ਗੌਰੀ ਲੰਕੇਸ਼
ਗੌਰੀ ਲੰਕੇਸ਼ (Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Lang/data/iana scripts' not found. Gauri Laṅkēś, 29 ਜਨਵਰੀ 1962 – 5 ਸਤੰਬਰ 2017) ਇੱਕ ਕਾਰਕੁਨ ਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਸੀ। ਟਾਈਮਜ਼ ਆਫ਼ ਇੰਡੀਆ ਦੇ ਬੰਗਲੌਰ ਐਡੀਸ਼ਨ, ‘ਸੰਡੇ’ ਰਸਾਲੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਤੇਲਗੂ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਚੈਨਲ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਮਗਰੋਂ ਗੌਰੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਪੀ ਲੰਕੇਸ਼ ਤੋਂ ‘ਲੰਕੇਸ਼ ਪੱਤ੍ਰਿਕੇ’ ਦਾ ਜ਼ਿੰਮਾ ਸੰਭਾਲਿਆ ਸੀ। ਪਰਿਵਾਰਕ ਵਿਵਾਦ ਮਗਰੋਂ ਉਸ ਨੇ 2005 ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਪਰਚਾ ‘ਗੌਰੀ ਲੰਕੇਸ਼ ਪੱਤ੍ਰਿਕੇ’ ਕੱਢਿਆ ਸੀ।[1]
ਗੌਰੀ ਲੰਕੇਸ਼ | |
|---|---|
 | |
| ਜਨਮ | 29 ਜਨਵਰੀ 1962 |
| ਮੌਤ | 5 ਸਤੰਬਰ 2017 (ਉਮਰ 55) |
| ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ | ਕਤਲ |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਜਰਨਲਿਸਟ, ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਕੁਨ |
| ਪਰਿਵਾਰ | ਪੀ. ਲੰਕੇਸ਼ ਪਿਤਾ) ਇੰਦਰਜੀਤ ਲੰਕੇਸ਼ (ਭਰਾ) ਕਵਿਤਾ ਲੰਕੇਸ਼ (ਭੈਣ) |
| ਪੁਰਸਕਾਰ | ਅੰਨਾ ਪੋਲਿਟਕੋਸਕਾਯਾ ਅਵਾਰਡ |
ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ
ਸੋਧੋਗੌਰੀ ਲੰਕੇਸ਼ ਦਾ ਜਨਮ 29 ਜਨਵਰੀ 1962 ਨੂੰ ਇੱਕ ਕੰਨੜ ਲਿੰਗਾਇਤ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਕਵੀ-ਪੱਤਰਕਾਰ ਪੀ. ਲੰਕੇਸ਼ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਦੋ ਭੈਣ-ਭਰਾ, ਕਵਿਤਾ ਅਤੇ ਇੰਦਰਜੀਤ, ਸਨ।
ਗੌਰੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਬੰਗਲੌਰ ਵਿੱਚ ਟਾਈਮਜ਼ ਆਫ਼ ਇੰਡੀਆ ਨਾਲ ਇੱਕ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਤੀ, ਚਿਦਾਨੰਦ ਰਾਜਘਾਟਾ ਨਾਲ ਦਿੱਲੀ ਚਲੀ ਗਈ। ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਬੰਗਲੌਰ ਵਾਪਸ ਗਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੇ ਨੌਂ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਐਤਵਾਰ ਦੇ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਲਈ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। 2000 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਉਹ ਈਨਾਡੂ ਦੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਤੇਲਗੂ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਚੈਨਲ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ, ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵਜੋਂ 16 ਸਾਲ ਬਿਤਾਏ।
ਨਿੱਜੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
ਸੋਧੋਗੌਰੀ ਅਤੇ ਚਿਦਾਨੰਦ ਰਾਜਘਾਟ ਨੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਤਲਾਕ ਲੈ ਲਿਆ[2]; ਉਹ ਵੱਖ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਕੱਲੀ ਰਹੀ।[3][4] ਉਸ ਦੀ ਕੋਈ ਔਲਾਦ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਕਾਰਜਕਰਤਾਵਾਂ ਜਿਗਨੇਸ਼ ਮੇਵਾਨੀ, ਕਨ੍ਹਈਆ ਕੁਮਾਰ, ਉਮਰ ਖਾਲਿਦ ਅਤੇ ਸ਼ੇਹਲਾ ਰਸ਼ੀਦ ਸ਼ੋਰਾ ਨੂੰ "ਗੋਦ ਲਏ ਬੱਚੇ" ਮੰਨਿਆ।[5][6][7]
ਮੌਤ
ਸੋਧੋ5 ਸਤੰਬਰ 2017 ਨੂੰ, ਤਿੰਨ ਅਣਪਛਾਤੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੇ ਗੌਰੀ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਰਾਜਰਾਜੇਸ਼ਵਰੀ ਨਗਰ, ਬੈਂਗਲੁਰੂ ਵਿਖੇ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ। ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਸਵੇਰੇ 8 ਵਜੇ ਉਸ ਤੇ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਸੱਤ ਗੋਲੀਆਂ ਚਲਾਈਆਂ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਫ਼ਤਰ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੇ ਮੁੱਖ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹ ਰਹੀ ਸੀ। ਕਾਤਲਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ, ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਉਸ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਨੇ ਉਸ 'ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ਾਟ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂਕਿ ਦੋ ਹੋਰ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸ਼ੱਕ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਫ਼ਤਰ ਤੋਂ ਉਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਨਿਸ਼ਾਨੇਬਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ। ਕਾਤਲਾਂ ਨੇ ਹੈਲਮੇਟ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕਤਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੋਪਹੀਆ ਵਾਹਨ ਹੌਂਡਾ ਡਾਇਓ 'ਤੇ ਫਰਾਰ ਹੋ ਗਏ। ਤਿੰਨ ਗੋਲੀਆਂ ਨੇ ਗੌਰੀ ਦੇ ਸਿਰ, ਗਰਦਨ ਅਤੇ ਛਾਤੀ ਨੂੰ ਵਿੰਨ੍ਹਿਆ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਸ ਦੀ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।[8][9][10]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "Gauri Lankesh, a journalist known for anti-establishment, pro-Dalit stand". Hindustan Times. 5 September 2017. Archived from the original on 6 September 2017.
{{cite news}}: Unknown parameter|deadurl=ignored (|url-status=suggested) (help) - ↑ Roy, Nilanjana (8 September 2017). "Gauri Lankesh, journalist and activist, 1962–2017". Archived from the original on 8 September 2017. Retrieved 8 September 2017.
- ↑ Prakash Upadhyaya (6 September 2017). "Who is Gauri Lankesh? Complete profile of the fearless firebrand journalist". International Business Times. Archived from the original on 6 September 2017. Retrieved 6 September 2017.
- ↑ Chennabasaveshwar (6 September 2017). "'Gauri never preached violence,' recalls family friend". OneIndia.
- ↑ "Gauri Lankesh murder: Journalist's 'adopted' children mourn her death". The Indian Express. 6 September 2017. Archived from the original on 6 September 2017. Retrieved 6 September 2017.
- ↑ "Gauri Lankesh's 'Adopted Children' Jignesh Mevani, Kanhaiya, Shehla Rashid, Umar Khalid Express Shock On Social Media". Outlook India. 6 September 2017. Archived from the original on 6 September 2017. Retrieved 6 September 2017.
- ↑ Patel, Aakar (6 September 2017). "Gauri Lankesh, champion of dissent, was fearless even in death; journalist's killing tests India's values". Firstpost. Archived from the original on 7 September 2017. Retrieved 6 September 2017.
- ↑ Rajiv Kalkod (5 September 2017). "Senior journalist Gauri Lankesh shot dead at her house". The Times of India. Archived from the original on 6 September 2017.
- ↑ "Senior journalist Gauri Lankesh shot dead at her Bengaluru home, kin demands CBI probe". India Today. 5 September 2017. Archived from the original on 6 September 2017. Retrieved 5 September 2017.
- ↑ Kaur, Zameerpal (2019-11-22). "ਈਕੋਕ੍ਰਿਟੀਸਿਜ਼ਮ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਭਾਈ ਵੀਰ ਸਿੰਘ ਦੀ ਕਵਿਤਾ". Sikh Formations. 16 (1–2): 122–147. doi:10.1080/17448727.2020.1685061. ISSN 1744-8727.