ਸੁਵੰਨਾਮਾਚਾ

ਰਮਾਇਣ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਪਾਤਰ, ਰਾਵਣ ਦੀ ਧੀ, ਜਲਪਰੀ ਅਤੇ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀ ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ/ਪਤਨੀ

ਸੁਵਨਾਮਾਚਾ (ਥਾਈ: สุพรรณมัจฉา; ਖਮੇਰ: សុវណ្ណមច្ឆា; ਸੋਵੰਨ ਮੱਚਾ ; Sanskrit: सुवर्णमत्स्य, ਸੁਵਰਨਮਤਸਿਆ; ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ "ਸੁਨਹਿਰੀ ਮੱਛੀ") ਤੋਸਾਕਾਂਤ ਦੀ ਇੱਕ ਧੀ ਹੈ ਜੋ ਥਾਈਲੈਂਡ ਅਤੇ ਰਾਮਾਇਣਦੇ ਹੋਰ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।[1] ਉਹ ਇੱਕ ਜਲਪਰੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਹੈ ਜੋ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੁਆਰਾ ਲੰਕਾ ਤੱਕ ਇੱਕ ਪੁਲ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਹਨੂੰਮਾਨ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰ ਬੈਠਦੀ ਹੈ।[2]

ਸੁਵੰਨਾਮਾਚਾ
ਸੁਵੰਨਾਮਾਚਾ, ਸੁਫਨ ਮਾਚਾ, ਸੁਵਰਨਮਤਸਿਆ
ਵੈਟਫ੍ਰਾ ਕੈਰਾ, ਬੈਂਕਾਕ ਵਿਖੇ ਸੁਵੰਨਾਮਾਚਾ ਅਤੇ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ
ਜਾਣਕਾਰੀ
ਪਰਿਵਾਰਹਨੂੰਮਾਨ (ਪਤੀ), ਮਚਾਨੂ (ਬੇਟਾ), ਰਾਵਣ (ਪਿਤਾ)

ਸੁਵੰਨਾਮਾਚਾ ਦਾ ਚਿੱਤਰ ਥਾਈ ਲੋਕਧਾਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਕਪੜੇ ਦੇ ਸਟ੍ਰੀਮਰ ਜਾਂ ਫਰੇਮਡ ਤਸਵੀਰਾਂ 'ਤੇ ਦਰਸਾਇਆ ਗਈ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਦੁਕਾਨਾਂ ਅਤੇ ਘਰਾਂ 'ਚ ਕਿਸਮਤ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸੁਹਜ ਵਜੋਂ ਲਟਕਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਥਾਈਲੈਂਡ ਦੇ ਨੋਂਥਾਬੁਰੀ ਵਿੱਚ ਨਦੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਦੁਕਾਨ ਵਿੱਚ ਸੁਵਾਨਾਮਾਚਾ ਕਿਸਮਤ ਮੋਹ ਲਈ ਲਗਾਈ ਗਈ ਤਸਵੀਰ।

ਹਨੂੰਮਾਨ, ਇੱਕ ਪੁਲ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਨੂੰ ਜਲਪਰੀਆਂ ਨੇ ਲੱਭਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਦੇ ਨੀਚੇ ਰੋਕ ਲਿਆ। ਜਦੋਂ ਸੀਤਾ ਨੂੰ ਅਗਵਾ ਕਰ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਪਤੀ ਰਾਮ ਉਸ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਹਨੂਮਾਨ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।

ਹਨੂੰਮਾਨ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੀਤਾ ਨੂੰ ਲੰਕਾ ਟਾਪੂ ਉੱਤੇ ਬੰਦੀ ਬਣਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਹ ਰਾਮ ਨੂੰ ਉਸ ਬਾਰੇ ਸੂਚਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਸ੍ਰੀਲੰਕਾ ਜਾਣ ਦਾ ਰਸਤਾ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਰਾਮ ਦੀ ਫੌਜ ਲੰਕਾ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਸਕੇ। ਹਨੂੰਮਾਨ ਆਪਣੇ ਵਾਨਰ ਸੇਨਾ ਨੂੰ ਇਕੱਤਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਰਸਤੇ ਦੀ ਨੀਂਹ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਾਲ ਪੱਥਰ ਸੁੱਟਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕੁਝ ਗਲਤ ਜਾਪੁ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹਨੂਮਾਨ ਨੂੰ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਨ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ। ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਹਰ ਦਿਨ ਉਹ ਚੱਟਾਨਾਂ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਹ ਗਾਇਬ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।

ਹਨੂੰਮਾਨ ਸਵੈ-ਇੱਛੁਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਚੱਟਾਨਾਂ ਸੁੱਟਦੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਹਦਾਇਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਈ ਸਵੈ-ਇੱਛੁਕ ਅੱਗੇ ਵਧੇ ਹਨ ਤਾਂ ਹਨੂੰਮਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਰੰਗਾਂ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਜਲਪਰੀਆਂ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਾਣੀ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਉਹ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਚੱਟਾਨ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਸੁੱਟੇ ਜਾਣ ਉਪਰੰਤ ਜਲਪਰੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚੱਟਾਨਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਹਨੂੰਮਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਗੂ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸੁੰਦਰ ਦਿੱਖ ਵਾਲੀ ਧੌਂਸਦਾਰ ਜਲਪਰੀ ਹੈ। ਉਹ ਉਸ ਵੱਲ ਤੈਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਭਜਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਵਾਰ ਵਾਰ ਉਹ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।

ਹਨੂੰਮਾਨ ਨੂੰ ਗਿਆਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਜੀਵ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਬਦਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਚੁੱਪ-ਚਾਪ ਉਸ ਨੂੰ ਲੁਭਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਹ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਤਲ 'ਤੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣਗੇ।

ਬਾਅਦ 'ਚ, ਹਨੂੰਮਾਨ ਜਲਪਰੀ ਤੋਂ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਪੱਥਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਚੋਰੀ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸੁਵੰਨਾਮਾਚਾ ਹੈ, ਰਾਵਣ ਦੀ ਇੱਕ ਧੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਰਾਵਣ ਨੇ ਹਨੂੰਮਾਨ ਦੀ ਵਾਨਰ ਸੇਨਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰਾਸਤਾ ਬਣਦਿਆਂ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਸੁਵੰਨਾਮਾਚਾ ਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਹਦਾਇਤ ਕੀਤੀ। ਹਨੂੰਮਾਨ ਜਲਪਰੀ ਨੂੰ ਸੀਤਾ ਦੇ ਅਗਵਾ ਹੋਣ ਬਾਰੇ, ਰਾਮ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਰਾਵਣ ਵਿਚਕਾਰ ਲੜਾਈ ਬਾਰੇ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ 'ਤੇ ਰਾਸਤਾ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਦੱਸਦਾ ਹੈ।

ਸੁਵੰਨਾਮਾਚਾ ਹਨੂੰਮਾਨ ਵੱਲ ਮੁੜਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਕੀ ਉਹ ਹਨੂੰਮਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਮਿਸ਼ਨ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਰੋਕੇਗੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਜਲਪਰੀਆਂ, ਦਰਅਸਲ, ਚੋਰੀ ਕੀਤੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੱਟਾਨਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦੇਣਗੀਆਂ।

ਉਹ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਏ ਪਰ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਹਨੂੰਮਾਨ ਨੇ ਸੁਵੰਨਾਮਾਚਾ ਕੋਲ ਇੱਕ ਸੰਤਾਨ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਮਚਾਨੂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ।

ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ

ਸੋਧੋ

ਮਕਰਧੱਵਜ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Satyavrat Sastri (2006). Discovery of Sanskrit Treasures: Epics and Puranas. Yash Publications. p. 77. ISBN 978-81-89537-04-3. Retrieved 2012-07-24.
  2. S.N. Desai (2005). Hinduism in Thai Life. Popular Prakashan. p. 135. ISBN 978-81-7154-189-8. Retrieved 2012-07-24.

ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ

ਸੋਧੋ

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

ਸੋਧੋ