ਡੰਗਰ ਖੇੜਾ
ਡੰਗਰ ਖੇੜਾ ਪਹਿਲਾਂ ਬਹਾਦੁਰਗੜ੍ਹ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਭਾਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਹੈ, ਜੋ ਪੰਜਾਬ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਫਾਜ਼ਿਲਕਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇਹ ਪਿੰਡ ਕੇਸਾਰਾਮ ਦੇ 4 ਪੁੱਤਰਾਂ (ਨੇਤਾਰਾਮ, ਸਰਸਾਰਾਮ, ਕਾਨਾਰਾਮ ਅਤੇ ਫੂਲਾਰਾਮ ਕਾਰਗਵਾਲ) ਦੁਆਰਾ ਸਾਲ 1783 ਵਿੱਚ ਵਸਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।। ਇਹ ਪਿੰਡ ਫਾਜ਼ਿਲਕਾ ਤੋਂ 26 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਹੈ। ਡੰਗਰ ਖੇੜਾ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਲ 2022 ਤੱਕ ਕੁੱਲ 450 ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਮਿਲੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 250 ਅਧਿਆਪਕ ਹਨ। 2023 ਤੱਕ, ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ 6,251 ਦੀ ਅੰਦਾਜ਼ਨ ਆਬਾਦੀ ਦੇ ਨਾਲ 1171 ਪਰਿਵਾਰ ਹਨ। [1]
ਡੰਗਰ ਖੇੜਾ | |
---|---|
ਪਿੰਡ | |
ਗੁਣਕ: 30°12′32″N 74°09′58″E / 30.209°N 74.166°E | |
ਦੇਸ਼ | ਭਾਰਤ |
ਰਾਜ | ਪੰਜਾਬ |
ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ | ਫ਼ਾਜ਼ਿਲਕਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ |
ਤਹਿਸੀਲ | ਅਬੋਹਰ |
ਸਥਾਪਨਾ ਕਦੋਂ ਹੋਈ | 1783 |
ਬਾਨੀ | ਨੇਤਾਰਾਮ, ਸਰਸਾਰਾਮ, ਕਾਨਾਰਾਮ ਅਤੇ ਫੁਲਾਰਾਮ ਕਾਰਗਵਾਲ |
ਸਰਕਾਰ | |
• ਕਿਸਮ | ਪੰਚਾਇਤੀ ਰਾਜ |
ਖੇਤਰ | |
• ਕੁੱਲ | 1,614 ha (3,988 acres) |
ਉੱਚਾਈ | 188 m (617 ft) |
ਪਿੰਨ ਕੋਡ | 152122 |
ਟੈਲੀਫੋਨ ਕੋਡ | 01638 |
ਵਾਹਨ ਰਜਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨ | PB22 |
ਇਸ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਮੂਲ
ਸੋਧੋਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਪੱਧਰ ਉੱਚਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਪਾਣੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਛੱਪੜ ਵਿੱਚ ਰੁਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਪੁਰਾਣੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿਚ ਜਾਨਵਰ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਲ ਭਰ (ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿਚ) ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਲਈ ਇੱਥੇ ਆਉਂਦੇ ਸਨ। ਛੱਪੜ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਝੁੰਡ ਦੇਖੇ ਜਾਣ ਕਾਰਨ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਡੰਗਰ ਖੇੜਾ ਦਾ ਵਿਲੱਖਣ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਡੰਗਰ, ਜਾਨਵਰ ਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਨਾਂ ਹੈ। ਇਸ ਵੇਲੇ ਇਹ ਛੱਪੜ 7-8 ਏਕੜ ਰਕਬੇ ਵਿੱਚ ਪਿਆ ਹੈ ਪਰ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਮੌਜੂਦਾ ਨਾਲੋਂ ਚਾਰ ਗੁਣਾ ਵੱਧ ਹੁੰਦੀ ਸੀ।[2]
ਵਿਦਿਅਕ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚਾ
ਸੋਧੋਸਕੂਲ
ਸੋਧੋਸਰਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਮਾਰਟ ਸਕੂਲ
ਸੋਧੋਸਰਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਮਾਰਟ ਸਕੂਲ ਡੰਗਰ ਖੇੜਾ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਸਾਲ 1951 ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿਭਾਗ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ 1 ਤੋਂ 5 ਤੱਕ ਦੇ ਗ੍ਰੇਡ ਹਨ। ਡੰਗਰ ਖੇੜਾ ਖੇਤਰ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਗਿਆਨ ਦੇ ਮਾਰਗ ਨੂੰ ਰੋਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਇੱਕ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਜੋਂ ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ। ਸਕੂਲ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਪਾਠਕ੍ਰਮ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[3]
ਸਰਕਾਰੀ ਸੀਨੀਅਰ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਮਾਰਟ ਸਕੂਲ
ਸੋਧੋਸਰਕਾਰੀ ਸੀਨੀਅਰ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਮਾਰਟ ਸਕੂਲ ਡੰਗਰ ਖੇੜਾ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਸਾਲ 1950 ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿਭਾਗ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ 6 ਤੋਂ 12 ਤੱਕ ਦੇ ਗ੍ਰੇਡ ਹਨ। ਡੰਗਰ ਖੇੜਾ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ, ਇਹ ਸਕੂਲ ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਿਦਿਅਕ ਕੇਂਦਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਡੰਗਰ ਖੇੜਾ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰੀ ਸੀਨੀਅਰ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਕੂਲ ਇੱਕ ਵਿਆਪਕ ਪਾਠਕ੍ਰਮ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨ, ਗਣਿਤ, ਮਨੁੱਖਤਾ, ਅਤੇ ਕਿੱਤਾਮੁਖੀ ਕੋਰਸਾਂ ਸਮੇਤ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਇੱਥੇ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।[4]
ਧਾਰਮਿਕ ਅਸਥਾਨ
ਸੋਧੋਬਸੰਤੀ ਮਾਤਾ ਮੰਦਰ
ਸੋਧੋਬਸੰਤੀ ਮਾਤਾ ਦਾ ਮੰਦਰ ਡੰਗਰ ਖੇੜਾ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੂ ਮੰਦਰ ਹੈ। 27 ਨਵੰਬਰ 1918 ਨੂੰ, ਮਾਤਾ ਬਸੰਤੀ ਮੰਦਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਚੌਧਰੀ ਬਹਾਦੁਰ ਸਿੰਘ ਕਾਰਗਵਾਲ ਦੁਆਰਾ ਸਪੇਨਿਸ਼ ਫਲੂ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਲਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। [5] ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਖੇਤ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਮੰਦਰ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਲੋਕ ਬਸੰਤੀ ਮਾਤਾ ਨੂੰ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਹਰ ਮਹੀਨੇ ਅਮਾਵਸਿਆ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਮੰਦਰ ਕਮੇਟੀ ਵੱਲੋਂ ਮੇਲਾ ਅਤੇ ਭੰਡਾਰਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਹਿਲਾ ਭੰਡਾਰਾ ਚੌਧਰੀ ਸ਼ੋਦਾਨ ਰਾਮ ਟਾਕ ਦੁਆਰਾ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਆਸ-ਪਾਸ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਸੰਗਤਾਂ ਨਤਮਸਤਕ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। [6]
ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ
ਸੋਧੋਡੰਗਰ ਖੇੜਾ ਵਿੱਚ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਹੈ। ਲੋਕ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸਵੇਰੇ-ਸਵੇਰੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲੰਗਰ ਹਾਲ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਲੋਕ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵਿੱਚ ਵਲੰਟੀਅਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਮੁਫਤ ਲੈਕਟੋ-ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਭੋਜਨ ਖਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। [7]
ਇੱਥੇ ਉਗਾਈਆਂ ਫਸਲਾਂ
ਸੋਧੋਇਸ ਪਿੰਡ ਦੀ ਵਾਹੀਯੋਗ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ ਹੇਠ ਲਿਖੀਆਂ ਫ਼ਸਲਾਂ ਉਗਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ:-
- ਕਣਕ (ਹਾੜ੍ਹੀ ਦੀ ਫ਼ਸਲ):- ਇਹ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਖੁਰਾਕੀ ਫ਼ਸਲ ਅਤੇ ਨਕਦੀ ਫ਼ਸਲ ਵਜੋਂ ਉਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
- ਕਪਾਹ (ਖਰੀਫ ਫਸਲ):- ਇਹ ਇੱਥੇ ਨਕਦੀ ਫਸਲ ਵਜੋਂ ਉਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
- ਝੋਨਾ (ਸਾਉਣੀ ਦੀ ਫ਼ਸਲ):- ਇਹ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਖੁਰਾਕੀ ਫ਼ਸਲ ਅਤੇ ਨਕਦੀ ਫ਼ਸਲ ਵਜੋਂ ਉਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
- ਸਰ੍ਹੋਂ (ਹਾੜੀ ਦੀ ਫ਼ਸਲ):- ਇਹ ਇੱਥੇ ਨਕਦੀ ਫ਼ਸਲ ਵਜੋਂ ਉਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
- ਕਿੰਨੂ (ਹਾੜ੍ਹੀ ਦੀ ਫ਼ਸਲ):- ਇਹ ਇੱਥੇ ਬਾਗਬਾਨੀ ਫ਼ਸਲ ਵਜੋਂ ਉਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
- ਬਰਸੀਮ (ਹਾੜ੍ਹੀ ਦੀ ਫ਼ਸਲ):- ਇਹ ਇੱਥੇ ਚਾਰੇ ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਵਜੋਂ ਉਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
- ਜਵਾਰ (ਸਾਉਣੀ ਦੀ ਫ਼ਸਲ):- ਇਹ ਇੱਥੇ ਚਾਰੇ ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਵਜੋਂ ਉਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਜਲਵਾਯੂ
ਸੋਧੋਡੰਗਰ ਖੇੜਾ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਵਿੱਚ 4.1 ਤੋਂ 41°C (39.4 ਤੋਂ 105.8°F) ਤੱਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਨਵਰੀ ਅਤੇ ਜੂਨ ਕ੍ਰਮਵਾਰ ਸਭ ਤੋਂ ਠੰਡੇ ਅਤੇ ਗਰਮ ਮਹੀਨੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਵਰਖਾ ਅਗਸਤ ਵਿੱਚ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਔਸਤ ਬਾਰਿਸ਼ 169.9 ਮਿਲੀਮੀਟਰ (6.69 ਇੰਚ) ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਦਸੰਬਰ ਸਿਰਫ਼ 8.9 ਮਿਲੀਮੀਟਰ (0.35 ਇੰਚ) ਵਰਖਾ ਵਾਲਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁੱਕਾ ਮਹੀਨਾ ਹੈ।
ਆਬਾਦੀ ਸੰਖਿਆ
ਸੋਧੋਆਬਾਦੀ
ਸੋਧੋਭਾਰਤ ਦੀ 2011 ਦੀ ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਾਰੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਡੰਗਰ ਖੇੜਾ ਪਿੰਡ ਦੀ ਅੰਦਾਜ਼ਨ ਆਬਾਦੀ 6251 ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 3333 ਮਰਦ ਅਤੇ 2918 ਔਰਤਾਂ ਸਨ। [8]
ਸਾਖਰਤਾ ਦਰ
ਸੋਧੋ2011 ਵਿੱਚ, ਡੰਗਰ ਖੇੜਾ ਪਿੰਡ ਦੀ ਸਾਖਰਤਾ ਦਰ 71.62% ਸੀ। [8]
ਭਾਸ਼ਾ
ਸੋਧੋਬਾਗੜੀ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬੋਲੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੰਜਾਬੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "15 km from Indo-Pak Border, village of 'Adhiyapaks Khera' in Punjab: 450 govt job holders, 250 of them teachers". The Indian Express (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2023-09-05. Retrieved 2023-12-20.
- ↑ "HOW VILLAGES GOT THEIR NAMES (PART 2) – Peeps of Punjab" (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2020-09-11. Retrieved 2023-12-21.
- ↑ "GPS DANGAR KHERA - Dangar Khera District Fazilka (Punjab)". schools.org.in. Retrieved 2024-03-12.
- ↑ "GSSS DANGAR KHERA - Dangar Khera District Fazilka (Punjab)". schools.org.in. Retrieved 2024-03-12.
- ↑ gateway (2020-09-17). "The 1918 'flu: India's worst pandemic". Gateway House (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2023-12-22.
- ↑ A2Prime (2018-11-09). "Basanti Mata Mandir Info". Maru Rajput (in ਹਿੰਦੀ). Archived from the original on 2023-12-23. Retrieved 2023-12-23.
{{cite web}}
: CS1 maint: numeric names: authors list (link) - ↑ "Gurudwara Sahib - Gurudwara - Dangar Khera - Punjab | Yappe.in". yappe.in. Retrieved 2023-12-23.
- ↑ 8.0 8.1 "Dangar Khera Village Population - Fazilka - Firozpur, Punjab". www.census2011.co.in. Retrieved 2023-12-21.