ਸਵਤੀਲੇਖਾ ਸੇਨਗੁਪਤਾ
ਸਵਤੀਲੇਖਾ ਸੇਨਗੁਪਤਾ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Swatilekha Sengupta; ਜਨਮ: ਚੈਟਰਜੀ ; 22 ਮਈ 1950 – 16 ਜੂਨ 2021) ਇੱਕ ਬੰਗਾਲੀ ਅਦਾਕਾਰਾ ਸੀ।[1] ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਦਾਕਾਰ ਵਜੋਂ ਭਾਰਤੀ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਲਈ ਸੰਗੀਤ ਨਾਟਕ ਅਕਾਦਮੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ।
ਸਵਤੀਲੇਖਾ ਸੇਨਗੁਪਤਾ | |
|---|---|
.JPG) ਸੇਨਗੁਪਤਾ ਜਨਵਰੀ 2010 ਵਿੱਚ | |
| ਜਨਮ | ਸਵਤੀਲੇਖਾ ਚੈਟਰਜੀ 22 ਮਈ 1950 ਇਲਾਹਾਬਾਦ, ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ |
| ਮੌਤ | 16 ਜੂਨ 2021 (ਉਮਰ 71) ਕੋਲਕਾਤਾ, ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ, ਭਾਰਤ |
| ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ | ਇਲਾਹਾਬਾਦ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਥੀਏਟਰ ਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ |
| ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ | ਰੁਦਰਪ੍ਰਸਾਦ ਸੇਨਗੁਪਤਾ |
| ਬੱਚੇ | ਸੋਹਿਨੀ ਸੇਨਗੁਪਤਾ |
ਕੈਰੀਅਰ
ਸੋਧੋਸਵਤੀਲੇਖਾ ਨੇ 1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇਲਾਹਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਕੈਰੀਅਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਏਸੀ ਬੈਨਰਜੀ ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਹੇਠ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਬੀਵੀ ਕਾਰੰਤ, ਤਾਪਸ ਸੇਨ, ਅਤੇ ਖਾਲਿਦ ਚੌਧਰੀ ਤੋਂ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਫਿਰ ਉਹ ਕੋਲਕਾਤਾ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ 1978 ਵਿੱਚ ਥੀਏਟਰ ਗਰੁੱਪ ਨੰਦੀਕਰ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਈ। ਨੰਦੀਕਰ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਰੁਦਰਪ੍ਰਸਾਦ ਸੇਨਗੁਪਤਾ ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲਿਆ।[2][3]
ਉਹ ਵਿਕਟਰ ਬੈਨਰਜੀ ਅਤੇ ਸੌਮਿੱਤਰਾ ਚੈਟਰਜੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੱਤਿਆਜੀਤ ਰੇਅ ਦੁਆਰਾ 1985 ਵਿੱਚ ਬਣੀ ਫਿਲਮ ਘਰੇ ਬੇਅਰ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਮਹਿਲਾ ਨਾਇਕ ਵੀ ਸੀ। ਇਹ ਫਿਲਮ ਮਸ਼ਹੂਰ ਬੰਗਾਲੀ ਲੇਖਕ ਰਬਿੰਦਰਨਾਥ ਟੈਗੋਰ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੇ ਗਏ ਉਸੇ ਨਾਮ ਘਰੇ ਬੇਅਰ ਦੇ ਨਾਵਲ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਚੌਰੰਗਾ, ਬੇਲਾ ਸ਼ੇਸ਼ੇ, ਧਰਮਜੁਧਾ ਅਤੇ ਬੇਲਾ ਸ਼ੂਰੂ ਵਰਗੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ।[4]
ਮੌਤ
ਸੋਧੋਸੇਨਗੁਪਤਾ ਦੀ 16 ਜੂਨ 2021 ਨੂੰ ਗੁਰਦੇ ਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪੇਚੀਦਗੀਆਂ ਕਾਰਨ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਉਹ 71 ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਆਖਰੀ ਕੰਮ ਬੇਲਾਸ਼ੂਰੂ ਸੀ।
ਅਵਾਰਡ
ਸੋਧੋ- 2011 – ਇੱਕ ਅਦਾਕਾਰ ਵਜੋਂ ਭਾਰਤੀ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਲਈ ਸੰਗੀਤ ਨਾਟਕ ਅਕਾਦਮੀ ਅਵਾਰਡ।[5]
- ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਫਿਲਮ ਜਰਨਲਿਸਟਸ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਅਵਾਰਡ
- ਪੱਛਮ ਬੰਗਾ ਨਾਟਿਆ ਅਕਾਦਮੀ ਪੁਰਸਕਾਰ
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "My mom and me". India Today. 27 February 2009. Archived from the original on 6 ਅਕਤੂਬਰ 2015. Retrieved 25 June 2012.
- ↑ "Swatilekha Sengupta Akademi Award: Acting". sangeetnatak.org. Retrieved 10 March 2012.
- ↑ Basu, Shrabanti. "Sohini Sengupta on theatre, Nandikar and more-Interview". CalcuttaTube. Retrieved 25 June 2012.
- ↑ Sen, Zinia. "I wanted to kill myself after Ghare Baire: Swatilekha Sengupta". Retrieved 13 February 2018.
- ↑ "Nandikar people". Nandikar. Archived from the original on 10 March 2012. Retrieved 10 March 2012.