ਗ੍ਰੀਸ ਦੀ ਭੂਗੋਲ
ਗ੍ਰੀਸ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਬਾਲਕਨ ਦਾ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਹੈ,[1] ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਅਲਬਾਨੀਆ, ਉੱਤਰੀ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਅਤੇ ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਨਾਲ ਲੱਗਦੀ ਹੈ; ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਤੁਰਕੀ ਦੁਆਰਾ, ਅਤੇ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਏਜੀਅਨ ਸਾਗਰ, ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰੇਟਨ ਅਤੇ ਲੀਬੀਅਨ ਸਾਗਰ, ਅਤੇ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਆਇਓਨੀਅਨ ਸਾਗਰ ਦੁਆਰਾ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜੋ ਯੂਨਾਨ ਨੂੰ ਇਟਲੀ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਹਾੜੀ, ਪ੍ਰਾਇਦੀਪੀ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਜੋ ਬਾਲਕਨ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਦੱਖਣੀ ਸਿਰੇ 'ਤੇ ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਦੋ ਛੋਟੇ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਹਨ: ਚੈਲਕਿਡਿਕੀ ਅਤੇ ਪੇਲੋਪੋਨੀਜ਼, ਜੋ ਕਿ ਕੋਰਿੰਥਸ ਦੇ ਇਸਥਮਸ ਦੁਆਰਾ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਟਾਪੂ ਹਨ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਆਕਾਰਾਂ ਦੇ, ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਹਨ ਕ੍ਰੀਟ, ਯੂਬੋਆ, ਲੇਸਵੋਸ, ਰੋਡਜ਼, ਚਿਓਸ, ਕੇਫਾਲੋਨੀਆ ਅਤੇ ਕੋਰਫੂ ; ਛੋਟੇ ਟਾਪੂਆਂ ਦੇ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਡੋਡੇਕੇਨੀਜ਼ ਅਤੇ ਸਾਈਕਲੇਡਸ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਸੀਆਈਏ ਵਰਲਡ ਫੈਕਟਬੁੱਕ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਗ੍ਰੀਸ ਕੋਲ 13,676 kilometres (8,498 mi) ਤੱਟਰੇਖਾ ਦਾ, ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਬੇਸਿਨ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ।[2]
ਗ੍ਰੀਸ ਦਾ ਅਕਸ਼ਾਂਸ਼ 35°N ਤੋਂ 42°N ਤੱਕ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਲੰਬਕਾਰ 19°E ਤੋਂ 28°E ਤੱਕ ਹੈ। ਇਸ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਭੌਤਿਕ ਭੂਗੋਲ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਜਲਵਾਯੂ ਪਰਿਵਰਤਨ ਹੈ।
ਭੌਤਿਕ ਭੂਗੋਲ
ਸੋਧੋਗ੍ਰੀਸ ਦੱਖਣੀ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਆਇਓਨੀਅਨ ਸਾਗਰ ਅਤੇ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਸਾਗਰ, ਅਲਬਾਨੀਆ ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇਹ ਲਗਭਗ 3,000 ਟਾਪੂਆਂ ਦੇ ਦੀਪ ਸਮੂਹ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪੀ ਦੇਸ਼ ਹੈ।
ਇਸਦਾ ਕੁੱਲ ਖੇਤਰਫਲ 131,957 km2 (50,949 sq mi) ਹੈ ,[3] ਜਿਸ ਦਾ ਭੂਮੀ ਖੇਤਰ 130,647 ਹੈ ਕਿਲੋਮੀਟਰ 2 ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਪਾਣੀ (ਝੀਲਾਂ ਅਤੇ ਨਦੀਆਂ) 1,310 ਲਈ ਖਾਤੇ ਹਨ km 2 ਅਲਬਾਨੀਆ ਨਾਲ ਜ਼ਮੀਨੀ ਸੀਮਾਵਾਂ (212 km), ਉੱਤਰੀ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ (234 km), ਬੁਲਗਾਰੀਆ (472 km) ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ (192 km) ਲਗਭਗ 1,110 ਮਾਪਦੇ ਹਨ ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ km. ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੁੱਲ ਖੇਤਰ ਦਾ, 83.33% ਜਾਂ 110,496 km2 (42,663 sq mi) ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਖੇਤਰ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਕੀ 16.67% ਜਾਂ 21,461 km2 (8,286 sq mi) ਹੈ ਟਾਪੂ ਖੇਤਰ ਹੈ।[4] ਇਸਦਾ ਇੱਕ ਨਿਵੇਕਲਾ ਆਰਥਿਕ ਖੇਤਰ 505,572 km2 (195,202 sq mi) ਹੈ।
ਗ੍ਰੀਸ ਦੀ ਤੱਟ ਰੇਖਾ 13,676 km (8,498 mi) ਹੈ।
ਗ੍ਰੀਸ ਦਾ 80% ਪਹਾੜੀ ਹੈ। ਪਿਂਡਸ ਪਰਬਤ ਲੜੀ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮ ਤੋਂ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਅਧਿਕਤਮ ਉਚਾਈ 2,637 ਮੀਟਰ ਹੈ। ਉਸੇ ਪਰਬਤ ਲੜੀ ਦਾ ਵਿਸਤਾਰ ਏਜੀਅਨ ਦੇ ਪਾਰ ਪੇਲੋਪੋਨੀਜ਼ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਕ੍ਰੀਟ ਸਮੇਤ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਏਜੀਅਨ ਟਾਪੂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਤੁਰਕੀ ਦੇ ਟੌਰਸ ਪਹਾੜਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਦੇ ਹਨ। ਮੱਧ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਘਾਟੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਾਰਸਟਿਕ ਲੈਂਡਸਕੇਪਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੱਟੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਅਤੇ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਚੋਟੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੀਟੋਰਾ ਅਤੇ ਵਿਕੋਸ ਗੋਰਜ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ - ਬਾਅਦ ਦੀ ਚੌੜਾਈ ਦੇ ਅਨੁਪਾਤ ਵਿੱਚ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਡੂੰਘੀ ਘਾਟੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਮੈਕਸੀਕੋ ਵਿੱਚ ਕਾਪਰ ਕੈਨਿਯਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੀਜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਡੂੰਘੀ ਘਾਟੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੈਂਡ ਕੈਨਿਯਨ, 1,100 ਮੀਟਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲਈ ਲੰਬਕਾਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਡੁੱਬ ਰਿਹਾ ਹੈ।[5]
ਮਾਊਂਟ ਓਲੰਪਸ ਯੂਨਾਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਬਿੰਦੂ ਹੈ, ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਯੂਰਪ ਦਾ 7ਵਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਅਤੇ 9ਵਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪਹਾੜ ਹੈ ( ਗਰਲਾਚੋਵਸਕੀ ਸ਼ਟਿਟ ਦੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਗ੍ਰੋਸਗਲੋਕਨਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਖਰੇ ਪਹਾੜ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ),[6] ਸਮੁੰਦਰ ਤਲ ਤੋਂ 2,917 ਮੀਟਰ ਤੱਕ ਵੱਧਦਾ ਹੈ। ਰੋਡੋਪ ਪਹਾੜ ਗ੍ਰੀਸ ਅਤੇ ਬੁਲਗਾਰੀਆ ਵਿਚਕਾਰ ਸਰਹੱਦ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ; ਉਹ ਖੇਤਰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਅਤੇ ਸੰਘਣੇ ਜੰਗਲਾਂ ਨਾਲ ਢੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਗ੍ਰੀਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਨੀਵਾਂ ਬਿੰਦੂ ਸਮੁੰਦਰ ਦਾ ਪੱਧਰ ਹੈ।[7]
ਮੈਦਾਨੀ ਖੇਤਰ ਪੂਰਬੀ ਥੇਸਾਲੀ, ਕੇਂਦਰੀ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਅਤੇ ਥਰੇਸ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਸਿਰੇ
ਸੋਧੋਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਅਤਿਅੰਤ ਬਿੰਦੂ ਹਨ[8]
- ਉੱਤਰ: ਓਰਮੇਨੀਓ ਪਿੰਡ (41°45′41″ N, 26°13′15″ E)
- ਦੱਖਣ: ਗਾਵਡੋਸ ਟਾਪੂ (34°48′11″ N, 24°07′25″ E)
- ਪੂਰਬ: ਸਟ੍ਰੋਂਗਾਈਲੀ ਟਾਪੂ (36°06′17″ N, 29°38′39″ E)
- ਪੱਛਮ: ਓਥੋਨੋਈ ਟਾਪੂ (39°51′11″ N, 19°22′41″ E)
 </img> |
| ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਖੇਤਰ |
 ਥੈਸਾਲੋਨੀਕੀ ਕਵਾਲਾ --- ਥਸੋਸ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰੋਪੋਲਿਸ -- ਸਮੋਥਰੇਸ ਕੋਰਫੂ ਇਗੂਮੇਨਿਤਸਾ ਲਾਰੀਸਾ ਵੋਲੋਸ ਆਇਓਨੀਨਾ ਚੈਲਸਿਸ ਪਾਤਰ ਸੇਰੇਸ ਕੋਜ਼ਾਨੀ ਫਲੋਰੀਨਾ ਲਾਮੀਆ ਆਰਟਾ ਐਗਰੀਨਿਓ ਚੰਨਿਆ ਕਲਾਮਾਤਾ ਕੁਰਿੰਥੁਸ ਨੈਫਪਲੀਅਨ ਸਪਾਰਟਾ ਪਾਇਰੇਅਸ ਇਲੇਉਸੀਨਾ ਲਾਵਰੀਅਨ ਹੇਰਾਕਲੀਅਨ M.Olympus (2917 m) ਲੇਫਕਾਡਾ ਕੇਫਾਲੋਨੀਆ ਜ਼ਕੀਨਥੋਸ - ਲੈਮਨੋਸ ਲੇਸਬੋਸ ਚਿਓਸ ਸਮੋਸ ਐਂਡਰੋਸ ਮਾਈਕੋਨੋਸ ਮੈਂ <i id="mwASs">ਕਾਰਿਆ</i> -- ਪਟਮੋਸ ਨੈਕਸੋਸ ਮਿਲੋਸ ਸੰਤੋਰਿਨੀ --- ਕੋਸ ਰੋਡਸ ਕਰਪਾਥੋਸ ਕਾਸੋਸ ਕਥਿਰਾ ਗਾਵਡੋਸ ਮੇਗਿਸਟੀ |
| ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਟਾਪੂ |
ਮੇਨਲੈਂਡ
ਸੋਧੋਮੇਨਲੈਂਡ ਗ੍ਰੀਸ ਬਾਲਕਨ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਦੱਖਣੀ ਹਿੱਸਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੋ ਵਾਧੂ ਛੋਟੇ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਇਸ ਤੋਂ ਪੇਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਚੈਲਕਿਡਿਕੀ ਅਤੇ ਪੇਲੋਪੋਨੀਜ਼ । ਦੇਸ਼ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਅਤੇ ਥਰੇਸ ਦੇ ਖੇਤਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਤੰਗ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਏਪੀਰਸ, ਥੇਸਾਲੀ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰੀ ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਖੇਤਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਜਿੱਥੇ ਅਟਿਕਾ ਦਾ ਖੇਤਰ ਅਤੇ ਰਾਜਧਾਨੀ ਏਥਨਜ਼ ਸਥਿਤ ਹਨ। ਹੋਰ ਦੱਖਣ ਵੱਲ, ਪੇਲੋਪੋਨੀਜ਼ ਦਾ ਛੋਟਾ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਕੋਰਿੰਥੀਅਨ ਅਤੇ ਸਾਰੋਨਿਕ ਖਾੜੀ ਦੁਆਰਾ ਬਾਕੀ ਯੂਨਾਨੀ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਕੋਰਿੰਥ ਦੇ ਇਸਥਮਸ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਮੇਨਲੈਂਡ ਗ੍ਰੀਸ ਕੁੱਲ ਖੇਤਰ ਦੇ ਲਗਭਗ 80% ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪਹਾੜੀ ਹੈ। ਗ੍ਰੀਸ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਪਰਬਤ ਲੜੀ ਪਿੰਡਸ ਰੇਂਜ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਡਿਨਾਰਿਕ ਐਲਪਸ ਦਾ ਦੱਖਣੀ ਵਿਸਤਾਰ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਯੂਨਾਨੀ ਮੁੱਖ ਭੂਮੀ ਦੀ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਬਣਦੀ ਹੈ, ਥੇਸਾਲੀ ਅਤੇ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਤੋਂ ਏਪੀਰਸ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਦੇਸ਼ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਪਹਾੜ ਮਾਊਂਟ ਓਲੰਪਸ ਹੈ, ਜੋ ਥੇਸਾਲੀ ਨੂੰ ਮੈਸੇਡੋਨੀਆ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਖ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਚੋਟੀ ਸਮੁੰਦਰ ਤਲ ਤੋਂ 2,918 ਮੀਟਰ ਤੱਕ ਚੜ੍ਹਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਰਿਲਾ ਪਹਾੜ ਵਿੱਚ ਮੁਸਾਲਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਾਲਕਨ ਪ੍ਰਾਇਦੀਪ ਦਾ ਦੂਜਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਟਾਪੂਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 1,200 ਅਤੇ 6,000 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।[9] ਯਾਤਰਾ ਗਾਈਡਾਂ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਇੱਕ ਅੰਕੜਾ 1,425 ਟਾਪੂਆਂ ਦਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 166 ਆਬਾਦ ਦੱਸੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।[10] ਗ੍ਰੀਕ ਟੂਰਿਜ਼ਮ ਆਰਗੇਨਾਈਜ਼ੇਸ਼ਨ 6,000 ਦੇ ਅੰਕੜੇ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 227 ਲੋਕ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।[11] ਪੈਰਿਸ ਮੈਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਸੰਖਿਆ ਨੂੰ 9,841 ਟਾਪੂਆਂ ਤੱਕ ਵਧਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਿਰਫ 169 ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।[12]
ਗ੍ਰੀਕ ਟਾਪੂ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੁੱਲ ਖੇਤਰ ਦਾ ਲਗਭਗ 20% ਹਿੱਸਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, [13] ਅਤੇ ਆਕਾਰ ਅਤੇ ਜਲਵਾਯੂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਭਿੰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਦੇਸ਼ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਟਾਪੂ ਕ੍ਰੀਟ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਯੂਬੋਆ ਦੂਜਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਟਾਪੂ ਹੈ। ਹੋਰ ਵੱਡੇ ਯੂਨਾਨੀ ਟਾਪੂਆਂ ਵਿੱਚ ਏਜੀਅਨ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਰੋਡਜ਼ ਅਤੇ ਲੇਸਬੋਸ, ਅਤੇ ਆਇਓਨੀਅਨ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਕੋਰਫੂ ਅਤੇ ਸੇਫਾਲੋਨੀਆ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਛੋਟੇ ਗ੍ਰੀਕ ਟਾਪੂ ਸਮੂਹ ਜਾਂ ਚੇਨ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਆਰਕੀਪੇਲਾਗੋਸ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀਆਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਕ੍ਰਮਵਾਰ ਦੱਖਣ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰੀ ਏਜੀਅਨ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਸਾਈਕਲੇਡਜ਼ ਅਤੇ ਸਪੋਰੇਡਸ ਹਨ।
ਗੈਲਰੀ
ਸੋਧੋ-
-
ਜਵਾਲਾਮੁਖੀ ਖੱਡ, ਸੈਂਟੋਰੀਨੀ -
-
-
-
-
-
-
ਮਾਉਂਟ ਪੇਲੀਅਨ -
ਪੋਤੀਦੀਆ ਕਨਾਲ, ਚੱਕੀਦੀਕੀ -
ਮੰਗਨਾਰੀ ਬੀਚ, ਆਈਓਐਸ (ਟਾਪੂ) -
ਮਾਊਂਟ ਕਿਲਿਨੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸਟਾਈਮਫਾਲੀਆ ਦਾ ਲੈਂਡਸਕੇਪ -
ਵਾਈ (ਕ੍ਰੀਟ) ਦਾ ਪਾਮ ਬੀਚ -
-
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ
ਸੋਧੋ- ਯੂਰਪ ਦਾ ਭੂਗੋਲ
- ਪਹਾੜਾਂ ਦੇ ਯੂਨਾਨੀ ਨਾਮ
- ਗ੍ਰੀਸ ਵਿੱਚ ਭੂਚਾਲਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ
- ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਟਾਪੂਆਂ ਦੀ ਸੂਚੀ
- ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਾਰਕ
- ਗ੍ਰੀਸ ਦੇ ਜੰਗਲੀ ਜੀਵ
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "UNITED NATIONS GROUP OF EXPERTS ON GEOGRAPHICAL NAMES: Working Paper No. 48" (PDF). UN. 2006. Retrieved 2 September 2015.
- ↑ "The World Fact Book – Field Listing :: Coastline". CIA. Archived from the original on June 13, 2009. Retrieved 2011-03-17.
- ↑ National me="CIA">CIA World Fact Book,
- ↑ Artificial Structures and Shorelines
- ↑ Guinness World Records 2005: Special 50th Anniversary Edition
- ↑ Schmitt A(1983)Nouvelles contributions à l'étude géologique des Pieria, de l'Olympe, et de l'Ossa (Grèce du Nord)[Ph.D. dissert.]. Mons, Belgium, Faculté Polytechnique de Mons
- ↑ CIA. "Europe::Greece". The World Factbook. CIA. Retrieved 7 October 2016.
- ↑ "Statistical Yearbook of Greece 2009 & 2010" (PDF). Hellenic Statistical Authority. p. 27. Archived from the original (PDF) on 2013-12-13.
- ↑ Marker, Sherry; Kerasiotis, Peter (2010). "Greece in depth". In Nadeau, Mark (ed.). Frommer's Greece. Hoboken: Wiley. p. 12.
- ↑ Poffley, Frewin (2002). Greek Island Hopping. Thomas Cook. p. 15.
- ↑ Ellinikos Organismos Tourismou (EOT). "Greek islands". Archived from the original on 3 June 2012. Retrieved 29 April 2012.
- ↑ "Top 77256838483top=tiltli3hf83urlob39498r[e8j". Retrieved 6 March 2017.
- ↑ Treves, Tullio; Pineschi, Laura (January 1997). The Law of the Sea. ISBN 9041103260.