ਬਿੰਦੂ ਭੱਟ
ਬਿੰਦੂ ਭੱਟ (ਗੁਜਰਾਤੀ: બિંદુ ભટ્ટ) ਗੁਜਰਾਤ, ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਗੁਜਰਾਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਨਾਵਲਕਾਰ, ਕਹਾਣੀਕਾਰ, ਆਲੋਚਕ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦਕ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਨਾਵਲ ਅਖੇਪਤਰ (1999) ਨੂੰ ਸਾਲ 2003 ਲਈ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਹੋਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਮੀਰਾ ਯਾਗਨੀਕਨੀ ਦਯਾਰੀ (1992) ਅਤੇ ਬੰਧਨੀ (2009) ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[1]
ਅਰੰਭਕ ਜੀਵਨ ਸੋਧੋ
ਬਿੰਦੂ ਭੱਟ ਦਾ ਜਨਮ 18 ਸਤੰਬਰ 1954 ਨੂੰ ਜੋਧਪੁਰ, ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਗਿਰਧਰਲਾਲ ਅਤੇ ਕਮਲਾ ਬੇਨ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਲਿਮਬਾਦੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਅਹਿਮਦਾਬਾਦ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਕੰਨਿਆ ਵਿਦਿਆਲੇ, ਲਿਮਬਾਦੀ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਸਕੂਲ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ 1976 ਵਿੱਚ ਐਚ.ਕੇ. ਆਰਟਸ ਕਾਲਜ, ਅਹਿਮਦਾਬਾਦ ਤੋਂ ਆਰਟ ਦੀ ਬੈਚਲਰ ਅਤੇ 1978 ਵਿੱਚ ਗੁਜਰਾਤ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਲੈਂਗੁਏਜ ਤੋਂ ਹਿੰਦੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਨਾਲ ਮਾਸਟਰ ਆਫ਼ ਆਰਟਸ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਖੋਜ ਕਾਰਜ ਆਧੁਨਿਕ ਹਿੰਦੀ ਉਪਨਿਆਸ : ਕਾਥਾ ਔਰ ਸ਼ਿਲਪ ਕੇ ਨਏ ਅਯਾਮ (ਆਧੁਨਿਕ ਹਿੰਦੀ ਨਾਵਲ: ਕਲਪਨਾ ਅਤੇ ਸ਼ਿਲਪ ਦੇ ਨਵੇਂ ਪਹਿਲੂ) ਲਈ 1983 ਵਿੱਚ ਉਸੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਭੋਲਾਭਾਈ ਪਟੇਲ ਅਧੀਨ ਆਪਣੀ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ.ਡਿਗਰੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ। 1991 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਗੁਜਰਾਤੀ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਕਵੀ ਹਰਸ਼ਦ ਤ੍ਰਿਵੇਦੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ।[2]
ਕੈਰੀਅਰ ਸੋਧੋ
ਉਸਨੇ ਲੈਕਚਰਾਰ ਵਜੋਂ ਆਪਣਾ ਕੈਰੀਅਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਗੁਜਰਾਤੀ ਅਤੇ ਹਿੰਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਲਿਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਐਮ ਪੀ ਸ਼ਾਹ ਆਰਟਸ ਅਤੇ ਸਾਇੰਸ ਕਾਲਜ, ਸੁਰੇਂਦਰਨਗਰ ਵਿੱਚ ਛੇ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਹਿੰਦੀ ਸਾਹਿਤ ਪੜ੍ਹਾਇਆ। ਉਸਨੇ 1991 ਵਿੱਚ ਉਮਾ ਆਰਟਸ ਐਂਡ ਨਾਥੀਬਾ ਕਾਮਰਸ ਮਹਿਲਾ ਕਾਲਜ, ਗਾਂਧੀਨਗਰ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਇਆ ਅਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਉਥੇ ਇੱਕ ਐਸੋਸੀਏਟ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਅਤੇ ਹਿੰਦੀ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਮੁਖੀ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।[1]
ਲਿਖਤਾਂ ਸੋਧੋ
ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾ ਨਾਵਲ ਮੀਰਾ ਯਾਗਨੀਕਨੀ ਦਯਾਰੀ 1992 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜੋ ਦੋ ਔਰਤਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਲੈਸਬੀਅਨ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਸਿੰਧੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਵੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦ ਨੂੰ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਦੁਆਰਾ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਦੂਜਾ ਨਾਵਲ ਅਖੇਪਤਰ (1999) ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਹਿੰਦੀ, ਸਿੰਧੀ, ਮਰਾਠੀ, ਕੱਛੀ, ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਮੇਤ ਕਈ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਵਿਨੋਦ ਮੇਘਾਨੀ (ਅਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ) ਦੁਆਰਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਬਿੰਦੂ ਭੱਟ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਬੰਧਨੀ (2009) ਨਾਲ ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਵਿਧਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ. ਉਸਨੇ ਗੁਜਰਾਤੀ ਤੋਂ ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਕਈ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਵੀ ਕੀਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਹਰਿਵਲਭ ਭਯਾਨੀ ਦੀ ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ ਵਿਆਕਰਨ, ਧੀਰੂਬੇਨ ਪਟੇਲ ਦੀ ਅੰਧਲੀ ਗਲੀ ਅਤੇ ਜੈਯੰਤ ਗਦਿਤ ਦੀ ਸਤਿਆ (4 ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ; ਵਰਿੰਦਰ ਨਾਰਾਇਣ ਸਿੰਹ ਦੇ ਨਾਲ) ਹੈ। ਉਸਨੇ ਹਿੰਦੀ ਤੋਂ ਗੁਜਰਾਤੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਫਨੀਸ਼ਵਰਨਾਥ ਰੇਨੂੰ (ਸੁਰੇਂਦਰ ਚੌਧਰੀ ਦਾ ਮੋਨੋਗ੍ਰਾਫ਼), ਦਾਦੂ ਦਿਆਲ (ਰਾਮ ਬਕਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਮੋਨੋਗ੍ਰਾਫ਼) ਅਤੇ ਬੀਜਾ ਨਾ ਪਗ (ਸ਼੍ਰੀਕਾਂਤ ਵਰਮਾ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ) ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[1][3]
ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Vyas, Rajnee (2009). Moothi Uncheran Gujaratio (A collection of biographies). Ahmedabad: Gurjar Granth Ratna Karyalay. p. 84. ISBN 978-81-8480-286-3.
- ↑ "Kavi Harshad Trivedi- Gujarati Kavi Poet". Kavilok (in ਗੁਜਰਾਤੀ). 2007-01-10. Retrieved 2016-03-05.
- ↑ "KCG". Portal of Journals (in ਗੁਜਰਾਤੀ). Archived from the original on 2016-03-12. Retrieved 2016-03-11.
{{cite web}}: Unknown parameter|dead-url=ignored (|url-status=suggested) (help)