ਬ੍ਰੈਡ ਫਰੇਜ਼ਰ
ਬ੍ਰੈਡ ਫਰੇਜ਼ਰ (ਜਨਮ 28 ਜੂਨ, 1959 ਐਡਮੰਟਨ, ਅਲਬਰਟਾ ਵਿੱਚ) ਇੱਕ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਨਾਟਕਕਾਰ, ਪਟਕਥਾ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਟਿੱਪਣੀਕਾਰ ਹੈ।[1] ਉਹ ਕੈਨੇਡਾ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਨਾਟਕਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਨਾਟਕਾਂ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਸਮਕਾਲੀ ਜੀਵਨ ਦਾ ਇੱਕ ਕਠੋਰ ਪਰ ਹਾਸੋਹੀਣਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਾਮੁਕਤਾ, ਨਸ਼ੀਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਸਪਸ਼ਟ ਚਿੱਤਰਣ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[1]
ਕਰੀਅਰ
ਸੋਧੋ
ਫਰੇਜ਼ਰ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਨਾਟਕ ਵੁਲਫ ਬੁਆਏ ਸੀ; [2] ਜੋ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1981 ਵਿੱਚ ਐਡਮੰਟਨ ਵਿੱਚ ਮੰਚਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, 'ਥੀਏਟਰ ਪਾਸੇ ਮੁਰੇਲ' ਦੁਆਰਾ ਟੋਰਾਂਟੋ ਵਿੱਚ ਇਸਦਾ 1984 ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕੀਨੂ ਰੀਵਜ਼ ਲਈ ਪਹਿਲੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅਦਾਕਾਰੀ ਦੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਗਿਆ।[3]
ਫਰੇਜ਼ਰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਅਨਇੰਡੇਟੀਫਾਇਡ ਹੁਮਨ ਰੀਮੇਨਜ ਐਂਡ ਦ ਟਰੂ ਨੇਚਰ ਆਫ ਲਵ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨਾਟਕਕਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵਿੱਚ ਆਇਆ, ਜੋ ਕਿ ਐਡਮੰਟਨ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ, ਤੀਹਰੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਐਪੀਸੋਡਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਢਾਂਚਾਗਤ ਨਾਟਕ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸ਼ਹਿਰ ਇੱਕ ਸੀਰੀਅਲ ਕਿਲਰ ਦੁਆਰਾ ਸਤਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਫਰੇਜ਼ਰ ਅਲਬਰਟਾ ਥੀਏਟਰ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਸ ਦੇ ਨਾਲ ਨਿਵਾਸ ਵਿੱਚ ਨਾਟਕਕਾਰ ਸੀ,[4] ਇਹ ਏਟੀਪੀ ਦੇ ਪਲੇ ਰਾਈਟਸ '89 ਵਿੱਚ ਹਿੱਟ ਸੀ, ਜੋ ਉਸਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਫਲਤਾ ਬਣ ਗਈ।
ਬ੍ਰੈਡ ਫਰੇਜ਼ਰ ਦਾ ਇਕ ਮੇਮਰ, ਆਲ ਦ ਰੇਜ, ਡਬਲਡੇ ਕੈਨੇਡਾ ਦੁਆਰਾ ਮਈ 2021 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[5]
ਅਵਾਰਡ
ਸੋਧੋਫਰੇਜ਼ਰ ਨੇ 1989 ਵਿੱਚ ਅਨਇੰਡੇਟੀਫਾਇਡ ਹੁਮਨ ਰੀਮੇਨਜ ਐਂਡ ਦ ਟਰੂ ਨੇਚਰ ਆਫ ਲਵ ਲਈ ਸਰਵੋਤਮ ਫੁੱਲ ਨਾਟਕ ਲਈ ਅਲਬਰਟਾ ਕਲਚਰ ਅਵਾਰਡ ਜਿੱਤਿਆ।[6]
ਉਹ 1991 ਵਿੱਚ ਅਨਇੰਡੇਟੀਫਾਇਡ ਹੁਮਨ ਰੀਮੇਨਜ ਐਂਡ ਦ ਟਰੂ ਨੇਚਰ ਆਫ ਲਵ ਲਈ ਅਤੇ 1996 ਵਿੱਚ ਪੂਅਰ ਸੁਪਰ ਮੈਨ ਲਈ ਫਲੋਇਡ ਐਸ. ਚੈਲਮਰਜ਼ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਪਲੇ ਅਵਾਰਡ ਦਾ ਦੋ ਵਾਰ ਦਾ ਜੇਤੂ ਹੈ।[7] ਉਸਨੇ ਲਵ ਐਂਡ ਹਿਊਮਨ ਰਿਮੇਨਜ਼ ਲਈ 15ਵੇਂ ਜਿਨੀ ਅਵਾਰਡਸ ਵਿੱਚ ਸਰਵੋਤਮ ਅਡੈਪਟਡ ਸਕ੍ਰੀਨਪਲੇ ਲਈ ਜਿਨੀ ਅਵਾਰਡ ਜਿੱਤਿਆ।[8]
ਫਰੇਜ਼ਰ ਨੇ 1993 ਵਿੱਚ ਅਨਇੰਡੇਟੀਫਾਇਡ ਹੁਮਨ ਰੀਮੇਨਜ ਐਂਡ ਦ ਟਰੂ ਨੇਚਰ ਆਫ ਲਵ ਲਈ ਲੰਡਨ ਦਾ ਈਵਨਿੰਗ ਸਟੈਂਡਰਡ ਅਵਾਰਡ ਜਿੱਤਿਆ।[9]
ਉਹ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ-ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਡਰਾਮੇ ਲਈ ਗਵਰਨਰ ਜਨਰਲ ਅਵਾਰਡ ਲਈ ਦੋ ਵਾਰ ਨਾਮਜ਼ਦ ਹੈ, ਉਸਨੇ 1995 ਦੇ ਗਵਰਨਰ ਜਨਰਲ ਅਵਾਰਡਜ਼ ਫਾਰ ਪੂਅਰ ਸੁਪਰ ਮੈਨ [10] ਅਤੇ ਕਿਲ ਮੀ ਨਾਓ ਲਈ 2016 ਦੇ ਗਵਰਨਰ ਜਨਰਲ ਅਵਾਰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।[11]
ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ
ਸੋਧੋਫਰੇਜ਼ਰ ਖੁੱਲ੍ਹੇਆਮ ਗੇਅ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਟਕ ਅਕਸਰ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ.ਕਿਉ. ਕਹਾਣੀਆਂ 'ਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।[12] 2003 ਵਿੱਚ ਉਹ ਸ਼ੋਅਟਾਈਮ ਦੇ ਕਵੀਅਰ ਐਜ਼ ਫੋਕ ਵਿੱਚ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਪਾਦਕ ਬਣ ਗਿਆ।[12]
ਨਾਟਕ
ਸੋਧੋ- ਵੁਲਫਬੁਆਏ - 1981 [2]
- ਮਿਊਟੈਂਟਸ - 1981
- ਰੀਉਡ ਨੋਇਜ਼ਸ - 1982 [13]
- ਚੇਨਸੌ ਲਵ - 1985
- ਯੰਗ ਆਰਟ - 1987 [14]
- ਅਨਇੰਡੇਟੀਫਾਇਡ ਹੁਮਨ ਰੀਮੇਨਜ ਐਂਡ ਦ ਟਰੂ ਨੇਚਰ ਆਫ ਲਵ - 1989 [4]
- ਰੀਟਰਨ ਆਫ ਦ ਮੈਨ - 1989
- ਦ ਅਗਲੀ ਮੈਨ - 1990 [15]
- ਪ੍ਰੋਮ ਨਾਈਟ ਆਫ ਦ ਲਿਵਿੰਗ ਡੇਡ - 1991, ਡੈਰਿਨ ਹੇਗਨ ਨਾਲ [16]
- ਪੂਅਰ ਸੁਪਰ ਮੈਨ - 1994 [1]
- ਮਾਰਟਿਨ ਯੇਸਟਰਡੇ- 1997 [17]
- ਆਉਟਰੇਜਸ - 2000, ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਜੋਏ ਮਿਲਰ ਨਾਲ ਸੰਗੀਤਕ [18]
- ਸਨੇਕ ਇਨ ਫਰਿੱਜ - 2000 [19]
- ਕੋਲਡ ਮੀਟ ਪਾਰਟੀ - 2003 [20]
- ਟਰੂ ਲਵ ਲਾਇਜ਼ - 2009 [21]
- 5 @ 50 - 2011 [1]
- ਕਿਲ ਮੀ ਨਾਓ - 2014 [22]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Gaetan Charlebois and Anne Nothof, "Fraser, Brad". Canadian Theatre Encyclopedia, June 2, 2019.
- ↑ 2.0 2.1 Ray Conlogue, "Wolfboy proves a real howler". The Globe and Mail, April 5, 1984.
- ↑ Jamie Portman, "Wolfboy bites into British theatre scene: Canadian playwright Brad Fraser is a hot, young dramatist in Britain these days, and directors are rediscovering the power of his early work". Edmonton Journal, October 6, 1999.
- ↑ 4.0 4.1 Martin Morrow, "Playwright braced for controversy". Calgary Herald, January 11, 1989.
- ↑ Richard Burnett, "The rage of Brad Fraser". Fugues, May 4, 2021.
- ↑ "Alberta playwrights share award". The Globe and Mail, March 4, 1989.
- ↑ William H. New (2002). Encyclopedia of Literature in Canada. University of Toronto Press. pp. 63–64. ISBN 9780387201092.
- ↑ Jane Stevenson, "They dreamed of Genies: And for a lucky few the dreams came true last night". Hamilton Spectator, December 8, 1994.
- ↑ "'Arcadia' and 'City of Angels' earn top theater awards". Oshkosh Northwestern, December 1, 1993.
- ↑ Alan Hustak, "5 locals up for literary prizes". Montreal Gazette, October 27, 1995.
- ↑ Mark Medley, "Short list for G-Gs is a serious case of déjà vu". The Globe and Mail, October 5, 2016.
- ↑ 12.0 12.1 Klemm, Michael D. (April 2004). "Tugging On Superman's Cape: An Interview With Brad Fraser". Cinemaqueer, reprinted from Outcome. Retrieved September 25, 2019.
- ↑ Ray Conlogue, "Rude Noises flunks out". The Globe and Mail, March 19, 1982.
- ↑ John Fitzgerald, "Young writer explores time-honored themes". The Globe and Mail, January 17, 1987.
- ↑ Bob Clark, "The ugly truth about Fraser's Ugly Man". Calgary Herald, March 31, 2004.
- ↑ Liz Nicholls, "Youthful exuberance in abundance". Edmonton Journal, April 28, 1991.
- ↑ Stewart Brown, "Provocative gay play lays bares emotions and much more". Hamilton Spectator, October 25, 1997.
- ↑ Gord McLaughlin, "Outrageous-ly funny as a musical: It began as a book, then became a film. Now Brad Fraser's stage adaptation adds lyrics and music". National Post, September 16, 2000.
- ↑ "Snake eyes for Brad Fraser?". The Globe and Mail, November 23, 2000.
- ↑ J. Kelly Nestruck, "Poet of profanity cleans up his act: But Brad Fraser swears he has not lost his edge". National Post, September 25, 2004.
- ↑ Liz Nicholls, "Brad Fraser's funniest play comes home; Acclaimed playwright realizes a dream at Citadel". Edmonton Journal, April 3, 2011.
- ↑ Janet Smith (October 10, 2018). "Brad Fraser's play Kill Me Now wrestles with love, laughs, and agony". The Georgia Straight (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved September 25, 2019.