ਕਾਲਬੇਲੀਆ

ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਰਾਜਸਥਾਨ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਥਾਰ ਮਾਰੂਥਲ ਤੋਂ ਇੱਕ ਸੱਪ ਮਨਮੋਹਕ ਕਬੀਲਾ ਹੈ। ਨਾਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਅਨਿੱਖੜਵਾਂ ਅੰਗ ਹੈ ਅਤੇ ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਸੱਪ ਚਾਰਮਰਜ਼ 1868

ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਕਬੀਲਾ

ਇੱਕ ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਲੋਕ ਨਾਚ, ਕਾਲਬੇਲੀਆ

ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਰਿਸ਼ੀ ਕਾਨੀਫਨਾਥ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜ਼ਹਿਰ ਦਾ ਕਟੋਰਾ ਪੀਤਾ ਅਤੇ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਸੱਪਾਂ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।

ਕਾਲਬੇਲੀਆਂ ਦੋ ਮੁੱਖ ਸਮੂਹਾਂ, ਡਾਲੀਵਾਲ ਅਤੇ ਮੇਵਾੜਾ ਵਿੱਚ ਵੰਡੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਥਾਂ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਥਾਂ ਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰਵਾਇਤੀ ਕਿੱਤਾ ਸੱਪਾਂ ਨੂੰ ਫੜਨਾ ਅਤੇ ਸੱਪਾਂ ਦੇ ਜ਼ਹਿਰ ਦਾ ਵਪਾਰ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਉਹ ਸੱਪ, ਕੁੱਤੇ, ਮੁਰਗੀਆਂ, ਘੋੜੇ, ਖੋਤੇ, ਸੂਰ ਅਤੇ ਬੱਕਰੀਆਂ ਪਾਲਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ, ਨਾਚ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਪਹਿਰਾਵੇ ਸੱਪਾਂ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਪੇਰਾ ਅਤੇ ਜੋਗੀਰਾ, ਗੱਟੀਵਾਲਾ ਅਤੇ ਪੁਗੀਵਾੜਾ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਾਲਬੇਲੀਆਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਮੂਹ ਪਾਲੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਜਮੇਰ, ਚਿਤੌੜਗੜ੍ਹ ਅਤੇ ਉਦੈਪੁਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੋਰ ਸਮੂਹ ਹਨ। ਉਹ ਖਾਨਾਬਦੋਸ਼ ਜੀਵਨ ਜਿਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਨੁਸੂਚਿਤ ਕਬੀਲਿਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹਨ।

ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਮਰਦ ਗੰਨੇ ਦੀਆਂ ਟੋਕਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੋਬਰਾ ਨੂੰ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਘਰ-ਘਰ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਗਾਉਂਦੀਆਂ, ਨੱਚਦੀਆਂ ਅਤੇ ਭੀਖ ਮੰਗਦੀਆਂ ਸਨ। ਉਹ ਕੋਬਰਾ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਜਿਹੇ ਸੱਪਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਮਾਰਨ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚ ਜੇਕਰ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸੱਪ ਘਰ ਵਿਚ ਵੜ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਬੁਲਾ ਕੇ ਸੱਪ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਰੇ ਬਿਨਾਂ ਹੀ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਝੰਡੇ ਵਾਲਾ ਸਮੂਹ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਖਾਲੀ ਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਡੇਰੇ ਕਹੇ ਜਾਂਦੇ ਅਸਥਾਈ ਕੈਂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਆਪਣੇ ਡੇਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਦੁਹਰਾਉਣ ਵਾਲੇ ਚੱਕਰੀ ਰੂਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਥਾਂ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਥਾਂ ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਤੋਂ, ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਨੇ ਸਥਾਨਕ ਬਨਸਪਤੀ ਅਤੇ ਜੀਵ-ਜੰਤੂਆਂ ਦੀ ਵਿਲੱਖਣ ਸਮਝ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਲਈ ਜੜੀ-ਬੂਟੀਆਂ ਦੇ ਉਪਚਾਰਾਂ ਬਾਰੇ ਜਾਣੂ ਹਨ, ਜੋ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਆਮਦਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਕਲਪਕ ਸਰੋਤ ਹੈ।

1972 ਦੇ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵ ਐਕਟ ਦੇ ਲਾਗੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਨੂੰ ਸੱਪਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਦੇ ਆਪਣੇ ਰਵਾਇਤੀ ਪੇਸ਼ੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਹੁਣ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਲਾ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਆਮਦਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਸਰੋਤ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਵਿਆਪਕ ਮਾਨਤਾ ਮਿਲੀ ਹੈ। ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਮੌਕੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਸੈਰ-ਸਪਾਟੇ 'ਤੇ ਵੀ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਖਾਸ ਮੌਸਮ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਪਸ਼ੂ ਚਰਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਹਿੰਦੂ ਹਨ ਅਤੇ ਸੱਪ ਦੀ ਪੂਜਾ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਉਹ ਨਾਗ ਅਤੇ ਮਨਸਾ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਵਿੱਤਰ ਦਿਨ ਨਾਗ ਪੰਚਮੀ ਹੈ। ਕਾਲਬੇਲੀਆਂ ਦੀ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਹਿੰਦੂਆਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰੀਆਂ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਹਨ। ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਪੁਰਸ਼ ਅਪਦ੍ਰਵਿਆ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ। ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਆਪਣੇ ਮੁਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸਸਕਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਦਫ਼ਨਾਉਂਦੇ ਹਨ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਾਕੀ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੂਆਂ ਵਿੱਚ ਆਮ ਹੈ)। ਲਾੜੇ ਨੂੰ ਲਾੜੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਲਾੜੀ ਦੀ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਲਾੜੇ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।

ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਨਾਚ

ਮਾਰੂਥਲ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਰਹੀ ਇੱਕ ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਡਾਂਸਰ

ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਨਾਚ, ਇੱਕ ਜਸ਼ਨ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਅਨਿੱਖੜਵਾਂ ਅੰਗ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਚ ਅਤੇ ਗੀਤ ਕਾਲਬੇਲੀਆਂ ਲਈ ਮਾਣ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਅਤੇ ਪਛਾਣ ਦਾ ਚਿੰਨ੍ਹ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਬਦਲਦੀਆਂ ਸਮਾਜਿਕ-ਆਰਥਿਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਅਤੇ ਪੇਂਡੂ ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਸੱਪਾਂ ਦੇ ਇਸ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਸਿਰਜਣਾਤਮਕ ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਡਾਂਸਰ ਵਹਿੰਦੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਸਕਰਟਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਹਨ ਜੋ ਨੱਚਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਘੁੰਮਦੀਆਂ ਹਨ, ਸੱਪ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਸਰੀਰ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਹਿੱਸੇ ਦਾ ਕੱਪੜਾ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੰਗਰਾਖੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਰ ਦਾ ਕੱਪੜਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਓਧਾਨੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਹੇਠਲੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਨੂੰ ਲਹਿੰਗਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਮਿਸ਼ਰਤ ਲਾਲ ਅਤੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਢਾਈ ਵਾਲੇ ਹਨ।

ਪੁਰਸ਼ ਭਾਗੀਦਾਰ ਸੰਗੀਤਕ ਸਾਜ਼ ਵਜਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੁੰਗੀ, ਇੱਕ ਲੱਕੜੀ ਵਾਲਾ ਸਾਜ਼ ਜੋ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੱਪਾਂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਵਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਡਫਲੀ, ਬੀਨ, ਖੰਜਰੀ - ਇੱਕ ਤਾਲ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਜ਼, ਮੋਰਚੰਗ, ਖੁਰਾਲੀਓ ਅਤੇ ਢੋਲਕ ਜਿਸ ' ਤੇ ਨੱਚਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਡਾਂਸਰਾਂ ਨੂੰ ਰਵਾਇਤੀ ਡਿਜ਼ਾਈਨਾਂ ਵਿੱਚ ਟੈਟੂ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅਤੇ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਧਾਗਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਕਢਾਈ ਵਾਲੇ ਗਹਿਣੇ ਅਤੇ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਤਾਲ ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਤੇਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਡਾਂਸ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਗੀਤ ਲੋਕ ਕਥਾਵਾਂ ਅਤੇ ਮਿਥਿਹਾਸ ਤੋਂ ਲਈਆਂ ਗਈਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹਨ ਅਤੇ ਹੋਲੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਨਾਚ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਨੂੰ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੌਰਾਨ ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ। ਇਹ ਗਾਣੇ ਅਤੇ ਨਾਚ ਇੱਕ ਮੌਖਿਕ ਪਰੰਪਰਾ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਨ ਜੋ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਨੂੰ ਸੌਂਪਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸ ਲਈ ਨਾ ਤਾਂ ਪਾਠ ਹਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕੋਈ ਸਿਖਲਾਈ ਮੈਨੂਅਲ। 2010 ਵਿੱਚ, ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੇ ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਲੋਕ ਗੀਤ ਅਤੇ ਨਾਚਾਂ ਨੂੰ ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੁਆਰਾ ਇਸਦੀ ਅਟੁੱਟ ਵਿਰਾਸਤ ਸੂਚੀ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ

• ਗੁਲਾਬੋ ਸਪੇਰਾ
• ਘੂਮਰ : ਘੂਮਰ ਰਾਜਸਥਾਨ, ਭਾਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਰਵਾਇਤੀ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਲੋਕ ਨਾਚ ਹੈ।
• ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਲੋਕ
• ਰੋਮਾਨੀ ਲੋਕ
• ਡੋਮ ਲੋਕ
• ਲੋਮ ਲੋਕ

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

• ਕਾਲਬੇਲੀਆ: ਕਮਲਾ ਸੱਲੂ ਨਾਥ ਸਪੇਰਾ ਐਂਡ ਪਾਰਟੀ Archived 2022-04-12 at the Wayback Machine.
• ਜੈਸਲਮੇਰ ਆਯੋ: ਜਿਪਸੀ ਦਾ ਗੇਟਵੇ Archived 2017-05-05 at the Wayback Machine.
• ਸੂਰਮਨਾਥ ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਸਪੇਰਾ ਦੁਆਰਾ ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਬਾਰੇ
• ਕਾਲਬੇਲੀਆ 'ਤੇ ਫੋਟੋ ਲੇਖ
• ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਪਹਿਰਾਵਾ
• ਕਾਲਬੇਲੀਆ: ਰਾਜਕੀ-ਪੂਰਨ ਨਾਥ ਸਪੇਰਾ ਐਂਡ ਪਾਰਟੀ
• "ਕਲਬੇਲੀਆ", ਵਿਸ਼ਵ ਸੰਗੀਤ ਕੇਂਦਰੀ
• ਕਾਲਬੇਲੀਆ: ਕੋਬਰਾ ਜਿਪਸੀਜ਼ - ਪੂਰੀ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ
• ਕਲਬੇਲੀਆ ਲੋਕ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਰਾਜਸਥਾਨ ਤੋਂ ਡਾਂਸ
• ਕਾਲਬੇਲੀਆ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ - ਕੈਟਰੀਨਾ ਜੀ