ਉਮਾ ਰਾਮਾ ਰਾਓ
ਕੇ. ਉਮਾ ਰਾਮ ਰਾਓ ( ਤੇਲਗੂ, 4 ਜੁਲਾਈ 1938 - 27 ਅਗਸਤ 2016 ਨੂੰ ਜਨਮੀ ਉਮਾ ਮਹੇਸ਼ਵਰੀ ) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਕੁਚੀਪੁਡੀ ਡਾਂਸਰ, ਕੋਰੀਓਗ੍ਰਾਫਰ, ਖੋਜ ਵਿਦਵਾਨ, ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਨ੍ਰਿਤ ਅਧਿਆਪਕ ਸੀ।[1] ਉਹ ਲਾਸਿਆ ਪ੍ਰਿਆ ਡਾਂਸ ਅਕੈਡਮੀ ਦੀ ਸੰਸਥਾਪਕ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਵੀ ਸੀ, ਜੋ ਭਾਰਤ ਦੇ ਰਾਜ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿੱਚ 1985 ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।[2]
ਕੇ. ਉਮਾ ਰਾਮਾ ਰਾਓ | |
|---|---|
 2004 ਵਿਚ | |
| ਜਨਮ | ਉਮਾ ਮਹੇਸ਼ਵਰੀ 4 ਜੁਲਾਈ 1938 ਵਿਸ਼ਾਖਾਪਟਨਮ, ਭਾਰਤ  |
| ਪੁਰਸਕਾਰ | ਕਲਾ ਨਿਰੰਜਨਮ, ਸ੍ਰੀ ਕਲਾ ਪੂਰਨਾ, ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਪੁਰਸਕਾਰ, ਸੰਗੀਤ ਨਾਟਕ ਅਕਾਦਮੀ ਪੁਰਸਕਾਰ। |
2003 ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤ, ਡਾਂਸ ਅਤੇ ਡਰਾਮਾ ਲਈ ਭਾਰਤ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਕੈਡਮੀ ਦੁਆਰਾ ਕੁਚੀਪੁੜੀ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਲਈ ਸੰਗੀਤ ਨਾਟਕ ਅਕਾਦਮੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।[3] ਉਹ ਸੰਗੀਤ ਨਾਟਕ ਅਕਾਦਮੀ ਦੁਆਰਾ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿਭਾਗ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੀਨੀਅਰ ਫੈਲੋਸ਼ਿਪ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਹੈ।
ਮੁੱਢਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ
ਸੋਧੋ
ਉਹ 4 ਜੁਲਾਈ 1938 ਨੂੰ ਡਾ: ਵੀ.ਵੀ. ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਰਾਓ ਅਤੇ ਸੋਭਾ ਭਾਗਮ ਦੇ ਘਰ "ਉਮਾ ਮਹੇਸ਼ਵਰੀ" ਵਜੋਂ ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਖਾਪਟਨਮ ਦੇ ਇੱਕ 'ਵੱਦਾਦੀ' ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੁਆਰਾ ਉਸਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਾਹਿਤ, ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਨ੍ਰਿਤ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦਾ ਪਿਛੋਕੜ ਹੈ, ਉਸਨੇ 5 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਆਚਾਰੀਆ ਪੀ.ਵੀ. ਨਰਸਿਮ੍ਹਾ ਰਾਓ, ਪਦਮਸ੍ਰੀ ਡਾ. ਨਟਰਾਜ ਰਾਮ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ, ਬ੍ਰਹਮਸ੍ਰੀ ਵਰਗੇ ਗੁਰੂਆਂ ਤੋਂ ਨ੍ਰਿਤ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਵੇਦਾਂਤ ਲਕਸ਼ਮੀ ਨਾਰਾਇਣਾ ਸ਼ਾਸਤਰੀ, ਗੁਰੂ ਪੱਕਰੀਸਵਾਮੀ ਪਿਲਾਈ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਸੀ.ਆਰ. ਆਚਾਰੀਆ ਕੁਚੀਪੁੜੀ, ਭਰਤ ਨਾਟਿਯਮ ਅਤੇ ਰਸਮ ਨਾਚ ਦੀਆਂ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਰਵਾਇਤੀ ਕਲਾ ਰੂਪਾਂ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਕ ਅਤੇ ਵਿਵਹਾਰਕ ਪੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਬਣ ਗਈ। ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਸੁਮਤੀ ਕੌਸ਼ਲ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂਆਂ ਦੀ ਨਿਜੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਕਈ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਮੌਕਿਆਂ ਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਸਮੇਂ 1953 ਅਤੇ 55 ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮਦਰਾਸ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਕਰਵਾਏ ਕਲਾਸੀਕਲ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਡਾਂਸ ਵਿੱਚ ਇਮਤਿਹਾਨ ਪਾਸ ਕੀਤੇ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਡਾ: ਨਟਰਾਜ ਰਾਮ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਇਸ ਰਵਾਇਤ ਨੂੰ ਨੌਜਵਾਨ ਪੀੜ੍ਹੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਉਹ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਦੇ ਓਸਮਾਨਿਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਪੋਸਟ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਸੀ।
ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ
ਸੋਧੋਉਮਾ ਨੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਮਹਾਨ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਅੱਜ ਦੇ ਸਮਕਾਲੀ ਲੇਖਕਾਂ ਦੇ ਬੋਲਾਂ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਕਈ ਸੋਲੋ ਆਈਟਮਾਂ, ਨ੍ਰਿਤ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ, ਨ੍ਰਿਤ ਨਾਟਕਾਂ ਅਤੇ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਯਕਸ਼ਗਾਨਾਂ ਦੀ ਕੋਰੀਓਗ੍ਰਾਫ਼ੀ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਰੌਸ਼ਨ ਹੋਇਆ। ਉਸ ਦਾ ਮਨੋਰਥ ਪੁਰਾਣੇ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਸਾਹਿਤਕ ਰਤਨ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੁਹਜ, ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਅਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਮੁੱਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮੂਲ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਢਾਂਚੇ ਤੋਂ ਭਟਕਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੂਨੇ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਦੇਣਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਨਾਟਕਾਂ ਸ਼੍ਰੀ ਤਿਆਗਰਾਜ ਦਾ ਨੌਕਾ ਚਰਿਤ੍ਰ, ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਭਗਤੀ ਵਿਜਯਮ, ਰਾਜਾ ਸ਼ਾਹਜੀ ਦਾ ਸ਼ੰਕਰਾ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ ਨੂੰ ਪੱਲਕੀ ਸੇਵਾ ਪ੍ਰਬੰਧਮ, ਵਿਘਨੇਸ਼ਵਰ ਕਲਿਆਣਮ, ਨਾਰਾਇਣ ਤੀਰਥ ਦਾ ਸਾਧਵੀ ਰੁਕਮਿਨੀ, ਮਾਤ੍ਰੁਭੂਤਯ ਦਾ ਪਾਰਿਜਾਤਪਹਾਰਨਮ, ਕਟਾਚੁਤਪਹਾਰਨਮ, ਕਾਟੁਤਪਹਾਰਨਮ, ਕਾਤਚੁਦਯ ਸਵਨਾਦਯ, ਨਾਚਨਾਦਯ ਸਵੱਯਦਵਾ, ਕਾਟ੍ਬੁਤਯ ਦੇ ਨ੍ਰਿਤਕਾਦਵਾ, ਕਾਟ੍ਟੈਕਮ, ਨਾਰਾਇਣ ਤੀਰਥ ਵਰਗੇ ਨਾਟਕਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਪਦਮ ਭੂਸ਼ਣ ਡਾ. ਸੀ. ਨਰਾਇਣ ਰੈੱਡੀ, ਤੇਲਗੂ ਵੇਲੁਗੁਲੂ, ਮੇਧਾ, ਕੰਪਿਊਟਰਾਂ 'ਤੇ ਮੇਧਾ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਰਾਗ ਨਰਤਨਮ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਬਹੁਪੱਖੀ ਕੋਰੀਓਗ੍ਰਾਫਿਕ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਵਿਦਵਤਾ ਭਰਪੂਰ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ।
ਅਧਿਆਪਨ ਕਰੀਅਰ
ਸੋਧੋਇਸ ਪਿਛੋਕੜ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਸ ਨੇ 1969 ਤੋਂ 1988 ਤੱਕ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀ ਤਿਆਗਰਾਜਾ ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਡਾਂਸ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੀਨੀਅਰ ਲੈਕਚਰਾਰ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਭਰਤ ਨਾਟਿਅਮ ਵਿੱਚ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ, ਡਿਪਲੋਮਾ ਅਤੇ ਡਿਗਰੀ ਕੋਰਸਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ। ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ, ਉਸ ਨੇ ਪੋਟੀ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮੁਲੁ ਤੇਲਗੂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਐਸੋਸੀਏਟ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਵਜੋਂ ਡਾਂਸ ਵਿਭਾਗ ਦੀ ਮੁਖੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸੰਭਾਲ ਲਈ ਸੀ।
ਨ੍ਰਿਤ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਅਤੇ ਹੋਰ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਲਈ ਕਲਾ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਸ ਨੇ 'ਯਕਸ਼ਗਾਨ ਰਾਜਾ ਸ਼ਾਹਜੀ-11 ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ' - (ਇੱਕ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜਿਸ ਨੇ 1684 ਤੋਂ 1712 ਈਸਵੀ ਤੱਕ ਤੰਜਾਵੁਰ 'ਤੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ ਅਤੇ 20 ਯਕਸ਼ਗਾਨ - ਤੇਲਗੂ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਨਾਟਕਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ) 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਥੀਸਿਸ ਜਮ੍ਹਾ ਕਰਵਾਇਆ।[4] ਤੇਲੁਗੂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ ਅਤੇ 1994 ਵਿੱਚ ਸੋਨੇ ਦੇ ਤਗਮੇ ਦੇ ਨਾਲ ਪੀਐਚਡੀ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।
ਉਸ ਦੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਚੇਲੇ, ਡਾ. ਅਲੇਖਿਆ ਪੁੰਜਾਲਾ (ਤੇਲੁਗੂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਡਾਂਸ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਐਚ.ਓ.ਡੀ.)[5], ਜਯੋਤੀ ਲੱਕੜਾਜੂ, ਮਾਧੁਰੀ ਕਿਸ਼ੋਰ, ਪਦਮਾ ਚੇਬਰੋਲੂ, ਪੱਲਵੀ ਕੁਮਾਰ, ਫਾਨੀ ਜਯੰਤੀ ਸੇਨ ਹਨ।
ਲਾਸਯਾ ਪ੍ਰਿਯਾ ਡਾਂਸ ਅਕੈਡਮੀ
ਸੋਧੋਉਸ ਨੇ 1985 ਵਿੱਚ ਹੈਦਰਾਬਾਦ, ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਲਾਸਯਾ ਪ੍ਰਿਆ, ਇੱਕ ਡਾਂਸ ਸੰਸਥਾ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕੁਚੀਪੁੜੀ ਅਤੇ ਭਰਤ ਨਾਟਿਅਮ ਕਲਾਸੀਕਲ ਨਾਚ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਧਾਂਤਕ ਅਤੇ ਵਿਹਾਰਕ ਪਹਿਲੂਆਂ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆਵਾਂ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪੱਧਰਾਂ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਲਾਸਯਾ ਪ੍ਰਿਆ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਨੈਸ਼ਨਲ ਓਪਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦਾ ਇੱਕ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਅਧਿਐਨ ਕੇਂਦਰ ਹੈ।[6]
ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ
ਸੋਧੋਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਮਰਪਣ, ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਅਤੇ ਨਾਚ ਦੀ ਕਲਾ ਪ੍ਰਤੀ ਸੇਵਾ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੁਰਸਕਾਰ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਏ, ਜੋ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ-
- ਕਾਲਾ ਨੀਰਜਨਮ ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ।
- ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਸਰਬੋਤਮ ਅਧਿਆਪਕ ਦਾ ਪੁਰਸਕਾਰ।
- ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਸੇਂਟ ਅੰਨਮਾਚਾਰੀਆ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ (ਸਪਨਾ) Archived 2010-12-28 at the Wayback Machine. ਤੋਂ ਸ੍ਰੀ ਕਲਾ ਪੂਰਨਾ . Archived 2010-12-28 at the Wayback Machine.
- ਪਟੀ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮੂਲੂ ਤੇਲਗੂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਤੋਂ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਪੁਰਸਕਾਰ।
- ਸੰਗੀਤ ਨਾਟਕ ਅਕੈਡਮੀ[7] 26 ਅਕਤੂਬਰ 2004 ਨੂੰ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਵਿਖੇ ਵਿਗਿਆਨ ਭਵਨ ਵਿਖੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਸ੍ਰੀ ਕਲਾਮ ਦੇ ਹੱਥੋਂ।
ਕਾਰਜ
ਸੋਧੋ
- ਕੁਚੀਪੁੜੀ ਡਾਂਸ ਦਾ ਕੁਚੀਪੁੜੀ ਭਰਤਮ: ਦੱਖਣੀ ਭਾਰਤੀ ਕਲਾਸੀਕਲ ਡਾਂਸ ਪ੍ਰੰਪਰਾ। ਸ੍ਰੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨਜ਼, 1992. .
ਡਾ. ਉਮਾ ਰਾਮ ਰਾਓ 24, 25, 26 ਦਸੰਬਰ, 2010 ਨੂੰ ਐਚ.ਆਈ.ਸੀ.ਸੀ. ਅਤੇ ਜੀ.ਐਮ.ਸੀ ਬਾਲਯੋਗੀ ਐਥਲੈਟਿਕ ਸਟੇਡੀਅਮ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿਖੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਦੂਜੀ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਕੁਚੀਪੁੜੀ ਡਾਂਸ ਸੰਮੇਲਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਈ, ਜਿੱਥੇ 200+ ਨਾਟਿਆ ਗੁਰੂਆਂ ਸਮੇਤ ਲਗਭਗ 2,800 ਕੁਚੀਪੁਡੀ ਡਾਂਸਰਾਂ ਨੇ ਗਿੰਨੀਜ਼ ਬੁੱਕ ਆਫ਼ ਵਰਲਡ ਰਿਕਾਰਡ ਬਣਾਇਆ। ਉਸਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੇ ਇੱਕ ਬਰਕਤ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾਇਆ, ਉਸਨੇ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਨਾਚ ਕੁਚੀਪੁੜੀ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਜੀਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ।
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Kothari, p. 11
- ↑ Profile: K Uma Rama Rao Narthaki website.
- ↑ "SNA: List of Akademi Awardees". Sangeet Natak Akademi Official website. Archived from the original on 17 February 2012.
- ↑ Yakshagana research Hindu news
- ↑ Alekhya
- ↑ "IGNOU Study Centers". Archived from the original on 2010-08-08. Retrieved 2021-12-01.
{{cite web}}: Unknown parameter|dead-url=ignored (|url-status=suggested) (help) - ↑ Sangeet Natak Acedemy Archived 2005-01-26 at the Wayback Machine. Hindu News
- Kothari, Sunil; Avinash Pasricha (2001). Kuchipudi. Abhinav Publications. ISBN 81-7017-359-0.
- Charsley, S. R.; Laxmi Narayan Kadekar (2007). Performers and their arts: folk, popular and classical genres in a changing India. Routledge. ISBN 0-415-40113-5.
ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ
ਸੋਧੋ- ਲਾਸਿਆ ਪ੍ਰਿਆ ਡਾਂਸ ਅਕੈਡਮੀ, ਵੈਬਸਾਈਟ Archived 2009-10-18 at the Wayback Machine.
- ਈਸ਼ਾਨਾ ਸੰਹਿਤਾ Archived 2011-09-29 at the Wayback Machine.
- ਸਪਨਾ Archived 2010-02-24 at the Wayback Machine.
- ਸਿਲੀਕਾਨ ਅੰਧਰਾ