ਰਾਜਪੂਤ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ

ਰਾਜਪੂਤ ਪੇਂਟਿੰਗ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਰਾਜਸਥਾਨ ਪੇਂਟਿੰਗ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ 17ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਰਾਜਪੂਤਾਨਾ ਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਦਰਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਅਤੇ ਵਧਿਆ। ਮੁਗ਼ਲ ਲਘੂ ਚਿੱਤਰ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਲਾਕਾਰ ਸ਼ਾਹੀ ਮੁਗ਼ਲ ਦਰਬਾਰ ਤੋਂ ਖਿੰਡੇ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੀਆਂ ਸਥਾਨਕ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਿੰਦੂ ਧਾਰਮਿਕ ਮਹਾਂਕਾਵਿ, ਮਹਾਭਾਰਤ ਅਤੇ ਰਾਮਾਇਣ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਵਿਸ਼ੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਸਨ, ਪਰ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਪੋਰਟਰੇਟ, ਅਕਸਰ ਸ਼ਿਕਾਰ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੇ ਹੋਏ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਜਾਂ ਹਿੰਦੂ ਮਿਥਿਹਾਸ ਦੇ ਬਿਰਤਾਂਤਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਸਨ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਅਣਜਾਣ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕੁਝ ਸ਼ੈਲੀ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਸਨ।

ਰੰਗ ਕੁਝ ਖਣਿਜਾਂ, ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ, ਅਤੇ ਸ਼ੰਖ ਸ਼ੈੱਲਾਂ ਤੋਂ ਕੱਢੇ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਕੀਮਤੀ ਪੱਥਰਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਦੁਆਰਾ ਵੀ ਲਏ ਗਏ ਸਨ। ਸੋਨਾ ਅਤੇ ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਲੋੜੀਂਦੇ ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਈ ਵਾਰ ਦੋ ਹਫ਼ਤੇ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਵਧੀਆ ਬੁਰਸ਼ ਆਮ ਸਨ.^{[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]}

ਸਮੱਗਰੀ

ਜਦੋਂ ਕਿ ਰਾਜਪੂਤ ਚਿੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਥੀਮ ਦੀ ਬਹੁਤਾਤ ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਰਾਜਪੂਤ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਸਾਂਝਾ ਨਮੂਨਾ ਸਪੇਸ ਦੀ ਉਦੇਸ਼ਪੂਰਨ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਹੈ। ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਫੁਲਰ ਸਪੇਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸੀਮਾਵਾਂ ਦੀ ਕਮੀ ਅਤੇ ਅੱਖਰਾਂ ਅਤੇ ਲੈਂਡਸਕੇਪਾਂ ਦੀ ਅਟੁੱਟਤਾ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇਣਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਭੌਤਿਕ ਪਾਤਰਾਂ ਦੀ ਵਿਅਕਤੀਗਤਤਾ ਨੂੰ ਲਗਭਗ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਪਿਛੋਕੜ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਚਿੱਤਰਾਂ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਭਾਵਪੂਰਤ ਹੋਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ।^{[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]}

ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਲਾਤਮਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ, ਰਾਜਪੂਤ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਸਿਆਸੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੋਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਸਮਾਜਿਕ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ 'ਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਮੇਵਾੜ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਇਹ ਪੇਂਟਿੰਗ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ। ਇਸ ਲਈ, ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਸ਼ਾਸਕ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਜਾਂ ਬਿਹਤਰ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਗਏ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬਦਲਾਅ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਸਨ।^{[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]}

ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਕਾਰਕ ਰਾਜਪੂਤ ਚਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮੁਗਲ ਰਚਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵੱਖਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਇੱਕ ਕਾਲਕ੍ਰਮਿਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ, ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਸਭਿਆਚਾਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਟਕਰਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਰਾਜਪੂਤ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਨੇ ਸਿਰਫ ਮੁਗਲ ਫੈਸ਼ਨ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਮਿਆਰਾਂ ਨੂੰ ਅਪਣਾਇਆ। ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਮੁਗਲ ਕਲਾਕਾਰਾਂ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗੋਵਰਧਨ, ਹਾਸ਼ਿਮ, ਆਦਿ) ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੇ ਗਏ ਚਿੱਤਰ ਵਿੱਚ ਸਟੀਕ ਸਮਾਨਤਾਵਾਂ ਵਰਗੇ ਤੱਤ ਰਾਜਪੂਤ ਰਚਨਾ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੇ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਰਾਜਪੂਤ ਤਕਨੀਕਾਂ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੁਗਲ ਚਿੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਵੇਖੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਲਾ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਮਿਲੋ ਬੀਚ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, "ਅਠਾਰਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, . . . ਰਾਜਪੂਤ ਪੇਂਟਿੰਗ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਮੁਗਲ ਰਵੱਈਏ ਤੋਂ ਇਰਾਦੇ ਵਿੱਚ ਪਛਾਣਨਯੋਗ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵੱਖਰੀ ਹੈ"^[1]

ਸਕੂਲ

ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਅਤੇ ਰਾਧਾ, ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਿਸ਼ਨਗੜ੍ਹ ਸਕੂਲ ਦੇ ਮਾਸਟਰ ਨਿਹਾਲ ਚੰਦ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।^[2]

16ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਰਾਜਪੂਤ ਕਲਾ ਸਕੂਲਾਂ ਨੇ ਫ਼ਾਰਸੀ, ਮੁਗ਼ਲ, ਚੀਨੀ ਅਤੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਵਰਗੇ ਦੇਸੀ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜ ਕੇ, ਵਿਲੱਖਣ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।^[3] ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਕੂਲ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕਈ ਕਲਾਤਮਕ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਅਤੇ ਉਪ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰਿਆਸਤਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਭੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਚਾਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਕੂਲ ਹਨ:

ਮੇਵਾੜ ਸਕੂਲ, ਚਵੰਡ, ਨਾਥਦੁਆਰਾ, ਦੇਵਗੜ੍ਹ, ਉਦੈਪੁਰ ਅਤੇ ਸਾਵਰ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਵਾਲਾ।
ਮਾਰਵਾੜ ਸਕੂਲ, ਕਿਸ਼ਨਗੜ੍ਹ, ਬੀਕਾਨੇਰ, ਜੋਧਪੁਰ, ਨਾਗੌਰ, ਪਾਲੀ ਅਤੇ ਘਨੇਰਾਓ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਵਾਲਾ।
ਕੋਟਾ, ਬੂੰਦੀ ਅਤੇ ਝਾਲਾਵਾੜ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਵਾਲਾ ਹਡੋਟੀ ਸਕੂਲ
ਧੂੰਦਰ ਸਕੂਲ, ਅੰਬਰ, ਜੈਪੁਰ, ਸ਼ੇਖਾਵਤੀ ਅਤੇ ਉਨਾਰਾ ਦੀਆਂ ਪੇਂਟਿੰਗ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਵਾਲਾ।

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ

ਮੁੱਖ ਕੇਂਦਰ

ਦਲਚੰਦ, 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਇੱਕ ਰਾਜਪੂਤ ਕਲਾਕਾਰ
ਮੁਗਲ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ
ਤੰਜੌਰ ਪੇਂਟਿੰਗ
ਸਿੱਖ ਕਲਾ

ਨੋਟਸ

↑ Beach, 175
↑ "Krishna and Radha". Philadelphia Museum of Art. Retrieved 26 October 2018.
↑ Nakli itihaas jo likheya geya hai kade na vaapriya jo ohna de base te, saade te saada itihaas bna ke ehna ne thop dittiyan. anglo sikh war te ek c te 3-4 jagaha te kiwe chal rahi c ikko war utto saal 1848 jdo angrej sara punjab 1845 ch apne under kar chukke c te oh 1848 ch kihna nal jang ladd rahe c. Script error: The function "citation198.168.27.221 14:54, 13 ਦਸੰਬਰ 2024 (UTC)'"`UNIQ--ref-00000008-QINU`"'</ref>" does not exist.

ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:<ref> tag defined in <references> has no name attribute.

ਹਵਾਲੇ

ਬੀਚ, ਐਮ, (1992)। 1700-1800: ਰਾਜਪੂਤ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦਾ ਦਬਦਬਾ। ਮੁਗਲ ਅਤੇ ਰਾਜਪੂਤ ਪੇਂਟਿੰਗ ਵਿੱਚ (ਦਿ ਨਿਊ ਕੈਂਬਰਿਜ ਹਿਸਟਰੀ ਆਫ ਇੰਡੀਆ, pp. 174-213)। ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ: ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪ੍ਰੈਸ। doi:10.1017/CHOL9780521400275.008
ਕੋਸਕ, ਸਟੀਵਨ. (1997)। ਭਾਰਤੀ ਅਦਾਲਤੀ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ, 16ਵੀਂ-19ਵੀਂ ਸਦੀ। ਮੈਟਰੋਪੋਲੀਟਨ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਆਫ਼ ਆਰਟ. ISBN 0870997831

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹਨਾ

ਸਿਟੀ ਪੈਲੇਸ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ, ਉਦੈਪੁਰ: ਮੇਵਾੜ ਦੇ ਦਰਬਾਰੀ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ । ਐਂਡਰਿਊ ਟਾਪਸਫੀਲਡ, ਪੰਕਜ ਸ਼ਾਹ, ਸਰਕਾਰੀ ਅਜਾਇਬ ਘਰ, ਉਦੈਪੁਰ ਦੁਆਰਾ। ਮੈਪਿਨ, 1990. ISBN 094414229X
ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੀ ਸ਼ਾਨ, ਜੈ ਸਿੰਘ ਨੀਰਜ ਦੁਆਰਾ। ਅਭਿਨਵ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ, 1991. ISBN 81-7017-267-5 .
ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੀ ਕਲਾ ਅਤੇ ਕਲਾਕਾਰ: ਰਾਧਾਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਵਸ਼ਿਸ਼ਟ ਦੁਆਰਾ ਪੱਛਮੀ ਭਾਰਤੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਸਕੂਲ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਨਾਲ ਮੇਵਾੜ ਦੀ ਕਲਾ ਅਤੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ 'ਤੇ ਇੱਕ ਅਧਿਐਨ । ਅਭਿਨਵ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ, 1995। ISBN 81-7017-284-5 .
ਜੀਵਨ ਸੋਢੀ ਦੁਆਰਾ ਬੂੰਦੀ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦਾ ਅਧਿਐਨ । ਅਭਿਨਵ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ, 1999. ISBN 81-7017-347-7
ਉਦੈਪੁਰ ਵਿਖੇ ਕੋਰਟ ਪੇਂਟਿੰਗ: ਮੇਵਾੜ ਦੇ ਮਹਾਰਾਣਾਂ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਹੇਠ ਕਲਾ, ਐਂਡਰਿਊ ਟਾਪਸਫੀਲਡ, ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਰਾਇਟਬਰਗ ਦੁਆਰਾ। ਆਰਟਿਬਸ ਏਸ਼ੀਆ ਪਬਲਿਸ਼ਰਜ਼, 2001। ISBN 3-907077-03-2 .
ਰਾਜਪੂਤ ਪੇਂਟਿੰਗ, ਆਨੰਦ ਕੇ. ਕੂਮਾਰਸਵਾਮੀ ਦੁਆਰਾ, ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਬੀ.ਆਰ. ਪਬਲਿਸ਼ਿੰਗ ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨ, 2003। ISBN 81-7646-376-0 .
ਨਾਥਦਵਾਰਾ ਦੇ ਕਲਾਕਾਰ: ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦਾ ਅਭਿਆਸ, ਟ੍ਰਾਇਨਾ ਲਿਓਨਜ਼ ਦੁਆਰਾ। ਇੰਡੀਆਨਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪ੍ਰੈਸ, 2004. ISBN 0-253-34417-4 .
ਘੋਸ਼, ਪੀ. (2012)। ਰਾਜਪੂਤ ਕੋਰਟ ਪੇਂਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਪਰੰਪਰਾ ਦੀ ਬੁੱਧੀ। ਆਰਟ ਬੁਲੇਟਿਨ, 94 (4), 650–652।
ਡੈਲਰੀਮਪਲ, ਵਿਲੀਅਮ, (2016)। [1] ਰਾਜਪੂਤ ਕਲਾ ਦਾ ਸੁੰਦਰ, ਜਾਦੂਈ ਸੰਸਾਰ। ] ਨਿਊਯਾਰਕ ਰੀਵਿਊ ਆਫ਼ ਬੁੱਕਸ, 26 ਨਵੰਬਰ 2016।

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

ਭਾਰਤੀ ਮੱਧਕਾਲੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਸਕੂਲ - ਰਾਜਪੂਤ ਪੇਂਟਿੰਗ Archived 2021-04-17 at the Wayback Machine.

[1] Beach, 175

[2] "Krishna and Radha". Philadelphia Museum of Art. Retrieved 26 October 2018.

[3] Nakli itihaas jo likheya geya hai kade na vaapriya jo ohna de base te, saade te saada itihaas bna ke ehna ne thop dittiyan. anglo sikh war te ek c te 3-4 jagaha te kiwe chal rahi c ikko war utto saal 1848 jdo angrej sara punjab 1845 ch apne under kar chukke c te oh 1848 ch kihna nal jang ladd rahe c. Script error: The function "citation198.168.27.221 14:54, 13 ਦਸੰਬਰ 2024 (UTC)'"`UNIQ--ref-00000008-QINU`"'</ref>" does not exist.

[1]

[2]

[3]