ਰਵੀਸ਼ ਸਿੱਦੀਕੀ
ਰਵੀਸ਼ ਸਿੱਦੀਕੀ (Urdu: روش صدیقی, 1911-1971)[1][2] 11 ਜੁਲਾਈ 1911 ਨੂੰ ਆਗਰਾ ਅਤੇ ਅਵਧ ਦੇ ਸੰਯੁਕਤ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਦੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਸਹਾਰਨਪੁਰ ਦੇ ਜਵਾਲਾਪੁਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਹਿਦ ਅਜ਼ੀਜ਼ ਦਾ ਜਨਮ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਉਰਦੂ ਗ਼ਜ਼ਲ ਅਤੇ ਨਜ਼ਮ ਲੇਖਕ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਮੁੱਖ ਗੁਣ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਕਵਿਤਾ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਵਾਲੀ ਕਵਿਤਾ ਸੀ।
ਕਰੀਅਰ
ਸੋਧੋਰਵੀਸ਼ ਸਿੱਦੀਕੀ ਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਰੇਡੀਓ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਥ ਡਾਰ, ਸਾਗ਼ਰ ਨਿਜ਼ਾਮੀ ਅਤੇ ਸਲਾਮ ਮਛਲੀਸ਼ਹਾਰੀ ਵੀ ਇਸੇ ਸੰਸਥਾ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਰਵੀਸ਼ ਸਿੱਦੀਕੀ ਨੇ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ਭਗਤੀ ਦੋਵੇਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖੀਆਂ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵਾਲੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਕਸ਼ਮੀਰ ਘਾਟੀ ਅਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ 'ਤੇ ਲਿਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਇਹਨਾਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, "ਖਯਾਬਾਨ ਖਯਾਬਾਨ" 1970 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਮਹਿਰਾਬ-ਏ-ਗ਼ਜ਼ਲ ਸਿਰਲੇਖ ਵਾਲਾ ਉਸਦਾ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ 1956 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ।[3]
ਮੌਤ
ਸੋਧੋ24 ਜਨਵਰੀ 1971 ਨੂੰ ਸ਼ਾਹਜਹਾਂਪੁਰ, ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Urdu Authors: Date list corrected up to May 31, 2006- S.No. 74 – Ravish Siddiqi > maintained by National Council for Promotion of Urdu, Govt of India, Ministry of Human Resource Development "National Council for Promotion of Urdu Language". Archived from the original on 2013-08-25. Retrieved 2011-05-15.
- ↑ Rise of Prose – Ministry of HRD para.2.69 http://www.education.nic.in/cd50years/u/47/3Y/4730Y0303.htm[permanent dead link][permanent dead link]
- ↑ Urdu Sahitya Kosa by Kamala Nasima 1988 Ed. p.266 https://books.google.com/books?isbn=817055134X