ਐਨਟ
ਐਨਟ ( /ɑː n ɑː T /, /AE n AE T / ), ਅਨਟੂ,[1] ਆਮਤੌਰ ਅਨਾਥ ( /eɪ n ə θ, Eɪ ˌ n AE θ / ; Arabic: عناة ਹਿਬਰੂ: עֲנָת Ānāth ; ਕਨਾਨੀ : 𐤏𐤍𐤕'Anōt; Ugaritic Nt ; Greek ਅਨਾਥ ; ਮਿਸਰ ਦੇ ਅਨੀਨਟ, ਐਨਟ, ਵਿਰੋਧੀ, ਜ ਅਨੰਤ) ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮ ਸਾਮੀ ਦੇਵੀ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਗੁਣ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਖਾਸ ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵੱਖਰੇ ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।[2] ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ ਤੇ ਉਸਨੇ ਯੂਨਾਨ ਦੇਵੀ ਏਥੇਨਾ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ।[3] [4] [5]
| ਐਨਟ | |
|---|---|
| ਤਸਵੀਰ:Anat(Anath).png ਐਨਟ ਦੀ ਕਾਂਸੀ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਬਾਂਹ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹੀ ਇਕ ਅਟੇਫ ਤਾਜ ਬੰਨ੍ਹ ਰਹੀ ਹੈ (ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੁਹਾੜੀ ਜਾਂ ਕਲੱਬ ਫੜਨਾ),
ਮਿਤੀ 1400–1200 ਬੀ.ਸੀ. ਤੱਕ, ਸੀਰੀਆ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਗਿਆ |
.png){kind=link}
ਯੂਗਾਰਿਟ ਵਿਚ
ਸੋਧੋਯੂਗੈਰਿਟਿਕ ਪਾਠਾਂ ਵਿਚ, ਅਨਤ ਨੂੰ ਹਿੰਸਕ, ਯੁੱਧ ਵਿਚ ਅਨੰਦਮਈ, ਪਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਸਥਾਪਕ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਜਿਨਸੀ ਅਤੇ ਉਪਜਾ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਔਲਾਦ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਅਜੇ ਵੀ ਕੁਆਰੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੁਆਰੀ ਕਹਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਬਾਲ ਚੱਕਰ ਵਿਚ, ਅਨਾਤ ਯੁੱਧ-ਦੇਵੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਐਲ ਦੁਆਰਾ ਯਾਮ ਦੇ ਤਾਜਪੋਸ਼ੀ ਦੀ ਅਵਸਥਾ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਅਨਤ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ (ਅਤੇ ਸੰਭਵ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰੇਮੀ) ਬਾਲ ਲਈ ਅੰਦੋਲਨ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਟੈਕਸਟ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਦਿੱਖ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਯੂਗਰੇਟ (ਆਧੁਨਿਕ ਰਸ ਸ਼ਮਰਾ, ਸੀਰੀਆ ) ਦੇ ਇੱਕ ਟੁਕੜੇ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ [6] 'ਅਨਤ ਇੱਕ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ, ਜੰਗਲੀ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਯੋਧੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਲਹੂ ਵਿੱਚ ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਲਿਪਟੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਸਿਰ ਵੱਡਦੀ ਦੀ ਹੈ, ਹੱਥ ਕੱਟਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਬੰਨ੍ਹਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਧੜ ਦੇ ਸਿਰ ਅਤੇ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਧੱਬੀ ਵਿੱਚ, ਆਪਣੇ ਤੀਰ ਨਾਲ ਬੁੱਢੇ ਆਦਮੀਆਂ ਅਤੇ ਕਸਬੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਭਰ ਗਿਆ। “ਇਸ ਹਵਾਲੇ ਵਿਚ ਉਸ ਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਬਆਲ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਰਗੀ ਭੂਮਿਕਾ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਹੈ”। [7] ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਸ ਨੂੰ ਬੁੱਧ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਮੰਦਰ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਆਲ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਮਿਲਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਸ਼ਰਤਾਂ 'ਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ।
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Hinnells, John R. (2007-03-01). A Handbook of Ancient Religions (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-46198-6.
- ↑ Anthony Bonanno, Archaeology and Fertility Cult in the Ancient Mediterranean (1986), pp. 172-173.
- ↑ L. Day 1999.
- ↑ Hurwit 1999.
- ↑ Burkert 1985.
- ↑ CTA 3 B (= UT 'nt II)
- ↑ P. C. Craigie, "A Reconsideration of Shamgar Ben Anath (Judg 3:31 and 5:6)", Journal of Biblical Literature 91.2 (June 1972:239–240), p. 239.