ਨੇਹਾ ਦੀਕਸ਼ਿਤ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਫ੍ਰੀਲਾਂਸ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੈ, ਜੋ ਰਾਜਨੀਤੀ, ਲਿੰਗ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਨਿਆਂ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।[1] ਉਹ ਅਸ਼ੋਕਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਜ਼ਿਟਿੰਗ ਫੈਕਲਟੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚਮੇਲੀ ਦੇਵੀ ਜੈਨ ਅਵਾਰਡ (2016) ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ CPJ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਪ੍ਰੈਸ ਫਰੀਡਮ ਅਵਾਰਡ (2019) ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[1][2]

ਅਰੰਭ ਦਾ ਜੀਵਨ

ਸੋਧੋ

ਦੀਕਸ਼ਿਤ ਨੇ ਲਖਨਊ ਦੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਮਿਰਾਂਡਾ ਹਾਊਸ, ਦਿੱਲੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਏਜੇਕੇ ਮਾਸ ਕਮਿਊਨੀਕੇਸ਼ਨ ਰਿਸਰਚ ਸੈਂਟਰ, ਜਾਮੀਆ ਮਿਲੀਆ ਇਸਲਾਮੀਆ ਤੋਂ ਕਨਵਰਜੈਂਟ ਜਰਨਲਿਜ਼ਮ ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਰਜ਼ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ।[3]

ਕੈਰੀਅਰ

ਸੋਧੋ

ਦੀਕਸ਼ਿਤ ਨੇ ਇੰਡੀਆ ਟੂਡੇ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜਾਂਚ ਟੀਮ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਤਹਿਲਕਾ ਨਾਲ ਇੱਕ ਖੋਜੀ ਪੱਤਰਕਾਰ ਵਜੋਂ ਆਪਣਾ ਕੈਰੀਅਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।[1] 2013 ਤੋਂ, ਉਹ ਇੱਕ ਫ੍ਰੀਲਾਂਸਰ ਹੈ।[4] ਉਸ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦਿ ਵਾਇਰ, ਅਲ ਜਜ਼ੀਰਾ, ਆਉਟਲੁੱਕ, ਦ ਨਿਊਯਾਰਕ ਟਾਈਮਜ਼, ਦਿ ਕੈਰਾਵੈਨ, ਹਿਮਾਲ ਸਾਊਥਏਸ਼ੀਅਨ, ਅਤੇ ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਪੋਸਟ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈਆਂ ਹਨ।[1][5]

ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਅਤੇ ਪੁਰਸਕਾਰ

ਸੋਧੋ

In August 2014, Dixit detailed the circumstances faced by seven rape survivors of the 2013 Muzaffarnagar riots. This won her the 2014 Kurt Schork Award in International Journalism and the 2015 Press Institute of India-Red Cross award.[3]

2016 ਵਿੱਚ, ਦੀਕਸ਼ਿਤ ਨੇ ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਸੰਗਠਨ ਦੁਆਰਾ ਅਸਾਮ ਦੀਆਂ 31 ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ "ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾਵਾਂ" ਨਾਲ ਭੜਕਾਉਣ ਲਈ ਅਗਵਾ ਕਰਨ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ (ਆਉਟਲੁੱਕ ਲਈ) ਦੱਸਿਆ - ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੀਕਸ਼ਿਤ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਇੱਕ ਅਪਰਾਧਿਕ ਮਾਣਹਾਨੀ ਦਾ ਮੁਕੱਦਮਾ ਦਾਇਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਦੀ ਕਮੇਟੀ ਟੂ ਪ੍ਰੋਟੈਕਟ ਜਰਨਲਿਸਟਸ ਦੁਆਰਾ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਡਰਾਉਣ ਦਾ ਇੱਕ ਸਾਧਨ. [1] [5] ਉਸੇ ਸਾਲ, ਉਸਨੂੰ ਚਮੇਲੀ ਦੇਵੀ ਜੈਨ ਅਵਾਰਡ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮਹਿਲਾ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਸਨਮਾਨ ਹੈ: ਉਸਦੀ ਕਵਰੇਜ ਦੇ ਸੂਝਵਾਨ ਸੁਭਾਅ ਅਤੇ ਸ਼ਾਮਲ ਤੱਥਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। [5]

2018 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਗਰੀਬ ਭਾਰਤੀਆਂ ਬਾਰੇ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਅਨੈਤਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਫਾਰਮਾ ਦਿੱਗਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਸ਼ੀਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੇ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਟਰਾਇਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਲਈ ਖਿੱਚੇ ਗਏ ਸਨ। [1] 2019 ਵਿੱਚ, ਦੀਕਸ਼ਿਤ ਨੇ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਹੋਰ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਪੁਲਿਸ ਬਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਗੈਰ-ਨਿਆਇਕ ਹੱਤਿਆਵਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਦਾ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀਕਰਨ ਕੀਤਾ, ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਦਰਜੇ ਦੇ ਪੁਲਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਧਮਕੀਆਂ ਮਿਲੀਆਂ। [1] ਉਸ ਦੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਨੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਲਈ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਹਾਈ ਕਮਿਸ਼ਨਰ ਦੇ ਦਫਤਰ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਨੋਟਿਸ ਲਿਆ। [1] [6] ਉਸੇ ਸਾਲ, ਉਸਨੇ CPJ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਪ੍ਰੈਸ ਫਰੀਡਮ ਅਵਾਰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। [1]

ਕਿਤਾਬਾਂ

ਸੋਧੋ

2016 ਵਿੱਚ, ਦੀਕਸ਼ਿਤ ਰਿਪੋਰਟਿੰਗ ਲਈ ਗ੍ਰਾਫਿਕ ਫਾਰਮੈਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲੇ ਭਾਰਤੀ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਬਾਰੇ ਕਾਮਿਕ ਕਿਤਾਬ ਸੰਗ੍ਰਹਿ 'ਫਸਟ ਹੈਂਡ: ਗ੍ਰਾਫਿਕ ਨਾਨ-ਫਿਕਸ਼ਨ ਫਰਾਮ ਇੰਡੀਆ' ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ "ਦਿ ਗਰਲ ਨਾਟ ਫਰੌਮ ਮਦਰਾਸ" ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ। [7] [8] ਦੀਕਸ਼ਿਤ ਨੇ ਜ਼ੁਬਾਨ ਬੁੱਕਸ ਦੁਆਰਾ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ 2016 ਵਿੱਚ ਜਿਨਸੀ ਹਿੰਸਾ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, ਬ੍ਰੀਚਿੰਗ ਦਿ ਸੀਟਾਡੇਲ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸੰਪਰਦਾਇਕ ਹਿੰਸਾ ਦੌਰਾਨ ਜਿਨਸੀ ਹਿੰਸਾ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਅਧਿਆਏ ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ। [9]

ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ

ਸੋਧੋ

ਦੀਕਸ਼ਿਤ ਦਾ ਵਿਆਹ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਫਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ ਨਕੁਲ ਸਿੰਘ ਸਾਹਨੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੈ। [10]

ਦੀਕਸ਼ਿਤ 'ਤੇ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ "ਨਫ਼ਰਤ ਭੜਕਾਉਣ" ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਸ ਕਦਮ ਦੀ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਕਮੇਟੀ ਦੁਆਰਾ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। [11] ਉਸਦੀ ਰਿਪੋਰਟਿੰਗ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਉਸਨੂੰ ਧਮਕੀ ਭਰੀਆਂ ਕਾਲਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। [12]

ਸਾਲ ਅਵਾਰਡ
2020 ਸਾਲ ਦਾ ਇੱਕ ਯੰਗ ਵਰਲਡ ਜਰਨਲਿਸਟ
2019 ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਪ੍ਰੈਸ ਫਰੀਡਮ ਅਵਾਰਡ 2019, ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਕਮੇਟੀ
2019 23ਵਾਂ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰੈਸ ਅਵਾਰਡ, ਹਾਂਗ ਕਾਂਗ ਪ੍ਰੈਸ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ
2019 ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜ਼ਿਕਰ, ਖੋਜੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਲਈ ACJ ਅਵਾਰਡ
2017 ਉੱਤਮ ਮਹਿਲਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਲਈ ਚਮੇਲੀ ਦੇਵੀ ਜੈਨ ਪੁਰਸਕਾਰ
2015 ਮਾਨਵਤਾਵਾਦੀ ਵਿਸ਼ੇ 'ਤੇ ਸਰਵੋਤਮ ਰਿਪੋਰਟ ਲਈ PII-ICRC ਅਵਾਰਡ
2014 ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਕਰਟ ਸ਼ੌਰਕ ਅਵਾਰਡ
2013 ਲਿੰਗ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ ਲਈ UNFPA-ਲਾਡਲੀ ਮੀਡੀਆ ਅਵਾਰਡ। ਵਧੀਆ ਖੋਜੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ
2013 ਟਰੱਸਟ ਵੂਮੈਨ ਆਨਰੇਰੀ ਜਰਨਲਿਸਟ ਆਫ ਦਿ ਈਅਰ, ਥਾਮਸਨ ਰਾਇਟਰਜ਼ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ
2013 ਥਾਮਸਨ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ-ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਪ੍ਰੈਸ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਯੰਗ ਜਰਨਲਿਸਟ ਅਵਾਰਡ
2012 ਸਰਬੋਤਮ ਟੀਵੀ ਨਿਊਜ਼ ਰਿਪੋਰਟਰ, ਨਿਊਜ਼ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਅਵਾਰਡ
2011 ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਲਈ ਲੋਰੇਂਜ਼ੋ ਨਤਾਲੀ ਪੁਰਸਕਾਰ, ਏਸ਼ੀਆ-ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਖੇਤਰ
2010 ਸਰਬੋਤਮ ਖੋਜੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਲਈ ਨਿਊਜ਼ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਅਵਾਰਡ
2010 ਸਰਵੋਤਮ ਖੋਜੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਲਈ UNFPA-ਲਾਡਲੀ ਮੀਡੀਆ ਅਵਾਰਡ
2009 ਨੌਜਵਾਨ ਮਹਿਲਾ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਲਈ ਅਨੁਪਮਾ ਜੈਰਾਮਨ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਅਵਾਰਡ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 1.8 "Neha Dixit, India". Committee to Protect Journalists (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2021-09-11. ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; name ":0" defined multiple times with different content
  2. University, Ashoka. "Faculty/Staff". Ashoka University (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2021-09-11.
  3. 3.0 3.1 "Neha Dixit wins Red Cross award for writing on women raped during 2013 Muzaffarnagar riots". TwoCircles, 1 December 2015
  4. "Two Girls in a Tree: Why the Indian Rape Photos Are Inexcusable". Huffington Post, 4 August 2014. by Sandip Roy.
  5. 5.0 5.1 5.2 "Neha Dixit Wins Chameli Devi Award for Outstanding Woman Journalist for 2016". The Wire. Retrieved 2021-09-11. ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; name ":2" defined multiple times with different content
  6. "UN Rights Body 'Extremely Concerned' About Fake Encounters in Yogi Adityanath's UP". The Wire. Retrieved 2021-09-11.
  7. "Comic book sheds light on untold stories of trafficking, poverty and prejudice in India". Reuters, 10 June 2016. By Anuradha Nagaraj. vis Euronews.
  8. "One-of-a-kind graphic anthology on contemporary India". Kanika Sharma, Hindustan Times 16 May 2016
  9. "Zubaan- Feminist Independent Publishing" (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2019-04-10.
  10. "RSF Demands Police Protection for Journalist Neha Dixit". The Wire. Retrieved 2021-09-15.
  11. "CPJ condemns criminal complaint filed against Outlook magazine and journalist Neha Dixit".
  12. "Indian journalist Neha Dixit receives threatening calls, break-in attempt". 27 January 2021.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

ਸੋਧੋ