ਏਲਨ ਲਕਸ਼ਮੀ ਗੋਰੇਹ

ਭਾਰਤੀ ਕਾਵਿਤਰੀ

ਏਲਨ ਲਕਸ਼ਮੀ ਗੋਰੇਹ (11 ਸਤੰਬਰ, 1853 – 1937) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਕਵੀ, ਈਸਾਈ ਮਿਸ਼ਨਰੀ, ਡੇਕੋਨੈਸ, ਅਤੇ ਨਰਸ ਸੀ।

ਅਰੰਭ ਦਾ ਜੀਵਨ

ਸੋਧੋ

ਏਲਨ ਲਕਸ਼ਮੀ ਗੋਰੇਹ ਦਾ ਜਨਮ ਵਾਰਾਣਸੀ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਨੀਲਕੰਥਾ (ਨਹੇਮੀਆ) ਗੋਰੇਹ ਅਤੇ ਲਕਸ਼ਮੀਬਾਈ ਜੋਂਗਲੇਕਰ ਦੀ ਧੀ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਰਤਨ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਿਯੁਕਤ ਮੰਤਰੀ ਸੀ।[1] ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਮੌਤ 1853 ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ,[2] ਅਤੇ ਨਵਜੰਮੀ ਐਲਨ ਦਾ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਗੋਰੇ ਪੱਛਮੀ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ,[3] ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਮਾਈਲਜ਼ ਨਾਮਕ ਨੀਲ ਪਲਾਂਟਰ ਸਨ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਮਿਸ਼ਨਰੀਆਂ, ਰੇਵ. ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ। ਡਬਲਯੂਟੀ ਸਟੋਰਸ,[4] ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ "ਨੇਲੀ" ਕਿਹਾ ਸੀ।[5] ਉਸਨੇ 12 ਤੋਂ 27 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੱਕ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਹੋਮ ਅਤੇ ਕਲੋਨੀਅਲ ਕਾਲਜ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।[6]

ਕਰੀਅਰ

ਸੋਧੋ

ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸ ਰਿਡਲੇ ਹੈਵਰਗਲ ਦੁਆਰਾ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ,[7][8] ਗੋਰੇਹ 1880 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਪਰਤਿਆ[3] ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, ਭਾਰਤ ਦੇ ਕੋਰਲ ਸਟ੍ਰੈਂਡ (1883),[9] ਵਿੱਚ ਈਸਾਈ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਥੀਮਾਂ ਵਾਲੀ ਕਵਿਤਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪੱਛਮੀ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਔਰਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਗੋਰੇਹ ਦੇ ਅਨੁਭਵ ਦੁਆਰਾ ਸੂਚਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[5] ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, "ਸਾਡੇ ਲਈ ਕੌਣ ਜਾਵੇਗਾ?", ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਫੈਦ ਈਸਾਈ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਕਾਲਪਨਿਕ ਖਾਤਿਆਂ 'ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਤਾਈਆਂ ਭੈਣਾਂ ਦੀਆਂ ਅਸਲ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਨ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦੀ ਹੈ: "ਇਹ ਕੋਈ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਕਹਾਣੀ ਨਹੀਂ ਹੈ / ਕੋਈ ਵਿਹਲੀ, ਖਾਲੀ ਕਹਾਣੀ ਨਹੀਂ / ਨਹੀਂ ਹੈ। ਵਿਅਰਥ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਆਦਰਸ਼ / ਨਹੀਂ, ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਦੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਅਸਲ ਹਨ / ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਧੁਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਬਲ ਹੋਣ ਦਿਓ। . ."[6][10]

ਗੋਰੇਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਇੱਕ ਲੜਕੀਆਂ ਦੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਉਂਦੀ ਸੀ।[11] ਉਸਨੇ ਇਲਾਹਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਰਸ ਵਜੋਂ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ 1892 ਤੋਂ 1900 ਤੱਕ ਬਿਸ਼ਪ ਜੌਹਨਸਨ ਅਨਾਥ ਆਸ਼ਰਮ ਦੀ ਸੁਪਰਡੈਂਟ ਬਣ ਗਈ। ਉਸਨੂੰ 1897 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਡੇਕੋਨੈਸ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਗੋਰੇਹ ਦਾ ਦੂਸਰਾ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, ਜਿਸਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਸਿਰਫ਼ ਕਵਿਤਾਵਾਂ (1899), ਮਦਰਾਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ "ਉਸਦੀ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਦਲੀ ਸਮਝ" ਅਤੇ "ਉਸਦੀ ਗੁੰਝਲਦਾਰ, ਬਹੁ-ਪੱਖੀ ਪਛਾਣ" ਨੂੰ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਈਸਾਈ ਔਰਤ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪਾਰਜਾਤੀ ਗੋਦ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।[5] ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਪੈਂਫਲੈਟ ਲਿਖਿਆ, "ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਈਵੈਂਜਲਿਸਟਿਕ ਵਰਕ" (1908)।[12] 1932 ਵਿਚ ਉਹ ਮਿਸ਼ਨ ਦੇ ਕੰਮ ਤੋਂ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋ ਗਈ।[5]

ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ

ਸੋਧੋ

ਗੋਰੇਹ ਦੀ ਮੌਤ 1937 ਵਿੱਚ, ਉਸਦੇ ਅੱਸੀਵਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਕਾਨਪੁਰ ਦੇ ਸੇਂਟ ਕੈਥਰੀਨ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ।[5]

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Young, Richard Fox (2005). "Enabling Encounters: The Case of Nilakanth Nehemiah Goreh, Brahmin Convert" (PDF). International Bulletin of Missionary Research. 29: 14–20. doi:10.1177/239693930502900104.
  2. "Nehemiah Goreh". The Church Missionary Review. 52: 195. March 1901.
  3. 3.0 3.1 Pitman, Emma Raymond (1892). Lady Hymn Writers (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). T. Nelson and sons. pp. 334–339.
  4. "Ellen Lakshmi Goreh". The Canterbury Dictionary of Hymnology. Archived from the original on 2020-03-28. Retrieved 2021-11-13.
  5. 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 Cho, Nancy Jiwon (2011). "'Rise, and Take the Gospel Message [...] Far away to India's Daughters': The Bicultural Missionary Poetics of Ellen Lakshmi Goreh (1853-1937), a Victorian-Era Transracial Adoptee" (PDF). Asian Women. 27 (4): 3–31.
  6. 6.0 6.1 "Ellen Lakshmi Goreh". HymnTime. Archived from the original on 2020-09-29. Retrieved 2021-11-13.
  7. Bullock, Charles (1883). "Hidden Music". The Day of days, conducted by C. Bullock (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). pp. 33–35.
  8. "Some Examples of the Higher Education among the Women of India". Woman's Work for Woman. 6: 97. April 1891.
  9. Goreh, Ellen Lakshmi (1883). "From India's Coral Strand:" Hymns of Christian Faith (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). "Home Words" Publishing Office.
  10. "In the Secret of His Presence". Herald of Gospel Liberty. 112: 15. December 30, 1920.
  11. Clark, Robert (1885). The Punjab and Sindh missions of the Church missionary society (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Church Missionary Society. pp. 72–73.
  12. Goreh, Ellen Lakshmi (1908). Evangelistic Work Among Women (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Society for Promoting Christian Knowledge.