ਬਾਜ਼ਾਰ (1982 ਫ਼ਿਲਮ)
1982 ਦੀ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਡਰਾਮਾ ਫ਼ਿਲਮ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਸਾਗਰ ਸਰਹਦੀ ਨੇ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਨਸੀਰੂਦੀਨ ਸ਼ਾਹ, ਫਾਰੂਕ ਸ਼ੇਖ, ਸਮਿਤਾ ਪਾਟਿਲ ਅਤੇ ਸੁਪ੍ਰੀਆ ਪਾਠਕ ਨੇ ਅਭਿਨੈ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਹੈਦਰਾਬਾਦ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਇਹ ਫਿਲਮ, ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕੀ ਦੀ ਤ੍ਰਾਸਦੀ ਦੁਆਰਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਲੋੜਵੰਦ ਮਾਪਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਖਾਡ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਮੀਰ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਭਾਰਤ ਵਿੰਚ ਲਾੜੀ ਖਰੀਦਣ ਦੇ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।[1]
| ਬਾਜ਼ਾਰ | |
|---|---|
 ਪੋਸਟਰ | |
ਰਿਲੀਜ਼ ਮਿਤੀ |
|
ਮਿਆਦ | 121 ਮਿੰਟ |
| ਦੇਸ਼ | ਭਾਰਤ |
| ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ | ਹਿੰਦੂ ਉਰਦੂ |
ਪਲਾਟ
ਸੋਧੋਫਿਲਮ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨਜਮਾ (ਸਮਿਤਾ ਪਾਟਿਲ) ਨਾਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਮੁੰਬਈ ਦੇ ਇੱਕ ਫਲੈਟ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਜਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੀ ਇੱਕ ਮਹਿਮਾਨ ਅਖ਼ਤਰ ਹੁਸੈਨ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਬਾਰੇ ਬਹਿਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਸੀਮਿੰਟ ਫੈਕਟਰੀ ਮਾਲਕ ਦੀ ਧੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਖ਼ਤਰ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਦੀ ਔਰਤ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰੇਗਾ। ਜਦੋਂ ਨਜ਼ਮਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਉਹ ਵਿਆਹ ਕਦੋਂ ਕਰਨਗੇ, ਤਾਂ ਅਖ਼ਤਰ ਨੇ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਕਮਾਈ ਨਾਲ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੇ। ਉਹ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਜਮਾ ਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਾਨ, ਜੋ ਖਾੜੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਇੱਕ ਅੱਧਖੜ ਉਮਰ ਦਾ ਆਦਮੀ ਹੈ, ਜੋ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਕਾਰੋਬਾਰ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰੇਗਾ। ਨਜਮਾ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਾਨ ਦੇ ਉਸ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਡਰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਅਖ਼ਤਰ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਹੋਰ ਰਸਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਫਲੈਟ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖ਼ਾਨ ਨੇ ਖੁਦ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾਇਆ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਸ਼ਾਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਨਜਮਾ ਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਚਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਿਛਲੇ ਛੇ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚਿੱਠੀਆਂ ਮਿਲੀਆਂ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਪੜਦੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਕੁਝ ਪੈਸੇ ਕਮਾਉਣ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੇਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮੁਆਫ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਨਵਾਬਾਂ ਦਾ ਮਾਣ ਜੋ ਉਹ ਕਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਜੇ ਉਹ ਇੱਕ ਕੰਮਕਾਜੀ ਔਰਤ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਵੇਚਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਰਾਤ ਲਈ ਹੈ ਅਤੇ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਅਖ਼ਤਰ ਨਜਮਾ ਦੇ ਘਰ ਰਾਤ ਬਿਤਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਉਸ ਦੀ ਇੱਕ ਫੇਰੀ ਦੌਰਾਨ ਅਖ਼ਤਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਭੱਜ ਗਏ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਨਜ਼ਮਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵੀ ਸਲੀਮ ਮਿਲਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਪਿਛਲੇ ਛੇ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਉਸ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਦੋਵੇਂ ਦੋਸਤਾਨਾ ਸੰਬੰਧ ਸਾਂਝੇ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸੱਚੇ ਦੋਸਤ ਹਨ। ਸਲੀਮ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਦੁਹਰਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਕਸਰ ਉਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ 6 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਅੱਜ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮਰੱਥ ਹੈ। ਸਲੀਮ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਝੂਠ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਅਖ਼ਤਰ ਸਿਰਫ ਰਾਤ ਬਿਤਾਉਣ ਲਈ ਉਸ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਇਰਾਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਨਜਮਾ ਅਤੇ ਅਖ਼ਤਰ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ 'ਤੇ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਾਨ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਸ਼ਾਕਿਰ ਨਜ਼ਮਾ ਨੂੰ ਅਖ਼ਤਰ ਦੇ ਠਿਕਾਣੇ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੇ ਅਸ਼ਲੀਲ ਸੁਭਾਅ ਬਾਰੇ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਰਸਤੇ ਨਜ਼ਮਾ 'ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਨਜਮਾ ਅਖ਼ਤਰ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ 'ਤੇ ਸ਼ਾਕਿਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਸੈਟਲ ਹੁੰਦੇ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਅਖ਼ਤਰ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਉਹ ਉਸ ਵਰਗੀ ਔਰਤ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਵੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਥੋੜੀ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਾਨ ਨਜਮਾ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਟਾਈਮ ਇੱਕ ਪਾਰਟੀ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਵੱਖਰੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਖ਼ਤਰ ਨੂੰ ਔਰਤ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੀ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਘਰ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਆਰਾਮ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਫਲੈਸ਼ਬੈਕ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਬਦਸਲੂਕੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਦਾ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸਵਾਗਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਨਜਮਾ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗ੍ਰਹਿ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਤੋਂ ਇੱਕ ਲਾੜੀ ਲੱਭੇ। ਜਦੋਂ ਅਖ਼ਤਰ ਨਜਮਾ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਸ਼ਾਕਿਰ ਲਈ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਲਾੜੀ ਲੱਭਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਕੰਮ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਅਤੇ ਅਖ਼ਤਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜੋੜੇ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਮਿਲਦੀ ਹੈ।
ਦ੍ਰਿਸ਼ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਸਰਜੂ ਅਤੇ ਸ਼ਬਨਮ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸਰਜੂ ਨਸਰੀਨ ਨੂੰ, ਜੋ ਸਰਜੂ ਨੂੰ ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਸ਼ਬਨਮ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਦੋਸਤ ਹੈ। ਨਸਰੀਨ ਦਾ ਦਿਲ ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਹੈ ਪਰ ਅਸਲੀਅਤ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਰੱਖਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸਰਜੂ ਅਤੇ ਸ਼ਬਨਮ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਨਜਮਾ ਗਹਿਣੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਖ੍ਰੀਦਦੀ ਹੈ ਜੋ ਵਿਆਹ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹਨ, ਅਤੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਪਾਰਟੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਾਂਝਾ ਦੋਸਤ ਸਲੀਮ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਰੇਲ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਫਲੈਸ਼ਬੈਕ ਤੋਂ ਪਤਾ ਚਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਸਲੀਮ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਨਜਮਾ ਦੇ ਘਰ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਨਜਮਾ ਨੇ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਉਹ ਸੋਨੇ ਦਾ ਪੰਛੀ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਰਾਜ਼ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾ ਸਕਦੀ ਅਤੇ ਚੰਗਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਵੇ। ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਸਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਮਿਲਦੇ ਹਨ।
ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਬਨਮ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਧੀ ਲਈ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਛੱਡਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਲਾੜੇ ਦੀ ਮੰਗ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ। ਮੈਚ ਮੇਕਰ ਹੱਜਨ ਬੀ ਸ਼ਬਨਮ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਝਿੜਕਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇਗਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਕੋਈ ਚੰਗਾ ਮੈਚ ਉਸ ਦੇ ਰਾਹ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਨਜਮਾ, ਜੋ ਹੁਣ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਇੱਕ ਲਾੜੀ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਜਗ੍ਹਾ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਗਰੀਬ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤੌਰ' ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਧੀਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਆਪਣੀਆਂ ਜਵਾਨ ਲੜਕੀਆਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਜਵਾਨੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੀਆਂ ਹਨ, ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਰਕਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ। ਨਜਮਾ ਇਸ ਤੋਂ ਘਬਰਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਪੂਰੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਉੱਤੇ ਸਵਾਲ ਉਠਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ, ਉਹ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਵੇਖਣ ਲਈ ਭਾਵੁਕ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਉਹ ਸਰਜੂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਉਸ ਦਾ ਬਚਪਨ ਦਾ ਦੋਸਤ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਆਪਣਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਮੰਨਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਲੜਕੀ ਮਿਲ ਗਈ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਵਿਆਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਨਜਮਾ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਨਸਰੀਨ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਸਰਜੂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਈ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਉਹ ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਨਜਮਾ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਖ਼ਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਨਸਰੀਨ ਉਹ ਲੜਕੀ ਹੈ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਸਰਜੂ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਇਕੱਠ ਵਿੱਚ, ਸਰਜੂ, ਨਸਰੀਨ ਅਤੇ ਸ਼ਬਨਮ, ਸ਼ਬਨਮ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਗੀਤ ਗਾਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਾਨ ਕਾਫ਼ੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸ਼ਬਨਮ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਨਜਮਾ ਨੂੰ ਝਟਕਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਬਨਮ ਕਾਫ਼ੀ ਛੋਟੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਜੇ 16 ਸਾਲ ਦੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਖ਼ਤਰ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਮਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦੇਵੇ, ਗਰੀਬ ਮਾਪੇ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਧੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਅਜਿਹੇ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਕਰਵਾ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਣਗੇ। ਲਾੜੀ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਇਸ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ 5000 ਰੁਪਏ (ਵੱਡੀ ਧੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਣ ਲਈ) ਅਤੇ ਮਾਚਿਸ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਹੱਜਣ ਬੀ ਲਈ 101 ਰੁਪਏ ਦੀ ਬਖਸ਼ੀਸ਼ ਮੰਗ ਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਵਿਆਹ ਦੀ ਵਿਵਸਥਾ ਹੋਣ ਨਾਲ, ਸਲੀਮ ਇਸ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਤੋਂ ਡਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਰਾਬੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਗੁੱਸਾ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਗਰੀਬੀ ਕਾਰਨ ਅਮੀਰਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਵਿਆਹ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਉਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੀ ਨਿਲਾਮੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਸਰਜੂ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਬਨਮ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਅਜਿਹਾ ਕਿਵੇਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਅਤੇ ਸ਼ਬਨਮ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਣ ਲਈ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਸਹੁੰ ਖਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦੇਵੇਗਾ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਲਵੇਗਾ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਨਜਮਾ ਪੂਰੀ ਸਥਿਤੀ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ 'ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਸਵਾਲ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਲੀਮ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਆਹ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚਣ ਅਤੇ ਖਰੀਦਣ ਦਾ ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਵੀਕਾਰਯੋਗ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੈ, ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਖਿਡੌਣਾ ਰਹੇਗੀ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਉੱਤੇ ਖੜੀ ਹੋਵੇਗੀ ਤਾਂ ਹੀ ਉਹ ਆਪਣੀ ਵੱਖਰੀ ਪਛਾਣ ਬਣਾ ਲਵੇਗੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ,ਨਜਮਾ ਸਰਜੂ ਕੋਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਾਨ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਪਿਆਰ ਸਥਾਪਤ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਨਜਮਾ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਆਹ ਰੱਦ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਕੋਈ ਫਾਇਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਉਹ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਗੜਬੜ ਕਰਨ ਲਈ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਦੀ ਹੈ। ਸਰਜੂ ਮਾਮਲੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਾਨ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਤੋੜਨ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਅਖ਼ਤਰ ਅਤੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਕੁਝ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਮੂਕ ਦਰਸ਼ਕ ਵਜੋਂ ਕੁੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸ਼ਬਨਮ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਰਿਸ਼ਤੇ ਤੋਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਹੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਵਿਆਹ ਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹਨ। ਉਹ ਬਾਜ਼ਾਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਧਾਗੇ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਰਜੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਵਜੋਂ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਮੰਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਮੰਜ਼ੂਰ ਹੋਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਵਿੱਚ ਇਹ ਧਾਗਾ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੀ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦੇਹ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਰਜੂ ਨਸਰੀਨ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਸ਼ਬਨਮ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਮੋੜ 'ਤੇ ਉਦਾਸ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸ਼ਬਨਮ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਾਨ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਸਲੀਮ ਮੁੰਬਈ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਨਜਮਾ ਰਹਿਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਹ ਅਖ਼ਤਰ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਾਫ਼ੀ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਹੁਣ ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਾਨ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰੇਗਾ। ਨਜਮਾ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਪੈਸੇ ਲਈ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਆਪਣੇ ਲਾਭ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਵੇਚ ਵੀ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਖ਼ਤਰ ਰੋਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਤਬਾਹ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਜਿਸ 'ਤੇ ਉਹ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਾਨ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਮੋਹਰੇ ਬਣ ਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਵਿਆਹ ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਾਨ ਆਪਣੀ ਨਵੀਂ ਲਾੜੀ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਉੱਤੇ ਮ੍ਰਿਤਕ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਬਨਮ ਨੇ ਜ਼ਹਿਰ ਖਾ ਕੇ ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ ਸੀ। ਸਰਜੂ ਇਸ ਖ਼ਬਰ ਤੋਂ ਦੁਖੀ ਹੈ। ਨਜਮਾ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮੁੰਬਈ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਰੇਲਗੱਡੀ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਲੀਮ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਸਲੀਮ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਬਨਮ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇਸ ਬੇਇਨਸਾਫੀ, ਇਸ ਅਪਰਾਧ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।
ਸਾਊਂਡ ਟਰੈਕ
ਸੋਧੋਫਿਲਮ ਦੀ ਰਿਲੀਜ਼ ਤੋਂ ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਦਹਾਕੇ ਬਾਅਦ, 1995 ਦੀ ਐਲਬਮ 'ਸਾਦੀ' ਵਿੱਚ ਕਰੋਗੇ ਯਾਦ ਤੋ ਹਰ ਬਾਤ ਯਾਦ ਆਏਗੀ ਗੀਤ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।
ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਸੇਰੋਨ ਦਾ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣਾ ਕਲਾਸਿਕ ਡਿਸਕੋ ਨੰਬਰ 'ਬਲੈਕ ਇਜ਼ ਬਲੈਕ' ਚ ਵਜਦਾ ਸੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਪੁਰਸਕਾਰ
ਸੋਧੋ| ਸਾਲ | ਪੁਰਸਕਾਰ | ਸ਼੍ਰੇਣੀ | ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ | ਨਤੀਜਾ |
|---|---|---|---|---|
| 1983 | ਫ਼ਿਲਮਫੇਅਰ ਅਵਾਰਡ | ਬੈਸਟ ਫ਼ਿਲਮ | style="background: #FFE3E3; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="no table-no2 notheme"|ਨਾਮਜ਼ਦ | |
| ਬੈਸਟ ਡਾਇਰੈਕਟਰ | ਸਾਗਰ ਸਰਹਦੀ|style="background: #FFE3E3; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="no table-no2 notheme"|ਨਾਮਜ਼ਦ | |||
| ਸਰਬੋਤਮ ਕਹਾਣੀ|style="background: #FFE3E3; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="no table-no2 notheme"|ਨਾਮਜ਼ਦ | ||||
| ਬੈਸਟ ਐਕਟਰ | ਨਸੀਰੂਦੀਨ ਸ਼ਾਹ|style="background: #FFE3E3; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="no table-no2 notheme"|ਨਾਮਜ਼ਦ | |||
| ਬੈਸਟ ਅਦਾਕਾਰਾ | ਸਮਿਤਾ ਪਾਟਿਲ| style="background: #FFE3E3; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="no table-no2 notheme"|ਨਾਮਜ਼ਦ | |||
| ਸਹਾਇਕ ਅਭਿਨੇਤਰੀ | ਸੁਪ੍ਰਿਆ ਪਾਠਕ[2]| style="background: #9EFF9E; color: #000; vertical-align: middle; text-align: center; " class="yes table-yes2 notheme"|Won | |||
| ਬੈਸਟ ਮਿਊਜ਼ਿਕ ਡਾਇਰੈਕਟਰ | ਖਯਾਮ|style="background: #FFE3E3; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="no table-no2 notheme"|ਨਾਮਜ਼ਦ |
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Dana Lightstone (2002). "Bazaar (1982 film): Organizing Against Violence: Ideologies and Organizational Structures of the Indian Women's Movement (1975-2001) p. 25". Google Books website. University of Wisconsin. Retrieved 22 September 2023.
- ↑ Supriya Pathak's Filmfare Award in 1983 (scroll down on the LIST to 1983) Filmfare.com website, Retrieved 22 September 2023
ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ
ਸੋਧੋ- ਬਾਜ਼ਾਰ, ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਮੂਵੀ ਡੈਟਾਬੇਸ ਉੱਤੇ