ਕਾਸ਼ੀ ਵਿਸ਼ਵਨਾਥ ਮੰਦਰ
ਕਾਸ਼ੀ ਵਿਸ਼ਵਨਾਥ ਮੰਦਰ ਸ਼ਿਵ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਮੰਦਰ ਹੈ। ਇਹ ਭਾਰਤ ਦੇ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਾਰਾਣਸੀ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਨਾਥ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇਹ ਮੰਦਰ ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਤੀਰਥ ਸਥਾਨ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਰਾਂ ਜਯੋਤਿਰਲਿੰਗ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਦੇਵਤਾ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਨਾਥ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵੇਸ਼ਵਰ ਦੇ ਨਾਮਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਅਰਥ ਹੈ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦਾ ਪ੍ਰਭੂ।
ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਮੰਦਰ ਨੂੰ ਮੁਗ਼ਲ ਸਮਰਾਟ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਦੁਆਰਾ ਢਾਹਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਇਸ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਗਿਆਨਵਾਪੀ ਮਸਜਿਦ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ ਸੀ।[1] ਮੌਜੂਦਾ ਢਾਂਚਾ 1780 ਵਿੱਚ ਇੰਦੌਰ ਦੇ ਮਰਾਠਾ ਸ਼ਾਸਕ ਅਹਿੱਲਿਆਬਾਈ ਹੋਲਕਰ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਨਾਲ ਲੱਗਦੇ ਸਥਾਨ ਉੱਤੇ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।[2]
1983 ਤੋਂ ਮੰਦਰ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਟਰੱਸਟੀ ਬੋਰਡ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[3] 1 ਜਨਵਰੀ 2023 ਨੂੰ, ਰਿਕਾਰਡ 3 ਲੱਖ 35 ਹਜ਼ਾਰ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਨੇ ਮੰਦਰ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ। ਜਨਵਰੀ 2023 ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ, ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ 45,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਔਸਤ ਆਮਦ ਵੇਖੀ ਗਈ।[4] ਕਾਸ਼ੀ ਵਿਸ਼ਵਨਾਥ ਮੰਦਰ ਟਰੱਸਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਦਸੰਬਰ 2021 ਵਿੱਚ ਗਲਿਆਰੇ ਦੇ ਉਦਘਾਟਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 10 ਕਰੋਡ਼ ਸੈਲਾਨੀ ਮੰਦਰ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ।[5] ਮੰਦਰ ਦੀ ਕੁੱਲ ਸੰਪਤੀ, 6 ਕਰੋਡ਼ ਰੁਪਏ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੋਣ ਦਾ ਅਨੁਮਾਨ ਹੈ।[6]
ਕਥਾ
ਸੋਧੋਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵਾਰਾਣਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਜਯੋਤਿਰਲਿੰਗ ਹੈ।[7] ਦੰਤਕਥਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਸਥਾਨ ਸ਼ਿਵ, ਬ੍ਰਹਮਾ (ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦਾ ਹਿੰਦੂ ਦੇਵਤਾ) ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਨੂੰ (ਰੱਖਿਆ ਦਾ ਹਿੰਦੂ ਦੇਵਤਾ) ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਰਵਉੱਚਤਾ ਬਾਰੇ ਬਹਿਸ ਹੋਈ ਸੀ।[8]
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨ ਦੀ ਉਤਪਤੀ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ ਲਈ, ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਨੇ ਇੱਕ ਸੂਰ ਦਾ ਰੂਪ ਲਿਆ ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਹੰਸ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰਣ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੇ ਸਿਖਰ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਅਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਖੋਜਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਚਮਕਦਾਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੇ ਸਰੋਤ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫ਼ਲ ਰਹੇ। ਫਿਰ ਵੀ ਬ੍ਰਹਮਾ ਨੇ ਧੋਖੇ ਨਾਲ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੇ ਸਿਖਰ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਨੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਚਮਕਦਾਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦਾ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਬਿੰਦੂ ਲੱਭਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਸੀ। ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੇ ਚਮਕਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਉਤਪਤੀ ਦੀ ਖੋਜ ਉੱਤੇ ਧੋਖਾ ਕਰਨ ਕਾਰਨ, ਸ਼ਿਵ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦਾ ਪੰਜਵਾਂ ਸਿਰ ਕੱਟ ਕੇ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਰਾਪ ਦੇ ਕੇ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ। ਇਸ ਸਰਾਪ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸੀ ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਨੂੰ ਹੁਣ ਸਤਿਕਾਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇਗਾ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਵਿਸ਼ਨੂੰ, ਸੱਚਾ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਸ਼ਿਵ ਦੇ ਨਾਲ ਬਰਾਬਰ ਸਤਿਕਾਰਤ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਸਦੀਵਤਾ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਮੰਦਰ ਹੋਣਗੇ।[9][10]
ਹਿੰਦੂ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵੇਸ਼ਰਾ ਨੂੰ ਵਾਰਾਣਸੀ ਦਾ ਪਵਿੱਤਰ ਦੇਵਤਾ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਅਤੇ ਪੰਚਕੋਸੀ ਦੇ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਸਰਕਟ, ਇੱਕ ਖੇਤਰ (ਵਾਰਾਣਸੀ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰ ਸੀਮਾ) 50 ਮੀਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।[11]
.jpg)
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Akhil Bakshi (2004). Between heaven and hell: travels through Sri Lanka, Bangladesh, Bhutan, Nepal, and India: an account of the expedition hands across the borders. Odyssey Books.
- ↑ "Shri Kashi Vishwanath Temple - A Brief history".
- ↑ Dumper, Michael (2020). Power, piety, and people the politics of holy cities in the twenty-first century. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-54566-2. OCLC 1145080849.
- ↑ "3-fold rise in averagefootfall at KVT". The Times of India. 5 March 2022. Retrieved 31 January 2024.
- ↑ "With 10-fold jump in tourist footfall, Varanasi balances tradition and change". Economic TImes. PTI. 14 August 2023. Retrieved 31 January 2024.
- ↑ "India's richest temples and their net worth!". The Times of India. Retrieved 31 January 2024.
- ↑ "History of the Kashi Vishwanath temple". The Times of India. 17 August 2017. ISSN 0971-8257. Retrieved 6 December 2023.
- ↑ R. 2003, pp. 92-95
- ↑ Saraswati, Saranyu S. (2020). Biological Decoding of the Hindu Gods and Goddesses (in English). Notion Press. ISBN 9781649516336.
{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Achuthananda, S (2018). The Ascent of Vishnu and the Fall of Brahma (in English). Queensland, Australia: Relianz Communications Pvt Ltd. pp. 36–37.
{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Matthew Atmore Sherring (1968). The Sacred City of the Hindus An Account of Benares in Ancient and Modern Times (First ed.). London: Trübner & Company.