ਯੋਜਨਗੰਧਾ (ਨਾਵਲ)
ਯੋਜਨਗੰਧਾ ( Nepali: योजनगन्धा ) ਬਿਨੋਦ ਪ੍ਰਸਾਦ ਧੀਤਲ ਦਾ ਇੱਕ ਨੇਪਾਲੀ ਨਾਵਲ ਹੈ।[1] ਇਹ 1995 ਵਿੱਚ ਸਾਝਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਮਹਾਭਾਰਤ ਦੇ ਇੱਕ ਪਾਤਰ ਸਤਿਆਵਤੀ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹੈ। ਕਿਤਾਬ ਨੇ ਵੱਕਾਰੀ ਮਦਨ ਪੁਰਸਕਾਰ ਹਾਸਿਲ ਕੀਤਾ।[2] ਇਹ ਲੇਖਕ ਦੀ ਦੂਸਰੀ ਕਿਤਾਬ ਹੈ, ਜਿਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਉਜਿਆਲੋ ਹੂਨੂ ਆਗੀ ਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਖੇਤਰੀ ਨਾਵਲ ਲਿਖਿਆ ਸੀ।
 ਪਹਿਲਾ ਐਡੀਸ਼ਨ | |
| ਲੇਖਕ | ਬਿਨੋਦ ਪ੍ਰਸਾਦ ਧੀਤਲ |
|---|---|
| ਮੂਲ ਸਿਰਲੇਖ | योजनगन्धा |
| ਦੇਸ਼ |  ਨੇਪਾਲ |
| ਭਾਸ਼ਾ | ਨੇਪਾਲੀ |
| ਵਿਧਾ | ਹਿੰਦੂ ਮਿਥਿਹਾਸ |
| ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ | 1995 |
| ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ | ਸਾਝਾ ਪੁਰਸਕਾਰ |
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਦੀ ਮਿਤੀ | 1995 |
| ਮੀਡੀਆ ਕਿਸਮ | ਪ੍ਰਿੰਟ |
| ਸਫ਼ੇ | 522 |
| ਅਵਾਰਡ |
|
| ਆਈ.ਐਸ.ਬੀ.ਐਨ. | 9789993324911 |
| ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | ਉਜਿਆਲੋ ਹੂਨੂ ਆਗੀ |
ਸਾਰ ਸੋਧੋ
ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਸੱਤਿਆਵਤੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਇੱਕ ਮਛੇਰੇ ਦੀ ਧੀ ਤੋਂ ਹਸਤੀਨਾਪੁਰ ਦੀ ਰਾਣੀ ਬਣ ਕੇ ਉੱਭਰਦੀ ਹੈ। ਯੋਜਨਾਗੰਧਾ ਦਾ ਕਥਾਨਕ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਹਾਭਾਰਤ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਹਰੀਵੰਸ਼ ਪੁਰਾਣ ਅਤੇ ਦੇਵੀ ਭਾਗਵਤ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹੈ। ਯੋਜਨਗੰਧਾ ਵੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਪੁਸਤਕ ਮਹਾਭਾਰਤ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲਤਾ ਵਿੱਚ ਛੁਪੇ ਅਣਗਿਣਤ ਪਾਤਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਹਿੰਦੂ ਮਿਥਿਹਾਸਿਕ ਔਰਤ ਪਾਤਰ ਯੋਜਨਾਗੰਧਾ ਦਾ ਵੀ ਮਹਾਂਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਥਾਨ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਨਾਵਲਕਾਰ ਧੀਤਲ ਨੇ ਇਸ ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ ਯੋਜਨਾਗੰਧਾ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ।
ਪਾਤਰ ਸੋਧੋ
- ਸੱਤਿਆਵਤੀ, ਇੱਕ ਮਛੇਰੇ ਦੀ ਗੋਦ ਲਈ ਧੀ।
- ਰਾਜਾ ਸ਼ਾਂਤਨੂ, ਹਸਤੀਨਾਪੁਰ ਦਾ ਰਾਜਾ
- ਭੀਸ਼ਮ, ਸ਼ਾਂਤਨੂ ਅਤੇ ਦੇਵੀ ਗੰਗਾ ਦਾ ਪੁੱਤਰ
- ਵਿਆਸ, ਪਰਾਸ਼ਰ ਨਾਲ ਸਤਿਆਵਤੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ
- ਪਰਾਸ਼ਰ, ਇੱਕ ਰਿਸ਼ੀ
- ਚਿਤਰਾਂਗਦਾ, ਸਤਿਆਵਤੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤਨੂ ਦਾ ਪੁੱਤਰ
- ਵਿਚਿਤ੍ਰਵੀਰਯ, ਸਤਿਆਵਤੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤਨੂ ਦਾ ਪੁੱਤਰ
ਇਨਾਮ ਸੋਧੋ
ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਮਦਨ ਪੁਰਸਕਾਰ 2052 ਬੀ.ਐਸ. (1995 ਈ. ਸੀ.), ਨੇਪਾਲੀ ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਸਾਹਿਤਕ ਸਨਮਾਨ ਮਿਲਿਆ।[3][4] ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਨੇ ਉਸੇ ਸਾਲ ਸਾਝਾ ਪੁਰਸਕਾਰ ਵੀ ਜਿੱਤਿਆ।
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ ਸੋਧੋ
- ਮਾਧਬੀ
- <i id="mwPg">ਯੋਗਮਾਯਾ</i>
- <i id="mwQQ">ਨੇਪਾਲੀ ਸ਼ਕੁੰਤਲਾ</i>
ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
- ↑ "योजनगन्धाको सुगन्ध | प्रा. डा. कपिल लामिछाने". www.samakalinsahitya.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2021-11-24.
- ↑ "विनोदप्रसाद धिताल". Madan Puraskar.
- ↑ "मदन पुरस्कारकाे ६२ वर्षे इतिहास, हालसम्म क-कसले पाए पुरस्कार ?". August 17, 2020.
- ↑ "मदन पुरस्कार समर्पण समारोह (वि.सं. २०५३) – मदन पुरस्कार गुठी". guthi.madanpuraskar.org. Retrieved 2021-11-25.