ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ

ਭਾਈ ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ

ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ (1948 – 6 ਜੂਨ, 1984) ਆਲ ਭਾਰਤੀ ਸਿੱਖ ਸਟੂਡੈਂਟਸ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸਨ। ਉਹ 6 ਜੂਨ 1984 ਨੂੰ ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ ਭਾਰਤੀ ਫੌਜ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦੌਰਾਨ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ [3]

ਸਾਹਿਬ ਜੀ
ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ
Amrik Singh
ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ (ਖੱਬੇ) ਹਰਭਜਨ ਸਿੰਘ ਖਾਲਸਾ ਅਤੇ ਬਾਬਾ ਨਿਹਾਲ ਸਿੰਘ ਨਾਲ, 1980
ਖਾਲਸਾ ਫੌਜ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂਹਰੀ ਸਿੰਘ[1]
ਤੋਂ ਬਾਅਦਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ[2]
ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ
ਜਨਮ24 ਫਰਵਰੀ 1948
ਪੰਜਾਬ
ਮੌਤਜੂਨ 6, 1984 (ਉਮਰ 36)
ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ, ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ
ਕੌਮੀਅਤਪੰਜਾਬੀ
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀਬੀਬੀ ਹਰਮੀਤ ਕੌਰ
ਬੱਚੇਸਤਵੰਤ ਕੌਰ, ਪਰਮਜੀਤ ਕੌਰ, ਤਰਲੋਚਨ ਸਿੰਘ
ਪੇਸ਼ਾਫੌਜੀ
ਛੋਟਾ ਨਾਮਵਾਰਨ-ਏ-ਧਰਮ

ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਦਮਦਮੀ ਟਕਸਾਲ ਦੇ 13ਵੇਂ ਆਗੂ ਗਿਆਨੀ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਸਨ। [4] ਉਹ ਗੁਰਬਾਣੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣੂ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਜੀਵਨ ਸਿੱਖ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਖਾਲਸਾ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਰ ਪਾਸ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪੀਐਚ.ਡੀ. ਥੀਸਿਸ

ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਦਮਦਮੀ ਟਕਸਾਲ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਆਗੂ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲੇ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਵਾਲੀ 1979 ਦੀ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ (ਐਸਜੀਪੀਸੀ) ਦੀ ਚੋਣ ਲੜੀ, ਪਰ ਜੀਵਨ ਸਿੰਘ ਉਮਰਾਨੰਗਲ ਤੋਂ ਹਾਰ ਗਏ। [5]

26 ਅਪ੍ਰੈਲ 1982 ਨੂੰ, ਉਸਨੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਨੂੰ "ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਹਿਰ" ਦਾ ਦਰਜਾ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਮੁਹਿੰਮ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ। ਅੰਦੋਲਨ ਦੌਰਾਨ, ਉਸ ਨੂੰ 19 ਜੁਲਾਈ 1982 ਨੂੰ ਦਮਦਮੀ ਟਕਸਾਲ ਦੇ ਹੋਰ ਮੈਂਬਰਾਂ ਸਮੇਤ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲੇ ਨੇ ਅਨੰਦਪੁਰ ਮਤੇ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਲਈ ਧਰਮ ਯੁੱਧ ਮੋਰਚਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਇਹ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਇਸ 'ਤੇ ਜ਼ੁਲਮ ਅਤੇ ਬੇਇਨਸਾਫੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਮੋਰਚੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ, ਉਸਨੇ ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ [6] ਅਤੇ ਹੋਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਿੱਖਾਂ ਲਈ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਮੰਗ ਵੀ ਕੀਤੀ।

ਜੀਵਨੀ ਸੋਧੋ

ਜਨਮ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਸੋਧੋ

ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਦਾ ਜਨਮ 1948 ਵਿੱਚ ਦਮਦਮੀ ਟਕਸਾਲ ਦੇ 13ਵੇਂ ਆਗੂ ਗਿਆਨੀ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਵਜੋਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। [7] ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਉਸ ਦਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਸੀ। [8]

ਸਿੱਖਿਆ ਸੋਧੋ

ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਨੇ ਖਾਲਸਾ ਕਾਲਜ [9] ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਐੱਮ.ਏ. ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੀ ਪੀ.ਐੱਚ.ਡੀ. ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ।

ਏ.ਆਈ.ਐਸ.ਐਸ.ਐਫ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰੋ ਸੋਧੋ

ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਨੂੰ 2 ਜੁਲਾਈ, 1978 ਨੂੰ ਟੈਗੋਰ ਥੀਏਟਰ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਿਖੇ ਹੋਈ ਏ.ਆਈ.ਐਸ.ਐਸ.ਐਫ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ AISSF ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ। [10]

1978 ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਸਿੱਖ ਕਤਲੇਆਮ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਵਿੱਚ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸ਼ਹੀਦ ਗੰਜ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਸੋਧੋ

 
ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸ਼ਹੀਦ ਗੰਜ ਸਾਹਿਬ

ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੰਤ ਨਿਰੰਕਾਰੀਆਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਅਤੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸ਼ਹੀਦ ਗੰਜ, ਬੀ-ਬਲਾਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੀ ਇਮਾਰਤ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ, ਜਿੱਥੇ ਨਿਰੰਕਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ 13 ਸਿੱਖ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀਆਂ ਦਾ ਕਤਲ [11] ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸੰਸਥਾ ਸਾਹਮਣੇ ਨਹੀਂ ਆਈ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਏਆਈਐਸਐਸਐਫ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਵੇਚਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਏ.ਆਈ.ਐਸ.ਐਸ.ਐਫ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਕੰਧ ਬਣਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਜਬਰਦਸਤੀ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰ ਸਕਣ। [12] ਸਿੱਖ ਨੌਜਵਾਨ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਕੰਧ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਉਣਗੇ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਪੁਲਿਸ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਨੂੰ ਢਾਹ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਏ.ਆਈ.ਐਸ.ਐਸ.ਐਫ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਖੜੋਤ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਹ ਸਾਈਟ 'ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਦੇਣਗੇ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਦੇ ਸੰਕਲਪ ਨਾਲ ਮਿਲਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਸ਼ਹੀਦ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਯਾਦਗਾਰ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰਨਗੇ। ਅਖ਼ੀਰ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਮੰਨ ਲਈਆਂ ਅਤੇ ਅੱਜ ਵੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਉਥੇ ਹੀ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।

ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਚੋਣਾਂ ਲਈ ਚੱਲ ਰਹੇ ਹਨ ਸੋਧੋ

1979 ਦੀਆਂ ਜਨਰਲ ਹਾਊਸ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ (ਐਸ.ਜੀ.ਪੀ.ਸੀ.) ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ, 13 ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ, [13] ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਜੀਵਨ ਉਮਰਮੰਗਲ ਤੋਂ ਚੋਣ ਲੜਿਆ ਅਤੇ ਹਾਰ ਗਿਆ। [14] ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਦਲ ਖਾਲਸਾ ਅਤੇ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਗਰੁੱਪ (ਜਿਸ ਨੇ 40 ਦੇ ਕਰੀਬ ਉਮੀਦਵਾਰ ਖੜ੍ਹੇ ਕੀਤੇ ਸਨ) ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਚੋਣ ਲੜ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਬਿਆਸ ਹਲਕੇ ਤੋਂ ਚੋਣ ਲੜ ਰਹੇ ਸਨ। [15] ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਲ ਖਾਲਸਾ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਸਿੱਖ ਰਾਜ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ। ਕਾਂਗਰਸ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਕੁਝ ਤੱਤਾਂ ਨੇ ਦਲ ਖਾਲਸਾ ਅਤੇ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਗਰੁੱਪ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਅਤੇ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਅਕਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰ ਸਕਣ। [16]

ਹੜਤਾਲਾਂ ਅਤੇ ਅੰਦੋਲਨ ਸੋਧੋ

ਏ.ਆਈ.ਐਸ.ਐਸ.ਐਫ ਨੇ 25 ਅਕਤੂਬਰ, 1980 ਨੂੰ ਹੜਤਾਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ 14 ਨਵੰਬਰ, 1980 ਨੂੰ ਉੱਚ ਬੱਸ ਕਿਰਾਏ ਵਿੱਚ ਵਾਧੇ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਮੁੱਦਿਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ, ਗੁਰਦਾਸਪੁਰ, ਜਲੰਧਰ, ਪਟਿਆਲਾ, ਲੁਧਿਆਣਾ ਵਿੱਚ ਰੇਲ ਗੱਡੀਆਂ ਦੇ ਚੱਲਣ ਦੇ ਯੋਗ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਹੜਤਾਲ ਕੀਤੀ। . ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਕਈ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ-ਪੁਲਿਸ ਝੜਪਾਂ ਹੋਈਆਂ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਦਸੂਹਾ ਅਤੇ ਝਬਾਲ ਵਿਖੇ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਗੋਲੀਬਾਰੀ ਕਰਨੀ ਪਈ। [17] 14 ਨਵੰਬਰ, 1980 ਨੂੰ ਏ.ਆਈ.ਐੱਸ.ਐੱਸ.ਐੱਫ. ਦੁਆਰਾ ਆਯੋਜਿਤ ਬੱਸ ਕਿਰਾਏ ਦੇ ਵਾਧੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੜਤਾਲ ਦੌਰਾਨ ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ ਆਵਾਜਾਈ ਜਾਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਇਲਾਕਾ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਸਿੱਖ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਹਿਯੋਗ ਦਿੱਤਾ। [18] ਇਨ੍ਹਾਂ ਅੰਦੋਲਨਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਰੀਆਂ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੇ ਵਧੇ ਹੋਏ ਬੱਸ ਕਿਰਾਏ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ। ਕੁਝ ਥਾਣਿਆਂ 'ਤੇ ਹਮਲੇ ਹੋਣ ਦੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਹਨ। [19]

ਏ.ਆਈ.ਐਸ.ਐਸ.ਐਫ ਨੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਾਰਨਾਂ ਅਤੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਕਈ ਅੰਦੋਲਨ, ਹੜਤਾਲਾਂ, ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਦੰਗੇ ਕੀਤੇ। [20] ਬੱਸ ਕਿਰਾਇਆ ਅੰਦੋਲਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਏ.ਆਈ.ਐਸ.ਐਸ.ਐਫ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਦਰਬਾਰਾ ਸਿੰਘ ਸਮੇਤ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਕਈ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਵੀ ਕੀਤੇ। ਦਸੰਬਰ 1980 ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਸਮੇਤ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾਉਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਫਤਰਾਂ ਜਾਂ ਰਿਹਾਇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤਾਲਾਬੰਦ ਕਰਨ ਸਮੇਤ ਕੁਝ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅੰਦੋਲਨ। ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਕੇ ਤਸ਼ੱਦਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਰਿਹਾਈ ਲਈ ਹੋਰ ਵੀ ਅੰਦੋਲਨ ਛੇੜਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਅੰਦੋਲਨਾਂ ਦਾ ਇੰਨਾ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਵਿਰੋਧ ਹੋਇਆ ਕਿ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਇਹਨਾਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਰਿਹਾਅ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। [21]

ਏ.ਆਈ.ਐੱਸ.ਐੱਸ.ਐੱਫ. ਦੀ ਸਫਲਤਾ, ਜਿਸਦੀ ਇਸ ਵਾਰ 300,000 ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਸੀ, [22] ਨੇ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਗੈਰ-ਸਰਕਾਰੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਅਤੇ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਿਖੇ ਸੂਬਾ ਸਕੱਤਰੇਤ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਨਵਰੀ 1981 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਏ.ਆਈ.ਐਸ.ਐਸ.ਐਫ ਦੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਵਲੰਟੀਅਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਅੱਥਰੂ ਗੈਸ ਦੇ ਗੋਲੇ ਛੱਡੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਲਾਠੀਚਾਰਜ ਵੀ ਕੀਤਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਏ.ਆਈ.ਐਸ.ਐਸ.ਐਫ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਰਾਜਪਾਲ ਨੂੰ ਭਾਸ਼ਣ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਦੇਰੀ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਰਿਹਾ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਸਾਰੀਆਂ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ। ਵਾਰਤਾਲਾਪ

ਤੰਬਾਕੂ ਵਿਰੋਧੀ ਮਾਰਚ ਸੋਧੋ

ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਵਿੱਚ ਤੰਬਾਕੂ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੇ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ਨੇ ਸਿੱਖ ਮਸਲਿਆਂ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਵੀ ਰਾਹ ਪੱਧਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। [23] ਮਈ 1981 ਵਿੱਚ ਏ.ਆਈ.ਐਸ.ਐਸ.ਐਫ ਨੇ ਦਲ ਖਾਲਸਾ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਤੰਬਾਕੂ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਉਣ ਦਾ ਬਿੱਲ ਪਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ, ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਤੰਬਾਕੂ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਮਨਾਹੀ ਹੈ, ਇਹ ਬਿੱਲ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਵੱਲੋਂ 1977 ਵਿੱਚ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ 400 ਸਾਲਾ ਸਥਾਪਨਾ ਦਿਵਸ ਮੌਕੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਏ.ਆਈ.ਐਸ.ਐਸ.ਐਫ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ 30 ਮਾਰਚ ਤੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਤੰਬਾਕੂ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਉਣ ਦਾ ਅਲਟੀਮੇਟਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਅੰਦੋਲਨ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। [24] ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਜਾਪਦੀ ਸੀ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤਕਨੀਕੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਜਿਹੀ ਪਾਬੰਦੀ ਨੂੰ ਪਾਸ ਕਰਨਾ ਗੈਰ-ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਏ.ਆਈ.ਐਸ.ਐਸ.ਐਫ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਵਪਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਤੰਬਾਕੂ ਵੇਚਣ ਤੋਂ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਰੋਕਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ [25] ਅਤੇ ਗਰਮੀ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਹਰਚੰਦ ਲੌਂਗੋਵਾਲ ਨੇ ਵੀ ਜਨਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕੀਤਾ। [26]

ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ ਦਾ ਤੰਬਾਕੂ ਵਿਰੋਧੀ ਮਾਰਚ ਸੋਧੋ

29 ਮਈ, 1981 ਨੂੰ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਹਿੰਦੂਆਂ ਨੇ ਤੰਬਾਕੂ ਦੀ ਮੰਗ ਲਈ AISSF ਦੀ ਪਾਬੰਦੀ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਵਿੱਚ ਮਾਰਚ ਕੀਤਾ। [27] ਉਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਸਿਗਰਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਡੰਡੇ ਲੈ ਕੇ ਗਏ, ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਕੁੱਟਮਾਰ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਭੜਕਾਊ ਨਾਅਰੇ ਲਗਾਏ। [28]

ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲੇ ਦਾ ਮਾਰਚ ਸੋਧੋ

ਤੰਬਾਕੂ ਵਿਰੋਧੀ ਮਾਰਚ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, 31 ਮਈ, 1981 ਨੂੰ, AISSF, ਦਮਦਮੀ ਟਕਸਾਲ, ਦਲ ਖਾਲਸਾ ਨੇ ਸੰਤ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਭਿੰਡਰਾਂਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ 20,000 [29] ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਰਥਕਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਜਲੂਸ ਕੱਢਿਆ। ਮਾਰਚ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵੱਡੇ ਅਕਾਲੀ ਆਗੂ ਨੇ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਮਾਰਚ ਕਰੀਬ ਢਾਈ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦਾ ਰਸਤਾ ਗਿਆ। [30] ਮਾਰਚ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੂ-ਸਿੱਖ ਝੜਪਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਗੈਰ-ਧਾਰਮਿਕ ਜਲੂਸ ਕੱਢਣ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਨਵੇਂ ਕਾਨੂੰਨ ਬਣਾਏ ਸਨ। ਇਹ ਘਟਨਾਵਾਂ ਉਦੋਂ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈਆਂ ਜਦੋਂ ਸਰਕਾਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਨੂੰ 'ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਹਿਰ' ਦੇ ਦਰਜੇ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਮੇਟੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਈ।

ਨਤੀਜਾ ਸੋਧੋ

ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਦਰਜਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਹਾਲਾਂਕਿ 27 ਫਰਵਰੀ, 1983 ਨੂੰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਹਰਿਮੰਦਰ ਸਾਹਿਬ ਅਤੇ ਹਿੰਦੂ ਦੁਰਗਿਆਣਾ ਮੰਦਰ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮੀਟ, ਸ਼ਰਾਬ ਅਤੇ ਤੰਬਾਕੂ ਦੀ ਵਿਕਰੀ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕਾਨੂੰਨ ਪਾਸ ਕੀਤਾ ਸੀ। [31] 10 ਸਤੰਬਰ, 2016 ਨੂੰ ਆਮ ਆਦਮੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਨੇਤਾ ਅਰਵਿੰਦ ਕੇਜਰੀਵਾਲ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਦੌਰੇ ਦੌਰਾਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਆਨੰਦਪੁਰ ਸਾਹਿਬ [32] ਨੂੰ 'ਪਵਿੱਤਰ-ਸ਼ਹਿਰ' ਦਾ ਦਰਜਾ ਦੇਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ਰਾਬ, ਤੰਬਾਕੂ, ਸਿਗਰਟ ਅਤੇ ਮੀਟ 'ਤੇ ਪੂਰਨ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਇਸ ਸਮੇਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਵਸਤੂਆਂ ਦੀ ਵਿਕਰੀ ਜ਼ੋਰਾਂ 'ਤੇ ਹੈ।

ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਸੋਧੋ

19 ਜੁਲਾਈ, 1982 ਨੂੰ ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਵਰਕਰਾਂ ਦੇ ਕੇਸ ਦੀ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਅਪੀਲ ਕਰਨ ਲਈ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਚੇਨਾ ਰੈਡੀ, [33] ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਗਵਰਨਰ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇੱਕ ਸੀਨੀਅਰ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ 'ਤੇ ਹਮਲੇ ਵਿੱਚ ਸੰਭਾਵਿਤ ਸਬੰਧ ਸਨ। ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਆਗੂ। [34] [35]

ਸੰਤ ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਨੇ ਭਾਈ ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਦੀ ਤੁਰੰਤ ਰਿਹਾਈ ਲਈ 19 ਜੁਲਾਈ 1982 ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੋਰਚਾ (ਐਜੀਸ਼ਨ) ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਭਰ ਵਿੱਚ ਹਰਮਨ ਪਿਆਰਾ ਸਮਰਥਨ ਮਿਲਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲੀ ਦਲ, ਦਰਬਾਰਾ ਸਿੰਘ, ਅਤੇ ਮਾਝੇ ਦੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ। [36] ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਆਗੂ ਹਰਚਰਨ ਲੌਂਗੋਵਾਲ ਨੇ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੋਰਚਾ ਵੀ ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਦੀ ਰਿਹਾਈ ਅਤੇ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ 45 ਮੂਲ ਮੰਗਾਂ ਲਈ ਹੋਵੇਗਾ। ਭਾਈ ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਦੀ ਰਿਹਾਈ ਲਈ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਨਵੇਂ ਮੋਰਚੇ ਦੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ 'ਤੇ, ਜਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਆਪਣਾ ਅੰਦੋਲਨ ਬੰਦ ਕਰਨ ਅਤੇ 4 ਅਗਸਤ, 1982 ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਧਰਮ ਯੁੱਧ ਮੋਰਚੇ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ।

ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਨੂੰ 1983 ਦੀਆਂ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾਅ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲ ਤਖ਼ਤ ਵਿਖੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਮਾਲਾ ਦੇ ਸਰੋਪਾ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। [37]

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. ↑ Singh, Gurrattanpal (1979). The Illustrated History of the Sikhs, 1947-78: Containing Chapters on PEPSU, AISSF, Evolution of the Demand for Sikh Homeland, and the Princess Bamba Collection. Chandigarh. p. 65.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  2. ↑ Chima, Jugdep (August 1, 2008). The Sikh Separatist Insurgency in India: Political Leadership and Ethnonationalist Movements. New Delhi: SAGE Publications India. p. 132. ISBN 9788132105381.
  3. ↑ Khanna, Hans : Cause and Cure (1987). Chandigarh: Panchnad Research Institute. {{cite book}}: Missing or empty |title= (help)
  4. ↑ Akbar, M. J. (January 1, 1996). India: The Siege Within : Challenges to a Nation's Unity. UBSPD. p. 183. ISBN 9788174760760.
  5. ↑ "Akali leader Umranangal passes away". The Tribune. Chandigarh. 1998-11-08. Retrieved 2012-10-19.
  6. ↑ Crenshaw, Martha (November 1, 2010). Terrorism in Context. Penn State Press. p. 383. ISBN 9780271044422.
  7. ↑ Akbar, M. J. (January 1, 1996). India: The Siege Within : Challenges to a Nation's Unity. UBSPD. p. 183. ISBN 9788174760760.
  8. ↑ Chima, Jugdep (August 1, 2008). The Sikh Separatist Insurgency in India: Political Leadership and Ethnonationalist Movements. New Delhi: SAGE Publications India. p. 132. ISBN 9788132105381.
  9. ↑ Kumar, Ram (April 1, 1997). The Sikh unrest and the Indian state: politics, personalities, and historical retrospective. Ajanta. p. 22. ISBN 9788120204539.
  10. ↑ Singh, Gurrattanpal (1979). The Illustrated History of the Sikhs, 1947-78: Containing Chapters on PEPSU, AISSF, Evolution of the Demand for Sikh Homeland, and the Princess Bamba Collection. Chandigargh. p. 65.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  11. ↑ Walia, Varinder (24 Dec 2004). "Thakur Singh: Under Jarnail's Shadow". The Tribune, Amritsar.
  12. ↑ Sarna, Dr. Jasbir (2012). Some Precious Pages Of The Sikh History. Unistar. p. 136. ISBN 978-93-5017-896-6.
  13. ↑ Chima, Jugdep (2010). The Sikh Separatist Insurgency in India: Political Leadership and Ethnonationalist Movements. New Delhi: SAGE Publications India. ISBN 9789351509530.
  14. ↑ Appleb, R. Scott; Marty, Martin E. (1996). Fundamentalisms and the State: Remaking Polities, Economies, and Militance. University of Chicago Press. p. 262. ISBN 9780226508849.
  15. ↑ Akbar, M. J. (1996). India: The Siege Within : Challenges to a Nation's Unity. UBSPD. p. 183. ISBN 9788174760760.
  16. ↑ Grewal, J. S. (1998). The Sikhs of the Punjab, II.2 (Revised ed.). Cambridge University Press. p. 217. ISBN 9780521637640.
  17. ↑ Singh, Dalip (1981). Dynamics of Punjab Politics. Macmillan. p. 137.
  18. ↑ Sarna, Dr. Jasbir (2012). Some Precious Pages Of The Sikh History. Unistar. p. 135. ISBN 978-93-5017-896-6.
  19. ↑ Gandhi, Indira (1985). Selected Thoughts of Indira Gandhi: A Book of Quotes. Mittal Publications. p. 10.
  20. ↑ Kiss, Peter A. (2014). Winning Wars amongst the People: Case Studies in Asymmetric Conflict. Potomac Books, Inc. p. 89. ISBN 9781612347004.
  21. ↑ Sarna, Dr. Jasbir (2012). Some Precious Pages Of The Sikh History. Unistar. p. 135. ISBN 978-93-5017-896-6.
  22. ↑ Kiss, Peter A. (2014). Winning Wars amongst the People: Case Studies in Asymmetric Conflict. Potomac Books, Inc. p. 89. ISBN 9781612347004.
  23. ↑ Chima, Jugdep (August 1, 2008). The Sikh Separatist Insurgency in India: Political Leadership and Ethnonationalist Movements. New Delhi: SAGE Publications India. ISBN 9788132105381.
  24. ↑ Kumar, Raj (January 2000). Punjab crisis: Role of Rightist and Leftist Parties. Dev Publications. p. 65. ISBN 9788187577058.
  25. ↑ Chima, Jugdep (August 1, 2008). The Sikh Separatist Insurgency in India: Political Leadership and Ethnonationalist Movements. New Delhi: SAGE Publications India. ISBN 9788132105381.
  26. ↑ Adiraju, Venkateswar (1991). Sikhs and India: Identity Crisis. Sri Satya Publications. p. 177.
  27. ↑ Jeffrey, Robin. What's Happening to India?: Punjab, Ethnic Conflict, and the Test for Federalism (Second ed.). p. 144.
  28. ↑ Kaur, Harminder (1990). Blue Star Over Amritsar. Ajanta Publications. p. 61. ISBN 9788120202573.
  29. ↑ Jeffrey, Robin. What's Happening to India?: Punjab, Ethnic Conflict, and the Test for Federalism (Second ed.). p. 144.
  30. ↑ Viswanathan, S. (1981). "Industrial Economist". 14: 116. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  31. ↑ Kamath, M.V.; Gupta, Shekhar; Kirpekar, Subhash; Sethi, Sunil; Singh, Tavleen; Singh, Khushwant; Aurora, Jagjit; Kaur, Amarjit (2012). The Punjab Story. Roli Books Private Limited. ISBN 9788174369123.
  32. ↑ Rana, Yudhvir (9 September 2016). "Arvind Kejriwal for holy city status to Amritsar, Anandpur Sahib". Times of India. TNN.
  33. ↑ Grewal, J. S. (October 8, 1998). The Sikhs of the Punjab, II.2 (Revised ed.). Cambridge University Press. p. 222. ISBN 9780521637640.
  34. ↑ Kaur, Harminder (January 1, 1990). Blue Star Over Amritsar. Ajanta Publications. p. 69.
  35. ↑ Sharda, Jain (1995). Politics of terrorism in India: the case of Punjab. Deep & Deep Publications. p. 166. ISBN 9788171008070.
  36. ↑ Chima, Jugdep (August 1, 2008). The Sikh Separatist Insurgency in India: Political Leadership and Ethnonationalist Movements. New Delhi: SAGE Publications India. p. 132. ISBN 9788132105381.
  37. ↑ Rastogi, P. N. (1986). Ethnic Tensions in Indian Society: Explanation, Prediction, Monitoring, and Control. Delhi: Mittal Publications. p. 138.
"https://pa.wikipedia.org/w/index.php?title=ਭਾਈ_ਅਮਰੀਕ_ਸਿੰਘ&oldid=741075" ਤੋਂ ਲਿਆ