ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਐਲਜੀਬੀਟੀ ਇਤਿਹਾਸ
ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਰੂਪ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸਬੰਧਾਂ ਦੀ ਪਾਬੰਦੀ ਅਤੇ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਨੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਖੋਜ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭਾਰਤ
ਸੋਧੋਜਦੋਂ ਕਿ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਧਰਮ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੇ ਕੇਂਦਰੀ ਧਾਰਮਿਕ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਲਿੰਗੀ ਨੈਤਿਕਤਾ ਬਾਰੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦਾ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਨੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ 'ਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਥਿਤੀਆਂ ਲਈਆਂ ਹਨ, ਇਸ ਦੇ ਪਾਠਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਲਿੰਗੀ ਪਾਤਰਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਇਸਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਨਿਰਪੱਖ ਜਾਂ ਵਿਰੋਧੀ ਹੋਣ ਤੱਕ। ਵਾਤਸਯਾਨ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭਾਰਤੀ ਪਾਠ ਕਾਮਸੂਤਰ ਕਾਮੁਕ ਸਮਲਿੰਗੀ ਵਿਵਹਾਰ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਪੂਰਾ ਅਧਿਆਇ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਅਰਥਸ਼ਾਸਤਰ
ਸੋਧੋਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ, 2ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਦਾ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਗ੍ਰੰਥ ਰਾਜਕਰਾਫਟ 'ਤੇ, ਵਿਭਿੰਨ ਕਿਸਮ ਦੇ ਜਿਨਸੀ ਅਭਿਆਸਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਭਾਵੇਂ ਮਰਦ ਜਾਂ ਔਰਤ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਹੇਠਲੇ ਦਰਜੇ ਦੇ ਜੁਰਮਾਨੇ ਨਾਲ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸੰਭੋਗ ਨੂੰ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਇਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮਾਮੂਲੀ ਅਪਰਾਧ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕਈ ਕਿਸਮ ਦੇ ਵਿਪਰੀਤ ਸੰਭੋਗ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਸਖ਼ਤ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।[1]
ਗੈਰ-ਕੁਆਰੀ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੈਕਸ ਲਈ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਜੁਰਮਾਨਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮਰਦਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸੰਭੋਗ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਨ ਅਤੇ "ਗਾਂ ਦੇ ਪੰਜ ਉਤਪਾਦ ਖਾਣ ਅਤੇ ਇੱਕ ਰਾਤ ਦਾ ਵਰਤ ਰੱਖਣ" ਦੀ ਤਪੱਸਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। - ਤਪੱਸਿਆ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸੰਭੋਗ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਧਾਰਨਾ ਦਾ ਬਦਲ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਜਾਤ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।[1]
ਮੱਧਕਾਲੀ ਦੌਰ
ਸੋਧੋਅਲ-ਬਿਰੂਨੀ ਨਾਲ ਮੱਧਯੁਗੀ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਸਮਲਿੰਗੀ ਅਤੇ ਪੇਡਰੇਸਿਟੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਨਾਮਨਜ਼ੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੁਸਲਿਮ ਸ਼ਾਸਨ ਅਧੀਨ, ਇਹ ਦਿੱਲੀ ਸਲਤਨਤ ਦੇ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਰੀਆ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮਨਾਹੀਆਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਨਾਲ ਵਧੇਰੇ ਆਮ ਹੋ ਗਿਆ।
ਮੁਗਲ ਸਾਮਰਾਜ
ਸੋਧੋਮੁਗਲਾਂ ਦਾ ਕੁਲੀਨ ਵਰਗ ਸਮਲਿੰਗੀ ਅਤੇ ਪੇਡਰੇਸਟੀ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਨੂੰ "ਸ਼ੁੱਧ ਪਿਆਰ" ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਇੰਨਾ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਬੁਰਹਾਨਪੁਰ ਦੇ ਗਵਰਨਰ ਦਾ ਇੱਕ ਲੜਕੇ ਦੇ ਨੌਕਰ ਦੁਆਰਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਨੇੜਤਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਅਲੀ ਕੁਲੀ ਖਾਨ ਨੂੰ ਮਰਦਾਂ ਨਾਲ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸਬੰਧ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਸਰਮਦ ਕਾਸ਼ਾਨੀ ਦੀ ਜੀਵਨੀ ਉਸਦੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਦੇ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਭਾਈ ਚੰਦ ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਲੜਕੇ ਲਈ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ।
ਮੱਧਕਾਲੀਨ ਯੁੱਗ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਯੁੱਗ ਦੀ ਉਰਦੂ ਕਵਿਤਾ ਵਿੱਚ "ਚਪਟੀ" ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਇੱਕੋ ਲਿੰਗ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਲਿੰਗ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। "ਅਮਰਦ ਪਰਸਤ" ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਨੌਜਵਾਨ ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਡੱਚ ਯਾਤਰੀ ਜੋਹਾਨ ਸਟਾਵੋਰੀਨਸ ਨੇ ਬੰਗਾਲ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮੁਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਮਰਦ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸਬੰਧਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ, "ਸਦੋਮ ਦਾ ਪਾਪ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਅਭਿਆਸ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਵਹਿਸ਼ੀ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਭੇਡਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਪਸ਼ੂ ਸੰਚਾਰ ਤੱਕ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਔਰਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗੈਰ-ਕੁਦਰਤੀ ਅਪਰਾਧਾਂ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ।" [2]
ਮੁਗਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਫਤਵਾ-ਏ-ਆਲਮਗੀਰੀ ਨੇ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸਬੰਧਾਂ ਲਈ ਸਜ਼ਾਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਾਂਝਾ ਸਮੂਹ ਲਾਜ਼ਮੀ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੁਲਾਮ ਲਈ 50 ਕੋੜੇ, ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਕਾਫ਼ਰ ਲਈ 100, ਜਾਂ ਇੱਕ ਮੁਸਲਮਾਨ ਲਈ ਪੱਥਰ ਮਾਰ ਕੇ ਮੌਤ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।[3] [4] [5] [6] [7]
ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਕਾਲ (1858-1947 ਈ.)
ਸੋਧੋ
ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਰਾਜ ਨੇ ਭਾਰਤੀ ਦੰਡਾਵਲੀ ਦੀ ਧਾਰਾ 377 ਤਹਿਤ, ਸਮਲਿੰਗੀ ਜਿਨਸੀ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਸਮੇਤ ਇਸਨੂੰ "ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਰੁੱਧ" ਮੰਨਦਿਆਂ ਜਿਨਸੀ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਨੂੰ ਅਪਰਾਧਿਕ ਬਣਾਇਆ, ਜੋ ਕਿ 1861 ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਗੋਆ ਇਨਕਿਊਜ਼ੀਸ਼ਨ ਨੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਅਸ਼ਲੀਲਤਾ ਦੇ ਪੂੰਜੀ ਅਪਰਾਧ ਦਾ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾਇਆ।[8] [9]
ਭਾਰਤ ਦਾ ਗਣਰਾਜ (ਸੀ. 1947 ਸੀਈ - ਮੌਜੂਦਾ)
ਸੋਧੋ1977 ਵਿੱਚ ਸ਼ਕੁੰਤਲਾ ਦੇਵੀ ਨੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਮਲਿੰਗਤਾ ਦਾ[10] ਅਧਿਐਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਧਾਰਾ 377 ਦੇ ਤਹਿਤ ਸਜ਼ਾਵਾਂ ਦੁਰਲੱਭ ਸਨ, 2009 ਤੱਕ ਵੀਹ ਸਾਲ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸਬੰਧਾਂ ਲਈ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਦੋਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਹਿਊਮਨ ਰਾਈਟਸ ਵਾਚ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਐੱਚਆਈਵੀ/ਏਡਜ਼ ਰੋਕਥਾਮ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸੈਕਸ ਵਰਕਰਾਂ, ਉਹ ਮਰਦ ਜੋ ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਸਮੂਹਾਂ ਨਾਲ ਸੈਕਸ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਗਰੁੱਪ ਨੇ 2006 ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਅਤੇ 2001 ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਲਖਨਊ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀਆਂ ਦੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਦਿੱਤੇ।
1860 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਦੰਡਾਵਲੀ ਦੀ ਧਾਰਾ 377 ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਨਾਜ਼ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਬਨਾਮ ਦਿੱਲੀ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਦੇ 2009 ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਤੱਕ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸਬੰਧ ਇੱਕ ਅਪਰਾਧਿਕ ਅਪਰਾਧ ਸੀ। ਸਰਕਾਰ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਐਨ.ਸੀ.ਟੀ. [11] 2013 ਵਿੱਚ ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਉਲਟਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਨਵਤੇਜ ਸਿੰਘ ਜੌਹਰ ਬਨਾਮ ਭਾਰਤ ਦੀ ਯੂਨੀਅਨ ਨੇ ਭਾਰਤ ਦੀ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਦੇ 2018 ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਤੱਕ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਅਪਰਾਧਕ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸਨੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ "ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਰੀਰਕ ਸੰਭੋਗ" ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਅਪਰਾਧ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
2009-2013
ਸੋਧੋ
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ 1.0 1.1 Vanita & Kidwai 2001
- ↑ [Johan Stavorinus, Voyages to the East Indies, G G. Robinson (London), 1798, pp. 455-56. Cited in Grcenberg, p. 180.]
- ↑ Baillier, Neil B. E. (1875). "A digest of the Moohummudan law". pp. 1–3. Retrieved May 10, 2021.
- ↑ "How did the Mughals view homosexuality?". History Stack Exchange.
- ↑ Khalid, Haroon (17 June 2016). "From Bulleh Shah and Shah Hussain to Amir Khusro, same-sex references abound in Islamic poetry". Scroll.in (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 7 September 2018.
- ↑ "Sarmad Kashani Tomb in Jami Masjid, New Delhi, India - Archive - Diarna.org". archive.diarna.org.
- ↑ "Of Genizahs, Sufi Jewish Saints, and Forgotten Corners of History - UW Stroum Center for Jewish Studies". 1 March 2016.
- ↑ "Xavier was aware of the brutality of the Inquisition". Deccan Herald. Deccan Herald. 27 April 2010. Retrieved 18 September 2017.
- ↑ Sharma, Jai. "The Portuguese Inquisition in Goa: A brief history". Indiafacts.org. Retrieved 18 September 2017.
- ↑ Subir K Kole (2007-07-11). "Globalizing queer? AIDS, homophobia and the politics of sexual identity in India". Globalization and Health. 3: 8. doi:10.1186/1744-8603-3-8. PMC 2018684. PMID 17623106.
{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link): "The first academic book on Indian homosexuals appeared in 1977 (The World of Homosexuals) written by Shakuntala Devi, the mathematics wizkid who was internationally known as the human computer. This book treated homosexuality in a positive light and reviewed socio-cultural and legal situation of homosexuality in India and contrasted that with the then gay liberation movement in USA." - ↑ "Where is it illegal to be gay?". BBC News. 10 February 2014. Retrieved 11 February 2014.
- ↑ "One Who Fights For an Other". The New Indian Express.