਹਿਲਾ, ਦੂਜਾ ਅਤੇ ਤੀਜਾ ਪਿਆਨੋ ਕੰਸਰਟ, ਕੈਨਟਾਟਸ "ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ. ਨੇਵਸਕੀ "(1939) ਅਤੇ" ਟੋਸਟ "(1939), ਫਿਲਮ" ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਕਿਜ਼ੇ "(1934),"ਬੇੜਾ", " ਜਨੂੰਨ ", ਸੱਤਵਾਂ ਸੋਨਾਟਾ ਅਤੇ ਸਿੰਫਨੀ ਕਹਾਣੀ "ਪੀਟਰ ਐਂਡ ਵੁਲਫ" (1936), ਅਤੇ ਹੋਰ ਪਿਆਨੋ ਦੇ ਕਮਾਲ। ਪ੍ਰੋਕੋਫੀਏਵ 20 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਅਤੇ ਰੈਪਰਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਦੇਣ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।
ਸੇਂਟ ਪੀਟਰਸਬਰਗ ਕਨਜ਼ਰਵੇਟਰੀ ਦੇ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ, ਪ੍ਰੋਕੋਫੀਏਵ ਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਇੱਕ ਆਈਕਾਨੋਕਲਾਸਟਿਕ ਕੰਪੋਜ਼ਰ-ਪਿਆਨੋਵਾਦਕ ਵਜੋਂ ਬਣਾਇਆ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਦੋ ਪਿਆਨੋ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹਾਂ ਸਮੇਤ, ਆਪਣੇ ਸਾਜ਼ ਨਾਲ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਸਿਰਜਨਾਵਾਂਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਨਾਲ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। 1915 ਵਿਚ, ਪ੍ਰੋਕੋਫੀਏਵ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਰਕੈਸਟ੍ਰਲ ਸਿਥੀਅਨ ਸੂਟ ਨਾਲ ਸਟੈਂਡਰਡ ਕੰਪੋਜ਼ਰ-ਪਿਆਨੋਵਾਦਕ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਤੋਂ ਫੈਸਲਾਕੁਨ ਤੋੜ-ਵਿਛੋੜਾ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਰਗੇਈ ਦਿਆਗੀਲੇਵ ਦੇ ਬੈਲੇ ਲਈ ਸੰਗੀਤ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਬੈਲੇ ਰੱਸਜ਼ ਸੀ। ਦਿਆਗੀਲੇਵ ਨੇ ਪ੍ਰਕੋਫੀਏਵ ਤੋਂ ਤਿੰਨ ਹੋਰ ਬੈਲੇ ਤਿਆਰ ਕਰਵਾਏ - ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਸਲ ਉਤਪਾਦਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਆਲੋਚਕਾਂ ਅਤੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸਨਸਨੀ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਪ੍ਰੋਕੋਫੀਏਵ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਦਿਲਚਸਪੀ, ਓਪੇਰਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਸ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਕਈ ਰਚਨਾਵਾਂ ਰਚੀਆਂ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦ ਗੈਂਬਲਰ ਅਤੇ ਦਿ ਫਾਇਰੀ ਐਂਜਲ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਪ੍ਰੋਕੋਫੀਏਵ ਨੇ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਓਪਰੇਟਿਕ ਸਫਲਤਾ ਸ਼ਿਕਾਗੋ ਓਪੇਰਾ ਲਈ ਬਣਾਈ ਗਈ ਲਵ ਫਾਰ ਥ੍ਰੀ ਓਰੇਂਜਜ਼ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਅਗਲੇ ਦਹਾਕੇ ਦੌਰਾਨ ਵਿਖਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ।
1917 ਦੀ ਇਨਕਲਾਬ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪ੍ਰੋਕੋਫੀਏਵ ਨੇ ਸੋਵੀਅਤ ਮੰਤਰੀ ਅਨਾਤੋਲੀ ਲੂਨਾਚਾਰਸਕੀ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਥਾਪੀ ਨਾਲ ਰੂਸ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ, ਫਿਰ ਜਰਮਨੀ, ਫਿਰ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਵਸਿਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤਕਾਰ, ਪਿਆਨੋਵਾਦਕ ਅਤੇ ਸੰਚਾਲਕ ਵਜੋਂ ਆਪਣਾ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸਪੇਨ ਦੀ ਗਾਇਕਾ ਕੈਰੋਲਿਨਾ (ਲੀਨਾ) ਕੋਡਿਨਾ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਉਸਦੇ ਦੋ ਪੁੱਤਰ ਸਨ। 1930 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ, ਮਹਾਂ-ਮੰਦਵਾੜੇ ਨੇ ਪ੍ਰੋਕੋਫੀਏਵ ਦੇ ਬੈਲੇ ਅਤੇ ਓਪੇਰਾ ਦੇ ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਮੰਚਨ ਦੇ ਮੌਕੇ ਘਟਾਏ। ਪ੍ਰੋਕੋਫੀਏਵ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਮੰਨਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪਿਆਨੋਵਾਦਕ ਵਜੋਂ ਆਉਣ ਜਾਣ ਵਿੱਚ ਸਮੇਂ ਦੀ ਬਰਬਾਦੀ ਤੋਂ ਬੜਾ ਔਖਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਕਮਿਸ਼ਨਾਂ ਲਈ ਉਹ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਵੱਲ ਵਧਦਾ ਗਿਆ; 1936 ਵਿਚ, ਉਹ ਆਖ਼ਰਕਾਰ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਸਮੇਤ ਆਪਣੇ ਵਤਨ ਪਰਤ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਉਥੇ ਕੁਝ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ - ਖ਼ਾਸਕਰ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਕਿਜਾ, ਪੀਟਰ ਅਤੇ ਵੁਲਫ, ਰੋਮੀਓ ਅਤੇ ਜੂਲੀਅਟ ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਐਲਗਜ਼ੈਡਰ ਨੇਵਸਕੀ ਨਾਲ।
ਯੂਐਸਐਸਆਰ ਦੇ ਨਾਜ਼ੀ ਹਮਲੇ ਨੇ ਪ੍ਰੋਕੋਫੀਏਵ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਕੰਮ ਲਿਖਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਲਿਓ ਤਾਲਸਤਾਏ ਦੀ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਓਪੇਰਾ ਰੂਪ ਹੈ।
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ ਰੂਸੀ ਉਚਾਰਨ: [sʲɪˈrɡʲej sʲɪˈrɡʲeɪvʲɪtɕ prɐˈkofʲjɪf]; alternative transliterations of his name include Sergey or Serge, and Prokofief, Prokofieff, or Prokofyev.
- ↑ Sergey Prokofiev ਇਨਸਾਈਕਲੋਪੀਡੀਆ ਬ੍ਰਿਟਾਨੀਕਾ ਵਿੱਚ
- ↑ "Sergei Sergeyevich Prokofiev - Encyclopedia.com". Retrieved 21 September 2018.
- ↑ Slonimsky 1993, p. 793.
- ↑ While Sergei Prokofiev himself believed 11/23 April to be his birth date, the posthumous discovery of his birth certificate showed that he was actually born four days later, on 15/27 April.[4]