ਬਾਕਾ ਬਾਈ
ਬਾਕਾ ਬਾਈ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Baka Bai; 1774-1858) ਨਾਗਪੁਰ ਦੇ ਰਾਜੇ ਰਘੋਜੀ II ਭੌਂਸਲੇ ਦੀ ਇੱਕ ਮਰਾਠਾ ਰਾਜਸੀ ਅਤੇ ਮਨਪਸੰਦ ਪਤਨੀ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਨਾਗਪੁਰ ਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ।[1][2][3][4]
ਜੀਵਨ
ਸੋਧੋਨਾਗਪੁਰ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ
ਸੋਧੋਬਾਕਾ ਬਾਈ ਨਾਗਪੁਰ ਰਾਜ ਦੇ ਮਰਾਠਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਰਘੋਜੀ ਦੂਜੇ ਭੌਂਸਲੇ ਦੀ ਚੌਥੀ ਅਤੇ ਮਨਪਸੰਦ ਪਤਨੀ ਸੀ। ਉਹ 1803 ਵਿਚ ਅਰਗਾਓਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਮਰਾਠਿਆਂ ਦੀ ਹਾਰ ਹੋਈ ਸੀ। 22 ਮਾਰਚ 1816 ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬਾਕਾ ਬਾਈ ਆਪਣੇ ਮਤਰੇਏ ਪੁੱਤਰ ਪਰਸੋਜੀ ਦੂਜੇ ਭੌਂਸਲੇ ਨੂੰ ਸ਼ਾਹੀ ਮਹਿਲ ਵਿੱਚ ਲੈ ਆਈ, ਜੋ ਰਾਜ ਦੇ ਗੱਦੀ 'ਤੇ ਬੈਠਾ।
ਪਰਸੋਜੀ II ਅੰਨ੍ਹਾ, ਲੰਗੜਾ ਅਤੇ ਅਧਰੰਗੀ ਸੀ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਗੜ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਰੀਜੈਂਟ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋ ਗਿਆ।[5] ਬਾਕਾ ਬਾਈ ਨੂੰ ਰਾਜੇ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀ ਅਤੇ ਰਾਜ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਬਣ ਗਈ, ਮਕਰਧੋਕਰਾ, ਆਮਗਾਓਂ, ਡਿਘੋਰੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀ ਮਾਲਕ ਬਣ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਦਾਜ ਦੀ ਰਾਣੀ ਦਾ ਰੁਤਬਾ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਨਾਗਪੁਰ ਸ਼ਾਹੀ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਧੜਾ ਬਣਾਇਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਧਰਮਾਜੀ ਭੌਂਸਲੇ, ਨਰੋਬਾ ਚਿਟਨਿਸ ਅਤੇ ਗੁਜਬਦਾਦਾ-ਗੁਜਰ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।[6] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਲੀ ਅੱਪਾ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਧਰਮਾਜੀ ਭੌਂਸਲੇ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਬਕਾਬਾਈ ਦੇ ਧੜੇ ਦੇ ਕਈ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਰੀਜੈਂਟ ਬਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ, ਅਤੇ ਰੀਜੈਂਸੀ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਈ।[7]
ਜਨਵਰੀ 1817 ਤੱਕ, ਅੱਪਾ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਅਧਿਕਾਰ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਰਾਜਗੱਦੀ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰੁਕਾਵਟ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਪਰਸੋਜੀ II ਨੂੰ ਜ਼ਹਿਰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।[8] ਬਾਕਾ ਬਾਈ ਦੇ ਧੜੇ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵਿਰੋਧ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅੱਪਾ ਸਾਹਿਬ ਤੁਰੰਤ ਗੱਦੀ 'ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ।[9]
ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸੀਤਾਬੁਲਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਅੱਪਾ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ 9 ਜਨਵਰੀ 1818 ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੰਧੀ 'ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਨਾਗਪੁਰ ਨੂੰ ਸਹਾਇਕ ਦਰਿਆ ਦਾ ਦਰਜਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸੰਧੀ ਦੇ ਸਮਾਪਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਨਵਾਂ ਕੀਤਾ, ਬਗਾਵਤ ਵਿੱਚ ਸਥਾਨਕ ਗੋਂਡਾਂ ਨੂੰ ਖੜ੍ਹਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਕਰਧੋਕਰਾ, ਆਮਗਾਓਂ, ਡਿਘੋਰੀ ਅਤੇ ਬਾਕਾ ਬਾਈ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੋਰ ਪਿੰਡਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ।
ਅੱਪਾ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸੁਰੱਖਿਆ ਹੇਠ ਇਲਾਹਾਬਾਦ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਬਾਕਾ ਬਾਈ ਅਤੇ ਰਘੋਜੀ ਦੂਜੇ ਭੌਂਸਲੇ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਟ ਮੰਤਰੀ, ਰਿਚਰਡ ਜੇਨਕਿੰਸ ਨੇ ਰਘੋਜੀ ਦੂਜੇ ਭੌਂਸਲੇ ਦੇ ਨਾਨੇ, ਬਾਜੀਬਾ ਨੂੰ ਗੋਦ ਲੈਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ।[10] ਬਾਜੀਬਾ ਨੂੰ ਰਘੂਜੀ ਤੀਜੇ ਭੌਂਸਲੇ ਵਜੋਂ ਤਾਜ ਪਹਿਨਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਬਾਕਾ ਬਾਈ ਰਾਜੇ ਦੀ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਲਈ ਰੀਜੈਂਸੀ ਦਾ ਮੁਖੀ ਸੀ, ਪਰ ਮਹਿਲ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਅਤੇ ਨੌਜਵਾਨ ਰਾਜੇ ਦਾ ਚਾਰਜ ਉਸ ਕੋਲ ਸੀ।[11] ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨਾਗਪੁਰ ਵਿਖੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਟ ਮੰਤਰੀ ਰਿਚਰਡ ਜੇਨਕਿੰਸ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਰਘੂਜੀ III ਦੀ ਮੌਤ 1853 ਵਿੱਚ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਮਰਦ ਵਾਰਸ ਦੇ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਤਾਂ ਨਾਗਪੁਰ ਦਾ ਰਾਜ ਲਾਰਡ ਡਲਹੌਜ਼ੀ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਡੋਕਟ੍ਰੀਨ ਆਫ਼ ਲੈਪਸ ਨੀਤੀ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਵਾਲਾ ਸੀ।[12] ਬਾਕਾ ਬਾਈ ਨੇ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਨੀਤੀ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਲਈ ਸਾਰੇ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਉਪਾਵਾਂ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਆਖਰਕਾਰ ਭੌਂਸਲੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਹੋਰ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨਾਲ ਪੈਨਸ਼ਨ ਲੈਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਈ।[13][14] ਉਸ ਨੂੰ ਪੈਨਸ਼ਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ, ਰੁਪਏ ਮਿਲਿਆ। 1,20,000 ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸਦੇ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਨਾਗਪੁਰ ਦੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਨੂੰ ਰਾਜ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੁੱਟ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਮੌਤ
ਸੋਧੋਸਤੰਬਰ 1858 ਵਿਚ ਚੌਰਾਸੀ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਬਾਕਾ ਬਾਈ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਲਈ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਕੇਂਦਰੀ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਦੇ ਹਿੰਦੂ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚ।
ਵਿਰਾਸਤ
ਸੋਧੋਬਾਕਾ ਬਾਈ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਗੱਦਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਨੇ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਉਸਦੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[15] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਭਾਰਤੀ ਉਪ ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਸਰਵਉੱਚ ਸ਼ਾਸਕ ਬਣਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਸਨੇ ਸਿਰਫ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਰਾਜ ਦੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਕਬਜ਼ੇ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀਆਂ ਲਈ ਸਿਰਲੇਖਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ।[16] ਉਹ ਆਪਣੇ ਗੋਦ ਲਏ ਵੰਸ਼ਜਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਸਿਰਲੇਖ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਗਈ - " ਦੇਉਰ ਦਾ ਰਾਜਾ ਬਹਾਦਰ"।[17]
"ਨਾਗਪੁਰ ਕੇ ਭੌਂਸਲੇ" (ਨਾਗਪੁਰ ਦੇ ਭੌਂਸਲੇ) ਪੁਸਤਕ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਸਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਉੱਤੇ ਰੌਸ਼ਨੀ ਪਾਈ ਗਈ ਹੈ।[18]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Wills, C.U. The Nagpur State in the 18th century. p. 215. Archived from the original on 23 January 2017.
- ↑ Russel, R.V. (1908). Maharashtra State Gazetteers: Bhandara (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Director of Government Printing, Stationery and Publications, Maharashtra State.
- ↑ Bhatia, O. P. Singh (1968). History of India, from 1707 to 1856 (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Surjeet Book Depot.
- ↑ Bhatia, O. P. Singh (1968). History of India, from 1707 to 1856 (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Surjeet Book Depot.
- ↑ Central Provinces District Gazetteers: Nagpur. Archived from the original on 19 January 2017.
- ↑ Maharashtra State Gazetteers: Chandrapur (in English). Maharashtra, India: Directorate of Government Print., Stationery and Publications, Maharashtra State. 1960.
{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ "Chanda under the Bhonsles of Nagpur". Central Provinces District Gazetteers- Chanda. Mumbai: Directorate of Government Print., Stationery and Publications, Maharashtra State. 2006.
- ↑ Duff, James Grant (1878). History of the Mahrattas (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Times of India Office. p. 529.
- ↑ Report on the administration of the Central Provinces: for the year ... 1892/93 (1894) (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 1894.
- ↑ Naravane, M. S. (2006). Battles of the Honourable East India Company: Making of the Raj (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). APH Publishing. p. 83. ISBN 978-81-313-0034-3.
- ↑ Chatterton, Eyre (8 January 2021). The Story Of Gondwana (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Read Books Ltd. ISBN 978-1-5287-6963-1.
- ↑ Hunter, William Wilson (1908). Imperial Gazetteer of India, Volume 17. 1908–1931. Clarendon Press, Oxford.
- ↑ RĀU, Vakeel of the Maha Ranees of Nagpore HANUMANT (1854). The Spoliation of Nagpore (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). J. F. Bellamy.
- ↑ The Calcutta Weekly Notes (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Weekly Notes Office. 1912. p. 1059.
- ↑ "बाकाबाईला खलस्त्री ठरविणे चुकीचे". Maharashtra Times (in ਮਰਾਠੀ).
- ↑ Justice, International Court of (1960). Affaire Du Droit de Passage Sur Territoire Indien (Portugal C. Inde) (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). International Court of Justice.
- ↑ "Shrimant Raje Bahadur Raghojirao ... vs Shrimant Raje Lakshmanrao Saheb on 18 July, 1912".
- ↑ Nagpur Ke Bhosale 1730 Se 1854 - नागपूर के भोसले १७३० से १८५४ - Sahyadri Books, Bhalchandra R. Andhare, Hindi Book On Nagpurkar Bhosale.