ਬੰਦ ਗੋਭੀ
ਬੰਦ ਗੋਭੀ (ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਾਸਿਕਾ ਓਲਰਲੇਸੀਆ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ) (Eng: Cabbage) ਇੱਕ ਪੱਤੇਦਾਰ ਹਰਾ ਜਾਂ ਜਾਮਨੀ ਬਾਈਐਨੁਅਲ ਪਲਾਂਟ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸਾਲਾਨਾ ਸਬਜ਼ੀ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਜੰਗਲੀ ਗੋਭੀ, ਬੀ ਓਲਲੇਰੇਸੀਆ ਵੇਅ ਤੋਂ ਉਤਪੰਨ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਓਲੇਰੇਸੀਆ, ਅਤੇ ਬਰੋਕਲੀ ਅਤੇ ਗੋਭੀ (ਵਰਲਡ ਬੋਟਰੀਟੀਸ), ਬ੍ਰਸੇਲਸ ਸਪਾਉਟ (ਵੇਅਰ ਜੈਮਿਫੇਰਾ) ਅਤੇ ਸਾਵੋਏ ਗੋਭੀ (ਵਰੁਣ ਸਬਬੋਆ) ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰੀ ਕੋਲ ਰੁੱਤ ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਗੋਭੀ ਦੇ ਸਿਰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ 0.5 ਤੋਂ 4 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ (1 ਤੋਂ 9 lb) ਤੱਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਹਰੇ, ਜਾਮਨੀ ਅਤੇ ਚਿੱਟੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸੁਚੱਜੇ ਪੱਤੇ ਵਾਲੇ ਫਰਮ-ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹਰੇ ਗੋਭੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸੁਚੱਜੀ ਪੱਤਿਆਂ ਵਾਲੀ ਲਾਲ ਅਤੇ ਦੋਨਾਂ ਰੰਗਾਂ ਦੇ ਖਸਰਾ-ਪੱਤੇ ਵਾਲੇ ਸਾਂਬੋ ਗੋਭੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਬਹੁ-ਪਰਤ ਵਾਲੀ ਸਬਜ਼ੀ ਹੈ। ਲੰਬੇ ਸੂਰਜ ਛਿਪਣ ਵਾਲੇ ਦਿਨਾਂ ਦੀਆਂ ਹਾਲਤਾਂ ਦੇ ਤਹਿਤ ਜਿਵੇਂ ਉੱਤਰੀ ਉਤਰੀ ਖਿੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਗੋਭੀ ਦੇ ਫਲ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਬੰਦ ਗੋਭੀ | |
---|---|
ਇੱਕ ਚਿੱਟੀ ਗੋਭੀ, ਪੂਰੇ ਅਤੇ ਲੰਮੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ | |
Scientific classification | |
Species: |
ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਫੂਡ ਐਂਡ ਐਗਰੀਕਲਚਰ ਔਰਗੇਨਾਈਜੇਸ਼ਨ ਨੇ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤਾ ਕਿ 2014 ਲਈ ਪੱਤਾ ਗੋਭੀ ਅਤੇ ਦੂਸਰੀਆਂ ਬ੍ਰੈਸਿਕਾ ਦਾ ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ 71.8 ਮਿਲੀਅਨ ਮੀਟ੍ਰਿਕ ਟਨ ਸੀ, ਜਦਕਿ ਚੀਨ ਕੋਲ ਕੁੱਲ ਸੰਸਾਰ ਦਾ 47% ਹੈ।
ਗੋਭੇ ਖਾਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਢੰਗਾਂ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਪਕਾਈਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਕੱਚਾ ਵੀ ਖਾਧਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਗੋਭੀ ਵਿਟਾਮਿਨ ਕੇ, ਵਿਟਾਮਿਨ ਸੀ ਅਤੇ ਖ਼ੁਰਾਕ ਫਾਈਬਰ ਦਾ ਚੰਗਾ ਸਰੋਤ ਹੈ। ਖਰਾਬ ਗੋਭੀ ਨੂੰ ਇਨਸਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਭੋਜਨ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਕਈ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੇ ਕੇਸਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਅਤੇ ਵਿਹਾਰ ਵਿਗਿਆਨ
ਸੋਧੋਗੋਭੀ (Brassica oleracea or B. oleracea var. capitata,[1] var. tuba, var. sabauda[2] or var. acephala)[3] ਬ੍ਰੈਸਿਕਾ ਜਾਤੀ ਅਤੇ ਬ੍ਰੈਸਕਾਸੀਏ ਸਰੋਂ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਹੈ। ਹੋਰ ਕਈ ਸਲੀਬਧਾਰੀ ਸਬਜੀਆਂ (ਕਦੇ ਕਦੇ ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ “ਕੌਲ ਫਸਲਾਂ” ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ[2]), ਬ੍ਰੋਕਲੀ, ਹਰੀਆਂ ਕੋਲਾਰਡ, ਬ੍ਰੁਸਲਸ ਸਪ੍ਰਾਉਟਾਂ, ਕੋਲਹਾਬੀ ਅਤੇ ਅੰਕੁਰਿਤ ਬ੍ਰੋਕਲੀ ਸਮੇਤ B. ਗੋਭੀ ਦੇ ਕਿਸਾਨ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਵਰਣਨ
ਸੋਧੋਗੋਭੀ ਦੀਆਂ ਵੱਖ ਵੱਖ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕਈ ਆਕਾਰ, ਰੰਗ ਅਤੇ ਪੱਤਾ ਦੀਆਂ ਗਠਣਾਂ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਪੱਤੇ ਦੇ ਕਿਸਮ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ crinkled-leaf, loose-head savoys ਅਤੇ ਸੁਚੱਜੀ ਪੱਤਾ ਫਰਮ-ਸਿਰ ਗੋਭੀ ਵਿਚਕਾਰ ਵੰਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਰੰਗ ਸਪੈਕਟ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਚਿੱਟੇ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਰੇ ਅਤੇ ਚਿੱਟੇ ਪਦਾਰਥ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। Oblate, round ਅਤੇ pointed shapes ਮਿਲੇ ਹਨ।
ਖੇਤੀ / ਕਾਸ਼ਤ
ਸੋਧੋਗੋਭੀ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸਦੇ ਸੰਘਣੀ ਪੱਤੇ ਵਾਲੇ ਸਿਰਾਂ ਲਈ ਵਧੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਇਸਦੇ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਚੱਕਰ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਦੌਰਾਨ ਪੈਦਾ ਹੋਏ। ਪਲਾਂਟ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਨਿਕਾਇਆ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਥਾਂ ਤੇ ਉਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪੂਰੇ ਸੂਰਜ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਵੱਖ ਵੱਖ ਕਿਸਮ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਮਿੱਟੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਹਲਕੇ ਰੇਤ ਤੋਂ ਭਾਰੀ ਮਿੱਟੀ ਤੱਕ ਹੈ, ਪਰ ਸਾਰੇ 6.0 ਅਤੇ 6.8 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ pH ਦੇ ਨਾਲ ਉਪਜਾਊ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਅਨੁਕੂਲ ਵਿਕਾਸ ਲਈ, ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਦੇ ਕਾਫੀ ਪੱਧਰ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਸਿਰ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਪੜਾਅ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਅਤੇ ਬਾਹਰਲੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਵਿਸਥਾਰ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜਾਆਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਕਾਫ਼ੀ ਫਾਸਫੋਰਸ ਅਤੇ ਪੋਟਾਸ਼ੀਅਮ। 4 ਅਤੇ 24 °C (39 ਅਤੇ 75 °F) ਵਿਚਕਾਰ ਤਾਪਮਾਨ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਵਾਧਾ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਵੱਧ ਜਾਂ ਘੱਟ ਤਾਪਮਾਨਾਂ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਨੂੰ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੋਲਣ (ਫੁੱਲਣਾ) ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਘੱਟ ਤਾਪਮਾਨਾਂ (ਇੱਕ ਕਾਰਜ ਜਿਸ ਨੂੰ ਵਰਲਮਲਾਈਜ਼ੇਸ਼ਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਦੇ ਦੌਰ ਦੁਆਰਾ ਫੁਸਲਾਇੰਗ ਸਿਰਫ ਤਾਂ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਪਲਾਂਟ ਕਿਸ਼ੋਰ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੈ। ਇੱਕ ਨਾਬਾਲਗ ਤੋਂ ਬਾਲਗ ਰਾਜ ਤੱਕ ਤਬਦੀਲੀ ਉਦੋਂ ਵਾਪਰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਸਟੈਮ ਵਿਆਸ ਲਗਭਗ 6 ਮਿਲੀਮੀਟਰ (0.24 ਇੰਚ) ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਵਰਲਨਲਾਈਜ਼ੇਸ਼ਨ ਫੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੌਦੇ ਨੂੰ ਕਾਫੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕੁਝ ਖਾਸ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ, ਗੋਭੀ ਨੂੰ ਠੰਡੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਲਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿੱਘੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਫੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਜੀਉਂਦੇ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਅਮਲ ਜੋ ਪੂਰਬੀ ਯੂਐਸ ਵਿੱਚ ਆਮ ਸੀ।
ਬੂਟੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਾਹਰਲੇ ਸਥਾਨਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਧ ਰਹੀ ਸੀਜ਼ਨ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਕੁਝ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵਡੇਰੇ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਉਹ ਕਟਾਈ ਜਾਵੇਗੀ। ਬੂਟੇ ਲਗਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਬੀਜਾਂ ਵਿਚੋਂ ਲਗਭਗ 4-6 ਦਿਨ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਉਗਮਦੇ ਹਨ। 20 ਤੋਂ 30 ਡਿਗਰੀ ਸੈਂਟੀਗਰੇਡ (68 ਅਤੇ 86°ਫੁੱਟ) ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ ਤੇ ਡੂੰਘੀ cm (0.5 ਇੰਚ) ਹੋਵੇ. ਉਤਪਾਦਕ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ 30 ਤੋਂ 61 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ (12 ਤੋਂ 24 ਇੰਚ) ਦੇ ਪੌਦੇ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਪੇਸਿੰਗ ਹਰੇਕ ਪਲਾਂਟ (ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦੀ ਮਾਤਰਾ) ਲਈ ਉਪਲਬਧ ਸੰਸਾਧਨਾਂ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮਿਆਦ ਪੂਰੀ ਹੋਣ 'ਤੇ ਲਈ ਗਈ ਸਮਾਂ ਵਧਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਸਜਾਵਟੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਕੁਝ ਕਿਸਮਾਂ ਗੋਭੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ; ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ "ਫੁੱਲ ਗੋਭੀ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਸਫ਼ੈਦ ਜਾਂ ਹਰਾ ਬਾਹਰੀ ਪੱਤੀਆਂ ਨੂੰ ਚਿੱਟੇ, ਲਾਲ ਜਾਂ ਗੁਲਾਬੀ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਗਰੁਪਿੰਗ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਵੇਖਦੇ ਹਨ। ਗੋਭੀ ਦੀਆਂ ਮੁਢਲੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਪੱਕਣ ਤੋਂ ਪੱਕਣ ਤੱਕ ਤਕਰੀਬਨ 70 ਦਿਨ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਦਕਿ ਦੇਰ ਵਾਲੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਲਗਪਗ 120 ਦਿਨ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। ਗੋਭੀ ਪੱਕਣ ਲੱਗਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਟੈਂਪ ਤੇ ਫਰਮ ਅਤੇ ਠੋਸ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਇੱਕ ਬਲੇਡ ਨਾਲ ਹੇਠਲੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਡੰਡੇ ਨੂੰ ਕੱਟ ਕੇ ਕਟਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਬਾਹਰੀ ਪੱਤੀਆਂ ਕੱਟੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਬਿਮਾਰ, ਖਰਾਬ, ਜਾਂ ਨੈਕਰੋਟਿਕ ਪੱਤੇ ਹਟਾ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਵਾਢੀ ਦੇਰੀ ਦੇਰੀ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਵਿਸਥਾਰ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਸਿਰ ਵੰਡਣੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਸਟੈਮ ਵਿਕਾਸ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮੱਧਮ ਭਾਰ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਕਾਰਕਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ: ਕਾੰਪਟੇਡ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਵਿਕਾਸ ਜੋ ਕਿ ਨੀਂਦ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਅਮਲ, ਸੋਕੇ, ਪਾਣੀ ਦੀ ਲੌਗਿੰਗ, ਕੀੜੇ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰੀ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ, ਅਤੇ ਨਦੀਨਾਂ ਕਾਰਨ ਨਮੀ ਅਤੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤਣਾਅ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ।
ਖੇਤ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ
ਸੋਧੋਇਸਦੇ ਉੱਚ ਪੱਧਰੀ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਲੋੜਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਗੋਭੀ ਪੋਸ਼ਣ ਦੇ ਖਤਰੇ, ਜੋ ਕਿ ਬੋਰਾਨ, ਕੈਲਸੀਅਮ, ਫਾਸਫੋਰਸ ਅਤੇ ਪੋਟਾਸ਼ੀਅਮ, ਸਮੇਤ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅੰਦਰਲੀ ਪੱਟੀ ਦਾ ਹਾਸ਼ੀਆ ਭਾਰਾ ਬਦਲਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਟਿਪ ਉਦੋਂ ਬਿਮਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਬਾਹਰਲੀ ਪੱਟੀ ਸਧਾਰਨ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਨੇਕਰਾਟਿਕ ਸਪਾਟ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਓਵਲ ਸੁੰਨ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਤੇ ਕੁਝ ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਮੱਧਰੀ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਵੰਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਿਰਚ ਦੇ ਸਥਾਨ ਵਿੱਚ, ਛੋਟੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਨਾੜੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਸਟੋਰੇਜ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਵਧ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਗੋਭੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਜੀਵਾਣੂ ਰੋਗਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਕਾਲੀ ਰੋਟ (Black Rot), ਜੋ Xanthomonas campestris ਕਰਕੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਕਲੋਰੋਟਿਕ ਅਤੇ ਨੈਰੇਰੋਟਿਕ ਜਖਮਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪੱਤਾ ਮਾਰਜਿਨ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਦਾ ਹੈ। ਕਲਰਰੂਟ, ਮਿੱਟੀਬੋਰਨ ਦੀ ਸਲੱਇਮ ਸਾਮਾਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜੀਵ ਪਲਾਸਮੋਡਿਓਫੋਰਾ ਬ੍ਰਾਸਿਕਾ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ, ਸੁੱਜਿਆ ਹੋਇਆ, ਕਲੱਬ-ਵਰਗੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ। ਓਓਮੀਸੀਟ ਪੇਰੋਨੋਸਪੋਰਾ ਪਰਾਸੀਟਿਕਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇੱਕ ਪਰਜੀਵੀ ਬਿਮਾਰੀ, ਡੌਨਾਈ ਫ਼ਫ਼ਲੀ, ਹੇਠਲੇ ਪੱਤਾ ਪੱਧਰਾਂ 'ਤੇ ਚਿੱਟੇ, ਭੂਰੀ ਜਾਂ ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਫ਼ਫ਼ੂੰਦੇ ਦੇ ਨਾਲ ਫ਼ਿੱਕੇ ਪੱਤੇ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ; ਇਹ ਅਕਸਰ ਫੰਗਲ ਬਿਮਾਰੀ ਪਾਊਡਰੀ ਫ਼ਫ਼ੂੰਦੀ ਦੇ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਹੈ।
ਉਤਪਾਦਨ
ਸੋਧੋਗੋਭੀ ਉਤਪਾਦਨ - 2014 | |
---|---|
ਦੇਸ਼ |
ਉਤਪਾਦਨ (ਲੱਖਾਂ ਟਨ) |
2014 ਵਿੱਚ, ਗੋਭੀ ਦਾ ਗਲੋਬਲ ਉਤਪਾਦਨ (ਦੂਜੇ ਬ੍ਰਸਿਕਸ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ ਗਿਆ) 71.8 ਮਿਲੀਅਨ ਟਨ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਚੀਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ 47% ਵਿਸ਼ਵ ਕੁੱਲ (ਟੇਬਲ) ਸੀ। ਹੋਰ ਮੁੱਖ ਉਤਪਾਦਕ ਭਾਰਤ, ਰੂਸ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਕੋਰੀਆ ਸਨ।
ਰਸੋਈ ਸੇਵਾ
ਸੋਧੋਹਰੇਕ 100 g (3.5 oz) ਵਿਚਲੇ ਖ਼ੁਰਾਕੀ ਗੁਣ | |
---|---|
ਊਰਜਾ | 103 kJ (25 kcal) |
5.8 g | |
ਸ਼ੱਕਰਾਂ | 3.2 g |
Dietary fiber | 2.5 g |
0.1 g | |
1.28 g | |
ਵਿਟਾਮਿਨ | |
[[ਥਿਆਮਾਈਨ(B1)]] | (5%) 0.061 mg |
[[ਰਿਬੋਫਲਾਵਿਨ (B2)]] | (3%) 0.040 mg |
[[ਨਿਆਸਿਨ (B3)]] | (2%) 0.234 mg |
line-height:1.1em | (4%) 0.212 mg |
[[ਵਿਟਾਮਿਨ ਬੀ 6]] | (10%) 0.124 mg |
[[ਫਿਲਿਕ ਤੇਜ਼ਾਬ (B9)]] | (11%) 43 μg |
ਵਿਟਾਮਿਨ ਸੀ | (44%) 36.6 mg |
ਵਿਟਾਮਿਨ ਕੇ | (72%) 76 μg |
ਥੁੜ੍ਹ-ਮਾਤਰੀ ਧਾਤਾਂ | |
ਕੈਲਸ਼ੀਅਮ | (4%) 40 mg |
ਲੋਹਾ | (4%) 0.47 mg |
ਮੈਗਨੀਸ਼ੀਅਮ | (3%) 12 mg |
ਮੈਂਗਨੀਜ਼ | (8%) 0.16 mg |
ਫ਼ਾਸਫ਼ੋਰਸ | (4%) 26 mg |
ਪੋਟਾਸ਼ੀਅਮ | (4%) 170 mg |
ਸੋਡੀਅਮ | (1%) 18 mg |
ਜਿਸਤ | (2%) 0.18 mg |
ਵਿਚਲੀਆਂ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ | |
Fluoride | 1 µg |
| |
ਫ਼ੀਸਦੀਆਂ ਦਾ ਮੋਟਾ-ਮੋਟਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਬਾਲਗਾਂ ਵਾਸਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਲਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਰੋਤ: ਯੂ.ਐੱਸ.ਡੀ.ਏ. ਖੁ਼ਰਾਕੀ ਤੱਤ ਡਾਟਾਬੇਸ |
ਗੋਭੀ ਦੀ ਖਪਤ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਵੱਖਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ: ਰੂਸ ਕੋਲ 20 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ (44 lb) ਦੀ ਉੱਚੀ ਸਾਲਾਨਾ ਖਪਤ ਹੈ, ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੈਲਜੀਅਮ 4.7 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ (10 lb), ਨੀਦਰਲੈਂਡ ਵਿੱਚ 4.0 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ (8.8 lb) ਅਤੇ ਸਪੇਨ ਵਿੱਚ 1.9 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ (4.2 lb) ਹੈ। ਅਮਰੀਕਨ ਹਰ ਸਾਲ 3.9 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ (8.6 lb) ਵਰਤਦੇ ਹਨ।
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ
ਸੋਧੋ- List of cabbage dishes
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid
<ref>
tag; no text was provided for refs namedUSDA
- ↑ 2.0 2.1 Delahaut, K. A.; Newenhouse, A. C (1997). "Growing broccoli, cauliflower, cabbage and other cole crops in Wisconsin" (PDF). University of Wisconsin. p. 1. Retrieved 2012-08-12.
- ↑ "Brassica oleracea L. – Cabbage". United States Department of Agriculture. Retrieved 2012-08-10.
- ↑ "Crops/Regions/World list/Production Quantity (pick lists), Cabbages and other brassicas, 2014". UN Food and Agriculture Organization, Corporate Statistical Database (FAOSTAT). 2017. Retrieved 20 May 2017.
ਹਵਾਲਾ ਲਿਖਤਾਂ
ਸੋਧੋ- Bradley, Fern Marshall; Ellis, Barbara W.; Martin, Deborah L., eds. (2009). The Organic Gardener's Handbook of Natural Pest and Disease Control. Rodale, Inc. ISBN 978-1-60529-677-7.
- Dixon, Geoffrey R. (2007). Vegetable Brassicas and Related Crucifers. Crop Production Science in Horticulture. Vol. 14. CAB International. ISBN 978-0-85199-395-9.
- Janick, Jules (2011). Plant Breeding Reviews. Vol. 35. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-118-10049-3.
- Katz, Solomon H.; Weaver, William Woys (2003). Encyclopedia of Food and Culture. Vol. 2. Scribner. ISBN 978-0-684-80565-8.
- Maynard, Donald N.; Hochmuth, George J. (2007). Knott's Handbook for Vegetable Growers (5th ed.). Wiley. ISBN 978-0-471-73828-2.
- Ordas, Amando; Cartea, M. Elena (2008). "Cabbage and Kale". In Prohens, J.; Nuez, F (eds.). Vegetables I: Asteraceae, Brassicaceae, Chenopodiaceae, and Cucurbitaceae. Vol. 2. Springer. ISBN 978-0-387-72291-7.
- Tannahill, Reay (1973). Food in History. Stein and Day. ISBN 978-0-8128-1437-8.
- Wien, H. C.; Wurr, D. C. E. (1997). "Cauliflower, broccoli, cabbage and brussel sprouts". In Wien, H. C. (ed.). The Physiology of Vegetable Crops. CAB International. ISBN 978-0-85199-146-7.