ਲੇਬਨਾਨ ਵਿਚ ਧਰਮ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ

ਸੰਵਿਧਾਨ ਵਿਚ ਧਰਮ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਧਾਰਮਿਕ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਦੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦੀ ਵਿਵਸਥਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਬਸ਼ਰਤੇ ਕਿ ਸਰਵਜਨਕ ਵਿਵਸਥਾ ਭੰਗ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਸੰਵਿਧਾਨ ਸਾਰੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਲਈ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਪੱਖਪਾਤ ਜਾਂ ਤਰਜੀਹ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਫਰਜ਼ਾਂ ਦੀ ਬਰਾਬਰੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਧਾਰਮਿਕ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਸੰਤੁਲਨ ਸਥਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਰਕਾਰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦੀ ਹੈ; ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਮਾਨਤਾ ਅਨੁਸਾਰ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਦਫ਼ਤਰਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਵਿਵਸਥਾ ਨੂੰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਪੱਖਪਾਤੀ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਜਾਂ ਅਭਿਆਸ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਜਾਂ ਵਿਤਕਰੇ ਦੀਆਂ ਕੋਈ ਖ਼ਬਰਾਂ ਨਹੀਂ ਹਨ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਲਈ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਧਾਰਮਿਕ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਤਣਾਅ ਦੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਨਾਗਰਿਕ 15 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਨਾਲ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਜੋ ਵੱਡੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਸੰਪਰਦਾਇਕ ਲੀਹਾਂ' ਤੇ ਲੜੀ ਗਈ ਸੀ। ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਕਾਰਨ ਹੋਈਆਂ ਸੰਪਰਦਾਇਕ ਤਣਾਅ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਚਰਚਾਂ, ਮਸਜਿਦਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪੂਜਾ ਸਥਾਨਾਂ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਮਿਲਦੇ-ਜੁਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਲੰਬੀ ਕੌਮੀ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਧਾਰਮਿਕ ਅਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਤੋਂ ਭੱਜਣ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਪਨਾਹ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਧਾਰਮਿਕ ਜਨਸੰਖਿਆ

ਸੋਧੋ

1943 ਵਿਚ ਇਕ ਆਧੁਨਿਕ ਰਾਜ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਬਾਦੀ 60 ਲੱਖ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ. ਕਿਉਂਕਿ ਇਕਬਾਲੀਆ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿਚ ਸਮਾਨਤਾ ਇਕ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਮੁੱਦਾ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ, 1932 ਤੋਂ ਕੌਮੀ ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਾਰੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।[1][2] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਬੇਰੂਤ ਦੀ ਇਕ ਰਿਸਰਚ ਫਰਮ ਸਟੈਟਿਸਟਿਕਸ ਲੇਬਨਾਨ ਦੁਆਰਾ ਕਰਵਾਏ ਗਏ ਸਭ ਤੋਂ ਤਾਜ਼ੇ ਜਨਸੰਖਿਆ ਅਧਿਐਨ ਨੇ ਪਾਇਆ ਕਿ ਲਗਭਗ ਲੇਬਨਾਨ ਦੀ ਆਬਾਦੀ 54% ਹੋਣ ਦਾ ਅਨੁਮਾਨ ਹੈ ਮੁਸਲਿਮ (27% ਸ਼ੀਆ ; 27% ਸੁੰਨੀ ), 5.6% ਡਰੂਜ਼, ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁਸਲਮਾਨ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੇ ਪਰ ਲੇਬਨਾਨ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਵੰਡ (ਲੇਬਨਾਨ ਸੀਟ ਅਲਾਕੇਸ਼ਨ ਦੀ ਸੰਸਦ) ਦੇ ਅਧੀਨ ਡ੍ਰੂਜ਼ ਨੂੰ ਪੰਜ ਲੇਬਨਾਨੀ ਮੁਸਲਿਮ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ( ਸੁੰਨੀ, ਸ਼ੀਆ, ਡ੍ਰੂਜ਼, ਅਲਾਵੀ ਅਤੇ ਇਸਮਾਲੀ); 40.4% ਮਸੀਹੀ (21%) , 8% ਗ੍ਰੀਕ ਆਰਥੋਡਾਕਸ, 1% ਪ੍ਰੋਟੈਸਟਨ ਅਤੇ 4 ਫੀਸਦੀ ਅਰਮੀਨੀਆਈ, 1 ਫੀਸਦੀ ਹੋਰ ਮਸੀਹੀ. ਹਨ ਨੂੰ ਵੀ ਦੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਛੋਟੇ ਨੰਬਰ ਯਹੂਦੀ ਹੈ

ਧਾਰਮਿਕ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ

ਸੋਧੋ

ਸੰਵਿਧਾਨ ਵਿਚ ਧਰਮ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਧਾਰਮਿਕ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਦੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦੀ ਵਿਵਸਥਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਬਸ਼ਰਤੇ ਕਿ ਜਨਤਕ ਵਿਵਸਥਾ ਨੂੰ ਭੰਗ ਨਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ. ਸੰਵਿਧਾਨ ਵਿਚ ਰਾਜ ਤੋਂ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਾਰੇ ਧਰਮਾਂ ਅਤੇ ਸੰਪਰਦਾਵਾਂ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰੇ ਅਤੇ ਹਰ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਪਰਦਾ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਨਿੱਜੀ ਰੁਤਬਾ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਹਿੱਤਾਂ ਲਈ ਸਤਿਕਾਰ ਦੀ ਗਰੰਟੀ ਦੇਵੇ। ਸੰਵਿਧਾਨ ਸਾਰੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਲਈ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਪੱਖਪਾਤ ਜਾਂ ਤਰਜੀਹ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਕਰਤੱਵਾਂ ਦੀ ਬਰਾਬਰੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਧਾਰਮਿਕ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿਚ ਵੰਡੀ ਗਈ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਸੰਤੁਲਨ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਰਕਾਰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਭਿਆਸ ਵਿਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦੀ ਹੈ; ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਮਾਨਤਾ ਅਨੁਸਾਰ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਦਫ਼ਤਰਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਵਿਵਸਥਾ ਨੂੰ ਅੰਦਰੂਨੀ ਪੱਖਪਾਤੀ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ.

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ