ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ

ਕੋਇੰਬਟੂਰ ਦਾ ਸੱਭਿਆਚਾਰ

(ਕੋਇੰਬਟੂਰ ਦੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਤੋਂ ਮੋੜਿਆ ਗਿਆ)

ਕੋਇੰਬਟੂਰ ਦੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਕੋਂਗੂ ਨਾਡੂ ਖੇਤਰ ਦੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਵਿਲੱਖਣ ਹੈ। ਇੱਕ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡੀ ਸ਼ਹਿਰ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਇਸਦੀ ਵਿਭਿੰਨ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਇੱਕ ਵਿਲੱਖਣ ਸੁਮੇਲ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਸ਼ਹਿਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕੋਇੰਬਟੂਰ ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਦੇ ਦੂਜੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਵਿਭਿੰਨ, ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵ-ਵਿਆਪੀ ਹੈ। ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਸੰਗੀਤ, ਨ੍ਰਿਤ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਕਲਾ ਰੂਪ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਨ। ਰਵਾਇਤੀ ਭੋਜਨ ਤੋਂ ਫਾਸਟ ਫੂਡ ਤੱਕ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮੰਦਰ ਦੇ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਤੋਂ, ਲੈ ਕੇ ਆਧੁਨਿਕ ਉੱਚ-ਉੱਚਿਆਂ ਤੱਕ, ਅਤੇ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ, ਅਤੇ ਨ੍ਰਿਤ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਵਧ ਰਹੇ, ਨਾਈਟ ਲਾਈਫ ਤੱਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦਾ, ਇੱਕ ਵਿਲੱਖਣ ਮਿਸ਼ਰਣ ਲੱਭ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਦੱਖਣੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਮਾਨਚੈਸਟਰ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ, ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਆਪਣੇ ਉਦਯੋਗਾਂ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉੱਦਮਤਾ ਲਈ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੀ ਹੈ।[1][2]

ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਕਲਾ

ਸੋਧੋ

ਸ਼ਹਿਰ ਹਰ ਸਾਲ ਆਪਣਾ ਸੰਗੀਤ ਉਤਸਵ ਆਯੋਜਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।[3] ਕਲਾ, ਡਾਂਸ, ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹ, ਹਰ ਸਾਲ ਸਤੰਬਰ, ਅਤੇ ਦਸੰਬਰ (ਤਾਮਿਲ ਕੈਲੰਡਰ ਮਹੀਨਾ - ਮਾਰਗਾਜ਼ੀ) ਦੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੌਰਾਨ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।[4] ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਭਾਰੀ ਉਦਯੋਗੀਕਰਨ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਟਰੇਡ ਯੂਨੀਅਨਾਂ ਵੀ ਵਧੀਆਂ ਹਨ।[5] ਸਵਾਮੀਕੰਨੂ ਵਿਨਸੈਂਟ, ਜਿਸ ਨੇ ਕੋਇੰਬਟੂਰ ਵਿੱਚ ਦੱਖਣ ਭਾਰਤ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸਿਨੇਮਾ ਬਣਾਇਆ ਸੀ, ਨੇ ਟੈਂਟ ਸਿਨੇਮਾ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀਸ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਫਿਲਮਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਇੱਕ ਖੁੱਲੀ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਇੱਕ ਟੈਂਟ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।[6][7] ਸੈਂਟਰਲ ਸਟੂਡੀਓ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 1935 ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਐਸ.ਐਮ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮੁਲੂ ਨਾਇਡੂ ਨੇ 1945 ਵਿੱਚ ਪਕਸ਼ੀਰਾਜਾ ਸਟੂਡੀਓ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ [8] ਕੋਇੰਬਟੂਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਅਤੇ ਆਰਟ ਗੈਲਰੀਆਂ ਵੀ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜੀਡੀ ਨਾਇਡੂ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਅਤੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ, ਐਚਏ ਗੈਸ ਫੋਰੈਸਟ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ, ਸਰਕਾਰੀ ਅਜਾਇਬ ਘਰ, ਕੜੀ ਗਾਂਧੀ ਗੈਲਰੀ, ਅਤੇ ਕਸਥੂਰੀ ਸ਼੍ਰੀਨਿਵਾਸਨ ਆਰਟ ਗੈਲਰੀ, ਅਤੇ ਟੈਕਸਟਾਈਲ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ। [9] [10]

ਲੋਕ

ਸੋਧੋ

ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਮੁਸਲਿਮ [11] ਆਬਾਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਸਮੂਹ ਦੇ ਨਾਲ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਿੰਦੂ ਹੈ। ਇਸਾਈ, ਸਿੱਖ, ਅਤੇ ਜੈਨ ਵੀ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹਨ। [12] [13] [14] ਕੋਇੰਬਟੂਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਤੇਲਗੂ, [15] ਕੰਨੜਿਗਾ, ਮਲਿਆਲੀ, [16] [17] [18] ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਲੱਕੜ, ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤੀ, [19] ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੁਜਰਾਤੀ, [20] ਹਨ, ਜੋ ਵਪਾਰ ਅਤੇ ਵਣਜ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ। 1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਵਧੇ ਹੋਏ ਆਰਥਿਕ ਵਿਕਾਸ, ਅਤੇ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਮੌਕਿਆਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਪ੍ਰਵਾਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਵਿਸਫੋਟ ਦੇਖਿਆ। [21] [22]

Popular places of worship
 
Perur Pateeswarar Temple
 
Marudamalai Murugan Temple

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. ↑ "Is Coimbatore the next BPO city?". CNBC-TV18. 5 July 2008. Retrieved 23 June 2010.
  2. ↑ "German state keen to share expertise with Coimbatore". Business Line. 22 June 2007. Retrieved 23 June 2010.
  3. ↑ "Some music lovers still travel to Chennai for cultural overdoze". The Times of India. 14 December 2011.[permanent dead link][ਮੁਰਦਾ ਕੜੀ]
  4. ↑ "In December, all the city's a stage". The Times of India. 14 December 2011. Archived from the original on 19 July 2012.
  5. ↑ "A time of troubles". Frontline. 7 March 1998. Archived from the original on 7 June 2011. Retrieved 23 June 2010.
  6. ↑ "He brought cinema to South". The Hindu. Chennai, India. 30 April 2010. Archived from the original on 2 February 2012. Retrieved 26 September 2011.
  7. ↑ "Brahmanyan". The Times of India. 21 July 2007. Archived from the original on 30 June 2015. Retrieved 4 March 2016.
  8. ↑ M. Allirajan (17 November 2003). "Reel-time nostalgia". The Hindu. Chennai, India. Archived from the original on 9 November 2012. Retrieved 4 March 2016.
  9. ↑ "The natural witness". The Hindu. 19 October 2009. Archived from the original on 7 November 2012. Retrieved 4 March 2016.
  10. ↑ "Gass Forest Museum to be reopened". The Hindu. 21 January 2007. Retrieved 8 August 2010.
  11. ↑ "Indian Muslim Population Data". Aicmeu.org. Archived from the original on 5 January 2009. Retrieved 31 January 2013.
  12. ↑ "Primary Census Abstract – Census 2001". Directorate of Census Operations – Tamil Nadu. Government of Tamil Nadu. Archived from the original on 17 February 2011. Retrieved 14 June 2010.
  13. ↑ "KMK plans to overcome casteist tag". The Hindu. 20 May 2009. Archived from the original on 6 June 2009. Retrieved 23 June 2010.
  14. ↑ "Roots of capital". Frontline. 5 July 2008. Archived from the original on 23 June 2010. Retrieved 23 June 2010.
  15. ↑ The 1971 census puts Telugu speakers at 22.95% of the total population. India. Office of the Registrar General, K. Chockalingam (1979). Census of India, 1971: Tamil Nadu. Manager of Publications. Retrieved 10 November 2011.
  16. ↑ Some estimates put it as high as 40% or at 300,000. Rajan, M.C (7 February 2010). "It's passion for the mother tongue not chauvinism". India Today. Retrieved 23 April 2011.
  17. ↑ "Majority should protect the minority". The Hindu. 4 October 2009. Retrieved 23 June 2010.
  18. ↑ "Keralites' wishes take flight on Paramount's wings". The Indian Express. 8 November 2008. Archived from the original on 28 January 2012. Retrieved 23 June 2010.
  19. ↑ "Residential space: Coimbatore spins a growth story". The Economic Times. 17 January 2010. Retrieved 23 June 2010.
  20. ↑ "Providing quality education". The Hindu. 24 September 2006. Archived from the original on 5 January 2008. Retrieved 23 June 2010.
  21. ↑ Elangovan, K. "Site Suitability Analysis using GIS for Coimbatore City". GIS Development. September 2005. Retrieved 21 May 2010.
  22. ↑ Urban labour market structure and job access in India: a study of Coimbatore. International Institute for Labour Studies. 1990. pp. 4–7. ISBN 978-92-9014-468-7.
"https://pa.wikipedia.org/w/index.php?title=ਕੋਇੰਬਟੂਰ_ਦਾ_ਸੱਭਿਆਚਾਰ&oldid=737688" ਤੋਂ ਲਿਆ