ਹੀਰਾਗਾਨਾ ਜਪਾਨੀ ਉਚਾਰਖੰਡ ਮਾਲਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਜਪਾਨੀ ਭਾਸ਼ਾ ਲਿਖਣ ਦਾ ਮੁੱਢਲਾ ਭਾਗ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਟਾਕਾਨਾ, ਕਾਂਜੀ, ਤੇ ਲਾਤੀਨੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਲਈ ਰੋਮਾਂਜੀ ਦੀ ਵਰਤੋ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਹੀਰਾਗਾਨਾ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਆਮ ਉਚਾਰਖੰਡੀ ਲਿਪੀ। ਹੀਰਾਗਾਨਾ ਤੇ ਕਟਾਕਾਨਾ ਦੋਨੋਂ ਕਾਨਾ ਸ਼ਾਖਾ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਂਦੇ ਹਨ। ਜਾਪਾਨੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਹਰ ਆਵਾਜ਼ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਅੱਖਰਾਂ ਨਾਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸਵਰ ਅੱਖਰ (ਜਿਵੇਂ a, e, i,o,u)" (ਹੀਰਾਗਾਨਾ あ)ਜਾਂ ਫੇਰ ਵਿਅੰਜਨ ਦੇ ਮਗਰ ਸਵਰ ਅੱਖਰ ਜਿਂਵੇ ਕਾ (か);ਜਾਂ (ん)।[1]

ਹੀਰਾਗਾਨਾ
ひらがな
ਕਿਸਮ
ਜ਼ੁਬਾਨਾਂਜਪਾਨੀ ਅਤੇ ਓਕਿਨਾਵਾਨ
ਅਰਸਾ
~800 ਈਸਵੀ ਸੰਨ ਤੋਂ ਵਰਤਮਾਨ ਤਕ
ਮਾਪੇ ਸਿਸਟਮ
ਜਾਏ ਸਿਸਟਮ
ਕਟਾਕਾਨਾ, ਹੇਨਤਾਈਗਾਨਾ
ਦਿਸ਼ਾਖੱਬੇ-ਤੋਂ-ਸੱਜੇ
ISO 15924Hira, 410
ਯੂਨੀਕੋਡ ਉਰਫ਼
Hiragana
ਯੂਨੀਕੋਡ ਰੇਂਜ
U+3040-U+309F,
U+1B000-U+1B0FF
Hiragana base characters
(N)
Functional marks
and diacritics

ਹੀਰਾਗਾਨਾ ਉਚਾਰਖੰਡ ਮਾਲਾ

ਸੋਧੋ

ਸਟਰੋਕ ਕ੍ਰਮ ਅਤੇ ਦਿਸ਼ਾ

ਸੋਧੋ
 

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Richard Bowring; Haruko Uryu Laurie (2004). An Introduction to Modern Japanese: Book 1. United Kingdom: Cambridge University Press. p. 9. ISBN 978-0521548878.