ਮਮਤਾ ਸ਼ੰਕਰ

ਭਾਰਤੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ

ਮਮਤਾ ਸ਼ੰਕਰ (ਜਨਮ 7 ਜਨਵਰੀ 1955) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਅਤੇ ਡਾਂਸਰ ਹੈ। ਉਹ ਬੰਗਾਲੀ ਸਿਨੇਮਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਅਦਾਕਾਰੀ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਸੱਤਿਆਜੀਤ ਰੇ, ਮ੍ਰਿਣਾਲ ਸੇਨ, ਰਿਤੂਪਰਨੋ ਘੋਸ਼, ਬੁੱਧਦੇਬ ਦਾਸਗੁਪਤਾ ਅਤੇ ਗੌਤਮ ਘੋਸ਼ ਆਦਿ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕਾਂ ਦੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹ ਇੱਕ ਡਾਂਸਰ ਅਤੇ ਕੋਰੀਓਗ੍ਰਾਫਰ ਵੀ ਹੈ।[1]

ਮਮਤਾ ਸ਼ੰਕਰ
মমতা শঙ্কর
ਜਨਮ (1955-01-07) 7 ਜਨਵਰੀ 1955 (ਉਮਰ 69)
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾਭਾਰਤੀ
ਪੇਸ਼ਾਡਾਂਸਰ, ਕੋਰੀਓਗ੍ਰਾਫਰ, ਅਦਾਕਾਰਾ
ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧਅਦਾਕਾਰੀ, ਡਾਂਸ, ਉਦੇਯਾਨ ਕਲਾਕੇਂਦਰ
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀਚੰਦਰੋਰੋਡੇ ਘੋਸ਼
ਬੱਚੇਰਤੁਲ ਸ਼ੰਕਰ, ਰਾਜੀਤ ਸ਼ੰਕਰ ਘੋਸ਼

ਮੁੱਢਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਸੋਧੋ

ਸ਼ੰਕਰ ਦਾ ਜਨਮ ਸੰਨ 1955 ਵਿੱਚ ਡਾਂਸਰ ਉਦੈ ਸ਼ੰਕਰ ਅਤੇ ਅਮਲਾ ਸ਼ੰਕਰ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਪੰਡਿਤ ਰਵੀ ਸ਼ੰਕਰ ਦੀ ਭਾਣਜੀ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਭਰਾ ਆਨੰਦ ਸ਼ੰਕਰ ਇੱਕ ਇੰਡੋ-ਪੱਛਮੀ ਫਿਉਜ਼ਨ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਸੀ।

ਉਸਨੇ ਅਮਲਾ ਸ਼ੰਕਰ ਅਧੀਨ ਉਦੈ ਸ਼ੰਕਰ ਇੰਡੀਆ ਕਲਚਰ ਸੈਂਟਰ, ਕਲਕੱਤਾ ਵਿਖੇ ਨ੍ਰਿਤ ਅਤੇ ਕੋਰੀਓਗ੍ਰਾਫੀ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ।[2]

ਕਰੀਅਰ ਸੋਧੋ

ਸ਼ੰਕਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਫ਼ਿਲਮੀ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਮ੍ਰਿਗਾਇਆ ਨਾਲ 1976 ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਮਰਣਾਲ ਸੇਨ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਇਸ ਫ਼ਿਲਮ ਨੇ ਸਾਲ ਦਾ ਸਰਵਉੱਤਮ ਫ਼ੀਚਰ ਫ਼ਿਲਮ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫ਼ਿਲਮ ਪੁਰਸਕਾਰ ਹਾਸਿਲ ਕੀਤਾ ਸੀ।

ਸ਼ੰਕਰ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਉਦੇਯਾਨ - ਮਮਤਾ ਸ਼ੰਕਰ ਡਾਂਸ ਕੰਪਨੀ ਚਲਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 1986 ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ 'ਮਮਤਾ ਸ਼ੰਕਰ ਬੈਲੇ ਟਰੂਪ' ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦੀ ਹੈ। ਟਰੂਪ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 1978 ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਨੇ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਨਿਰਮਾਣ 1979 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਬਿੰਦਰਨਾਥ ਟੈਗੋਰ ਰਚਨਾ ਚੰਡਾਲਿਕਾ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਕੀਤਾ ਸੀ।[3]

[4][5][6]

ਨਿੱਜੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੋਧੋ

ਮਮਤਾ ਸ਼ੰਕਰ ਦੇ ਦੋ ਪੁੱਤਰ ਹਨ, ਰਤੁਲ ਸ਼ੰਕਰ ਅਤੇ ਰਾਜੀਤ ਸ਼ੰਕਰ ਆਦਿ।

ਅਵਾਰਡ ਸੋਧੋ

  • 1992: ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫ਼ਿਲਮ ਅਵਾਰਡ - ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜਿਊਰੀ ਅਵਾਰਡ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਫ਼ਿਲਮ): ਅਗੰਤਕ
  • 1993: ਬੀ.ਐਫ.ਜੇ.ਏ ਅਵਾਰਡ - "ਸਖਾ ਪ੍ਰਸ਼ਾਖਾ" ਲਈ ਸਰਬੋਤਮ ਸਹਾਇਕ ਅਦਾਕਾਰਾ ਦਾ ਪੁਰਸਕਾਰ
  • 2000: ਬੀ.ਐਫ.ਜੇ.ਏ ਅਵਾਰਡ- “ਉਤਸਵ” ਲਈ ਸਰਬੋਤਮ ਸਹਾਇਕ ਅਦਾਕਾਰਾ ਦਾ ਪੁਰਸਕਾਰ

ਫ਼ਿਲਮੋਗ੍ਰਾਫੀ ਸੋਧੋ

  • ਮ੍ਰਿਗਾਇਆ (ਦਿ ਰਾਇਲ ਹੰਟ, 1976)
  • ਓਕਾ ਉਰੀ ਕਥਾ (1977)
  • ਡੂਰਤਵਾ ਉਰਫ ਦੂਰੀ (1978)
  • ਏਕ ਦਿਨ ਪ੍ਰਤਿਦੀਨ (ਯੂਐਸਏ), 1979)
  • ਖਾਰੀਜ (ਕੇਸ ਬੰਦ ਹੈ, 1982)
  • ਗ੍ਰਹਿਜੁੱਧਾ (ਕਰਾਸਰੋਡਜ਼, 1982)
  • ਦਖ਼ਲ (ਕਿੱਤਾ, 1982)
  • ਗਣੇਸ਼ਤਰੂ (ਦੁਸ਼ਮਣ ਦਾ ਦੁਸ਼ਮਣ, 1989)
  • ਸਖਾ ਪ੍ਰੋਸ਼ਾਖਾ (ਦਰੱਖਤ ਦੀਆਂ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਜਾਂ ਲੇਸ ਬ੍ਰਾਂਚਾਂ ਡੀ ਲਾਂਬਰੇ, 1991)
  • ਅਗੰਤੁਕ (ਦ ਸਟਰੇਂਜਰ ਉਰਫ ਲੇ ਵਿਜ਼ਿਟਰ, 1991)
  • ਸੁਨਿਆ ਥਕੇ ਸੂਰੂ (ਏ ਰਿਟਰਨ ਟੂ ਜ਼ੀਰੋ 1993)
  • ਪ੍ਰਜਾਪਤੀ (1993)
  • ਸੋਪਨ (1994)
  • ਦਹਾਨ (ਕਰਾਸਫਾਇਰ, 1997)
  • ਉਤਸਵ (ਫੈਸਟੀਵਲ, 2000)
  • ਦ ਬੋਂਗ ਕਨੈਕਸ਼ਨ, (2006)
  • ਸਮੁੰਦਰ ਸਾਕਸ਼ੀ, (2006)
  • ਬਾਲੀਗੰਜ ਕੋਰਟ, (2007)
  • ਅਬੋਹਮਾਨ (2010)
  • ਜਾਨੀ ਦਯਖਾ ਹੁਬੇ (2011)
  • ਰੰਜਨਾ ਅਮੀ ਅਰ ਅਸ਼ਬੋਨਾ (2011)
  • ਜਾਤੀਸ਼ਵਰ (2014)
  • ਅਗੰਤਕਰ ਪੋਰ (2015)
  • ਪਿੰਕ (2016)
  • ਮੈਚਰ ਝੋਲ (2017)
  • ਸ਼ਾਹਜਹਾਂ ਰੀਜੈਂਸੀ (2019)
  • ਸ਼ੇਸ਼ਰ ਗੋਲਪੋ (2019)
  • ਅੰਤਾਰਧਨ (2020 ਫ਼ਿਲਮ) (2020)

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. Mamata Shankar enthralls Amdavadis The Times of India, 11 November 2001.
  2. Milestones Official biography.
  3. She enjoys the reputation of a classic ‘modern’ dancer The Tribune, 27 March 2006.
  4. Quoting, Jennifer Dunnings of New York Times:- "A vibrant theatrical experience. What distinguished the work was its way of telling a story so that the most jaded dance goers in the audience were lulled into rapt absorption." This was in 1983, while she reviewed ; "Aajker Ekalabya" ; a ballet on the theme of Guru-Disciple relationship as prevalent in the present day society.
  5. "SNA: Events 2001-2002::". sangeetnatak.gov.in. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 1 September 2015.
  6. "Mamata Shankar". mamatashankardancecompany.org. Retrieved 1 September 2015.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ ਸੋਧੋ