ਤਾਰਾ (ਬੁੱਧ ਧਰਮ)

ਮਹਿਲਾ ਬੋਧੀਸਤਵਾ

ਤਾਰਾ (Sanskrit: तारा, tārā ; Tib. སྒྲོལ་ མ, Dölma), ਆਰੀਆ ਤਾਰਾ, ਜਾਂ ਸਫੇਦ ਤਾਰਾ, ਤਿੱਬਤੀ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ Jetsun Dölma (ਤਿੱਬਤੀ ਭਾਸ਼ਾ: rje btsun sgrol ਐਮ.ਏ.) ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਹੈ। ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਦਾ ਅਹਿਮ ਸਥਾਨ ਹੈ। ਉਹ ਮਹਾਯਾਨ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਔਰਤ ਬੋਧੀਸਤਵ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਛਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਵਜਰਾਇਨਾ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੁੱਧ ਔਰਤ ਹੈ। ਉਹ "ਮੁਕਤੀ ਦੀ ਮਾਂ" ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੰਮ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਤਾਰਾ ਬੋਸਾਤਸੂ (多 羅 菩薩) ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਦੀ-ਕਦੀ ਚੀਨੀ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਦੁਲੁਲਾ ਪੂਸਾ (多 羅 菩薩) ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[1]

Currently in shrine of Nyanang Phelgyeling Monastery located in Swoyambhu..Nepal
ਤਿੱਬਤ ਦੇ ਨਯਾਨਾਂਗ ਪੇਲਗੀਲਿੰਗ ਮੱਠ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਪਵਿੱਤਰ ਤਾਰਾ।
ਤਾਰਾ
ਸੰਸਕ੍ਰਿਤतारा
Tārā
ਚੀਨੀ(Traditional)
多羅菩薩
(Simplified)
多罗菩萨
(Pinyin: Duōluó Púsà)
度母
(Pinyin: Dùmǔ)
ਜਾਪਾਨੀਫਰਮਾ:Ruby-ja
(romaji: Tara Bosatsu)
ਕੋਰੀਅਨ다라보살
(RR: Dara Bosal)
ਮੰਗੋਲੀНогоон дарь эх
ਥਾਈพระนางตารา
ਤਿੱਬਤੀརྗེ་བརྩུན་སྒྲོལ་མ།།
ਵੀਅਤਨਾਮੀĐa La Bồ Tát
Độ Mẫu
Information
Venerated byਮਹਾਇਨਾ, ਵਜ਼ਰਾਇਨਾ
Buddhism portal
ਇੱਕ ਕਰਮਾ ਕਾਗਿਊ ਧਰਮ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਤਾਰਾ ਦਾ ਬੁੱਤ।
ਤਾਰਾ ਪ੍ਰਜਾਪਰਮਿਤਾ ਵਜੋਂ, 13ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਜਾਵਾ, ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ vikhe

ਤਾਰਾ ਇੱਕ ਧਿਆਨ ਦੇਵੀ ਜੋ ਵਜਰਾਇਨਾ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਦੀ ਤਿੱਬਤੀ ਸ਼ਾਖਾ ਦੇ ਅਭਿਆਸਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੁਝ ਅੰਦਰੂਨੀ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਾਹਰੀ, ਅੰਦਰੂਨੀ ਅਤੇ ਗੁਪਤ ਉਪਦੇਸ਼ ਜਿਵੇਂ ਕਰੁਣਾ (ਦਇਆ), ਮੈਟਾ (ਪਿਆਰ-ਦਿਆਲਤਾ) ਅਤੇ ਸ਼ੂਨਯਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਪੂਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤਾਰਾ ਨੂੰ ਇਕੋ ਗੁਣ ਦੇ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਵਜੋਂ ਵਧੇਰੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਬੋਧਸਤਵ ਅਕਸਰ ਬੁੱਧ ਗੁਣਾਂ ਲਈ ਅਲੰਕਾਰ ਮੰਨਦੇ ਹਨ।

ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਦੇ ਕੁਝ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕਵੇਂ ਤਾਰੇ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ। ਇੱਕੀ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਦੇ ਅਧੀਨ ਇੱਕ ਅਭਿਆਸ ਪਾਠ ਵਜੋਂ, ਤਿੱਬਤੀ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਤਾਰਾ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਪਾਠ ਹੈ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪਾਠ ਉਹ ਤੰਤਰ ਹੈ ਜੋ ਤਾਰਾ ਦੇ ਸਾਰੇ ਕਾਰਜਾਂ ਦਾ ਸੋਮਾ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਤਥਾਗਤ ਦੀ ਮਾਂ ਹੈ।[2]

ਮੁੱਖ ਤਾਰਾ ਮੰਤਰ 'ਓਮ ਤਾਰੇ ਤੂਤਾਰੇ ਤੁਰੇ ਸਵਾਹਾ' ਬੁੱਧ ਅਤੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਲਈ ਇਕੋ ਜਿਹਾ ਹੈ। ਇਹ ਤਿੱਬਤੀ ਅਤੇ ਬੋਧੀਆਂ ਦੁਆਰਾ 'ਓਮ ਤਾਰੇ ਤੂ ਤਾਰੇ ਤੁਰੇ ਸੋਹਾ' ਉਚਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਅਨੁਵਾਦ "ਓਮ ਓ ਤਾਰਾ, ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕਰਦਾ/ਕਰਦੀ ਹਾਂ, ਓ ਤੇਜ਼ ਗਤੀ ਵਾਲੀ!”

ਤਾਰਾ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਟਰਮ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਸੋਧੋ

ਟਰਮ ਸਿੱਖਿਆ "ਗੁਪਤ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ'" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਦਮਾਸਮਭਵ (8ਵੀਂ ਸਦੀ) ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਭਵਿੱਖੀ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਨਾਲ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਜਾਮਯਾਂਗ ਖਯੇਨਤਸ ਵਾਂਗਪੋ ਨੇ ਫਾਗਮੇ ਨਯਿੰਗਠਿਗ ਦੀ ਭਾਲ ਕੀਤੀ।[3]

ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ ਸੋਧੋ

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. Buddhist Deities: Bodhisattvas of Compassion
  2. Beyer, Stephan; The Cult of Tara Magic and Ritual, page 13.
  3. Tulku Thondup (1999). Masters of Meditation and Miracles: Lives of the Great Buddhist Masters of India and Tibet. Shambhala Publications. p. 218. ISBN 1-57062-509-3.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ ਸੋਧੋ