ਗ੍ਰੇਟ ਐਕਸਪੈਕਟੇਸ਼ਨਜ਼: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ
ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ
No edit summary |
Satdeepbot (ਗੱਲ-ਬਾਤ | ਯੋਗਦਾਨ) ਛੋ clean up ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ AWB |
||
ਲਾਈਨ 1:
{{ਗਿਆਨਸੰਦੂਕ ਪੁਸਤਕ
| name
| image
| caption
| author
| cover_artist
| country
| language
| series
| genre
| publisher
| release_date
| media_type
| pages
| isbn
| preceded_by
| followed_by
}}
[[File:Charles Dickens - Project Gutenberg eText 13103.jpg|thumb|ਚਾਰਲਸ ਡਿਕਨਜ, 1860]]
ਲਾਈਨ 26:
1812 ਦੀ ਕਰਿਸਮਸ ਈਵ ਉੱਤੇ, 7 ਸਾਲ ਦਾ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ, ਪਿਪ, ਜਦੋਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਕਬਰਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ ਅਤੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਕਬਰ ਉੱਤੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਉਸਦਾ ਟਕਰਾ ਇੱਕ ਜੇਲ ਵਿੱਚੋਂ ਭਗੋੜਾ ਹੋਏ ਅਪਰਾਧੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਪਰਾਧੀ ਪਿਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲਈ ਖਾਣਾ ਚੁਰਾਉਣ ਲਈ ਧਮਕਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੈਰ ਵਿੱਚ ਪਈ ਬੇੜੀਆਂ ਨੂੰ ਕੱਟਣ ਦੇ ਲਈ ਛੈਣੀ ਲਿਆਉਣ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਪਿਪ ਨੂੰ ਧਮਕਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਨਾ ਦੱਸੇ ਅਤੇ ਉਵੇਂ ਹੀ ਕਰੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਮਿੱਤਰ ਉਸ ਦਾ ਦਿਲ ਚੀਰ ਦੇਣਗੇ। ਪਿਪ ਵਾਪਸ ਘਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਜੋਈ, ਆਪਣੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਜੋਈ ਗਾਰਗਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਭੈਣ ਬਹੁਤ ਕਰੂਰ ਹੈ। ਉਹ ਉਸਦੀ ਅਤੇ ਜੋਈ ਦੀ ਰੋਜ ਮਾਰ ਕੁਟਾਈ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਜੋਈ ਪਿਪ ਪ੍ਰਤੀ ਜਿਆਦਾ ਦਿਆਲੂ ਹੈ। ਅਗਲੀ ਸਵੇਰੇ ਜਲਦੀ, ਪਿਪ ਗਰਗਰੀ ਦੀ ਪੇਂਟਰੀ ਤੋਂ ਖਾਣਾ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਚੁਰਾਉਂਦਾ ਹੈ (ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਰਿਸਮਸ ਦੀ ਦਾਅਵਤ ਲਈ ਪਾਈ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ) ਅਤੇ ਕਬਰਿਸਤਾਨ ਜਾਣ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਿਪ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਘਟਨਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਅਪਰਾਧੀ ਇਸ ਦਿਆਲਤਾ (ਚਾਹੇ ਜਬਰੀ ਹੀ) ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲੇਗਾ ਜੋ ਪਿਪ ਨੇ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਦਰਸਾਈ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਪਰਾਧੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਅਹਿਸਾਨਮੰਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਈ ਸਾਲ ਉਡੀਕ ਕਰਨੀ ਪਈ।
ਮੰਤਰੀ, ਮਿਸਟਰ ਵੋਪਸਲ, ਮਿਸਟਰ ਐਂਡ ਮਿਸੇਸ ਹੱਬਲ, ਅਤੇ ਅੰਕਲ ਪੰਬਲਚੂਕ, ਪਿਪ ਅਤੇ ਮਿਸੇਸ ਜੋਈ ਦੇ ਔਸਤ ਤੌਰ ਤੇ ਅਮੀਰ ਅੰਕਲ ਦੇ ਨਾਲ ਕਰਿਸਮਸ ਦੇ ਰਾਤਰੀਭੋਜ (ਡਿਨਰ) ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਕੋਈ ਵੀ ਇਸ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ
[[ਤਸਵੀਰ:Breakhisheart.jpg|thumb|right|ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ, ਇਸਟੈਲਾ ਅਤੇ ਪਿਪ ਨਾਲ]]
ਲਾਈਨ 35:
ਪਿਪ ਦਾ ਵਰਤਾਓ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਭੈੜਾ ਹੈ (ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸਟੈਲਾ ਦੀ ਈਰਖਾ ਪਰ) ਅਤੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੈਸੇ ਖਰਚ ਕਰਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕਰਜੇ ਵਿੱਚ ਫਸ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ 21ਵੇਂ ਜਨਮਦਿਨ ਉੱਤੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਜੇਗਰਸ ਇਹ ਨੋਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ 500 ਪਾਉਂਡ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਨੇਮੀ ਭੱਤੇ ਦਿੱਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਪਰੋਪਕਾਰੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪੈਸਾ ਦੇਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਮੂਲ ਤੌਰ ਤੇ ਪਿਪ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਹੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਪੈਸਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ (ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਪਾਠਕ
ਇਨ੍ਹਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਪਿਪ ਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਟੈਲਾ ਜੇਗਰਸ ਦੀ ਨੌਕਰਾਨੀ ਮੌਲੀ ਦੀ ਧੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹੇ ਉਸਨੂੰ ਹਤਿਆ ਦੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹੇ ਆਪਣੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਗਾਹਕ ਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਗੋਦ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ, ਉਸਦੀ ਸੇਵਾ ਦੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਇਲਜ਼ਾਮ ਤੋਂ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਪਿਪ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਗਵਿਚ ਇਸਟੈਲਾ ਦਾ ਪਿਤਾ ਹੈ।
ਲਾਈਨ 41:
ਪਿਪ ਦੀ ਓਰਲਿਕ ਦੇ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਇਹ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਿਪ ਦੀ ਭੈਣ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਇਸ ਵਿੱਚ, ਇਸਟੈਲਾ ਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਬੇਂਟਲੇ ਦਰੁਮਲ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਇਹ ਸ਼ਾਦੀ ਦੁਖਭਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਪਿਪ, ਹਰਬਰਟ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਦੋਸਤ, ਸਟਾਰਟੋਪ, ਮੈਗਵਿਚ ਨੂੰ ਬੱਚ ਕੇ ਭੱਜਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਲੇਕਿਨ ਇਸਦੇ ਬਜਾਏ ਉਹ ਫੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਪਿਪ ਮੈਗਵਿਚ ਲਈ ਸਮਰਪਤ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਹੁਣ ਅੱਛਾ ਅਤੇ ਨੇਕ ਆਦਮੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਿਪ ਮੈਗਵਿਚ ਨੂੰ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਲੇਕਿਨ ਅਜ਼ਾਦ ਹੋਣ ਤੋਂ ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮੈਗਵਿਚ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਕਨੂੰਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਮੈਗਵਿਚ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਕਰਾਉਨ ਨੂੰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪਿਪ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ (ਗਰੇਟ ਐਕਸਪੇਕਟੈਸ਼ਨਜ) ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮਾਂ ਲਈ ਬੀਮਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਜੋਈ ਉਸਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹ ਅੱਛਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਵਾਪਸ ਪਰਤਦਾ ਹੈ ਤਾਂਕਿ ਉਹ ਬਿੱਡੀ ਤੋਂ ਮਾਫੀ ਮੰਗੇ ਅਤੇ
==ਮੂਲ ਅੰਤ==
ਪਿਪ ਸੜਕਾਂ ਉੱਤੇ ਇਸਟੈਲਾ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਪਤੀ ਦਰੁਮਲੇ ਮਰ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਨਾਲ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸ਼ਾਦੀ ਕਰ ਲਈ ਹੈ। ਇਸਟੈਲਾ ਅਤੇ ਪਿਪ ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਵੰਡਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਿਪ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਪਾ ਨਹੀਂ ਸਕਿਆ ਲੇਕਿਨ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਹ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਉਹ ਬਦਲ ਚੁੱਕੀ ਹੈ, ਹੁਣ ਉਹ ਹੁਣ ਉਹੋ ਜਿਹੀ ਠੰਡੇ ਦਿਲ ਵਾਲੀ ਕੁੜੀ ਨਹੀਂ ਰਹੀ, ਜਿਹੋ ਜਿਹੀ ਉਹ ਉਦੋਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ। ਨਾਵਲ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਪਿਪ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੀੜਾ, ਮਿਸ ਹਵਿਸ਼ਮ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਪ੍ਰਬਲ ਰਹੀ ਅਤੇ ਓੜਕ ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਇਹ ਸਮਝ ਪਾਇਆ ਕਿ ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਸੋਧੇ ਹੋਏ, ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪੈਰਾਗਰਾਫ ਹੈ: ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ ਬਿੱਡੀ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ ਹਾਂ, ਜੋ ਕੁੱਝ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਚੀਜ ਜੋ ਕਦੇ ਹੋਈ ਹੈ। ਲੇਕਿਨ ਉਹ ਗਰੀਬ ਸੁਫ਼ਨਾ, ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ
ਮੂਲ ਅੰਤ ਦਾ ਸਾਰਾ ਪਾਠ ਹੈ: ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਦੋ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਇਆ। ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਜੀਵਨ ਜੀ ਰਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ੁਲਮ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਗੌਰਵ, ਬੇਰਹਿਮੀ ਅਤੇ ਅਰਥਹੀਨ ਜੀਵਨ ਦਾ ਇੱਕ ਮਿਸ਼ਰਣ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਦੀ ਮੌਤ ਇੱਕ ਦੁਰਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਹੋ ਗਈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇੱਕ ਘੋੜੇ ਸਵਾਰੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਰੋਪਸ਼ਾਇਰ ਡਾਕਟਰ ਦੇ ਨਾਲ ਫਿਰ ਤੋਂ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲਿਆ, ਜੋ ਉਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰੁਚੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਵੇਖਿਆ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਿਸਟਰ ਦਰੁਮਲ ਦੇ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਹਾਜਰੀ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਸਨੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਵਰਤਾਉ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਰੋਪਸ਼ਾਇਰ ਡਾਕਟਰ ਅਮੀਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਭਰੋਸੇ ਹੀ ਜੀ ਰਹੇ ਸਨ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ - ਲੰਦਨ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਪਿਪ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ - ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਨੌਕਰ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਭੱਜਦਾ ਹੋਇਆ ਆਇਆ ਅਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕੀ ਮੈਂ ਇੱਕ ਕਦਮ
ਕਹਾਣੀ ਸਾਲ 1841 ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
|