ਖੇਚਿਓਪਲਰੀ ਝੀਲ
ਖੇਚਿਓਪਲਰੀ ਝੀਲ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਖਾ-ਚੋਟ-ਪਾਲਰੀ (ਭਾਵ ਪਦਮਸੰਭਵ ਦਾ ਸਵਰਗ) ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਖੇਚਿਓਪਲਰੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਝੀਲ ਹੈ। ਉੱਤਰ -ਪੂਰਬੀ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜ ਸਿੱਕਮ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਸਿੱਕਮ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਗੰਗਟੋਕ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ 147 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਹੈ।[1]
ਖੇਚਿਓਪਲਰੀ ਝੀਲ | |
---|---|
ਸਥਿਤੀ | ਸਿੱਕਮ |
ਗੁਣਕ | 27°21′00″N 88°11′19″E / 27.3500°N 88.1886°E |
ਮੂਲ ਨਾਮ | Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Lang/data/iana scripts' not found. |
Primary inflows | Two perennial and five seasonal stream inlets |
Primary outflows | One outlet |
Catchment area | 12 km2 (4.6 sq mi) |
Basin countries | ਭਾਰਤ |
Surface area | 3.79 hectares (9.4 acres) |
ਔਸਤ ਡੂੰਘਾਈ | 7.2 m (24 ft) |
ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਡੂੰਘਾਈ | 11.2 m (37 ft) |
Water volume | 272,880 cubic metres (9,637,000 cu ft) |
Surface elevation | 1,700 m (5,600 ft) |
Islands | None |
Settlements | ਖੇਚਿਓਪਲਰੀ ਵਲਾਗੇ, ਯੁਕਸ਼ਮਾ ਅਤੇ ਗੀਜਿੰਗ |
ਪੇਲਿੰਗ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮ ਵੱਲ 34 ਕਿਲੋਮੀਟਰ , ਇਹ ਝੀਲ ਬੋਧੀਆਂ ਅਤੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦੋਵਾਂ ਲਈ ਪਵਿੱਤਰ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਇੱਕ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਝੀਲ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਝੀਲ ਦਾ ਸਥਾਨਕ ਨਾਮ ਸ਼ੋ ਡਜ਼ੋ ਸ਼ੋ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਓਹ ਲੇਡੀ, ਇੱਥੇ ਬੈਠੋ"। ਝੀਲ ਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਨਾਮ, ਇਸਦੇ ਸਥਾਨ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਖੇਚੋਪਾਲਰੀ ਝੀਲ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਖੇਚੋਪਾਲਦਰੀ ਪਹਾੜੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਵਿੱਤਰ ਪਹਾੜੀ ਵੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[2][3][4][5][6][7]
ਝੀਲ "ਡੇਮਾਜ਼ੋਂਗ" ਭਾਵ ਚੌਲਾਂ ਦੀ ਘਾਟੀ ਦੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਤਿਕਾਰਤ ਘਾਟੀ ਦਾ ਇੱਕ ਅਨਿੱਖੜਵਾਂ ਅੰਗ ਹੈ। ਇਸ ਲੈਂਡਸਕੇਪ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਪਦਮਸੰਭਵ ਦੁਆਰਾ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੇ ਗੁਪਤ ਖਜ਼ਾਨਿਆਂ ਦੀ ਧਰਤੀ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਵ੍ਯੁਤਪਤੀ
ਸੋਧੋਲੋਕਧਾਰਾ ਰੂਪੋਮੈਟਰੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਖੇਚਿਓਪਲਰੀ ਦੋ ਸ਼ਬਦਾਂ, ਖੀਚੇਓ ਅਤੇ ਪਾਲਰੀ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਹੈ। 'ਖੇਚਿਓ' ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਉੱਡਣ ਵਾਲੀਆਂ ਯੋਗਿਨੀਆਂ " ਜਾਂ " ਤਾਰਸ " ( ਅਵਲੋਕਿਤੇਸ਼ਵਰ ਦੀਆਂ ਮਾਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ, ਦਇਆ ਦਾ ਬੋਧੀਸਤਵ ) ਅਤੇ 'ਪਾਲਰੀ' ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਮਹਿਲ"।[8]
ਇਹ ਝੀਲ ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਬੋਧੀ ਦੋਨਾ ਲਈ ਇੱਕ ਪਵਿੱਤਰ ਝੀਲ ਹੈ।
ਦੰਤਕਥਾਵਾਂ
ਸੋਧੋਸਿੱਕਮ ਟੌਪੋਗ੍ਰਾਫੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਲੋਕ-ਕਥਾਵਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਖੇਚਿਓਪਾਲਰੀ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਸਰੀਰ ਦੇ ਚਾਰ ਪਲੇਕਸਸ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਰਥਾਤ ਥੌਰੈਕਸ ; ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਾਕੀ ਤਿੰਨ ਪਲੈਕਸਾਂ ਨੂੰ ਯੂਕਸੋਮ (ਤੀਜੀ ਅੱਖ), ਤਾਸ਼ੀਡਿੰਗ (ਸਿਰ) ਅਤੇ ਪੇਮਯਾਂਗਤਸੇ (ਦਿਲ) ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।[9]ਸਿੱਕਮ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਝੀਲਾਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨਾਲ ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਸਬੰਧ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੇਚਿਓਪਾਲਰੀ ਝੀਲ ਦਾ ਵੀ ਹੈ। ਕਈ ਕਥਾਵਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਵੇਂ: ਗੁਰੂ ਪਦਮਸੰਬਾਵ ਨੇ ਚੌਹਠ ਯੋਗਿਨੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ; ਇਹ ਦੇਵੀ ਤਾਰਾ ਜੇਟਸਨ ਡੋਲਮਾ ਦਾ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਹੈ ਅਤੇ ਖੇਚਿਓਪਾਲਰੀ ਝੀਲ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹੈ; ਝੀਲ ਦੇਵੀ ਛੋ ਪੇਮਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ; ਮਾਚਾ ਜ਼ੇਮੂ ਰਿਨਪੋਚੇ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਝੀਲ ਦੇ ਨੇੜੇ ਚੋਰਟਨ (ਸਤੂਪਾ) ਦੇ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਉੱਤੇ ਹਨ; ਹਿੰਦੂ ਦੇਵਤਾ ਸ਼ਿਵ ਨੇ ਡੁਪੁਕਨੇ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਸਿਮਰਨ ਕੀਤਾ ਜੋ ਝੀਲ ਦੇ ਉੱਪਰ ਸਥਿਤ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਝੀਲ ਵਿੱਚ " ਨਾਗ ਪੰਚਮੀ " ਦੇ ਦਿਨ ਪੂਜਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਨੇਂਜੋ ਆਸ਼ਾ ਲਹਮ ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਲੇਪਚਾ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਝੀਲ ਦੀ ਦੇਵੀ ਦੁਆਰਾ ਅਸੀਸ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਕੀਮਤੀ ਰਤਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਹ ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਰਤਨ ਝੀਲ ਵਿੱਚ ਛੁਪਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ; ਝੀਲ ਦੇ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਉਪਚਾਰਕ ਗੁਣ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਇਸਨੂੰ ਕੇਵਲ ਸੰਸਕਾਰ ਅਤੇ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਹੈ; ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਥਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਝੀਲ ਨੂੰ "ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਝੀਲ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[10]
ਇਕ ਹੋਰ ਲੋਕ ਕਥਾ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ (ਸਿੱਕਮ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੇ ਵਿਭਾਗ ਦੁਆਰਾ ਝੀਲ ਦੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ 'ਤੇ ਇਕ ਤਖ਼ਤੀ ਲਗਾਈ ਗਈ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਇਸ ਕਥਾ ਦੇ ਕੁਝ ਵੇਰਵੇ ਦਿੰਦੀ ਹੈ[11] ) ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਇਹ ਸਥਾਨ ਚਰਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਇਹ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਸੀ। ਨੈੱਟਲ (ਮੂਲ ਮੂਲ ਕਬਾਇਲੀ ਆਬਾਦੀ ਬਹੁ-ਮੰਤਵੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਨੈੱਟਲ ਦੀਆਂ ਸੱਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੀ ਹੈ)। ਫਿਰ, ਇੱਕ ਖਾਸ ਦਿਨ, ਇੱਕ ਲੇਪਚਾ ਜੋੜਾ ਨੈੱਟਲ ਦੀ ਸੱਕ ਨੂੰ ਛਿੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸ਼ੰਖ ਦੇ ਗੋਲੇ ਦੇ ਇੱਕ ਜੋੜੇ ਨੂੰ ਹਵਾ ਤੋਂ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਡਿੱਗਦੇ ਦੇਖਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਝਟਕਾ ਲੱਗਾ ਅਤੇ ਹੇਠਾਂ ਤੋਂ ਝਰਨੇ ਦਾ ਪਾਣੀ ਨਿਕਲਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਝੀਲ ਬਣ ਗਈ। ਪਵਿੱਤਰ ਨੇਸੋਲ ਪਾਠ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ, ਝੀਲ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ "ਤਸ਼ੋਮੇਨ ਗਯਾਲਮੋ ਜਾਂ ਧਰਮ ਦੀ ਮੁੱਖ ਸੁਰੱਖਿਆਤਮਕ ਨਿੰਫ ਜਿਵੇਂ ਦੇਵੀ ਤਾਰਾ ਦੁਆਰਾ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ" ਦੇ ਨਿਵਾਸ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।
ਇਸ ਝੀਲ ਨੂੰ ਦੇਵੀ ਤਾਰਾ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਵਜੋਂ ਵੀ ਪਛਾਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉੱਚੀ ਥਾਂ ਤੋਂ ਝੀਲ ਦੇ ਰੂਪ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਵਾਂਗ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹਿੰਦੂ ਦੇਵਤਾ ਸ਼ਿਵ ਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਝੀਲ ਨੂੰ ਇਸਦੀ ਉੱਚ ਧਾਰਮਿਕ ਮਹੱਤਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਝੀਲ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਿੱਕਮ ਨੋਟੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਨੰ. 701/ਘਰ/2001/ਮਿਤੀ 20-09-2001 ਅਤੇ ਪੂਜਾ ਸਥਾਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ( ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਬੰਧ ਐਕਟ 1991। ਸਿੱਕਮ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਈਕਲੀਸਟਿਕਲ ਅਫੇਅਰਜ਼ ਵਿਭਾਗ।[11]
ਝੀਲ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਨੂੰ ਇਕ ਹੋਰ ਕਥਾ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਝੀਲ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਹੈ ਜੋ ਬੁੱਧ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ ਤੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।[6]
ਸਹੂਲਤਾਂ
ਸੋਧੋਹੁਣ, ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਝੀਲ ਜੈੱਟੀ ਹੈ ਜੋ ਝੀਲ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿੱਥੋਂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਅਤੇ ਧੂਪ ਚੜ੍ਹਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਝੰਡੇ ਅਤੇ ਤਿੱਬਤੀ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜੈੱਟੀ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਦੇ ਪਹੀਏ ਫਿਕਸ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ, ਜੋ ਸਥਾਨ ਦੀ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਨੈਸੁਲ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਪੁਸਤਕ ਦੇ ਪਾਠ ਤੋਂ ਸਲਾਨਾ ਬੋਧੀ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜ, ਜੋ ਸਿੱਕਮ ਦੀ ਉਤਪਤੀ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਈ ਤਾਂਤਰਿਕ ਗੁਪਤ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਵਾਂ ਹਨ, ਝੀਲ 'ਤੇ ਉਚਾਰੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਧਾਰਮਿਕਤਾ
ਸੋਧੋਝੀਲ ਦੇ ਸ਼ਾਂਤ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਅਤੇ ਸੈਲਾਨੀ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਮੁੱਖ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੋਂ, ਜਿੱਥੇ ਛੋਟੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਹਨ ਅਤੇ ਝੀਲ ਤੱਕ ਸੜਕ ਦੇ ਸਿਰੇ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਗਰਮ ਖੰਡੀ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚੋਂ ਦਸ ਤੋਂ ਪੰਦਰਾਂ ਮਿੰਟ ਦੀ ਪੈਦਲ ਸੈਰ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਵਿੱਤਰ ਖੇਚਿਓਪਾਲਰੀ ਝੀਲ ਨੂੰ "ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਝੀਲ" ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਲੋਕ-ਕਥਾਵਾਂ ਬਹੁਤ ਹਨ। ਲੋਕ-ਧਾਰਾ ਨੇ ਡੂੰਘੀ ਧਾਰਮਿਕ ਰੁਚੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਝੀਲ ਦੇ ਪਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਕੇਵਲ ਸੰਸਕਾਰ ਅਤੇ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਹੈ। ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ, ਇੱਕ ਧਾਰਮਿਕ ਮੇਲਾ, ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਇੱਥੇ ਹਰ ਸਾਲ ਮਾਘੇ ਪੂਰਣ (ਮਾਰਚ/ਅਪ੍ਰੈਲ) ਵਿੱਚ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਿੱਕਮ, ਭੂਟਾਨ, ਨੇਪਾਲ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਝੀਲ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਸਮੱਗਰੀ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਝੀਲ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਾਦ ਵਜੋਂ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ (ਪਦਾਰਥ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਸੇ ਦੇਵਤੇ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਖਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)। ਲੋਕ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸ਼ਿਵ "ਝੀਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਗੰਭੀਰ ਧਿਆਨ" ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈ।[12] ਇਸ ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਖੱਡੇ (ਡਰਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਕਾਰਫ) ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹੀਆਂ ਬਾਂਸ ਦੀਆਂ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ 'ਤੇ ਝੀਲ ਵਿਚ ਮੱਖਣ ਦੇ ਦੀਵੇ ਤੈਰਦੇ ਹਨ, ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਨਾਲ ਹੀ ਕਈ ਹੋਰ ਭੋਜਨ ਭੇਟਾ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।[6]
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ
ਸੋਧੋਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ O'Neill, Alexander (25 February 2020). "Establishing Ecological Baselines Around a Temperate Himalayan Peatland". Wetlands Ecology & Management. 28 (2): 375–388. doi:10.1007/s11273-020-09710-7.
{{cite journal}}
: Unknown parameter|displayauthors=
ignored (|display-authors=
suggested) (help) - ↑ Jain, Alka; H. Birkumar Singh; S. C. Rai; E. Sharma (2004). "Folklores of Sacred Khecheopalri Lake in the Sikkim Himalaya of India: A Plea for Conservation". Asian Folklore Studies. 63. Nanzan University. Retrieved 2023-01-02.
- ↑ "Wetland Inventory" (PDF). Sacred Khechopalri Lake. Envis: National Informatics Centre. p. 369. Archived from the original (PDF) on 3 March 2016. Retrieved 2010-05-07.
- ↑ Silas, Sandeep (2005). Discover India by Rail. Sterling Publishers Pvt. Ltd. p. 19. ISBN 81-207-2939-0. Retrieved 2010-05-06.
- ↑ Bindloss, Joe; Sarina Singh (2007). India. Lonely Planet. pp. 585. ISBN 978-1-74104-308-2. Retrieved 2010-05-06.
Yuksom.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 Bradnock, Roma (2004). Footprint India. Footprint Travel Guides. p. 634. ISBN 1-904777-00-7. Retrieved 2010-05-06.
- ↑ "West Sikkim". Sikkim Online. Archived from the original on 25 April 2010. Retrieved 2010-05-06.
- ↑ Jain, Alka; H. Birkumar Singh; S. C. Rai; E. Sharma (2004). "Folklores of Sacred Khecheopalri Lake in the Sikkim Himalaya of India: A Plea for Conservation". Asian Folklore Studies. 63. Nanzan University. Retrieved 2023-01-02.
- ↑ Jain, Alka; H. Birkumar Singh; S. C. Rai; E. Sharma (2004). "Folklores of Sacred Khecheopalri Lake in the Sikkim Himalaya of India: A Plea for Conservation". Asian Folklore Studies. 63. Nanzan University. Retrieved 2023-01-02.
- ↑ Evershed, Sarah; Guru Tashi (2012). "In the Middle of the Lotus: Khecheopalri Lake, A Contested Sacred Land in the Eastern Himalaya of Sikkim" (PDF). Bulletin of the National Institute of Ecology (17): 11. Retrieved 2023-01-02.
- ↑ 11.0 11.1 File:A plaque at entrance to Khecheolpalri Lake.jpg: Official plaque at entrance to Khecheolpalri Lake erected by the Department of Ecclesiastical Affairs, Government of Sikkim.
- ↑ "Our View". Brief Overview of Valuation of Ecotourlsm in the S1kkim Himalaya. Environment Centre on Ecotourism in Sikkim: national Informatics Centre. Archived from the original on 2010-07-28. Retrieved 2010-05-05.