ਜੀਨੇ ਡੂਵਲ
ਜੀਨੇ ਡੂਵਲ (ਸੀ. 1820 – ਸੀ. 1862) ਇੱਕ ਹੈਤੀਆਈ -ਜਨਮੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਅਤੇ ਡਾਂਸਰ ਮਿਕਸਡ ਫਰੈੈਂਚ ਅਤੇ ਕਾਲਾ ਅਫਰੀਕੀ ਵੰਸ਼ ਵਿਚੋਂ ਸੀ। 20 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ, ਉਹ ਫ੍ਰੈਂਚ ਕਵੀ ਅਤੇ ਕਲਾ ਆਲੋਚਕ ਚਾਰਲਸ ਬਾਉਡੇਲੇਅਰ ਦੇ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ 1842 ਵਿੱਚ ਹੋਈ, ਜਦੋਂ ਦੁਵਲ ਨੇ ਹੈਤੀ ਨੂੰ ਫਰਾਂਸ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਅਗਲੇ ਦੋ ਦਹਾਕਿਆਂ ਲਈ ਤੂਫਾਨੀ ਤੌਰ ਤੇ ਇਕੱਠੇ ਰਹੇ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਡੂਵਲ ਉਹ ਔਰਤ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬੌਡੇਲੇਅਰ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ, ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ[1] ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਜਨਮ ਹੈਤੀ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਅਣਜਾਣ ਤਾਰੀਖ ਨੂੰ ਹੋਇਆ ਸੀ, 1820 ਦੇ ਆਸ ਪਾਸ।
ਜੀਨੇ ਡੂਵਲ |
|---|
ਬਾਡੇਲੇਅਰ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਡੂਵਲ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਹਨ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਭੇਟ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹਨ: "ਲੇ ਬਾਲਕਨ" (ਬਾਲਕੋਨੀ), "ਪਾਰਫਮ ਐਕਸੋਟਿਕ" (ਐਕਸੋਟਿਕ ਪਰਫਿਮ), "ਲਾ ਚੇਵੇਅਰ" (ਦਿ ਹੇਅਰ), "ਸੇਡ ਨਾਨ ਸਤੀਤਾ" (ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਹੈ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀਂ), "ਲੇ ਸੱਪ ਕਿਉ ਡਾਂਸ" (ਡਾਂਸ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੱਪ), ਅਤੇ "ਨੇ ਚਾਰੋਗਨ" (ਇੱਕ ਲਾਸ਼)।[2]
ਬਾਡੇਲੇਅਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ "ਮਾਲਕਣ ਦੀ ਮਾਲਕਣ" ਅਤੇ ਉਸਦੀ "ਵੈਨਸ ਨੋਇਰ" ("ਬਲੈਕ ਵੀਨਸ ") ਕਿਹਾ, ਅਤੇ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਲਈ, ਡੁਵਲ ਉੱਨੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ, ਫ੍ਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕ੍ਰੀਓਲ ਔਰਤ ਦੀ ਖਤਰਨਾਕ ਸੁੰਦਰਤਾ, ਯੌਨਤਾ, ਅਤੇ ਭੇਦ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਸੀ।[3] ਉਹ 6 ਵਜੇ ਤਕ ਰਾਈਟ ਡੇ ਲਾ ਫੇਮਮੇਸ-ਸੰਤਾਂ-ਟੈਟ (ਹੈੱਡਲੈਸ ਵੂਮੈਨ ਦੀ ਸਟ੍ਰੀਟ), ਹੇਟਲ ਪਾਈਮੋਡਨ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ।[4]
ਇਡਾਰਡ ਮਨੇਟ, ਬਾਡਲੇਅਰ ਦੇ ਦੋਸਤ ਨੇ, ਆਪਣੀ 1862 ਦੀ ਬਾਡੇਲੇਅਰ ਦੀ ਮਿਸਟਰੈਸ, ਰੀਕਾਈਨਿੰਗ ਵਿੱਚ ਡੁਵਲ ਨੂੰ ਪੇਂਟ ਕੀਤਾ।[5] ਉਹ ਇਸ ਸਮੇਂ ਅੰਨ੍ਹੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।[6]
ਡੂਵਲ ਬਾਡਲੇਅਰ ਤੋਂ ਪੰਜ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, 1862 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਿਫਿਲਿਸ ਨਾਲ ਮਰੀ ਸੀ, ਬਾਡਲੇੇੇਅਰ ਆਪ ਵੀ ਸਿਫਿਲਿਸ ਨਾਲ ਵੀ ਮਰਿਆ ਸੀ।[7] ਹੋਰ ਸਰੋਤ ਇਹ ਵੀ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਡੂਵਲ ਬਾਡੇਲੇਅਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਚ ਗਈ ਸੀ[8] ਨਾਦਰ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹਨੇ ਆਖਰਕਾਰ, ਡੂਵਲ ਨੂੰ 1870 ਵਿੱਚ ਵੇਖਿਆ ਸੀ ਉਹ ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਉਹ ਬੇੜੀ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਸਿਫਿਲਿਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਸੀ।[9]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2007-10-23. Retrieved 2007-07-15.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) - ↑ Lloyd, Rosemary (2005). The Cambridge Companion to Baudelaire (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Cambridge University Press. ISBN 9780521537827.
- ↑ "Black Venus - Angela Carter". Webdoc.gwdg.de. Retrieved 2016-07-28.
- ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2007-02-18. Retrieved 2007-04-05.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) - ↑ Therese Dolan (1997). "Skirting the issue: Manet's portrait of 'Baudelaire's Mistress, Reclining'". Art Bulletin. 79 (4): 611–629. doi:10.1080/00043079.1997.10786803 (inactive 2019-08-20).
{{cite journal}}: CS1 maint: DOI inactive as of ਅਗਸਤ 2019 (link) - ↑ "Charles Pierre Baudelaire Biography", Encyclopedia of World Biography.
- ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2007-06-02. Retrieved 2007-07-12.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) - ↑ Abigail Bray, "Infective Writing: Baudelaire's Flowers of Evil and Angela Carter's 'Black Venus'" Archived 2020-03-29 at the Wayback Machine., in Anne Brewster, Marion Campbell, Ann McGuire, Kathryn Trees (eds), Yorga Wangi: Postcolonialism and Feminism. Journal of the South Pacific Association for Commonwealth Literature and Language Studies, Number 37, 1993.
- ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2007-09-29. Retrieved 2014-08-15.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)