ਪਿਲਾਵਲੂ ਗਜਪਥੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਵੇਨੀ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ: Pillavalu Gajapathy Krishnaveni; 3 ਨਵੰਬਰ 1935 – 16 ਅਗਸਤ 2004), ਜਿਸਨੂੰ ਜਿੱਕੀ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਪਲੇਬੈਕ ਗਾਇਕਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਤੇਲਗੂ, ਤਾਮਿਲ, ਕੰਨੜ, ਮਲਿਆਲਮ, ਸਿੰਹਾਲੀ ਅਤੇ ਹਿੰਦੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 10,000 ਗੀਤ ਗਾਏ।[1]

ਪੀ.ਜੀ. ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਵੇਨੀ
1940 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਜਿੱਕੀ
1940 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਜਿੱਕੀ
ਜਾਣਕਾਰੀ
ਜਨਮ ਦਾ ਨਾਮਪੀ.ਜੀ. ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾਵੇਨੀ
ਉਰਫ਼ਜਿੱਕੀ
ਜਨਮ(1935-11-03)3 ਨਵੰਬਰ 1935
ਚੇਨਈ
ਮੂਲਚੰਦਰਾਗਿਰੀ, ਮਦਰਾਸ ਪ੍ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸੀ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਇੰਡੀਆ (ਹੁਣ ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ)
ਮੌਤ16 ਅਗਸਤ 2004(2004-08-16) (ਉਮਰ 68)
ਚੇਨਈ, ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ, ਭਾਰਤ
ਵੰਨਗੀ(ਆਂ)ਫਿਲਮ ਸੰਗੀਤ (ਪਲੇਬੈਕ ਗਾਇਕ), ਭਾਰਤੀ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ
ਕਿੱਤਾਗਾਇਕਾ
ਸਾਲ ਸਰਗਰਮ1948–2004

ਕੈਰੀਅਰ

ਸੋਧੋ

ਕ੍ਰਿਸ਼ਣਵੇਣੀ ਨੇ 1943 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਾਲ ਕਲਾਕਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਗੁਡਾਵੱਲੀ ਰਾਮਬ੍ਰਹਮ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਪੰਥੁਲੰਮਾ ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਤੇਲਗੂ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ। 1946 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਫਿਲਮ ਮੰਗਲਸੂਤਰਮ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਹਾਲੀਵੁੱਡ ਫਿਲਮ ਐਕਸਕਿਊਜ਼ ਮੀ ਦੀ ਰੀਮੇਕ ਸੀ। ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਆਪਣੀ ਸੰਗੀਤਕ ਮੁਹਾਰਤ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸੁਰੀਲੀ ਆਵਾਜ਼ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਨੇ ਉਸ ਪੜਾਅ 'ਤੇ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਕੋਈ ਆਰਥੋਡਾਕਸ ਕਲਾਸੀਕਲ ਸਿਖਲਾਈ ਨਹੀਂ ਲਈ ਸੀ।

ਉਸਨੂੰ 1948 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਫਲ ਤਮਿਲ ਫਿਲਮ ਗਿਆਨਸੁੰਦਰੀ ਲਈ ਗਾਉਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਜਿਸ ਲਈ ਸੰਗੀਤ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਫਿਲਮੀ ਸੰਗੀਤ, ਐਸ.ਵੀ. ਵੈਂਕਟਰਮਨ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਗਾਣਾ ਕੁਮਾਰੀ ਰਾਜਮਣੀ ਲਈ ਸੁਪਰਹਿੱਟ "ਅਰੁਲ ਥਾਰੂਮ ਦੇਵਾ ਮਾਥਾਵੇ ਆਧੀਏ ਇਨਬਾ ਜੋਤੀ" ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਮੁਟਿਆਰ ਵਿੱਚ ਵਧ ਰਹੀ ਮੁਟਿਆਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਐਮਵੀ ਰਾਜਮਾ, ਨਾਇਕਾ, ਪੀਏ ਪੇਰੀਯਾਨਾਇਕੀ ਦੇ ਨਾਲ ਗੀਤ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀਨ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਗਿਆ। ਇਹ ਉਸਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੋੜ ਸੀ ਅਤੇ ਬਾਲ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਣਵੇਣੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਿਯਮਤ ਪਲੇਬੈਕ ਗਾਇਕ, ਜਿੱਕੀ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ ਤਾਮਿਲ ਅਤੇ ਤੇਲਗੂ ਫਿਲਮਾਂ, ਬਲਕਿ ਕੰਨੜ ਅਤੇ ਮਲਿਆਲਮ ਫਿਲਮਾਂ ਲਈ ਵੀ ਕੰਮ ਦੀਆਂ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ਾਂ ਆਈਆਂ। [2]

ਉਹ 1950 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਏ.ਐਮ. ਰਾਜਾ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਤਾਮਿਲ ਫ਼ਿਲਮ ਸੰਸਾਰਾਮ ਵਿੱਚ ਜੇਮਿਨੀ ਦੇ ਐਸ.ਐਸ. ਵਾਸਨ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਪਲੇਬੈਕ ਗਾਇਕ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ 1952 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਮਿਸਟਰ ਸੰਪਤ ਲਈ ਗਾਉਣ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਹਿੰਦੀ ਫਿਲਮ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਪੀਬੀ ਸ਼੍ਰੀਨਿਵਾਸ ਨੇ ਵੀ ਇਸ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਗੀਤ ਇੱਕ ਕੋਰਸ ਵਿੱਚ ਗਾਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਉਸ ਪੜਾਅ 'ਤੇ ਸਿੰਹਲੀ ਗੀਤ ਵੀ ਗਾਏ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਮਦਰਾਸ ਵਿੱਚ ਸਿੰਹਲੀ ਫਿਲਮਾਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਪੀ. ਲੀਲਾ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਸਨੇ 1950 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਦੱਖਣ ਭਾਰਤੀ ਫਿਲਮ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਸਰਵਉੱਚ ਰਾਜ ਕੀਤਾ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਪੀ. ਸੁਸ਼ੀਲਾ ਨੇ 1950 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੱਕ ਕੇਂਦਰੀ ਸਟੇਜ ਸੰਭਾਲੀ। ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ ਸਨ, ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸ਼ੌਕੀਨ ਸਨ ਅਤੇ ਦੋ ਭੈਣਾਂ ਵਾਂਗ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਕੱਠੇ ਕਈ ਗੀਤ ਗਾਏ ਸਨ।[3]

  • ਐਸ.ਵੀ.ਵੇਂਕਟਰਮਨ
  • ਜੀ ਰਾਮਨਾਥਨ
  • ਸੀ.ਆਰ. ਸੁੱਬੂਰਾਮਨ
  • ਐਸ ਐਮ ਸੁਬੱਈਆ ਨਾਇਡੂ
  • ਐੱਸ ਹਨੂਮੰਤਾ ਰਾਓ
  • ਐਸ ਰਾਜੇਸ਼ਵਰ ਰਾਓ
  • ਜੀ ਗੋਵਿੰਦਰਾਜੁਲੂ ਨਾਇਡੂ
  • ਆਰ ਸੁਧਰਸਨਮ
  • ਆਰ ਗੋਵਰਧਨਮ
  • ਵਿਸ਼ਵਨਾਥਨ-ਰਾਮਾਮੂਰਤੀ
  • ਐੱਸ ਦਕਸ਼ਣਾਮੂਰਤੀ
  • C. N. ਪਾਂਡੂਰੰਗਨ
  • ਅਦੇਪੱਲੀ ਰਾਮਾ ਰਾਓ
  • ਇਮਾਨੀ ਸੰਕਰਾ ਸਾਸਤਰੀ
  • ਮਾਸਟਰ ਵੇਨੂ
  • ਕੇ ਵਰਾ ਪ੍ਰਸਾਦਾ ਰਾਓ
  • ਟੀ ਏ ਕਲਿਆਣਮ
  • M. S. ਗਿਆਨਮਣੀ
  • ਕੇਵੀ ਮਹਾਦੇਵਨ
  • ਪੇਂਡਿਆਲਾ ਨਾਗੇਸ਼ਵਰ ਰਾਓ
  • ਜੀ. ਅਸਵਾਥਾਮਾ
  • ਵੀ. ਦਕਸ਼ਣਾਮੂਰਤੀ
  • ਟੀ ਜੀ ਲਿੰਗੱਪਾ
  • ਪੀ. ਆਦਿਨਾਰਾਇਣ ਰਾਓ
  • ਪੀ ਐਸ ਦਿਵਾਕਰ
  • ਟੀ.ਆਰ.ਪੱਪਾ
  • ਏ ਐਮ ਰਾਜਾ
  • ਟੀਵੀ ਰਾਜੂ
  • ਸੀ ਐਸ ਜੈਰਾਮਨ
  • ਘੈਂਟਸਾਲਾ
  • ਵੇਦ
  • ਐਮ ਐਸ ਵਿਸ਼ਵਨਾਥਨ
  • ਟੀ ਕੇ ਰਾਮਾਮੂਰਤੀ
  • ਰਾਜਨ-ਨਗੇਂਦਰ
  • ਜੀ ਦੇਵਰਾਜਨ
  • ਐੱਮ ਰੰਗਾ ਰਾਓ
  • ਵਿਜੇ ਭਾਸਕਰ
  • ਐਮ ਐਸ ਬਾਬੂਰਾਜ
  • ਕੇ ਰਾਘਵਨ
  • ਐਲ.ਪੀ.ਆਰ.ਵਰਮਾ
  • ਕੇ ਜੀ ਮੂਰਥੀ
  • ਟੀ.ਚਲਾਪਤੀ ਰਾਓ
  • ਆਰ ਕੇ ਸ਼ੇਖਰ
  • ਭਰਾ ਲਕਸ਼ਮਣਨ
  • ਜੀਵਨ
  • ਇਲੈਯਾਰਾਜਾ
  • ਸ਼ੰਕਰ-ਗਣੇਸ਼
  • ਚੰਦਰਬੋਜ਼
  • ਦੇਵੀ
  • ਸ਼ੰਕਰ-ਜੈਕਿਸ਼ਨ
  • ਸੀ ਰਾਮਚੰਦਰ
  • ਮਨੀ ਸ਼ਰਮਾ 

ਸ਼ਖਸੀਅਤ

ਸੋਧੋ

ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਤਾਮਿਲ ਫ਼ਿਲਮ ਲਈ ਪੰਜ ਗੀਤ ਗਾਏ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਨਿਰਮਾਤਾ ਵਲਮਪੁਰੀ ਸੋਮਨਾਥਨ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਮਿਹਨਤਾਨਾ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਇੰਨੇ ਸਾਰੇ ਗੀਤ ਗਾਉਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਇਹ ਗਾਉਣ ਲਈ ਉਸਦਾ ਸਮਰਪਣ ਸੀ।

ਉਹ ਛਾਤੀ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਰਜਰੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਪਰ ਕੈਂਸਰ ਉਸਦੇ ਗੁਰਦਿਆਂ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਜਿਗਰ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਿਆ। ਉਸਦੀ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਗਾਇਕਾ ਕੇ. ਜਮਨਾ ਰਾਣੀ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੀ ਜਾਨ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕਈ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤਕ ਰਾਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਾਨ ਅਤੇ ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਅਤੇ ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਡਾਕਟਰੀ ਅਤੇ ਵਿੱਤੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦੁਆਰਾ ਸਹਾਇਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।

ਤਮਿਲਨਾਡੂ ਦੀ ਤਤਕਾਲੀ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਜੇ. ਜੈਲਲਿਤਾ ਅਤੇ ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਐਨ. ਚੰਦਰਬਾਬੂ ਨਾਇਡੂ ਨੇ ਜਿੱਕੀ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਦੇ ਖਰਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕ੍ਰਮਵਾਰ ਡਾਕਟਰ ਐਮਜੀਆਰ ਟਰੱਸਟ ਤੋਂ 100,000 ਰੁਪਏ ਅਤੇ 200,000 ਰੁਪਏ ਦਿੱਤੇ ਸਨ।

ਉਸਦੀ ਮੌਤ 16 ਅਗਸਤ 2004 ਨੂੰ ਚੇਨਈ ਵਿੱਚ ਹੋਈ।

ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ

ਸੋਧੋ

ਉਸਨੂੰ ਮਦਰਾਸ ਤੇਲਗੂ ਅਕੈਡਮੀ ਦੁਆਰਾ "ਉਗਾਦੀ ਪੁਰਸਕਾਰ" ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ "ਕਲਈ ਮਾ ਮਨੀ" ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. "Chennai Online". ChennaiOnline.com. 27 March 2010. Archived from the original on 27 March 2010. Retrieved 11 August 2012.
  2. Guy, Randor (20 August 2004). "Her tantalising voice will live forever ..." The Hindu. Archived from the original on 3 November 2007. Retrieved 26 October 2016.
  3. "P. Leela, 'Forgotten' Singer ." dbsjeyaraj.com. 3 June 2015. Archived from the original on 2018-01-04. Retrieved 2016-10-26.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

ਸੋਧੋ